[OS] #dmbjdaily (น้ำตา) "แค่คืนนี้" [ฮัวซิ่ว]

[Charmkao]

Title: แค่คืนนี้
Paring: เซี่ยอวี่ฮัวXฮั่วซิ่วซิ่ว
Genre: Drama
Rate: G

ปล.editแก้คำผิด ขอบคุณ คุณMalangporyimที่บอกค่า



“...”

ล่องลอยคล้ายความฝัน

สิ่งที่อยู่ตรงหน้า ไม่สามารถทำใจยอมรับมันได้

“ทะ ท่านย่า…...” เสียงใสสั่นเครือ

แม้เพียงสองพยางค์ยังยากจะเอื้อนเอ่ย


ผมได้แต่เฝ้ามองอย่างเงียบงัน ร่างบางตรงหน้าดูราวกับจะแหลกสลายหากสัมผัสแม้เพียงนิด

สองมือเรียวคล้ายกับจะเอื้อมไปสัมผัสวัตถุตรงหน้า แต่มันค้างอยู่ในอากาศก่อนจะถึงเล็กน้อย แล้วชักกลับอย่างรวดเร็ว

นั่นคือสิ่งเดียวที่หลงเหลือจากคนสำคัญที่สุดในชีวิตของฮั่วซิ่วซิ่ว คือสิ่งที่อู๋เสียนำกลับมาจากบ้านสกุลจาง

ศีรษะที่ของฮั่วเซียนกู่


สายฝนโปรยปราย ท้องฟ้าหม่นหมอง

ผมออกคำสั่งให้คนพาเธอเข้ามาพักในกระโจมแล้วหากร่างของฮั่วซิ่วซิ่วยังคงสั่นสะท้าน แม้ผมจะไม่สามารถมองเห็นใบหน้าที่ถูกปิดอยู่ได้แต่ก็รู้ว่าเธอกำลังร้องไห้อย่างไร้เสียง

หากราวกับขาดใจ

เกราะแห่งความเข้มแข็งถูกน้ำตาแห่งความเสียใจกัดเซาะจนพังทลายไม่มีเหลือ ความสูญเสียนั้นประเมินค่าไม่ได้

ผมควรทำอย่างไรดี คำปลอบโยนไม่กี่คำจะกู้คืนความแข็งแกร่งของเธอได้หรือ?

“ซิ่ว….”

“ออกไป” เสียงเธอแหบแห้งแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ ไร้ซึ่งชีวิต…

มือที่ยื่นไปจะปลอบประโลม ค้างอยูในอากาศ

ในอก… มันปวดร้าว

เพราะผมไม่สามารถช่วยเธอได้… เพราะผมไม่ได้ลงไปพร้อมกับคณะนั้นเพื่อปกป้องคนที่เธอรัก…

“ออกไปซะทีเถอะ”

ผม…

หันหลังทิ้งเธอไว้คนเดียวไม่ได้

เพราะเปราะบางราวเศษแก้วร้าวใกล้แตกสลาย

“พี่จะไม่ปล่อยเธอไป”



ใช้อ้อมกอดของผมปกป้องเธอไว้ รองรับความเจ็บปวดนั่น หวังเพียงแค่ว่ามันจะช่วยลดทอนความเดียวดายของเธอ…

ปราการความรู้สึกสุดท้ายของหญิงสาวหลอมเหลวด้วยความอบอุ่นจากอ้อมกอด เช่นเดียวกับทำนบน้ำตาที่พังครืน

ณ เวลานี้ไม่มีคุณหนูจากตระกูลฮั่วหรือคุณชายแห่งตระกูลเซี่ย

เป็นเพียงพี่ชายที่ปลอบประโลมจิตใจของน้องสาว ให้เธอได้มีที่พักพิง ให้เธอแสดงความเสียใจออกมาโดยไม่ต้องคำนึงถึงศักดิ์ศรีหรือฐานะใดๆที่พยายามจะคงไว้

แค่คืนนี้คืนเดียว เธอจะร้องไห้ในอ้อมกอดของเขาอย่างหน้าไม่อาย

อ้อมกอดของคนสำคัญอีกคนที่ปกป้องเธอ แม้ด้วยฐานะจะมิสามารถแสดงออก

ช่างเหนื่อยเหลือเกิน ขอทำตามหัวใจของตนเพียงสักครา





.
.
.
.
.
.
.
Talk:
คือเขียนเองจะร้องไห้เอง……… บ้า

เป็นโมเม้นที่มีในหนังสือ อยากรู้มากว่าซิ่วซิ่วจะเป็นยังไง ที่ออกมาคือมโนมาก55

ค้นพบว่าตัวเองชอบเขียนคู่นี่ล่ะ มันมีทั้งความมุ้งมิ้งและดราม่า

ขอบคุณที่อ่านน้า

อีก 251 วันเจอกัน

[Malangporyim]

เอื้อออออ ชอบคู่นี้มาก แฮ่ก ดีจังค่ะ ขอบคุณที่เขียนให้อ่านนะคะ ヽ(*・ω・)ﾉ

คิดว่ายังไงเสี่ยวฮัวกับซิ่วซิ่วก็คนอยู่ด้วยกันมา ซิ่วซิ่วที่สะเทือนใจมากจนเข้าหน้าอู๋เสียไม่ได้เนี่ย ยังไงก็ต้องมีใครสักคนอยู่ข้างๆ เนอะ คิดว่าคงดีมากเลยถ้าคนคนนั้นเป็นเสี่ยวฮัว อ่านแล้วเศร้าตามเลยโฮ น้องซิ่วซิ่วสู้ๆ (*´；ェ；`*)

ปล. มีคำผิดนิดหนึ่งค่ะ ขอใส่สปอยล์ไว้แล้วกันนะคะ

Spoiler:

[Ak_Zokyo]

ชอบฟิคนี้มากค่ะ ตอนที่ซิ่วซิ่วพูดว่าออกไปแต่คุณชายจะไม่ปล่อยให้น้องอยู่คนเดียวนี่คือแบบ โอย... ทั้งอบอุ่นทั้งรวดร้าวเลยค่ะ ; ; จุดนั้นก็ไม่มีใครปลอบซิ่วซิ่วได้ดีกว่าเสี่ยวฮัวแล้วล่ะเนอะ นอกจากจะโตเป็นเพื่อนเล่นด้วยกันมาและยังเคยผ่านความสูญเสียแบบเดียวกันมาอีก ซิ่วซิ่วสู้ๆนะ อย่างที่นายน้อยบอก มีเสี่ยวฮัวอยู่ด้วย เธอจะต้องไม่เป็นไรแน่นอน!

ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆค่า

[kame_kazuha]

ซิ่วๆ ต้องเข้มแข็งนะ เพื่อที่จะขึ้นมาเป็นผู้นำสกุลคนต่อไป

ถ้าเหนื่อยล้สก็ยังมีพี่ชายคอยปลอบอยู่เสมอ

รักพี่น้องคู่นี้จนอยากเชียร์ให้คู่กัน (แต่ฉันลงเรือเฮยฮัวไปแล้ววว)

[Mill]

เพราะมีเสี่ยวฮัวนี่ล่ะนะ ซิ่วซิ่วถึงก้าวเดินต่อได้
ความสัมพันธ์ของสองคนนี้มันไม่เชิงพี่น้องหรือคนรัก
แต่ก้ำกึ่งทั้งสองอย่าง ทั้งเติบโตมาด้วยกัน รู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว
เรียกว่าคอยช่วยพยุงค้ำจุนกันก็ว่าได้ละมั้ง
ฮุ่ม คู่นี้น่ารักจริงๆ ไว้เขียนอีกน้า
ปล.อย่าลืมเช็คคำตกกับสะกดผิดด้วยนะจ๊ะ

[Charmkao]

เอื้อออออ ชอบคู่นี้มาก แฮ่ก ดีจังค่ะ ขอบคุณที่เขียนให้อ่านนะคะ ヽ(*・ω・)ﾉ

คิดว่ายังไงเสี่ยวฮัวกับซิ่วซิ่วก็คนอยู่ด้วยกันมา ซิ่วซิ่วที่สะเทือนใจมากจนเข้าหน้าอู๋เสียไม่ได้เนี่ย ยังไงก็ต้องมีใครสักคนอยู่ข้างๆ เนอะ คิดว่าคงดีมากเลยถ้าคนคนนั้นเป็นเสี่ยวฮัว อ่านแล้วเศร้าตามเลยโฮ น้องซิ่วซิ่วสู้ๆ (*´；ェ；`*)

ปล. มีคำผิดนิดหนึ่งค่ะ ขอใส่สปอยล์ไว้แล้วกันนะคะ

Spoiler:

แก้เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณที่เตือนค่า แฮ่ วันหลังจะเช็คดีๆก่อนส่งค่า