Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
+6
gustoon
Rozenkreuz
mama moosap
Cathareen
yakusoku
The_Dark_Lady
10 posters
หน้า 1 จาก 1
[Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
AU ไฮสคูลค่ะ
น่าจะหลุดคาร์แรงอยู่ ;w;
//ก้มกราบนายน้อยสามผู้ที่โดนเราทำร้ายหนักสุดในเรื่องนี้
อู๋เสียเป็นเพียงนักเรียนชั้นมัธยมปลายธรรมดาๆคนหนึ่ง มีใบหน้าธรรมดาค่อนไปทางจืดชืด ยิ่งสวมแว่นสายตาก็ยิ่งดูเป็นเด็กเรียนจืดชืดขึ้นไปอีก รูปร่างอยู่ในเกณฑ์อวบกว่ามาตรฐานนิดหน่อย การเรียนอยู่ในระดับปานกลางไม่ได้แย่แต่ก็ไม่ได้เก่ง ไม่มีความสามารถอะไรโดดเด่นเป็นพิเศษ
ถึงจะเป็นลูกหลานของหนึ่งในผู้ก่อตั้งโรงเรียนเอกชนเหลาจิ่วเหมิน แต่ก็ไม่ค่อยมีใครรู้ความจริงเรื่องนี้มากนัก
อีกอย่างคือบอกไปใครๆก็แทบไม่เชื่อ ลักษณะภายนอกของเขากันผิดลิบลับกับอารองที่เป็นคณะกรรมการบริหารโรงเรียนและอาจารย์ฝ่ายปกครองและอาสามที่เป็นอาจารย์สอนวิชาประวัติศาสตร์
...ชีวิตวัยมัธยมปลายของเขาก็ดำเนินไปอย่างเรียบง่ายในทุกๆวัน ตื่นอาบน้ำกินข้าว มาโรงเรียน เรียน กลับบ้าน ทำการบ้าน อ่านหนังสือ นอน…
จะพิเศษก็บางวันที่ไปนั่งคุยเล่นกับปู่
ไม่รู้ว่าพ่อเขาทนเห็นลูกชายใช้ชีวิตไปวันๆไม่ได้หรือยังไง วันหนึ่งที่กลับมาจากการติดต่อธุรกิจที่ญี่ปุ่นก็เอาแผ่นเกมส์กับเครื่องเล่นเกมส์มาให้ พลิกดูแผ่นซีดีที่สกรีนลายที่น่าจะเป็นตัวละครในเกมส์แล้วได้แต่เงยหน้ามองอย่างสงสัย
พ่อของเขานั้นผิดแปลจากอาทั้งสองคน ไม่ได้จับงานทางการศึกษาแต่ทำงานพวกธุรกิจแทน แผ่นซีดีกับเครื่องเล่นนี่ก็บอกว่าได้รับมาจากคู่ค้าคนหนึ่ง เกมส์ทำเป็นภาษาจีนแล้ว เขาอยากได้คนทดลองเล่น เป็นเกมส์แนวผจญภัย เกมส์นี้มีระบบเชื่อมต่อกับอินเตอร์เน็ต เดี๋ยวจะมีอะไรอัพเดตให้เรื่อยๆ
เขาได้ยินดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะลองเล่นดู
เกมส์เป็นเกมส์ผจญภัย ตัวเขาต้องสวมบทบาทเป็นนักผจญภัย ที่จะไปกอบกู้สมบัติมาจากสุสานลี้ลับต่างๆ นอกจากการต่อสู้กับศตรูที่จะแย่งชิงสมบัติก็ต้องต่อสู้กับเหล่าสิ่งลึกลับในสุสานด้วย อีกทั้งยังต้อง คอยทำภารกิจสานสัมพันธ์กับตัวละครตัวอื่นๆในเกมส์เพื่อดึงตัวละครเหล่านั้นมาเป็นตัวช่วยระหว่างเล่น
...สุดท้ายเขาก็ติดเกมส์นั้นหนึบหนับ
“เทียนเจินทำอะไรช่วงนี้...หน้าตาดูซูบโทรมแปลกๆ เหมือนคนอดหลับอดนอน...แล้วช่วงนี้นี่น้ำหนักขึ้นรึเปล่า…”
เสียงทักทายจากเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว นายอ้วนหวัง อู๋เสียได้แต่ยิ้มชืดๆกับคำทักนั้น
จะไม่ซูบได้ยังไงก็เล่นเล่นเกมส์นั่นทั้งวันทั้งคืน ไม่ได้ลุกออกไปไหน ตกดึกๆก็หิวกินนู่นกินนี่ระหว่างเล่นเกมส์ไปเรื่อย
นึกถึงเกมส์ก็อดไม่ได้ที่จะถอนใจ แม่งปริศนาเยอะฉิบหาย เควสต์แล้วเควสต์เล่าก็ยังไม่สิ้นไม่สุด ตอนนี้แม่งยังไม่พ้นแดนปาหน่าย
แถมตัวละครเทพก็ดึงมายากฉิบหาย…
พอนึกถึงตัวละครเทพที่ว่า ภาพของเจ้านั่นก็ผุดขึ้นมาในสมอง ตัวละครชายหน้าตาดี ผมสีดำ ตาสีดำ ใส่ชุดฮู้ดสีดำตลอดกาล ฝีมือดีมาก ถ้าลงเควสต์ยากๆมีเจ้านี่อยู่ด้วยจะผ่านได้ฉลุย แต่ดันชอบหายหัวไปบ่อยๆ จะจีบมาเป็นคนในกลุ่มก็ยากเหลือเกิน เสนออะไรให้ก็ไม่เอา
...แต่ดันเป็นตัวละครที่เขาติดใจมากที่สุด จนพยายามทำแม่งทุกอย่างเพื่อเอาไว้ในทีมให้ได้
“นี่...เทียนเจิน…”
เสียงนายอ้วนร้องทัก ทำให้เขาหลุดจากห้วงความคิด
“ฮะ...อะไร…”
“เสี่ยอ้วนถามว่าอดหลับอดนอนนี่ โหมอ่านหนังสือ ...รึติดสาวอยู่กัน…รึว่า...” เห็นใบหน้าฉายแววทะเล้นก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังนึกอะไร เขาจึงแยกเขี้ยวใส่แล้วร้องลั่น
“ไม่ใช่เฟ้ย…”
แล้วก็เล่าทุกอย่างให้อีกฝ่ายฟัง
วันต่อมา เขาจึงนำแผ่นเกมส์มาให้นายอ้วนลองเล่นบ้าง ไม่นานเขาก็ได้เพื่อนร่วมก๊วนอดหลับอดนอนเล่นเกมส์มาคน
จนกระทั่ง…
“เชี่ยแม่ง…” เขาสบถคร่ำครวญ ซบหน้ากับท่อนแขน มีนายอ้วนตบบ่าปลอบใจอยู่ปุๆ
อยากจะร้องไห้ชะมัด เจ้าตัวละครเทพตัวนั้น นายเมินโหยวผิงในเกมส์นั้น ต้นสังกัดเสือกเขียนเนื้อเรื่องให้เข้าหลังประตูสำริด ถ้าเทียบชะตากรรมแล้วก็คือตายแหงแก๋นั่นหละ
...เขาแม่งโครตจะเสียใจ…
ถึงจะเอามาเป็นพวกยากเย็น แต่ตัวละครตัวนี้ก็คอยช่วยเหลือเขาในเควสต์ต่างๆมามากมาย เขารู้สึกผูกพันกับตัวละครนี้มากๆ แทบจะเรียกว่าเป็นเพื่อนอีกคนก็ยังได้ แต่เซิร์ฟเวอร์เล่นมาทำกันแบบนี้…
เขาเสียอกเสียใจจนเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องเกือบสัปดาห์ ไม่ยอมกินข้าวกินปลา จนวันนี้อาสามบุกเข้าไปในห้อง ลากตัวเขาออกมาแล้วพาไปตัดผมเผ้า ทำให้เป็นผู้เป็นคนขึ้นแล้วก็ลากเขามาโรงเรียนนั่นหละ
“อู่เสียเป็นอะไรเหรอ…”
เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้น แต่ได้ยินเสียงเหมือนเพื่อนผู้ชายคนนึงในห้องทักถาม เขาซบหน้ากับแขนนิ่งไม่สนใจ เป็นนายอ้วนที่ตอบปัดให้แทนว่า เขาไม่สบายนิดหน่อยเลยซึมๆ
...เขาเงยหน้าขึ้น เห็นคนทั้งชั้นเรียนจ้องตรงมาที่เขาก่อนจะพากันหันขวับไปทางอื่น
...มันเกิดอะไรขึ้น…
จะว่าไปเขารู้สึกแปลกๆตั้งแต่เข้าโรงเรียนมากับอาสามแล้ว ว่าวันนี้มีคนจับตามองมากกว่าปกติ แถมพอเข้าห้องมาก็มีคนนู้นคนนี้เข้ามาเอ่ยทักถาม แต่เขายังซึมเศร้าเลยเป็นนายอ้วนที่ตอบคำถามให้แทน
“นายอ้วน...ทำไมบรรยากาศวันนี้มันแปลกๆ…”
นายอ้วนเลิกคิ้วขึ้นแล้วมองเขาเหมือนเห็นประหลาด “นี่ไม่รู้ตัว…”
“อะไร…”
“วันนี้ได้ส่องกระจกบ้างไหม เทียนเจิน…”
“โดนอาสามลากไปลากมา จะไปว่างตอนไหน…”
อีกฝ่ายทำหน้าปั้นยาก ก่อนจะลากแขนเขาออกจากห้องเรียน
มาถึงห้องน้ำถึงได้รู้ว่าสารรูปตัวเองวันนี้เปลี่ยนไปมากจริงๆ
ผมสีน้ำตาลเข้มที่เคยยาวและยุ่งเหยิง ถูกตัดให้เป็นทรงมากขึ้น แว่นตาที่เคยใส่ประจำถูกอาเจ้ร้านทำผมโยนทิ้งแล้วยัดคอนแทคเลนส์ใส่ให้แทน ร่างกายที่มีไขมันสะสมอยู่ก็ซูบผอมลงไปมากเพราะอดข้าวอดน้ำอยู่เกือบสัปดาห์
...นี่เขาเหรอวะ
อดไม่ได้จะยกมือขึ้นลูบหน้าลูบตาตัวเอง แค่สะเทือนใจกับการจากไปของตัวละครในเกมส์นิดหน่อย ทำเอาเขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
แต่ว่า…
“แล้วคนเขาสนใจอะไรฉันกันล่ะนายอ้วน…”
“หะ...ขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัวอีก…” อีกฝ่ายส่ายหน้าอย่างอ่อนใจก่อนจะคว้าแขนผมแล้วพาออกมา
ในตอนที่นายอ้วนดันหลังเขาออกจากห้องน้ำก็ชนเข้ากับใครบางคน
“โอ๊ะ…”
พอเงยหน้าขึ้นมากะจะสบถแรงๆใส่อีกฝ่ายซักทีก็ต้องนิ่งค้าง
“อู๋เสีย…”
ผู้ชายคนนั้นมีผมสีดำซอยสั้นระต้นคอ ดวงตาสีดำสนิท ใบหน้าหล่อเหลาที่สาวๆทั้งโรงเรียนพากันสยบ
จางฉี่หลิง...หลานชายของจางฉี่ซาน หนึ่งในผู้ก่อตั้งโรงเรียนเอกชนเหลาจิ่วเหมิน…
เขาเบือนหน้าหนีจากอีกฝ่าย หมอนี่เป็นเพื่อนร่วมชั้นปีแต่อยู่ต่างห้อง ไม่ค่อยสนิทกันนัก ถึงจะแปลกใจที่อีกฝ่ายรู้ชื่อตัวเองได้ยังไงแต่ก็ไม่อยากถาม
การมองหน้าอีกฝ่ายที่เหมือนเมินโหยวผิงตอนนี้มันเจ็บปวดเกินไป
“ขอตัว…”
เขาพูดเสียงห้วนเตรียมจะออกวิ่ง เป้าหมายคือดาดฟ้าโรงเรียน ตอนนี้เขาไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรหรอก ขอตัวไปเศร้า
ซักพักเถอะ
แต่เขาก็ไม่ได้ทำดังใจ เมื่อจางฉี่หลิงยึดต้นแขนเขาไว้ เขาได้แต่สูดลมหายใจอย่างฮึดฮัด พยายามบิดแขนออก
...ไอ้เรื่องที่จะให้ประทุษร้ายหมอนี่แล้วหนี ทำแบบนั้น ได้โดนผู้หญิงทั้งโรงเรียกระทืบกันพอดี…
แต่ทำไมหูเขาได้ยินเสียงผู้หญิงกรี้ดกร้าดอยู่ไกลๆวะ…กะอีแค่จางฉี่หลิงจับแขนเขา มีอะไรให้กรี้ดกัน
“ถึงเมินโหยวผิงจะจากไป ...แต่นายยังมีฉันนะ…”
แล้วก็ทำหน้าตายเดินจากไป ท่ามกลางเสียงกรีดร้องว่า ‘ฟินค่า…..’ ของสาวๆที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
...เชี่ยไรวะวันนี้…
END
เหมือนจะไม่ค่อยตรงหัวข้อ ...รึเปล่า
นายน้อยติดเกมส์ไง...งือออออ
ได้แรงบันดาลใจมาจากการ์ตูนโชโจซึ่งจำชื่อไม่ได้แล้ว ที่นางเอกเป็นฟุโจฉิร่างอวบติดเกมส์จีบหนุ่ม พอตัวละครในเกมส์ที่ชอบมากๆตายก็เสียใจจนผอม แล้วก็สวยขึ้นมากจนมีผู้ชายในโรงเรียนมาหลงรักถึง 4 คน แต่คุณเธอดันไม่รู้แถมจับผู้ชายพวกนั้นมาจิ้นกันเองอีก
--เปลี่ยน SF แล้วค่ะเพราะมีตอนต่อ The reason He left เป็นจฉล.ไซด์ค่ะ --
น่าจะหลุดคาร์แรงอยู่ ;w;
//ก้มกราบนายน้อยสามผู้ที่โดนเราทำร้ายหนักสุดในเรื่องนี้
อู๋เสียเป็นเพียงนักเรียนชั้นมัธยมปลายธรรมดาๆคนหนึ่ง มีใบหน้าธรรมดาค่อนไปทางจืดชืด ยิ่งสวมแว่นสายตาก็ยิ่งดูเป็นเด็กเรียนจืดชืดขึ้นไปอีก รูปร่างอยู่ในเกณฑ์อวบกว่ามาตรฐานนิดหน่อย การเรียนอยู่ในระดับปานกลางไม่ได้แย่แต่ก็ไม่ได้เก่ง ไม่มีความสามารถอะไรโดดเด่นเป็นพิเศษ
ถึงจะเป็นลูกหลานของหนึ่งในผู้ก่อตั้งโรงเรียนเอกชนเหลาจิ่วเหมิน แต่ก็ไม่ค่อยมีใครรู้ความจริงเรื่องนี้มากนัก
อีกอย่างคือบอกไปใครๆก็แทบไม่เชื่อ ลักษณะภายนอกของเขากันผิดลิบลับกับอารองที่เป็นคณะกรรมการบริหารโรงเรียนและอาจารย์ฝ่ายปกครองและอาสามที่เป็นอาจารย์สอนวิชาประวัติศาสตร์
...ชีวิตวัยมัธยมปลายของเขาก็ดำเนินไปอย่างเรียบง่ายในทุกๆวัน ตื่นอาบน้ำกินข้าว มาโรงเรียน เรียน กลับบ้าน ทำการบ้าน อ่านหนังสือ นอน…
จะพิเศษก็บางวันที่ไปนั่งคุยเล่นกับปู่
ไม่รู้ว่าพ่อเขาทนเห็นลูกชายใช้ชีวิตไปวันๆไม่ได้หรือยังไง วันหนึ่งที่กลับมาจากการติดต่อธุรกิจที่ญี่ปุ่นก็เอาแผ่นเกมส์กับเครื่องเล่นเกมส์มาให้ พลิกดูแผ่นซีดีที่สกรีนลายที่น่าจะเป็นตัวละครในเกมส์แล้วได้แต่เงยหน้ามองอย่างสงสัย
พ่อของเขานั้นผิดแปลจากอาทั้งสองคน ไม่ได้จับงานทางการศึกษาแต่ทำงานพวกธุรกิจแทน แผ่นซีดีกับเครื่องเล่นนี่ก็บอกว่าได้รับมาจากคู่ค้าคนหนึ่ง เกมส์ทำเป็นภาษาจีนแล้ว เขาอยากได้คนทดลองเล่น เป็นเกมส์แนวผจญภัย เกมส์นี้มีระบบเชื่อมต่อกับอินเตอร์เน็ต เดี๋ยวจะมีอะไรอัพเดตให้เรื่อยๆ
เขาได้ยินดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะลองเล่นดู
เกมส์เป็นเกมส์ผจญภัย ตัวเขาต้องสวมบทบาทเป็นนักผจญภัย ที่จะไปกอบกู้สมบัติมาจากสุสานลี้ลับต่างๆ นอกจากการต่อสู้กับศตรูที่จะแย่งชิงสมบัติก็ต้องต่อสู้กับเหล่าสิ่งลึกลับในสุสานด้วย อีกทั้งยังต้อง คอยทำภารกิจสานสัมพันธ์กับตัวละครตัวอื่นๆในเกมส์เพื่อดึงตัวละครเหล่านั้นมาเป็นตัวช่วยระหว่างเล่น
...สุดท้ายเขาก็ติดเกมส์นั้นหนึบหนับ
“เทียนเจินทำอะไรช่วงนี้...หน้าตาดูซูบโทรมแปลกๆ เหมือนคนอดหลับอดนอน...แล้วช่วงนี้นี่น้ำหนักขึ้นรึเปล่า…”
เสียงทักทายจากเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว นายอ้วนหวัง อู๋เสียได้แต่ยิ้มชืดๆกับคำทักนั้น
จะไม่ซูบได้ยังไงก็เล่นเล่นเกมส์นั่นทั้งวันทั้งคืน ไม่ได้ลุกออกไปไหน ตกดึกๆก็หิวกินนู่นกินนี่ระหว่างเล่นเกมส์ไปเรื่อย
นึกถึงเกมส์ก็อดไม่ได้ที่จะถอนใจ แม่งปริศนาเยอะฉิบหาย เควสต์แล้วเควสต์เล่าก็ยังไม่สิ้นไม่สุด ตอนนี้แม่งยังไม่พ้นแดนปาหน่าย
แถมตัวละครเทพก็ดึงมายากฉิบหาย…
พอนึกถึงตัวละครเทพที่ว่า ภาพของเจ้านั่นก็ผุดขึ้นมาในสมอง ตัวละครชายหน้าตาดี ผมสีดำ ตาสีดำ ใส่ชุดฮู้ดสีดำตลอดกาล ฝีมือดีมาก ถ้าลงเควสต์ยากๆมีเจ้านี่อยู่ด้วยจะผ่านได้ฉลุย แต่ดันชอบหายหัวไปบ่อยๆ จะจีบมาเป็นคนในกลุ่มก็ยากเหลือเกิน เสนออะไรให้ก็ไม่เอา
...แต่ดันเป็นตัวละครที่เขาติดใจมากที่สุด จนพยายามทำแม่งทุกอย่างเพื่อเอาไว้ในทีมให้ได้
“นี่...เทียนเจิน…”
เสียงนายอ้วนร้องทัก ทำให้เขาหลุดจากห้วงความคิด
“ฮะ...อะไร…”
“เสี่ยอ้วนถามว่าอดหลับอดนอนนี่ โหมอ่านหนังสือ ...รึติดสาวอยู่กัน…รึว่า...” เห็นใบหน้าฉายแววทะเล้นก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังนึกอะไร เขาจึงแยกเขี้ยวใส่แล้วร้องลั่น
“ไม่ใช่เฟ้ย…”
แล้วก็เล่าทุกอย่างให้อีกฝ่ายฟัง
วันต่อมา เขาจึงนำแผ่นเกมส์มาให้นายอ้วนลองเล่นบ้าง ไม่นานเขาก็ได้เพื่อนร่วมก๊วนอดหลับอดนอนเล่นเกมส์มาคน
จนกระทั่ง…
“เชี่ยแม่ง…” เขาสบถคร่ำครวญ ซบหน้ากับท่อนแขน มีนายอ้วนตบบ่าปลอบใจอยู่ปุๆ
อยากจะร้องไห้ชะมัด เจ้าตัวละครเทพตัวนั้น นายเมินโหยวผิงในเกมส์นั้น ต้นสังกัดเสือกเขียนเนื้อเรื่องให้เข้าหลังประตูสำริด ถ้าเทียบชะตากรรมแล้วก็คือตายแหงแก๋นั่นหละ
...เขาแม่งโครตจะเสียใจ…
ถึงจะเอามาเป็นพวกยากเย็น แต่ตัวละครตัวนี้ก็คอยช่วยเหลือเขาในเควสต์ต่างๆมามากมาย เขารู้สึกผูกพันกับตัวละครนี้มากๆ แทบจะเรียกว่าเป็นเพื่อนอีกคนก็ยังได้ แต่เซิร์ฟเวอร์เล่นมาทำกันแบบนี้…
เขาเสียอกเสียใจจนเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องเกือบสัปดาห์ ไม่ยอมกินข้าวกินปลา จนวันนี้อาสามบุกเข้าไปในห้อง ลากตัวเขาออกมาแล้วพาไปตัดผมเผ้า ทำให้เป็นผู้เป็นคนขึ้นแล้วก็ลากเขามาโรงเรียนนั่นหละ
“อู่เสียเป็นอะไรเหรอ…”
เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้น แต่ได้ยินเสียงเหมือนเพื่อนผู้ชายคนนึงในห้องทักถาม เขาซบหน้ากับแขนนิ่งไม่สนใจ เป็นนายอ้วนที่ตอบปัดให้แทนว่า เขาไม่สบายนิดหน่อยเลยซึมๆ
...เขาเงยหน้าขึ้น เห็นคนทั้งชั้นเรียนจ้องตรงมาที่เขาก่อนจะพากันหันขวับไปทางอื่น
...มันเกิดอะไรขึ้น…
จะว่าไปเขารู้สึกแปลกๆตั้งแต่เข้าโรงเรียนมากับอาสามแล้ว ว่าวันนี้มีคนจับตามองมากกว่าปกติ แถมพอเข้าห้องมาก็มีคนนู้นคนนี้เข้ามาเอ่ยทักถาม แต่เขายังซึมเศร้าเลยเป็นนายอ้วนที่ตอบคำถามให้แทน
“นายอ้วน...ทำไมบรรยากาศวันนี้มันแปลกๆ…”
นายอ้วนเลิกคิ้วขึ้นแล้วมองเขาเหมือนเห็นประหลาด “นี่ไม่รู้ตัว…”
“อะไร…”
“วันนี้ได้ส่องกระจกบ้างไหม เทียนเจิน…”
“โดนอาสามลากไปลากมา จะไปว่างตอนไหน…”
อีกฝ่ายทำหน้าปั้นยาก ก่อนจะลากแขนเขาออกจากห้องเรียน
มาถึงห้องน้ำถึงได้รู้ว่าสารรูปตัวเองวันนี้เปลี่ยนไปมากจริงๆ
ผมสีน้ำตาลเข้มที่เคยยาวและยุ่งเหยิง ถูกตัดให้เป็นทรงมากขึ้น แว่นตาที่เคยใส่ประจำถูกอาเจ้ร้านทำผมโยนทิ้งแล้วยัดคอนแทคเลนส์ใส่ให้แทน ร่างกายที่มีไขมันสะสมอยู่ก็ซูบผอมลงไปมากเพราะอดข้าวอดน้ำอยู่เกือบสัปดาห์
...นี่เขาเหรอวะ
อดไม่ได้จะยกมือขึ้นลูบหน้าลูบตาตัวเอง แค่สะเทือนใจกับการจากไปของตัวละครในเกมส์นิดหน่อย ทำเอาเขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
แต่ว่า…
“แล้วคนเขาสนใจอะไรฉันกันล่ะนายอ้วน…”
“หะ...ขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัวอีก…” อีกฝ่ายส่ายหน้าอย่างอ่อนใจก่อนจะคว้าแขนผมแล้วพาออกมา
ในตอนที่นายอ้วนดันหลังเขาออกจากห้องน้ำก็ชนเข้ากับใครบางคน
“โอ๊ะ…”
พอเงยหน้าขึ้นมากะจะสบถแรงๆใส่อีกฝ่ายซักทีก็ต้องนิ่งค้าง
“อู๋เสีย…”
ผู้ชายคนนั้นมีผมสีดำซอยสั้นระต้นคอ ดวงตาสีดำสนิท ใบหน้าหล่อเหลาที่สาวๆทั้งโรงเรียนพากันสยบ
จางฉี่หลิง...หลานชายของจางฉี่ซาน หนึ่งในผู้ก่อตั้งโรงเรียนเอกชนเหลาจิ่วเหมิน…
เขาเบือนหน้าหนีจากอีกฝ่าย หมอนี่เป็นเพื่อนร่วมชั้นปีแต่อยู่ต่างห้อง ไม่ค่อยสนิทกันนัก ถึงจะแปลกใจที่อีกฝ่ายรู้ชื่อตัวเองได้ยังไงแต่ก็ไม่อยากถาม
การมองหน้าอีกฝ่ายที่เหมือนเมินโหยวผิงตอนนี้มันเจ็บปวดเกินไป
“ขอตัว…”
เขาพูดเสียงห้วนเตรียมจะออกวิ่ง เป้าหมายคือดาดฟ้าโรงเรียน ตอนนี้เขาไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรหรอก ขอตัวไปเศร้า
ซักพักเถอะ
แต่เขาก็ไม่ได้ทำดังใจ เมื่อจางฉี่หลิงยึดต้นแขนเขาไว้ เขาได้แต่สูดลมหายใจอย่างฮึดฮัด พยายามบิดแขนออก
...ไอ้เรื่องที่จะให้ประทุษร้ายหมอนี่แล้วหนี ทำแบบนั้น ได้โดนผู้หญิงทั้งโรงเรียกระทืบกันพอดี…
แต่ทำไมหูเขาได้ยินเสียงผู้หญิงกรี้ดกร้าดอยู่ไกลๆวะ…กะอีแค่จางฉี่หลิงจับแขนเขา มีอะไรให้กรี้ดกัน
“ถึงเมินโหยวผิงจะจากไป ...แต่นายยังมีฉันนะ…”
แล้วก็ทำหน้าตายเดินจากไป ท่ามกลางเสียงกรีดร้องว่า ‘ฟินค่า…..’ ของสาวๆที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
...เชี่ยไรวะวันนี้…
END
เหมือนจะไม่ค่อยตรงหัวข้อ ...รึเปล่า
นายน้อยติดเกมส์ไง...งือออออ
ได้แรงบันดาลใจมาจากการ์ตูนโชโจซึ่งจำชื่อไม่ได้แล้ว ที่นางเอกเป็นฟุโจฉิร่างอวบติดเกมส์จีบหนุ่ม พอตัวละครในเกมส์ที่ชอบมากๆตายก็เสียใจจนผอม แล้วก็สวยขึ้นมากจนมีผู้ชายในโรงเรียนมาหลงรักถึง 4 คน แต่คุณเธอดันไม่รู้แถมจับผู้ชายพวกนั้นมาจิ้นกันเองอีก
--เปลี่ยน SF แล้วค่ะเพราะมีตอนต่อ The reason He left เป็นจฉล.ไซด์ค่ะ --
แก้ไขล่าสุดโดย The_Dark_Lady เมื่อ Fri 10 Jul 2015, 19:29, ทั้งหมด 3 ครั้ง
The_Dark_Lady- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 301
Points : 3634
Join date : 21/06/2015
Age : 29
ที่อยู่ : On the Land, Below the sky
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
นายยังมีฉันนะ นายยังมีฉันนะ นายยังมีฉันนะ
กรี๊ดดดด คำนี้มันก้องอยู่ในหูเลยค่าา//เขินแทนนายน้อย
กรี๊ดดดด คำนี้มันก้องอยู่ในหูเลยค่าา//เขินแทนนายน้อย
yakusoku- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 369
Points : 3830
Join date : 05/11/2014
ที่อยู่ : โลงในสุสานโบราณ
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
ฮืออ น่ารักจังค่ะะะะะะะะะะะะะะะ ///w/// นายน้อยติดเกมส์ 5555
อือหืออออ เสี่ยวเกอออออออออออ
ถึงเมินโหยวผิงจะจากไป ...แต่นายยังมีฉันนะ… พิมพ์ว่า:
อือหืออออ เสี่ยวเกอออออออออออ
Cathareen- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 149
Points : 3595
Join date : 24/12/2014
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
เรื่องนั้นเหมือนเราก็เคยอ่านด้วยค่ะ นางเอกนี่ถูกหนุ่มหล่อรายล้อมเพียบ
>>ตอนนี้ก็กำลังมโนให้นายน้อยที่ผอมแล้วถูกหนุ่มหล่อรายล้อมเช่นกัน
“ถึงเมินโหยวผิงจะจากไป ...แต่นายยังมีฉันนะ…”
นายจะรู้ดีมากเกินไปไหม แล้วนายน้อยทำไมไม่เขินบ้างล่ะทำไมนายมึนแบบนี้
>>ตอนนี้ก็กำลังมโนให้นายน้อยที่ผอมแล้วถูกหนุ่มหล่อรายล้อมเช่นกัน
“ถึงเมินโหยวผิงจะจากไป ...แต่นายยังมีฉันนะ…”
นายจะรู้ดีมากเกินไปไหม แล้วนายน้อยทำไมไม่เขินบ้างล่ะทำไมนายมึนแบบนี้
mama moosap- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 64
Points : 3419
Join date : 29/03/2015
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ฟินนนนนนนนนนน
เข้าใจเสียง VO เหล่านั้นมาก ถถถถถ
ต่อเหอะครับ ผมโคตรชอบฟิควายที่มีเกมออนไลน์มาก (แต่ไม่ค่อยชอบแนวเกมออนไลน์ที่มีวาย เข้าใจป่ะเนี่ย คือลำดับความสำคัญจะต่างกันนิดนึง แบบว่าเน้นวายเป็นหลักแล้วมีเนื้อเรื่องเกมแทรกๆผมจะชอบมากกว่าแบบหลังอ่ะ)
เข้าใจเสียง VO เหล่านั้นมาก ถถถถถ
ต่อเหอะครับ ผมโคตรชอบฟิควายที่มีเกมออนไลน์มาก (แต่ไม่ค่อยชอบแนวเกมออนไลน์ที่มีวาย เข้าใจป่ะเนี่ย คือลำดับความสำคัญจะต่างกันนิดนึง แบบว่าเน้นวายเป็นหลักแล้วมีเนื้อเรื่องเกมแทรกๆผมจะชอบมากกว่าแบบหลังอ่ะ)
Rozenkreuz- ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
- จำนวนข้อความ : 625
Points : 3848
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
แง่งงง ของจริงสู้ของในเกมส์ไม่ได้หลอกอู๋เสีย555
แล้วจางฉี่หลิงรู้ได้ไง...ซัมติงๆ
แล้วจางฉี่หลิงรู้ได้ไง...ซัมติงๆ
gustoon- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 104
Points : 3558
Join date : 22/11/2014
ที่อยู่ : ใต้เตียงนายน้อยอู๋
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
ฮันน่อววว ///ซัมติงสเปเชียล♡
ขอกรีดร้องว่าอีกเสียงว่า'ฟินค่าาาา'>//<
ขอกรีดร้องว่าอีกเสียงว่า'ฟินค่าาาา'>//<
CHERrymilkS- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 2
Points : 3220
Join date : 06/07/2015
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
.........นายน้อยตอนหล่อนึกถึงอี้เฟิง แอร๊ยยยยยยยยยยย!
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
น่ารักจังค่ะ ชอบนายน้อยแบบนี้
แรกๆก็ไม่ค่อยถูกชะตาเนอะ นายน้อยเนอะ
ซึนมากกกกกกกกกก อ่อนใจแทนเพื่อนอ้วน
เอ๊ะๆ คนห้องข้างๆมารู้เรื่องนายน้อยอะไรขนาดนี้
คนนี้ก็มาแบบมึนๆ จากไปแบบมึนๆ งงแทนนายน้อย อิอิ
แรกๆก็ไม่ค่อยถูกชะตาเนอะ นายน้อยเนอะ
ซึนมากกกกกกกกกก อ่อนใจแทนเพื่อนอ้วน
เอ๊ะๆ คนห้องข้างๆมารู้เรื่องนายน้อยอะไรขนาดนี้
คนนี้ก็มาแบบมึนๆ จากไปแบบมึนๆ งงแทนนายน้อย อิอิ
NadaMin- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 11
Points : 3164
Join date : 10/09/2015
Re: [Fic]#dmbjdaily 51 days left (Games) AU When the favourite character disappear [ผิงเสีย]
อนิเมะเรื่องนั้นเราก็ดู...ฮานางเอกมาก
เทียนเจินก็ยังเทียนเจินอยู่วันยังค่ำ 555
เทียนเจินก็ยังเทียนเจินอยู่วันยังค่ำ 555
Zeth- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 74
Points : 2685
Join date : 04/03/2017
Age : 26
ที่อยู่ : ใต้เตียงชาวบ้าน
Similar topics
» [OS] #dmbjdaily 41 days left (七夕節) Tanabata (ผิงเสีย)
» [OS] #dmbjdaily 59 days left (Left) ตำแหน่งสำคัญ [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily 30 days left : Alone [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily 155 days left : (sorry) อู๋เสียผิดเองที่หล่อมากไป (ผิงเสีย)
» [AU]#dmbjdaily 2(+6) days left : delay [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily 59 days left (Left) ตำแหน่งสำคัญ [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily 30 days left : Alone [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily 155 days left : (sorry) อู๋เสียผิดเองที่หล่อมากไป (ผิงเสีย)
» [AU]#dmbjdaily 2(+6) days left : delay [ผิงเสีย]
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth