[Drabble] #dmbjdaily (McDonald's) หลายปีแล้ว [ฮัว>>เสีย]

[feyralin]

[Drabble] #dmbjdaily (McDonald's) หลายปีแล้ว [ฮัว>>เสีย]

205 days left

--

วันนี้เขาแวะมาทำธุระที่หังโจว

ที่จริงเรื่องธุระเป็นเพียงแค่ข้ออ้าง เขาแค่ต้องการเหตุผลที่จะใช้ตอบเวลาที่หมอนั่นถาม..ว่ามาทำไม? ทุกครั้งๆที่มา เขาต้องหาสารพัดเหตุผล มาเยี่ยมบ้าง มาทำธุระบ้าง ผ่านมาบ้าง

วันเวลาผ่านไปนานหลายปีแล้วนับแต่เรายังเด็ก วันเวลาที่นายน้อยสามเคยสัญญาว่า ถ้าโตขึ้นจะแต่งงานกับเขา ตอนนั้นเราทั้งเยาว์วัยและไร้เดียงสา มาบัดนี้ เราห่างเหินกันจนกระทั่งต้องหาเหตุผลสำหรับการเจอหน้าเสียแล้ว


วันนี้อู๋เสียดูอารมณ์ดีกว่าทุกวัน ผ่านมาหลายปีแล้วหลังเหตุการณ์ที่ฉางไป๋ซาน ทว่าบรรยากาศรอบตัวนายน้อยสามยังเจือกระแสความเศร้าอย่างเบาบางอยู่เสมอ มากบ้าง น้อยบ้าง เซี่ยอวี่ฮัวรู้ดี..รู้ยิ่งกว่ารู้ ว่าอู๋เสียไม่เคยลืมคนๆนั้น แม้จะแสดงออกว่าตนยังสดชื่นแจ่มใสเหมือนไม่มีอะไร ก็เพียงเพราะบรรยากาศที่ว่านั้นดูเบาบางกว่าทุกทีเท่านั้นเอง

"เสี่ยวฮัว นายมาพอดีเลย" วันนี้อู๋เสียถึงกับทักเขาก่อน ในใจของคุณชายเก้าโลดแรงขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ หากภายนอกยังแสดงสีหน้าเป็นปกติ

"วันนี้แม็คลดราคา แต่นายอ้วนก็ดันไม่ว่าง นี่ฉันกำลังหาเพื่อนจะพาไปกินด้วยกันพอดี" ดีใจได้เพียงครู่เดียว ความรู้สึกที่พองฟูจนแทบจะลอยขึ้นฟ้า ก็กลับฟีบลงเหมือนลูกโป่งแตก


เขาถอนหายใจ ขนาดไม่นับรวมกับจางฉี่หลิง ความสำคัญของเขาก็ยังอยู่ลำดับต่ำกว่านายอ้วนหวังนั่นซะอีก

"นายนี่นะ เอาแต่กินอาหารขยะพรรคนั้นน่ะสิเลยป่วยบ่อยๆ หัดดูแลตัวเองซะบ้าง" เพราะเขาคงมาดูแลทุกครั้งที่ป่วยไม่ได้ ประโยคหลังคุณชายเก้าเอ่ยกับตัวเองแค่เพียงในใจ

"ฮะๆๆ" คนถูกต่อว่าเพียงหัวเราะแห้งๆ หันไปสั่งการลูกจ้างในร้าน ก่อนจะเดินนำเขาออกไปยังร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดที่ว่า

เซี่ยอวี่ฮัวถอนหายใจอีกครั้ง มองตามเงาหลังของคนข้างหน้าด้วยประกายตาที่ยากอ่านออก


หลายปีแล้ว..เขาก็ยังเป็นได้เพียงคนที่เดินตาม ไม่ใช่คนที่เดินเคียงข้าง

หลายปีแล้ว..แต่หัวใจมันก็ยังไม่หยุดเจ็บซะที


ทั้งที่น่าจะชินได้แล้ว...

--
END
--

หัวข้อนี้มันควรเฮฮารึเปล่าคะ แงงงงงงงงง

ลองเขียนแพริ่งอื่นนอกจากผิงเสียดูบ้าง แต่รู้สึกว่าทำได้ไม่ดีเท่าไหร่ /ทรุดลงกับพื้น
รักคุณชายนะคะ พระรองสุดยันของด้วงงงง

[mimky]

คุณชาย ¡□¡
นายน้อยทำร้ายเสี่ยวฮัวอ้า แงงงงงงงงงงงง

[Malangporyim]

เขาถอนหายใจ ขนาดไม่นับรวมกับจางฉี่หลิง ความสำคัญของเขาก็ยังอยู่ลำดับต่ำกว่านายอ้วนหวังนั่นซะอีก

แงงงง นายน้อยสามใจร้ายยยยยย แงงง

นายน้อยสามเทียนเจินไม่ใช่แค่กับเสี่ยวเกอหรอกค่ะ กับเสี่ยวฮัวก็เทียนเจินช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยกับเขาด้วย

โฮ เราก็ชอบน้องฮัวแบบยันๆ *แค่ก*
รออ่านฟิคเรื่องต่อๆ ไปอยู่นะคะ ชอบมากเลยค่ะ

ปล.

มากบ้าง น้อยบาง

← พิมพ์ตกไม้โทค่ะ

[Duke_of_Florence]

[Drabble] #dmbjdaily (McDonald's) หลายปีแล้ว [ฮัว>>เสีย]


เขาถอนหายใจ ขนาดไม่นับรวมกับจางฉี่หลิง ความสำคัญของเขาก็ยังอยู่ลำดับต่ำกว่านายอ้วนหวังนั่นซะอีก

ชอบประโยคนี้ที่สุดแล้วในฟิคนี้ ดีใจที่ยังมีคนมองเห็นเสี่ยอ้วน ยังมีพื้นที่ให้นายอ้วนบ้าง

เพราะส่วนใหญ่เวลาอ่านฟิค ฮัว>>>>เสีย ทีไรจะเห็นเสี่ยวฮัวเอาแต่อิจฉาเสี่ยวเกอตลอด แต่เรื่องนี้ยังมีการเปรียบเปรยถึงนายอ้วนด้วย

ซึ่งอันที่จริงความสัมพันธ์ของอู๋เสียกับนายอ้วนเนี่ยมันก็น่าสนใจเอามากๆเลยนะ ไม่จำเป็นต้องคิดในแง่วายก็ได้ เหมือนจะเคยอ่านในเล่มก่อนที่อู๋เสียจะเจอกับเสี่ยวฮัว อู๋เสียเคยพูดประมาณว่าเวลาที่มีเรื่องเดือดร้อนจะนึกถึงเสี่ยอ้วนเป็นคนแรก แต่ว่าหลายๆคนก็พากันเบลอเสี่ยไป (ไม่อยากพูดคำนี้เลยเพราะตัวเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน) แล้วยกตำแหน่งพระรองช้ำรักให้เสี่ยวฮัวแทน คือเสี่ยอ้วนเนี่ยดูแลอู๋เสียดีมากๆเลยนะ อยู่ด้วยกันก็บ่อย ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด สังเกตว่าทุกกรวยที่อู๋เสียลงจะต้องมีนายอ้วนนี่แหละที่อยู่ด้วยเสมอ  ถ้าเสี่ยไม่อ้วนและหล่อเท่ เราว่าเสี่ยนี่แหละพระรองตัวจริงของเรื่องนี้ ขอโทษเสี่ยวฮัวด้วยนะ

ก็แล้วแต่คนจะมองนะคะ คือความจริงไม่ได้เมนคู่นี้ แต่ของเมนท์นิดนึงเพราะมีพอยต์ที่ถูกใจ

[feyralin]

มากบ้าง น้อยบาง

← พิมพ์ตกไม้โทค่ะ

แก้แล้วนะจ๊ะ ขอบคุณค่า ^3^

ชอบประโยคนี้ที่สุดแล้วในฟิคนี้ ดีใจที่ยังมีคนมองเห็นเสี่ยอ้วน ยังมีพื้นที่ให้นายอ้วนบ้าง

เพราะส่วนใหญ่เวลาอ่านฟิค ฮัว>>>>เสีย ทีไรจะเห็นเสี่ยวฮัวเอาแต่อิจฉาเสี่ยวเกอตลอด แต่เรื่องนี้ยังมีการเปรียบเปรยถึงนายอ้วนด้วย

ถ้าเสี่ยไม่อ้วนและหล่อเท่ เราว่าเสี่ยนี่แหละพระรองตัวจริงของเรื่องนี้ ขอโทษเสี่ยวฮัวด้วยนะ

ก็แล้วแต่คนจะมองนะคะ คือความจริงไม่ได้เมนคู่นี้ แต่ของเมนท์นิดนึงเพราะมีพอยต์ที่ถูกใจ

ขอบคุณสำหรับความเห็นค่า สำหรับเราถ้าให้เรียงลำดับความสำคัญของนายน้อย (ไม่รวมคุณเตี่ย+ท่านอาๆสกุลอู๋) ก็คงเป็น เสี่ยวเกอ นายอ้วน เสี่ยวฮัว เป็นไปตามนี้ และถ้านายอ้วนไม่ได้อ้วนนี่คงครองตำแหน่งพระรองในการจิ้นของด้วงไปแล้ว แต่เราคิดว่าคุณนพซซวางตัวนายอ้วนไว้ให้เป็น"เพื่อน"จริงๆของนายน้อยนั่นแหละค่ะ เลยจงใจให้เป็นนายอ้วน (พิมพ์เองชักงงเอง) ความสัมพันธ์ของสองคนนี้มันเกินคำว่ามิตรภาพ แต่ไม่ใช่ในแง่นั้น มันเหมือนพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายกันมากกว่า นายอ้วนเหมือนจะคอยดูแลนายน้อยยิ่งกว่าแม่จนกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว เพราะความเทียนเจินนั้นแลเลยทำให้ใครต่อใครอดจะคอยแกล้ง--แค่ก คอยดูแลไม่ได้

ส่วนเสี่ยวฮัวนี่ปากบอกอยู่กับฉันนายต้องดูแลตัวเอง แต่ไปๆมาๆก็ช่วยอยู่ดีซึนขั้นสุด เหมือนจะแอบอ้อนนายน้อยนิดๆ มีน้อยอกน้อยใจว่านายคงไม่อยากเป็นเพื่อนฉันไรงี้ดั๊วะะ แบบนี้ด้วงก็มโนสิคะ แงงงง แต่เพราะนายน้อยอะไรๆก็เสี่ยวเกอ ฟิคเราเลยเป็น ผิง x เสีย แต่ ฮัว >> เสีย แหละค่ะ ลูกศรข้างเดียว TvT

[Duke_of_Florence]

ค่ะ เห็นด้วยมาก ก็คิดไว้เหมือนกันว่าเสี่ยอ้วนกับอู๋เสียเนี่ยเหมือนแม่กับลูกสาวจริงๆ ดูแลอะไรกันขนาดนั้น แต่ถ้าถามว่าคู่ไหนที่เป็นเพื่อนตายกันจริงๆในบันทึกจอมโจรฯ นายอ้วนกับอู๋เสียเป็นคู่แรกที่โผล่มาในความคิดเลยค่ะ สองคนนี้เฮฮา ไปไหนไปกัน บุกน้ำลุยไฟ ความสัมพันธ์ของสองคนนี้มันให้ความรู้สึกในแง่มิตรภาพที่ตรงไปตรงมาและชัดเจนที่สุดแล้ว

แล้วก็เคยคิดเล่นๆว่า ถ้านายอ้วนไม่อ้วนแล้วหล่อๆเท่ๆแบบเสี่ยวเกอ คงจะมีแฟนๆหันมาชิพคู่พั่งเสียกันเพิ่มอีกมากโข เพราะสองคนนี้อยู่ด้วยกันตลอด เล่มแรกๆเสี่ยวเกอเดี๋ยวหายเดี๋ยวหาย ขนาดตอนบุกไปช่วยเสี่ยวเกอที่หอบ้านสกุลจาง นายน้อยพาคนมามากมาย สุดท้ายก็เข้าไปกับนายอ้วนกันสองคน เราเมนเสี่ยวเกอยังแอบน้อยใจเลยค่ะ เสี่ยวเกอบทน้อยมาก แต่ท้ายเล่ม 9 เหมือนได้รับการเยียวยา ผิงเสียมาเต็ม ค่อยชื่นใจหน่อย

คือประเด็นหลักๆก็ประมาณนี้น่ะค่ะ จริงๆอยากจะบอกว่าดีใจที่มีกล่าวถึงนายอ้วนบ้าง เพราะนายอ้วนเองก็เป็นคนที่อู๋เสียให้ความสำคัญเหมือนกันนะ ประมาณสหายร่วมเป็นร่วมตาย และเพราะเป็นแฟนฟิคจึงมโนได้เต็มที่ ไม่ได้จะติเตียนอะไรนะคะ