[Drabble] #dmbjdaily (เขิน) ก็แล้วจะให้ทำยังไง [ผิงเสีย]

[feyralin]

[Drabble] #dmbjdaily (เขิน) ก็แล้วจะให้ทำยังไง [ผิงเสีย]

ต่อมาจากอันนี้นะคะ
[Drabble] #dmbjdaily (ปลุก) เทียนเจินของพวกเราไม่ขี้เซาขนาดนั้นหรอก!

---

แม่ง! แม่ง!! แม่ง!!!

ผมกำลังเข้าหน้าคนไม่ติดครับ สาเหตุน่ะเหรอ..มันแม่งบ้าบอมาก แถมตอนนี้เจ้าตัวต้นเหตุยังลอยหน้าลอยตาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก ถึงปกติหมอนั่นจะเหม่อๆมึนๆอยู่แล้วก็เถอะ ก็คนมันโมโหนี่ ทำอะไรลงไปแล้วช่วยมารับผิดชอบความรู้สึกของฉันด้วยสิ!

ผมกำลังพูดถึงนายคนนั้นแหละ เมินโหยวผิงนั่น!


เรื่องนี้ต้องเล่าย้อนกลับไปสักหน่อย พวกเรามาคว่ำกรวยกัน มีผม นายอ้วน เสี่ยวเกอ เพราะกรวยคราวนี้เป็นกรวยที่เคยถูกบุกเบิกแล้วเลยไม่นับว่ามีอันตรายมาก มีแค่พวกเราสามคนก็พอเหลือแหล่ หือ? แล้วพวกเราจะมาคว่ำกรวยกลวงๆไปทำไม ก็หลังจากเสี่ยวเกอเผชิญเหตุการณ์ในหินอุกกาบาตจนสูญเสียความทรงจำ พวกผมที่รับปากว่าจะช่วยตามหาเบาะแสความทรงจำของเขาก็ใช้เส้นสายของทั้งนายอ้วนทั้งอาสาม สืบเสาะจนได้ข้อมูลกรวยที่หมอนี่เคยคว่ำมาก่อน ไหนๆระหว่างรอข้อมูลเพิ่มเติมพวกเราก็ว่างอยู่แล้ว การมาย้อนรอยสถานที่ต่างๆที่เมินโหยวผิงเคยไป อาจทำให้เขานึกอะไรๆออกมาบ้างก็ได้

เพราะงั้นการคว่ำกรวยที่ควรจะเป็นการผจญภัยอันเคร่งเครียดต้องระมัดระวังทุกฝีก้าว เลยกลายเป็นคล้ายๆการเดินป่าตั้งแคมป์ลูกเสือไปซะชิบ ต้องโทษนายอ้วนแหละ มีอย่างที่ไหนปลาแม่น้ำธรรมดาต้มในหม้อสนามแท้ๆ ดันแม่งทำออกมาซะอร่อยยิ่งกว่าแป๊ะซะระดับภัตตาคาร นกหนูงูป่าวัตถุดิบเถื่อนถ่อยแค่ไหนก็เนรมิตออกมาอร่อยล้ำได้หมด นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นนายอ้วนนะผมให้เตี่ยไปสู่ขอมาเป็นสะใภ้สกุลอู๋แล้ว!

กินอิ่มสุขสบาย แถมยังมียอดฝีมืออย่างเมินโหยวผิงเฝ้ายามให้ ไม่ให้ผมนอนหลับอุตุตอนนี้จะให้ไปหลับตอนไหน แต่ดูท่าแป๊ะซะกลางป่าของนายอ้วนจะออกฤทธิ์ดีไปหน่อย ความอร่อยไม่ต้องให้บรรยาย ก็ขนาดหลับไปแล้วยังฝันถึง..


เป็นฝันที่เหมือนจริงมากเชียวล่ะ

น้ำซุปเจือกลิ่นสมุนไพรจางๆ พอซดลงไปแล้วก็ให้รสชาติทั้งสดชื่นทั้งละมุนละไม ติดตรึงอยู่บนลิ้นตั้งแต่คำแรก ครั้นคำที่สองได้ลิ้มลองเนื้อปลา ก็พบว่ามันช่างสดเด้งสู้ลิ้น ทั้งยังหวานนุ่มกลมกล่อมไม่คาวเลยสักนิด เมื่อผสานเข้ากับรสชาติอันโอชะของน้ำซุป ยิ่งเหมือนละลายในปาก ช่างเสริมส่งกันให้กลายเป็นสุดยอดอาหารเท่าที่ชีวิตหนึ่งจะได้ลิ้มลอง ผมทั้งตักทั้งซด กลืนกินเนื้อปลาหม้อนั้นจนแทบไม่ทันเคี้ยว

อร่อย! อร่อยมาก!

แต่ว่า..หืม? ทำไมเหมือนเนื้อปลามันไม่อยู่นิ่ง หรือว่าตะกี้อารมณ์ตะกละเลยทำให้ผมเผลอตักคำใหญ่ไป เคี้ยวไม่ถนัดเอาซะเลย ผมพยายามรุกลิ้นกวาดไปมาทั่วปาก จะเอาเนื้อปลาเจ้าปัญหานั่นมาเคี้ยวๆให้หนำใจ ที่ไหนได้ ไอ้เนื้อปลาชิ้นนั้นเหมือนยังไม่ตายดี หรือว่าป่าแถวนี้จะมีผีปลา? รับมือบ๊ะจ่างในสุสานไม่พอต้องมารับมือกระทั่งปลาในปากอีก พอผมไล่ลิ้นเข้าไปก็ลื่นหนี พอง้างฟันจะเคี้ยวก็ดันลื่นมาพันลิ้นผมอีก โรมรันกันอยู่ค่อนวันจนผมชักรำคาญ เหนื่อยหอบแทบหายใจไม่ทัน

ไม่ฝันแล้วโว้ย! ตื่นมาพ่อจะไปล่าปลามาต้มกินให้หมดแม่น้ำ!!


ตอนนั้นเองที่ผมตื่น เพื่อมาเผชิญกับความจริงที่น่ากลัวยิ่งกว่าผีปลาแป๊ะซะ

คนเรามาคว่ำกรวยนอนเต้นท์เวลาลืมตาตื่นมาอย่างแรกที่เห็นควรเป็นเพดานเต้นท์ใช่ปะ แต่สิ่งที่ผมเห็นเต็มๆตาตั้งแต่วินาทีแรกที่ลืมตาตื่นคือนัยน์ตาดำขลับคู่หนึ่ง ดวงตาคู่นั้นที่ผมจำได้ทันที

เมินโหยวผิง

ผมแทบจะร้องว๊ากออกมาก แต่แล้วก็พบว่าปากผมไม่ว่างพอให้ร้องอะไรออกมาได้สักแอะ พอสังเกตได้อย่างนึงอีกอย่างก็ตามมาติดๆ หน้าผมกับเมินโหยวผิงไม่ใช่ว่าใกล้กันเกินไปหน่อยเหรอ แล้วหือ? สัมผัสอุ่นร้อนที่แนบอยู่กับปากของผมนี่มัน.. เดี๋ยวนะ ไอ้ที่ผมคิดว่าเป็นปลาแป๊ะซะที่แท้มันเป็น..

คราวนี้แหละที่ผมได้สติเต็มตา ผลักเจ้าคนที่ทั้งหน้าทั้งปากแปะชิดกับผมออก แล้วจึงได้ร้องว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกสมใจอยาก

เมินโหยวผิงมองผมนิ่งครู่หนึ่ง ก่อนจะยื่นสองนิ้วที่ยาวผิดปกตินั่นออกมาข้างหน้า ปาดเอาร่องรอยที่ทิ้งไว้บนริมฝีปากของผม มาจรดบนริมฝีปากตัวเองทีนึง แล้วหัวเราะหึออกมาคำหนึ่งด้วยกิริยาที่แสนจะเป็นธรรมชาติ

แม่งงงงงงงงงงงงง

หน้าผมร้อนขึ้นจนแทบระเบิดทันที ก็ดูมัน! ดูทำเข้าสิ ผมพยายามรวบรวมสติสตังที่แตกกระจายขึ้นมา พอดีกับที่นายอ้วนที่คงได้ยินเสียงร้องว๊ากของผมมาพอดี มองสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ของหมอนั่นแล้วยิ่งทำอะไรไม่ถูก เลยฮึดฮัดลุกไปล้างหน้าล้างตาให้สติแม่งกลับมาก่อน


พอได้ปะกับน้ำเย็นๆ สมองที่มึนงงจากการถูกจู่โจมตอนเช้าก็เริ่มแจ่มใสขึ้นทีละน้อย แม่น้ำใสแจ๋ว ผมมองเงาสะท้อนของตัวเองบนผืนน้ำแล้วก็อดจะยื่นมือไปลูบบนริมฝีปากที่ถูกรุกล้ำไม่ได้ อันที่จริงผมก็ไม่ควรจะตกใจถึงขั้นนั้น ก็ที่โกลมุด ข้างกองไฟคืนนั้น หลังจากที่ผมตามตื๊อจนได้รู้สิ่งที่อยู่ในใจของหมอนั่นมา ความสัมพันธ์ของเราก็เปลี่ยนไปเป็นแบบ..อืม..เอาเป็นว่าที่พวกเราจูบกันแบบนี้มันไม่ใช่ครั้งแรก

ที่ทำให้ผมตกใจคือเมินโหยวผิงที่ให้คำสัญญาว่าจะบอกเรื่องของตัวเองกับผมคนนั้น กับเมินโหยวผิงที่จำอะไรไม่ได้สักอย่างคนนี้ ไหงแม่งวิธีการจูบยังเหมือนกันเป๊ะ เอ๊ย! ที่ผมควรตกใจมันไม่ใช่เรื่องนี้สิ

ก็เสี่ยวเกอตอนนี้ความจำเสื่อมอยู่ ไม่น่าจำอะไรเกี่ยวกับ "เรา" ได้ แล้วทำไมหมอนั่นยังดันบ้ามาจูบผมอีก

นั่นหมายความว่า ถึงจะสูญเสียความทรงจำ แต่ความรู้สึกบางอย่างมันยังไม่หายไปงั้นเหรอ?..ผมคิดอย่างน้ำเน่าๆและเข้าข้างตัวเองสุดๆ

ถึงจะจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองแทบไม่ได้ แต่หมอนั่นก็...

แค่คิดขึ้นมาหน้าก็ร้อนวูบวาบเหมือนจะเป็นลมเสียให้ได้ ก้มลงมองเงาหน้าตัวเองบนแม่น้ำแล้วก็ยิ่ง..หน้าแดงแปร๊ดซะจนดูไม่ได้ ผมคว้ามือเปะปะ เจอก้อนหินใกล้ๆมือก็โยนตูมลงไป เจออีกก็โยนอีก เขวี้ยงๆๆแทนการระบายอารมณ์ กระทั่งน้ำใสๆเมื่อกี้แตกซ่านกระเซ็นแทบมองอะไรไม่เห็นแล้วน่ะแหละผมถึงพอใจ

"เทียนเจิน โว๊ย ตกน้ำตายไปยัง กินข้าวๆ" เสียงนรกแปดหลอดของนายอ้วนดังมาจากที่ตั้งแค้มป์ ผมยังคงทำใจไม่ได้ แต่..ถึงไม่เผชิญหน้ากันตอนนี้ เดี๋ยวลงกรวยไปก็ต้องพึ่งหมอนั่นอยู่ดี ไหนๆก็หนีไม่พ้นสู้ไปดาบหน้าเอาซะตอนนี้เลยแล้วกัน!


กลับมาที่ปัจจุบัน ผมก้มหน้าก้มตากินข้าวต้มปลาสมุนไพรของนายอ้วนไป มารดาเอ๊ย..เห็นปลาแล้วมันแสลงใจชอบกล นายอ้วนพล่ามน้ำท่วมทุ่งอยู่ข้างๆ เข้าหูผมบ้างไม่เข้าบ้าง ผมอดจะแอบๆชำเลืองดูสีหน้าของคนที่นั่งตรงข้ามไม่ได้ นายจะนิ่งเกินไปแล้วนะ!

ที่ไหนได้ มองๆไป เหมือนหมอนั่นจะรู้สึกได้ว่าถูกมอง เมินโหยวผิงเหลือบตาขึ้นจากชามข้าวต้มนิดนึง ดวงตาสีดำสนิทคล้ายจะพราวระยับด้วยรอยยิ้มอย่างประหลาด อาการนั้นทำให้ผมนึกสะดุ้งในใจ

จากนั้นหมอนั่นก็ขยับปาก เป็นถ้อยคำไร้เสียงสี่คำ


'เลิก เขิน ได้ แล้ว'


แม่งงงงงงงงงง  ขอผมมุดลงชามข้าวแทนมองหน้าหมอนี่ได้มั้ย!!


---
END
---

เขียนอัลไลไม่รู้อีกละ เขินนนนน //_\\
กะจะให้มันหวานๆ กลายเป็นฮาป่วงอีกแล้ว แถมอ่านแล้วยังงงๆ แหะๆเหมือนจะโต้รุ่งจนสมองช็อต O]-[

นายน้อยคะ รักหรอกนะถึงได้แซะ อะฮิ

[207 days left]

[Cathareen]

กรีีดดด =///[]///= ดีงามมากข่าาาาาาาา
โอ้ย ขำนายน้อยแล้วเขินตามมากๆเลยค่ะะะะ
ชอบตรง "ผมคิดอย่างน้ำเน่าๆและเข้าข้างตัวเองสุดๆ" คือแบบ นายน้อยมากๆค่ะ 55555
/w\ ขอบคุณสำหรับฟิคมากๆนะคะ ชอบมากเลย

[casey]

ขามมมมมมมมมมมมมมมม แง นายน้อยทำไมตะกละแบบนี้คะ

[Amnesia]

โอยยยยย เมินโหยวผิงแม่งงงง แม่งงงงงงงง
มาให้ต่อยทีเถอะ โอ้ยยยย เราเป็นนายน้อยเราจะเอาหินเขวี้ยงหัวนายแทนปาลงน้ำ
ไม่ใช่อะไร... เขินแทน ฟฟฟฟฟฟ /ฟาดตุ๊กตาไปมา
แล้วยังมีหน้ามาบอกให้เลิกเขินได้แล้ว
แม่งงง แม่งงงงง /บีบคอ

ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ (ถ้าเราเม้นต์อะไรเสียสติไปบ้างก็ขอโทษนะคะ ฮา)

[GhostInGrave]

แหมๆ นายน้อยขาาาา งวดนี้เจอแค่ผีแป๊ะซะมาพัวพันในปาก แต่ถ้างวดหน้ายังขี้เซาอยู่แบบนี้ระวังเจอผีปลาหมึกมาพัวพันทั้งตัวนะค้าาาาาาาาาา

[natsume]

โอยฮา...

ฉิบหายและวายป่วงมากๆ =w="

นายน้อยคะ... แยกความฝันกับความจริงไม่ออกขนาดนั้นเชียว...

งานนี้เสี่ยอ้วนลอยตัวยาวๆ

เฮียเมินหน้ามึนกู้ดจ๊อบ =w=b //โดนนายน้อยเพ่นกบาล

[sinnerdarker]

น่ารักมากค่ะ แอออออออออออออ

มีการบอกเขาให้เลิกเขินด้วย หึยยยยยยยยยยย ถึงลืมก็ยังไม่ลืมรักรึเปล่า หรือว่านายน้อยขยับไปจูบเองคะะะะะะ

แหมมมมม แหมมมมมมมมมมม ฮือออออ ไม่มีสติจะพิมพ์เมนต์แล้วค่ะ น่ารักมากเลย แอออ

[Malangporyim]

แงงงงง น่ารักกกก ชอบสำนวนนายน้อยคุณหลินที่สุดเลยค่ะ แงงงง


'เลิก เขิน ได้ แล้ว'

นี่เหมือนสั่งด้วงให้เลิกเขินเลย รู้ได้ไงว่าอ่านไปตัวบิดม้วนไป เขินมากกกก โมเอะมากกกกก ชอบตอนที่นายน้อยคิดว่าเป็นปลาในปาก โอ๊ย มีบอกว่าเด้งสู้ลิ้น แง ไอ้บ้า 555555555555

เรื่องนี้สมควรเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นแป๊ะซะให้มันรู้แล้วรู้รอด! (เออะ ไม่ดีมั้ง)

แงแงแงแงแงแงงแงงแงแงแงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง โมเอะมากเลยค่ะ ชอบมากเลย ชอบที่เขียนให้เคยจูบกันมาก่อนแล้วด้วย ยิ่งเพิ่มความโมเอะไปอีกแบบ อยากอ่านเนื้อหาตอนจีบกัน เอ้ย จูบกันรอบกองไฟบ้างจังเลยค่ะ รู้สึกเหมือนยังไม่เคยเจอคนเขียนให้เป็นแฟนกันหลังฉากกองไฟ อิ๊แอร๊ะ > v < น่ารักจังเลยค่ะ

ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆนะคะ โอ๊ย อ่านแล้วเขินนนน ต่อไปนี้เราจะมองแป๊ะซะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

[asra]

ตามมาขำต่ออย่างต่อเนื่องจาก 'ปลุก' ค่ะ

ตะไมนายน้อยเป็นคนแบบนี้~~~ เห็นอะไรเป็นของกินไปโม้ด 555+

เจอผีแป๊ะซะปลุกซะเลย เป็นไงล่ะ

ส่วนนายเมินก็ร้าย เรื่องอื่นอาจจะลืมแต่เรื่องจูบนี่ฉันจำได้ช่ายม้ายย มนุษย์เงียบช่างร้ายกาจ

ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ สนุกมาก น่ารักมาก
(สารภาพว่า อารมณ์ตอนอ่านนี่สับสนชีวิตมากค่ะ ทั้งฮา ทั้งเขิน)

[XiaoXian]

เสี่ยอ้วนนน ผ่านมา2ตอนแล้วยังไม่รู้อีกว่าพวกเขาทำอะไรกัน เกิดเสี่ยวเกอหน้ามืดทำมิดีมิร้ายน้อยน้อยแบบไม่สนสถานที่ขึ้นมาจริงๆ ใครจะช่วยด้วงถ่ายคริป              
เอ้ย ช่วยนายน้อยละ // หลบลูกกระสุนของนายน้อย

[natty.poko]

แหมๆ นายน้อยยยย ฝันเมื่อกี้ กินปลาอร่อยดีไหมค่าาาาา

//ปลามันดิ้นค่าาา

[Nepenthes]

//////

[Tang_An-An]

เสี่ยวเกอร้ายกาจจจจจ
ดูสิ นายน้อยหน้าแดงเลย
เขินนนน////

[Rozenkreuz]

โอ้ยอยากกินปลาาาาา ด้วงอยากแทะ ถถถถถ
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่านายน้อยนี่ระบบความคิดเป็นเอกลักษณ์ดีแท้
แต่นี่แหละน่ารัก ฟฟฟฟฟ

[NadaMin]

นายน้อยน่ารักเกินจะทน ไม่ไหวล้าววววววววววววว
ถ้าเค้าเป็นเสี่ยวเกอ เค้าก็ไม่ทนอะนะ อร๊ายยยยยย //....กร๊อบบบบ จากไปอย่างไรสุ้มเสียง