[Drabble] #dmbjdaily (สอง) คนที่สอง [เฮยฮัว/ฮัวเสีย]

[Naitear]

Title : คนที่สอง
Fandom : Daomubiji, บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน
Pairing : เซี่ยอวี่ฮัว x อู๋เสีย [ฮัวเสีย] / เฮยเสียจื่อ x เซี่ยอวี่ฮัว [เฮยฮัว]
Rate : PG





แดรบเบิ้ลนี้แอบต่อมาจากวันช็อตเรื่อง "ผม เขา และแก้วเหล้าแก้วหนึ่ง" นะคะ (ไม่อิงมากหรอกค่ะ จะอ่านหรือไม่อ่านก็ได้ //ฮา)

ลิ้งค์ฟิคค่ะ

"ผม เขา และแก้วเหล้าแก้วหนึ่ง"





*** คำเตือน : แดรบเบิ้ลนี้มีเนื้อหาสปอยเล่มสิบนะคะ ***





---------------------------------------------------------------------------------------------------------





เฮยเสียจื่อก้มลงมอง เห็นคุณชายตรงหน้าเขาหลับไปแล้วด้วยพิษสุรา


บนใบหน้านั้นยังคงมีหยดน้ำตาหยดหนึ่งค้างไว้อยู่


แน่นอน เหตุการณ์ในคราวนั้นเขาก็อยู่ด้วย (แหงล่ะ มันเป็นปรากฏการณ์คว่ำกรวยครั้งประวัติศาสตร์ที่นายน้อยอู๋เสียเรียกรวมพลเชียวนะ) เริ่มแรกเขาเห็นว่ามีแต่'ตัวเบ้งๆ'ไปทั้งนั้น ไม่ไปก็เสียทีเปล่า ก็เลยตกลงรับคำไปโดยคาดว่าจะต้องเจอเรื่องสนุกแน่ๆ ตอนนั้นพอรู้ว่ามีคุณชายเซี่ยอวี่ฮัวอยู่ในขบวนด้วย เขาก็ดีใจอย่างประหลาด


แต่ในคราวนี้คุณชายของเขา กลับมีบรรยากาศมืดหม่นแผ่ออกมา


เฮยเสียจื่อไม่เข้าใจ ปกติแล้วเขาจะหยอกอีกฝ่ายเล่นแล้วก็จะโดนคำพูดแสบๆคันๆกลับมาทุกครั้ง หากคราวนี้คุณชายเซี่ยกลับเพียงแค่ยิ้มพราย ไม่โต้ตอบอะไรกลับมา


ขณะกำลังงุนงง ก็เห็นนายน้อยคนนั้นเดินมาพอดี


แววตาของคนที่เขาหยอกเล่นด้วยเมื่อครู่ พลันทอประกายรวดร้าว


เขาไม่ค่อยเจอสองคนนี้อยู่ด้วยกันเท่าไหร่ จึงไม่เคยรู้มาก่อน แต่ตอนนี้กลับเข้าใจแล้ว เข้าใจแจ้งในทันที บางทีสายตาที่แหลมคม ก็มีข้อเสียอยู่เหมือนกัน


สิ่งที่ยิ่งชัดเจน คือหลังจากเปิดประตูสำริด


ไม่ว่าใคร -- รวมทั้งเขา -- ก็ไม่เคยเห็นน้ำตาของเจ้าบ้านตระกูลเซี่ยทั้งนั้น


แต่วันนั้นกลับได้เห็น คนที่แสนจะเข้มแข็งขนาดนั้น สุดท้ายเมื่อพังทลายแล้วกลับอ่อนโยนเปราะบางจนแทบไม่เชื่อสายตา


ราวกับแก้วแตกสลาย ที่หากเข้าไปแตะต้องก็คงจะบาดมือ


แต่ว่าที่แปลกใจยิ่งกว่านั้น -- คือตัวเอง


เขาไม่รู้เลยว่าความรู้สึกอยากจะปกป้องนั้น มันเริ่มมีขึ้นเมื่อไหร่ อาจจะเป็นเมื่อวาน อาจจะเป็นวันนี้ เขาเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน


เอาเป็นว่าในตอนนี้ ความรู้สึกนั้นกลับทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น จนไม่รู้ว่ากลายเป็นอะไรไปแล้ว


เขาถอนหายใจ ถอนหายใจยาว


ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้ว ที่เขาต้องมานั่งมองคนตรงหน้านี่ดื่มเหล้าไม่หยุดแทบจะทุกครั้งที่ว่าง แล้วก็ต้องแบกกลับไปส่งที่บ้าน เป็นวัฏจักรเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา




หากเมาแล้วหัวร้างข้างแตกขึ้นมา จะทำยังไง ?




หากเขาไม่อยู่ จะมีคนมาดูแลไหม ?




แล้วอยู่คนเดียว เหงาบ้างรึเปล่า ?





คุณชายฮัวหนอ.. คุณชายฮัว.. คุณขี้โกงเหลือเกิน




มีแต่คนที่'หนึ่ง'อยู่ในหัวใจ



.
.
.
.
.
จนคนที่'สอง'.......ไม่มีโอกาสได้เข้าไปเลย





.
.
.
.
......................282 days left....................


.
.
.
.
.
END.




---------------------------------------------------------------------------------------------------------





TALK. : เพิ่งสอบเสร็จค่ะ มาลงปล่อยผีซะเลย ฮี่ฮี่ ///w\\\ แดรบเบิ้ลนี้แต่งในมือถือนะคะ ภาษาอาจจะไม่สวยมาก ไว้จะมาอีดิทอีกทีค่ะฮืออ (ลงบอร์ดในมือถือลำบากมาก) #ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นจริงๆค่ะ
พูดตามตรงเลยว่าอารมณ์ค้างจากฟิคนั้นค่ะ บวกกับคอมเมนท์ของหลายๆท่าน ดูยังไงเสี่ยวฮัวก็ตัดใจไม่ขาดอยู่ดีจริงๆนั่นแหละ ทั้งรักทั้งรอมาขนาดนั้น ; w ; แต่นายรู้ไหม.. ยังไงก็ยังมีคนที่พร้อมจะดูแลนายอยู่นะ (ถึงจะกะล่อนไปหน่อยก็เถอะ //ฮา)
ปกติจะแต่งฮัวเสียค่ะ เฮยฮัวไม่ค่อยแต่งเพราะหาข้อมูลนายบอดดำยากเหลือเกิน (แดรบเบิ้ลนี้ยังกลัวหลุดคาแรกเตอร์เลยค่ะฮือ) แต่ส่วนตัวก็รู้สึกว่า คนที่จะมาดูแลเสี่ยวฮัวต่อจากนายน้อยได้ นายเฮยเสียจื่อน่ะ....ร่าเริงกำลังดีเลย ^ ^ (กำลังดีรึเปล่านะ 55555555 /รังแกนายแว่นอีกแล้ว)

ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่ะ #โค้งงามๆ

[Mill]

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ T________T
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยค่ะ
ชอบความเป็นห่วงอย่างเงียบๆของนายแว่นดำจัง
ขณะที่เสี่ยวฮัวเฝ้ามองนายน้อย ก็ยังมีอีกคนที่คอยเฝ้ามองอยู่เหมือนกัน
ถ้าจะมีอีกคนที่คอยปกป้องเสี่ยวฮัวได้ก็คงต้องเป็นนายคนนี้จริงๆ
ฮือออออ หวั่นไหวเลยค่ะะะะะ ; ;

[SilverCloud]

โถว นายแว่นผู้น่าสงสารจะบทไหนๆนายก็เป็นได้แค่น้อยจริงๆ แถมเทียบหลวงอย่างอู๋เสียไม่ติดอีกต่างหาก

[efforip]

แง สงสารนายแว่น จับกดเลยๆ //โดนเสี่ยวฮัวถีบ

[Eclipse]

โอยยย เดี๋ยวนี้ฟิคเฮยฮัวกลายเป็นของแรร์ เห็นว่ามีคนแต่งแล้วดีใจน้ำตาจะไหลเลยค่ะ
อ่านแล้วก็น้ำตาจะไหลเหมือนกัน แต่...ไหลเพราะความรวดร้าว
คือชอบมุมนี้ของนายแว่นอะ ฟีลนายเจ็บฉันก็เจ็บเหมือนกัน ทำไมมีแต่พวกแอบรักเขาข้างเดียวตลอดเลยนะ ความพอดีไม่มีอยู่จริงสินะ T__T//ตกอยู่ใต้ฮาเร็มนายน้อยกันหมดก็อย่างนี้แหล---ผัวะ!

[kuramajoy]

อ่านแล้วเศร้าอะ
แว่นรุกมากกว่านี้สิ
เบียดตัวเองให้เข้าไปให้ได้
ไม่ได้ที่หนึ่งที่สองยังรอนายอยู่
คุณชายเซี่ยมิอาจเอานายน้อยสามมาเป็นเมียได้ นายก็เอาตัวนายไปเป็นสามีคุณชายเลยยย

[zerin]

เฮยฮัววว เฮยฮัวที่ตามหามานาน ขอบคุณมากค่ะที่แต่งให้อ่าน//ซับ

โถ่ นายแว่น นายต้องดามใจคุณชายเก้านะ ; ; สู้ๆ

[Ak_Zokyo]

ชอบตรงที่ปกติที่เคยหยอกเคยแหย่ไม่มีปฏิกิริยากลับมาแล้วโหวงๆจังเลยค่ะ มันเป็นแบบนั้นจริงๆ กัดกลับแรงๆยังไงก็ดีกว่าเงียบแล้วยิ้มเศร้าๆนะ

ดอกไม้งามของบ่าว ไม่เอา ไม่แตก ไม่ช้ำนะคะ อุตส่าห์รอมาได้นานขนาดนั้น พอถึงเวลาต้องปล่อยแล้วก็หันไปมองคนข้างๆนะคะ นะคะ มีคนรอคุณอยู่แล้วนะคะ สู้เขานะนายแว่น ทำให้คุณชายหันมามองใฟ้ได้ด้วยความบ้าบอของนาย เลาเชียร์! /โบกปอมหยอยๆ (ทำไมคำพูดมันดูสองมาตรฐานจัง ก๊าก)ถ้านายพยายามโอกาสของคนที่สองต้องมาถึงน้า