Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
+6
natsume
MaJAY
28016
Yuwadee Wana
Amnesia
sinnerdarker
10 posters
หน้า 1 จาก 1
[Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
[214 Days Left][Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
จางฉี่หลิงเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของอู๋เสีย เห็นเจ้าตัวกำลังขีดเขียนอักษรบรรจงลงบนกระดาษแข็งที่ประดับลวดลายงดงาม ดังนั้นจึงถามไปว่าทำอะไรอยู่
"ฉันว่าจะส่งไปอวยพรให้อาจารย์ที่มหาลัยน่ะ วันนี้เป็นวันครูพอดี" อู๋เสียเอ่ยตอบเขา เล่าต่อไปว่าอาจารย์คนนี้ตนสนิทด้วยมาก ทำตัวมีปัญหาใส่บ่อย แต่ก็จบมาได้เพราะท่าน
ในดวงตาคู่นั้น มีความเลื่อมใสเปล่งประกายอยู่ ลายมือของอู๋เสียปกติเป็นเช่นไรเขาพอจะรู้ แต่บัดนี้ อักษรที่ตวัดอยู่บนกระดาษแข็งแผ่นนั้น งดงามและประณีต บ่งบอกถึงความตั้งใจและความสำคัญของผู้รับ
จางฉี่หลิงผงกหัวรับคำถาม ในขณะที่อู๋เสียเงยมองหน้าเขา นิ่งไปนิดหน่อย ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น "นาย...มีคนที่นับถือไหม อาจารย์ที่สอนสิ่งต่างๆให้นา…”
พูดมาถึงตรงนี้ อีกฝ่ายก็ชะงักราวกับนึกอะไรได้ ทำสีหน้าเสียใจ และเอ่ยขึ้นเสียงเบา “ขอโทษที…ถ้าจำไม่ได้ก็ช่างมัน ไม่เป็นไร”
เขารู้ว่าอู๋เสียคิดอะไรอยู่ คนตรงหน้ารู้ดีว่าความทรงจำของเขาหายไป ยามที่ถามขึ้นมาจึงรู้สึกเสียใจภายหลัง แต่เขาไม่ได้คิดใส่ใจอะไร
ไม่ได้รู้สึกอะไรกับความทรงจำที่ประเดี๋ยวหายสูญ ประเดี๋ยวดำรงอยู่
จางฉี่หลิงเงียบไป เขาย้อนกลับไปหาความทรงจำอันเลือนราง มีสิ่งที่เขาจดจำได้ และมีสิ่งที่เขาจดจำไม่ได้ ความทรงจำของเขาเหมือนจิ๊กซอว์ที่ไม่มีวันครบ แต่บางที...คงเคยมีครูกระมัง
แม้ไม่เรียกว่าครู ก็ยังเป็นผู้ประสาทวิชา ความสามารถในการคว่ำกรวยทุกวันนี้เองก็มีขึ้นเพราะได้รับการสั่งสอน มิได้เรียนรู้หรือคิดขึ้นมาเอง
จางฉี่หลิงจำไม่ได้.. จำใบหน้าของผู้ที่สั่งสอนตนไม่ได้ จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทว่าก็คล้ายกับคุ้นเคย เหมือนกับมีคนที่จับมือตนไว้ สั่งสอนในสิ่งต่างๆ ค่อยๆ บอกกล่าวให้เรียนรู้ ซึบซับสิ่งต่างๆ ที่ติดตัวเขามาจนถึงทุกวันนี้
ยามที่คิดได้เช่นนั้น จึงพยักหน้าตอบไป เพื่อบอกว่าเขาเองก็มีครูไม่ต่างกัน
อู๋เสียทำสีหน้าผ่อนคลาย ละออกจากกระดาษที่บรรจงเขียน ถามเขาอย่างกระตือรือร้น "แล้วนายอยากเจอท่านไหม? อยากขอบคุณหรือเปล่า?"
"..ถ้ามีโอกาส" จางฉี่หลิงตอบไป ทว่าชายหนุ่มรู้ดี ผู้ประสาทวิชาล้วนเป็นคนของตระกูลจาง บางที...บัดนี้คงล้มหายตายจากจนหมดสิ้น ไม่เหลือผู้ใดให้กลับไปทำความเคารพหรือกล่าวขอบคุณ
แม้กลับไป ก็คงพบเพียงความว่างเปล่า
เขาหลับตาลงเล็กน้อย มีความอาวรณ์เบาบางในใจ เป็นสิ่งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยรู้จัก
…และผู้ที่ทำให้เขารู้จักมันก็คือ…
จางฉี่หลิงลืมตาขึ้นอีกครั้ง จ้องมองคนตรงหน้า และกล่าวออกไป
"ถ้าจะขอบคุณ อาจเป็นนาย"
อู๋เสียเลิกคิ้วใส่เขา มองด้วยสีหน้าประหลาดใจ "นายจะมาขอบคุณฉันทำไม ฉันสอนอะไรนาย"
"นายสอน" จางฉี่หลิงกล่าวเพียงแค่นั้น
สอนให้รู้ว่าความปรารถนาเป็นเช่นไร
สอนให้รู้ว่าชีวิตที่เปล่งประกายเป็นเช่นไร
สอนให้รู้ว่าความหวังคืออะไร
สอนให้รู้ว่าโลกใบนี้มิได้ว่างเปล่า
สอนสิ่งที่ทั้งชีวิตผู้ใดก็ไม่อาจสอนเขาได้ และผู้ที่สามารถสอนได้…คนแรกที่สอนเขา...ก็จากไปโดยเหลือไว้เพียงความอบอุ่นและความสูญเสีย
เสี้ยวเล็กๆ ของหัวใจที่ได้รับในสามวันนั้น ได้รับการดูแลโดยคนผู้นี้ ถนอมฟูมฟักจนเติบใหญ่งดงาม
เขาได้เรียนรู้สิ่งที่เรียกว่า ‘ชีวิต’ จากคนคนนี้
"..นายสอนฉันให้มีชีวิต อู๋เสีย"
จางฉี่หลิงกล่าวต่อเพียงแค่นั้น
อู่เสียนิ่งมองเขา นิ่งอึ้ง จากนั้นก็ใบหน้าคล้ายจะร้องไห้ ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้แล้วเอื้อมแขนมาโอบกอดเขาไว้ ไม่ยอมพูดสิ่งใด
จางฉี่หลิงหลุบตาลง โอบกอดร่างนั้นกลับไป
ถ่ายทอดความอบอุ่นให้กันและกัน
"งั้นฉันจะสอนให้มากกว่านี้” อู๋เสียเอ่ยเสียงพร่า ดูคล้ายกลับกลั้นสะอื้น
"อืม" เขากล่าวตอบรับไป
"นายเตรียมตัวไว้ได้เลย!"
"อืม"
“ฉันไม่ใจดีหรอกนะ..”
"ทุกสิ่งที่นายสอน ฉันจะเรียนรู้มัน อู๋เสีย" เขาตอบกลับไปเช่นนั้น พลันรู้สึกถึงอ้อมแขนที่โอบแน่นขึ้น ดังนั้นจึงกระชับอ้อมแขน แนบร่างที่อบอุ่นไว้ให้แนบแน่นกว่าเดิมเช่นกัน
ในฐานะมนุษย์ เขาอาจยังไม่สมบูรณ์ ทว่าจางฉี่หลิงรู้ดี คนที่เข้าใจความหมายของชีวิตกว่าใครคนนี้จะสอนเขา
และเขายินดีจะเรียนรู้ไปทั้งชีวิต
พอนึกถึงหัวข้อครู เมนผิงเสียนิสัยเสียก็จะเอามาโยงให้ได้ (..)
แล้วพล็อตกิ๊วก๊าวก็ไม่รู้จักเขียน เขียนฟิคหน่วงๆ มึนๆ อีกแล้ว ฟิคกร๊าวๆ ทำคนกรี๊ดนี่เขียนยังไงเหรอคะ เขียนไม่เป็นนน //น้ำตาไหลพราก
พอเห็นหัวข้อครู ก็อยากจะพูดถึงเสี่ยวเกอที่เรียนรู้บางสิ่งจากอู๋เสียน่ะค่ะ เรียนรู้สิ่งที่มนุษย์ควรมี แต่จางฉี่หลิงไม่มี และนายน้อยมี รวมถึงพร้อมจะไหลรินเทให้
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
++++++++++++++++++++
จางฉี่หลิงเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของอู๋เสีย เห็นเจ้าตัวกำลังขีดเขียนอักษรบรรจงลงบนกระดาษแข็งที่ประดับลวดลายงดงาม ดังนั้นจึงถามไปว่าทำอะไรอยู่
"ฉันว่าจะส่งไปอวยพรให้อาจารย์ที่มหาลัยน่ะ วันนี้เป็นวันครูพอดี" อู๋เสียเอ่ยตอบเขา เล่าต่อไปว่าอาจารย์คนนี้ตนสนิทด้วยมาก ทำตัวมีปัญหาใส่บ่อย แต่ก็จบมาได้เพราะท่าน
ในดวงตาคู่นั้น มีความเลื่อมใสเปล่งประกายอยู่ ลายมือของอู๋เสียปกติเป็นเช่นไรเขาพอจะรู้ แต่บัดนี้ อักษรที่ตวัดอยู่บนกระดาษแข็งแผ่นนั้น งดงามและประณีต บ่งบอกถึงความตั้งใจและความสำคัญของผู้รับ
จางฉี่หลิงผงกหัวรับคำถาม ในขณะที่อู๋เสียเงยมองหน้าเขา นิ่งไปนิดหน่อย ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น "นาย...มีคนที่นับถือไหม อาจารย์ที่สอนสิ่งต่างๆให้นา…”
พูดมาถึงตรงนี้ อีกฝ่ายก็ชะงักราวกับนึกอะไรได้ ทำสีหน้าเสียใจ และเอ่ยขึ้นเสียงเบา “ขอโทษที…ถ้าจำไม่ได้ก็ช่างมัน ไม่เป็นไร”
เขารู้ว่าอู๋เสียคิดอะไรอยู่ คนตรงหน้ารู้ดีว่าความทรงจำของเขาหายไป ยามที่ถามขึ้นมาจึงรู้สึกเสียใจภายหลัง แต่เขาไม่ได้คิดใส่ใจอะไร
ไม่ได้รู้สึกอะไรกับความทรงจำที่ประเดี๋ยวหายสูญ ประเดี๋ยวดำรงอยู่
จางฉี่หลิงเงียบไป เขาย้อนกลับไปหาความทรงจำอันเลือนราง มีสิ่งที่เขาจดจำได้ และมีสิ่งที่เขาจดจำไม่ได้ ความทรงจำของเขาเหมือนจิ๊กซอว์ที่ไม่มีวันครบ แต่บางที...คงเคยมีครูกระมัง
แม้ไม่เรียกว่าครู ก็ยังเป็นผู้ประสาทวิชา ความสามารถในการคว่ำกรวยทุกวันนี้เองก็มีขึ้นเพราะได้รับการสั่งสอน มิได้เรียนรู้หรือคิดขึ้นมาเอง
จางฉี่หลิงจำไม่ได้.. จำใบหน้าของผู้ที่สั่งสอนตนไม่ได้ จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทว่าก็คล้ายกับคุ้นเคย เหมือนกับมีคนที่จับมือตนไว้ สั่งสอนในสิ่งต่างๆ ค่อยๆ บอกกล่าวให้เรียนรู้ ซึบซับสิ่งต่างๆ ที่ติดตัวเขามาจนถึงทุกวันนี้
ยามที่คิดได้เช่นนั้น จึงพยักหน้าตอบไป เพื่อบอกว่าเขาเองก็มีครูไม่ต่างกัน
อู๋เสียทำสีหน้าผ่อนคลาย ละออกจากกระดาษที่บรรจงเขียน ถามเขาอย่างกระตือรือร้น "แล้วนายอยากเจอท่านไหม? อยากขอบคุณหรือเปล่า?"
"..ถ้ามีโอกาส" จางฉี่หลิงตอบไป ทว่าชายหนุ่มรู้ดี ผู้ประสาทวิชาล้วนเป็นคนของตระกูลจาง บางที...บัดนี้คงล้มหายตายจากจนหมดสิ้น ไม่เหลือผู้ใดให้กลับไปทำความเคารพหรือกล่าวขอบคุณ
แม้กลับไป ก็คงพบเพียงความว่างเปล่า
เขาหลับตาลงเล็กน้อย มีความอาวรณ์เบาบางในใจ เป็นสิ่งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยรู้จัก
…และผู้ที่ทำให้เขารู้จักมันก็คือ…
จางฉี่หลิงลืมตาขึ้นอีกครั้ง จ้องมองคนตรงหน้า และกล่าวออกไป
"ถ้าจะขอบคุณ อาจเป็นนาย"
อู๋เสียเลิกคิ้วใส่เขา มองด้วยสีหน้าประหลาดใจ "นายจะมาขอบคุณฉันทำไม ฉันสอนอะไรนาย"
"นายสอน" จางฉี่หลิงกล่าวเพียงแค่นั้น
สอนให้รู้ว่าความปรารถนาเป็นเช่นไร
สอนให้รู้ว่าชีวิตที่เปล่งประกายเป็นเช่นไร
สอนให้รู้ว่าความหวังคืออะไร
สอนให้รู้ว่าโลกใบนี้มิได้ว่างเปล่า
สอนสิ่งที่ทั้งชีวิตผู้ใดก็ไม่อาจสอนเขาได้ และผู้ที่สามารถสอนได้…คนแรกที่สอนเขา...ก็จากไปโดยเหลือไว้เพียงความอบอุ่นและความสูญเสีย
เสี้ยวเล็กๆ ของหัวใจที่ได้รับในสามวันนั้น ได้รับการดูแลโดยคนผู้นี้ ถนอมฟูมฟักจนเติบใหญ่งดงาม
เขาได้เรียนรู้สิ่งที่เรียกว่า ‘ชีวิต’ จากคนคนนี้
"..นายสอนฉันให้มีชีวิต อู๋เสีย"
จางฉี่หลิงกล่าวต่อเพียงแค่นั้น
อู่เสียนิ่งมองเขา นิ่งอึ้ง จากนั้นก็ใบหน้าคล้ายจะร้องไห้ ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้แล้วเอื้อมแขนมาโอบกอดเขาไว้ ไม่ยอมพูดสิ่งใด
จางฉี่หลิงหลุบตาลง โอบกอดร่างนั้นกลับไป
ถ่ายทอดความอบอุ่นให้กันและกัน
"งั้นฉันจะสอนให้มากกว่านี้” อู๋เสียเอ่ยเสียงพร่า ดูคล้ายกลับกลั้นสะอื้น
"อืม" เขากล่าวตอบรับไป
"นายเตรียมตัวไว้ได้เลย!"
"อืม"
“ฉันไม่ใจดีหรอกนะ..”
"ทุกสิ่งที่นายสอน ฉันจะเรียนรู้มัน อู๋เสีย" เขาตอบกลับไปเช่นนั้น พลันรู้สึกถึงอ้อมแขนที่โอบแน่นขึ้น ดังนั้นจึงกระชับอ้อมแขน แนบร่างที่อบอุ่นไว้ให้แนบแน่นกว่าเดิมเช่นกัน
ในฐานะมนุษย์ เขาอาจยังไม่สมบูรณ์ ทว่าจางฉี่หลิงรู้ดี คนที่เข้าใจความหมายของชีวิตกว่าใครคนนี้จะสอนเขา
และเขายินดีจะเรียนรู้ไปทั้งชีวิต
END
พอนึกถึงหัวข้อครู เมนผิงเสียนิสัยเสียก็จะเอามาโยงให้ได้ (..)
แล้วพล็อตกิ๊วก๊าวก็ไม่รู้จักเขียน เขียนฟิคหน่วงๆ มึนๆ อีกแล้ว ฟิคกร๊าวๆ ทำคนกรี๊ดนี่เขียนยังไงเหรอคะ เขียนไม่เป็นนน //น้ำตาไหลพราก
พอเห็นหัวข้อครู ก็อยากจะพูดถึงเสี่ยวเกอที่เรียนรู้บางสิ่งจากอู๋เสียน่ะค่ะ เรียนรู้สิ่งที่มนุษย์ควรมี แต่จางฉี่หลิงไม่มี และนายน้อยมี รวมถึงพร้อมจะไหลรินเทให้
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
sinnerdarker- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 343
Points : 4054
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : บ้านสกุลหวัง
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
นอกจากนายน้อยจะสอนให้มีชีวิตแล้ว ยังสอนให้รู้จักความรักอีกนะคะ /ฮิ้วววว /ผิด
จะว่าหน่วงก็นิดหน่อย แต่ก็ยังอบอุ่นอยู่นะคะ
คือแอบติดตามฟิคคุณซินมานานแล้ว แต่เพิ่งได้เม้นครั้งแรกเพราะเพิ่งได้สมัครบอร์ดเมื่อวันก่อน
ชอบฟิคของคุณซินมาค่ะ /เสี่ยวหลิงน่ารัก
ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ
จะว่าหน่วงก็นิดหน่อย แต่ก็ยังอบอุ่นอยู่นะคะ
คือแอบติดตามฟิคคุณซินมานานแล้ว แต่เพิ่งได้เม้นครั้งแรกเพราะเพิ่งได้สมัครบอร์ดเมื่อวันก่อน
ชอบฟิคของคุณซินมาค่ะ /เสี่ยวหลิงน่ารัก
ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ
Amnesia- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 14
Points : 3423
Join date : 14/01/2015
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
โอ้ยยยย อ่านแล้วสงสารเสี่ยวเกออ่ะ แม้ว่าเสี่ยวเกอจะไม่รู้สึกอะไรกับการที่ความจำหายไปเป็นระยะ
แต่เหล่าด้วงอย่างเรารู้สึกนะคะ ฮือออ น่าสงสารเกินไปแล้ว
ไม่เป็นไรนะคะเสี่ยวเกอ ต่อจากนี้จะมีนายน้อยคอยเคียงข้าง ต่อให้เสี่ยวเกอลืมอีกกี่ครั้งนายน้อยก็จะสอนให้เสี่ยวเกอรู้และจำได้อีกนะคะ
แต่เหล่าด้วงอย่างเรารู้สึกนะคะ ฮือออ น่าสงสารเกินไปแล้ว
ไม่เป็นไรนะคะเสี่ยวเกอ ต่อจากนี้จะมีนายน้อยคอยเคียงข้าง ต่อให้เสี่ยวเกอลืมอีกกี่ครั้งนายน้อยก็จะสอนให้เสี่ยวเกอรู้และจำได้อีกนะคะ
Yuwadee Wana- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 352
Points : 3828
Join date : 27/10/2014
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
ก๊าวมากกกกกกกกกก นี่ยังไม่กิ๊วก๊าวอีกเหรอคะคุณซิน...
แอบเห็นตั้งแต่ในทวิตแล้ว เลยตามมากรี๊ดต่อในนี้
ชอบฟีลฟิคคุณซินนะคะ ดูอุ่นๆดี อ่านแล้วฟิน *^*
ตรงคำที่ว่านายสอนฉันนี่คือสครีมขั้นสุด
นายเมินโหยวผิงชีวิตกลวงๆกลายเป็นคนที่มีสิ่งเชื่อมโยงกับโลกก็เพราะนายน้อย
มันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มากกก
ไม่รู้จะเม้นอะไรต่อแล้ว ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ สู้ๆนะคะคุณซิน
แอบเห็นตั้งแต่ในทวิตแล้ว เลยตามมากรี๊ดต่อในนี้
ชอบฟีลฟิคคุณซินนะคะ ดูอุ่นๆดี อ่านแล้วฟิน *^*
ตรงคำที่ว่านายสอนฉันนี่คือสครีมขั้นสุด
นายเมินโหยวผิงชีวิตกลวงๆกลายเป็นคนที่มีสิ่งเชื่อมโยงกับโลกก็เพราะนายน้อย
มันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มากกก
ไม่รู้จะเม้นอะไรต่อแล้ว ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ สู้ๆนะคะคุณซิน
28016- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 67
Points : 3499
Join date : 28/12/2014
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
นายเมินเองก็มีมุมอ้อนแบบนี้เหมือนกันแฮะ อบอุ่นมากๆเลยค่ะ T T
สิ่งที่ได้เรียนรู้นอกจากดิ้นรนไปข้างหน้าโดยไม่สนใจอะไร พอได้มาสัมผัสกับความรู้สึกแบบนี้ จางฉี่หลิงเองก็นับว่าเป็นโชคดีเลยนะเนี่ย อย่างน้อย ๆ ก็ได้เรียนรู้อย่างอื่นนอกจากคว่ำกรวยเอาเป็นเอาตายแบบนั้น 555
คิดว่าครูอย่างอู๋เสียนี่ไม่มีใจดีหรอก มีแต่ใจอ่อน แต่อิมเมจในเรื่อง อู๋เสียต้องเป็นครูที่น่ารักมากๆแน่เลยค่ะ T T
อยางสิงร่างนายเมินไปเป็นนักเรียนจริง ๆ อยากกอดครูอย่างอู๋เสียมากกก ฮือออ ทำไมปลอบได้น่ารักแบบนี้ ชอบบบ
อ่านแล้วยิ้มแก้มแตก ทำไมอู๋เสียอ่อนโยนกับนายจางขนาดนี้เนี่ยย มันอบอุ่นมากๆเลยค่ะ T T
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะคะ ^ ^
สิ่งที่ได้เรียนรู้นอกจากดิ้นรนไปข้างหน้าโดยไม่สนใจอะไร พอได้มาสัมผัสกับความรู้สึกแบบนี้ จางฉี่หลิงเองก็นับว่าเป็นโชคดีเลยนะเนี่ย อย่างน้อย ๆ ก็ได้เรียนรู้อย่างอื่นนอกจากคว่ำกรวยเอาเป็นเอาตายแบบนั้น 555
คิดว่าครูอย่างอู๋เสียนี่ไม่มีใจดีหรอก มีแต่ใจอ่อน แต่อิมเมจในเรื่อง อู๋เสียต้องเป็นครูที่น่ารักมากๆแน่เลยค่ะ T T
อยางสิงร่างนายเมินไปเป็นนักเรียนจริง ๆ อยากกอดครูอย่างอู๋เสียมากกก ฮือออ ทำไมปลอบได้น่ารักแบบนี้ ชอบบบ
อ่านแล้วยิ้มแก้มแตก ทำไมอู๋เสียอ่อนโยนกับนายจางขนาดนี้เนี่ยย มันอบอุ่นมากๆเลยค่ะ T T
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆนะคะ ^ ^
MaJAY- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 5
Points : 3408
Join date : 02/01/2015
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
ยังไงก็เรียกว่าได้สอนเนอะ...
คุณซินแต่งได้กิ๊วอีกแล้ว... //ปาดน้ำตา
เสี่ยวเสียนี่จะว่าไปก็เป็นครูที่ดีได้นะคะ แต่อย่าลืมขอบคุณเสี่ยอ้วนนะ นายนั่นก็เป็นครูนายน้อยเหมือนกัน 5555
เลิฟๆค่ะคุณซิน
คุณซินแต่งได้กิ๊วอีกแล้ว... //ปาดน้ำตา
เสี่ยวเสียนี่จะว่าไปก็เป็นครูที่ดีได้นะคะ แต่อย่าลืมขอบคุณเสี่ยอ้วนนะ นายนั่นก็เป็นครูนายน้อยเหมือนกัน 5555
เลิฟๆค่ะคุณซิน
natsume- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 97
Points : 3520
Join date : 08/01/2015
ที่อยู่ : บนหลังกิเลน
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
อย่าลืมขอบคุณเสี่ยอ้วนด้วยนะ เสี่ยวอู๋ เสี่ยวจาง VvV
ขอบคุณกันเองเเล้วอย่าลืมว่า เสี่ยอ้วนยังจำเป็นอยู่
นะจ๊ะ!
ขอบคุณกันเองเเล้วอย่าลืมว่า เสี่ยอ้วนยังจำเป็นอยู่
นะจ๊ะ!
faliona01- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 261
Points : 3747
Join date : 02/11/2014
ที่อยู่ : เตียงหยกเย็นในถ้ำสุสานโบราณ
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
เสี่ยวเกอมุ้งมิ้งไปปป ทำหน้านิ่งๆแต่ในใจคิดถึงเรื่องนายน้อยตลอดสินะ สิ่งที่นายน้อยทำเพื่อตัวเอง ทุกเรื่องที่นายน้อยพูดด้วย ถึงได้บอกว่านายน้อยนั้นแหละที่สอนให้รู้จักมีชีวิต ถึงไม่มีความทรงจำแต่นายไม่ได้กลวงเปล่าอย่างที่คิดหรอกนะเสี่ยวเกอ ก็มีนายน้อยคอยเติมเต็มความว่างเปล่านั่นแล้วไง ค่อยๆสร้างความทรงจำดีๆเพิ่มส่วนที่ขาดไปด้วยกันเถอะ!!
แอร๊ย เม้นไปมาชักเลอะเทอะละ ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ > <
แอร๊ย เม้นไปมาชักเลอะเทอะละ ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ > <
feyralin- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 118
Points : 3629
Join date : 21/12/2014
ที่อยู่ : เนเวอร์แลนด์แดนแห่งกาว
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
เหมือนจะสั้น แต่อ่านแล้วอบอุ่นมากเลยค่ะ นายน้อยช่างอ่อนโยนเหลือเกิน
แต่แรกมาอาจไม่มีใครรู้ตัว แต่คนที่ใจเต็มไปด้วยความสำคัญต่อชีวิต เหมือนน้ำใสเย็นที่ค่อยๆรินรดให้อีกคนที่ไม่ต่างจากก้อนหินที่ค่อยๆได้ซึมซับไว้ทีละน้อยๆ ค่อยๆได้เรียนรู้ทั้งความสุข ความเศร้า ความปรารถนาอย่างที่มนุษย์ควรมี อย่างไม่รู้ตัวจนในที่สุดก็มาเป็นทั้งสองคนอย่างที่เป็นอยู่ในวันนี้ได้
ความรักอยู่เหนือทุกสิ่งจริงๆ ฮรือออ ซาบซึ้งมากค่ะ ;;;v;;;
//เขียนให้กิ๊วก๊าวไม่เร็จก็ไม่เป็นไรค่าคุณซิน อารมหน่วงๆแบบนี้เราก็ชอบมากๆเหมือนกัน อยากได้ฟิคอารมแบบนี้อีกเยอะๆๆเลยค่า >____<
แต่แรกมาอาจไม่มีใครรู้ตัว แต่คนที่ใจเต็มไปด้วยความสำคัญต่อชีวิต เหมือนน้ำใสเย็นที่ค่อยๆรินรดให้อีกคนที่ไม่ต่างจากก้อนหินที่ค่อยๆได้ซึมซับไว้ทีละน้อยๆ ค่อยๆได้เรียนรู้ทั้งความสุข ความเศร้า ความปรารถนาอย่างที่มนุษย์ควรมี อย่างไม่รู้ตัวจนในที่สุดก็มาเป็นทั้งสองคนอย่างที่เป็นอยู่ในวันนี้ได้
ความรักอยู่เหนือทุกสิ่งจริงๆ ฮรือออ ซาบซึ้งมากค่ะ ;;;v;;;
//เขียนให้กิ๊วก๊าวไม่เร็จก็ไม่เป็นไรค่าคุณซิน อารมหน่วงๆแบบนี้เราก็ชอบมากๆเหมือนกัน อยากได้ฟิคอารมแบบนี้อีกเยอะๆๆเลยค่า >____<
Starsong- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 86
Points : 3480
Join date : 13/01/2015
ที่อยู่ : ในถ้วยชาอารอง
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
สอนความรักและความสุขตามไปเป็นแพ็คเกจครับ
รับนายน้อยต้องแถมความน่ารักเข้าไปด้วย ฮิ้ววววว
รับนายน้อยต้องแถมความน่ารักเข้าไปด้วย ฮิ้ววววว
Rozenkreuz- ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
- จำนวนข้อความ : 625
Points : 3848
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด
Similar topics
» [Drabble] #dmbjdaily (ฝัน) ค่ำคืนหนึ่งกลางฤดูหนาว [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (Wish) "My wish, your wish" [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (Ice) สิ่งที่ถล่มลงไปพร้อมหิมะ [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (กด) [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (ฝน) ใต้ร่มคันเดียวกัน [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (Wish) "My wish, your wish" [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (Ice) สิ่งที่ถล่มลงไปพร้อมหิมะ [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (กด) [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (ฝน) ใต้ร่มคันเดียวกัน [ผิงเสีย]
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth