Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[OS] แตก (พานซันเหลียน :: พานจื่อ,อู๋ซันเสิ่ง,เซี่ยเหลียนหวน)
2 posters
หน้า 1 จาก 1
[OS] แตก (พานซันเหลียน :: พานจื่อ,อู๋ซันเสิ่ง,เซี่ยเหลียนหวน)
[OS] แตก (พานซันเหลียน)
*เป็นไทม์ไลน์ช่วงหลังจากตำหนักเจ้าแม่ซีหวังหมู่ค่ะ*
**พานซันเหลียนเรื่องอื่นๆของเรานะคะ
'หมา' https://dmbjth.thai-forum.net/t415-topic
'แผลเป็น' https://dmbjth.thai-forum.net/t477-topic
'บาป' https://dmbjth.thai-forum.net/t1172-topic
เขารู้ดีว่าสักวันหนึ่งทุกอย่างจะต้องจบลงแบบนี้...
ภายในห้องสี่เหลี่ยมเล็กและมืดครึ้ม แสงสว่างจากหน้าจอคอมพิวเตอร์รุ่นเก่าไม่ได้ให้ความสว่างเพียงพอสำหรับอะไร...แต่ชายหนุ่มกลับไม่ได้นำพาในจุดนั้น
แม้ตอนนี้เขาจะตัดตนเองทิ้งจากโลกภายนอก...แต่เขาก็รู้ดีว่าในห้องซึ่งเป็นคู่เชื่อมกับสมองกลตัวนี้มีใครอีกคนกำลังนั่งอยู่ด้วยความรู้สึกเดียวกัน
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน ปลายนิ้วของเขาเย็นเยียบ...อยากเหลือเกินที่จะสัมผัสคีย์บอร์ดตรงหน้าเพื่อบอกใครที่อยู่ตรงนั้น
'พี่สาม'ของไอ้พานจื่อยังอยู่ที่นี่
แต่เขามีสิทธิ์จริงหรือ?
เพียงความคิดก็กลับละอายจนหน้าชา
เซี่ยเหลียนหวนเคยถามตนเองหลายต่อหลายครั้งอย่างจริงจังว่าเขาสามารถใช้คำว่าเกลียดกับอีกฝ่ายได้หรือไม่...
ชีวิตซึ่งหลบซ่อนอยู่ใต้เงาช่างทรมาน...หลายปีที่ผ่านมาเขายังครองสติอยู่ด้วยสิ่งยึดเหนี่ยวไม่กี่อย่าง ทั้งความคาดหวังของสกุลเซี่ย ความหยิ่งทระนงในตนเอง...และหนึ่งในนั้นคือหมาหนึ่งตัว
เขารู้ตัวดีว่าหมาตัวนั้นเป็นของ'พี่สาม'...แต่อีกนัยหนึ่งตัวเขาเองก็เป็น'พี่สาม'เช่นกัน
หมาตัวนั้นย่อมเป็นของเขา...แม้มันจะเป็นของเพราะอีกครึ่งที่ไม่ใช่ตัวเขาก็ตาม นั่นทำให้เขาทั้งหวงแหนและเกลียดชังความเป็นอู๋ซันเสิ่งในตัวเองเหลือเกิน
...แต่อู๋ซันเสิ่งจะไม่กลับมาอีกแล้ว
เขาเคยคิดอ่านเอาไว้ล่วงหน้าว่าหากถึงตอนนี้เขาจะรู้สึกอย่างไรหรือทำเช่นไร
แล้วเขาก็ได้รู้ว่าตนเองได้พ่ายแพ้แก่อู๋ซันเสิ่งในการวางกลหลอกลวงเป็นครั้งแรก
วินาทีนี้เขาไม่อาจเป็น'พี่สาม'ของพานจื่อ พอๆกับที่พานจื่อไม่อาจเห็นเขาเป็น'พี่สาม'
ความเจ็บปวดที่ชาหนึบไปทั้งอกสร้างรอยแผลให้กับเขาอย่างสาหัส...และเมื่อรู้ว่าใครอีกคนที่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อีกตัวกำลังรู้สึกไม่แตกต่าง...มันก็ยิ่งเหงาจนแทบบ้า
ไม่อาจพูดคุย ไม่อาจสัมผัส...ไม่อาจเหนี่ยวรั้งสิ่งใดได้อีก
อู๋ซันเสิ่งคนชั่วช้าบาปหนา...แม้จะจากไปไม่หวนกลับก็ยังจะไม่ยอมให้พวกเขาก้าวต่อไป
บนแก้วที่ถูกหลอมอย่างบิดเบี้ยว...เพียงหนึ่งรอยร้าวมันก็พร้อมจะปริแตกได้จนกลายเป็นเศษซาก
ชายหนุ่มหลับตาลงให้สัมผัสของกระบอกตาที่ร้าวถึงขั้วสมองแจ่มชัด...แสงสว่างจากจอชวนแสบตาสิ้นดี...แต่อย่างน้อยเขาก็ยังได้รู้ว่ายังมีสิ่งที่เชื่อมตัวตนของเขาเอาไว้กับโลกใบนี้
::talk::
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเขียนฟิคล่มเรือตัวเองทำไม...แต่เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของสามคนนี้ในแบบของเราขาดใครไปซักคนไม่ได้เลยจริงๆ
เพราะฉะนั้นตอนที่อาสามไม่อยู่แล้ว พานจื่อมีสภาพแบบไหน...เซี่ยเหลียนหวนก็คงไม่ต่างกัน อยู่ในสภาพที่รู้ว่าอีกคนไม่มีทางกลับมา แต่ก็ไม่สามารถไปหาอีกคนได้เช่นกัน
อู๋ซันเสิ่งในสายตาเราเอาแต่ใจนิสัยไม่ดีมาก ต่อให้จะไปก็จะไม่ยอมเลือนหายไปเฉยๆ มันเป็นการแสดงออกถึงความรักของคนเอาแต่ใจ
พร่ำเพ้อมายาวนาน...หวังว่าทุกคนจะอินไปกับสามพีเซ็ตนี้ของเรานะคะ ขอบคุณค่า
*เป็นไทม์ไลน์ช่วงหลังจากตำหนักเจ้าแม่ซีหวังหมู่ค่ะ*
**พานซันเหลียนเรื่องอื่นๆของเรานะคะ
'หมา' https://dmbjth.thai-forum.net/t415-topic
'แผลเป็น' https://dmbjth.thai-forum.net/t477-topic
'บาป' https://dmbjth.thai-forum.net/t1172-topic
เขารู้ดีว่าสักวันหนึ่งทุกอย่างจะต้องจบลงแบบนี้...
ภายในห้องสี่เหลี่ยมเล็กและมืดครึ้ม แสงสว่างจากหน้าจอคอมพิวเตอร์รุ่นเก่าไม่ได้ให้ความสว่างเพียงพอสำหรับอะไร...แต่ชายหนุ่มกลับไม่ได้นำพาในจุดนั้น
แม้ตอนนี้เขาจะตัดตนเองทิ้งจากโลกภายนอก...แต่เขาก็รู้ดีว่าในห้องซึ่งเป็นคู่เชื่อมกับสมองกลตัวนี้มีใครอีกคนกำลังนั่งอยู่ด้วยความรู้สึกเดียวกัน
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน ปลายนิ้วของเขาเย็นเยียบ...อยากเหลือเกินที่จะสัมผัสคีย์บอร์ดตรงหน้าเพื่อบอกใครที่อยู่ตรงนั้น
'พี่สาม'ของไอ้พานจื่อยังอยู่ที่นี่
แต่เขามีสิทธิ์จริงหรือ?
เพียงความคิดก็กลับละอายจนหน้าชา
เซี่ยเหลียนหวนเคยถามตนเองหลายต่อหลายครั้งอย่างจริงจังว่าเขาสามารถใช้คำว่าเกลียดกับอีกฝ่ายได้หรือไม่...
ชีวิตซึ่งหลบซ่อนอยู่ใต้เงาช่างทรมาน...หลายปีที่ผ่านมาเขายังครองสติอยู่ด้วยสิ่งยึดเหนี่ยวไม่กี่อย่าง ทั้งความคาดหวังของสกุลเซี่ย ความหยิ่งทระนงในตนเอง...และหนึ่งในนั้นคือหมาหนึ่งตัว
เขารู้ตัวดีว่าหมาตัวนั้นเป็นของ'พี่สาม'...แต่อีกนัยหนึ่งตัวเขาเองก็เป็น'พี่สาม'เช่นกัน
หมาตัวนั้นย่อมเป็นของเขา...แม้มันจะเป็นของเพราะอีกครึ่งที่ไม่ใช่ตัวเขาก็ตาม นั่นทำให้เขาทั้งหวงแหนและเกลียดชังความเป็นอู๋ซันเสิ่งในตัวเองเหลือเกิน
...แต่อู๋ซันเสิ่งจะไม่กลับมาอีกแล้ว
เขาเคยคิดอ่านเอาไว้ล่วงหน้าว่าหากถึงตอนนี้เขาจะรู้สึกอย่างไรหรือทำเช่นไร
แล้วเขาก็ได้รู้ว่าตนเองได้พ่ายแพ้แก่อู๋ซันเสิ่งในการวางกลหลอกลวงเป็นครั้งแรก
วินาทีนี้เขาไม่อาจเป็น'พี่สาม'ของพานจื่อ พอๆกับที่พานจื่อไม่อาจเห็นเขาเป็น'พี่สาม'
ความเจ็บปวดที่ชาหนึบไปทั้งอกสร้างรอยแผลให้กับเขาอย่างสาหัส...และเมื่อรู้ว่าใครอีกคนที่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อีกตัวกำลังรู้สึกไม่แตกต่าง...มันก็ยิ่งเหงาจนแทบบ้า
ไม่อาจพูดคุย ไม่อาจสัมผัส...ไม่อาจเหนี่ยวรั้งสิ่งใดได้อีก
อู๋ซันเสิ่งคนชั่วช้าบาปหนา...แม้จะจากไปไม่หวนกลับก็ยังจะไม่ยอมให้พวกเขาก้าวต่อไป
บนแก้วที่ถูกหลอมอย่างบิดเบี้ยว...เพียงหนึ่งรอยร้าวมันก็พร้อมจะปริแตกได้จนกลายเป็นเศษซาก
ชายหนุ่มหลับตาลงให้สัมผัสของกระบอกตาที่ร้าวถึงขั้วสมองแจ่มชัด...แสงสว่างจากจอชวนแสบตาสิ้นดี...แต่อย่างน้อยเขาก็ยังได้รู้ว่ายังมีสิ่งที่เชื่อมตัวตนของเขาเอาไว้กับโลกใบนี้
::talk::
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเขียนฟิคล่มเรือตัวเองทำไม...แต่เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของสามคนนี้ในแบบของเราขาดใครไปซักคนไม่ได้เลยจริงๆ
เพราะฉะนั้นตอนที่อาสามไม่อยู่แล้ว พานจื่อมีสภาพแบบไหน...เซี่ยเหลียนหวนก็คงไม่ต่างกัน อยู่ในสภาพที่รู้ว่าอีกคนไม่มีทางกลับมา แต่ก็ไม่สามารถไปหาอีกคนได้เช่นกัน
อู๋ซันเสิ่งในสายตาเราเอาแต่ใจนิสัยไม่ดีมาก ต่อให้จะไปก็จะไม่ยอมเลือนหายไปเฉยๆ มันเป็นการแสดงออกถึงความรักของคนเอาแต่ใจ
พร่ำเพ้อมายาวนาน...หวังว่าทุกคนจะอินไปกับสามพีเซ็ตนี้ของเรานะคะ ขอบคุณค่า
velvetronica- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 100
Points : 3659
Join date : 08/11/2014
Re: [OS] แตก (พานซันเหลียน :: พานจื่อ,อู๋ซันเสิ่ง,เซี่ยเหลียนหวน)
โฮรกกกกกกกกกกกกกกกก ;;;;;w;;;;;;
้เศร้ามากค่ะ แงงงงงงง ทั้งพี่พาน ทั้งเซี่ยเหลียนหวน
สามเหลือสอง และสองคนนั้นก็ไม่สามารถสัมผัสกันได้อีกเมื่อไม่มีคนอีกคน
สามพีที่แท้จริงเลยค่ะ แงดดดดดดด
้เศร้ามากค่ะ แงงงงงงง ทั้งพี่พาน ทั้งเซี่ยเหลียนหวน
สามเหลือสอง และสองคนนั้นก็ไม่สามารถสัมผัสกันได้อีกเมื่อไม่มีคนอีกคน
สามพีที่แท้จริงเลยค่ะ แงดดดดดดด
Cathareen- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 149
Points : 3606
Join date : 24/12/2014
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth