[OS] ห้วงคำนึง [ผิงเสีย]

by **yiring** Wed 29 Oct 2014, 13:41

Title: ห้วงคำนึง

Pairing: ผิงเสีย

Note: ออกตัวกอนค่ะ ว่าเป็นการเขียนฟิกเรื่องนี้เป็นครั้งแรก และอี้ยังไม่ได้อ่านเล่มเก้ากับเล่มสิบเลย (ด้วงแกลบต้องอดทน โดนสปอร์ยชนต้องไม่ตาย) ทั้งหมดนี้จึงเป็นการมโนเอาเองล้วนๆ จากการ(โดนสปอร์ยชน)กรีดร้องของทุกคนในทามไลน์ ผิดพลาดประการใดขอโทษไว้ด้วยนะคะ

คืนนี้เป็นคืนวันเพ็ญ ผมเปิดหน้าต่างทิ้งไว้ปล่อยให้สายลมและแสงจันทร์ลอดผ่านเข้ามา

คงเพราะคืนนี้อากาศร้อนเป็นบ้าผมถึงได้หลับไม่ลง

ระหว่างที่กำลังอยู่ในช่วงครึ่งหลับครึ่งตื่นนั้นเอง เงาดำวูบหนึ่งก็ได้ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามา

ผมไม่แน่ในว่ามันเป็นการคิดไปเอง ตาฝาด หรือว่าเป็นโจรบุกเข้ามาปล้นกันแน่ จะอย่างไรก็ตาม ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมด สั่งให้ผมลุกขึ้นเตรียมพร้อม

แต่นั่นก็เป็นแค่ความคิด ทั้งหมดถูกกำลายลงง่ายๆ ด้วยฝ่ามือที่คุ้นเคย ฝ่ามือที่มีน้วชี้และกลางยาวกว่าคนทั่วไป

เขาดันอกผมให้นอนกลับลงไปบนเตียง แสงจันทร์สะท้อนให้เห็นใบหน้านี่งเฉยที่คุ้นเคย

ผมอ้าปากค้าง ก่อนจะหุบลง แล้วก็อ้าอีกครั้ง ก่อนจะหุบลงดังเดิม ความรู้สึกมากมายเกิดขึ้นทำให้ผมสับสน ไม่รู้ว่าควรพูดอะไร หรือทำอะไร ปล่อยให้หมอนั่นปีนขึ้นมาบนเตียงอย่างง่ายดาย

“นาย…”

…นาย…ไปไหนมา…

…นาย…กลับมาได้ยังไง…

…นาย…นายกลับมาแล้ว…

คำถามมากมายที่เกิดขึ้น ไม่มีโอกาศได้ถาม ทุกความคิดหยุดลงเพียงเพราะ อีกฝ่่ายโน้มตัวลงมาใกล้ ริมฝีปากที่กดลงมานั้นแผ่วเบา อ่อนโยน ชวนให้คิดถึง

ผมหลับตาลงรู้สึกคล้ายล่องลอย ดังอยู่ในห้วงความฝัน

…ความฝัน…

กว่าผมจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ตะวันก็โผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมาแล้ว

ผมมองหาไปทั่ว

“เมินโหยวผิง นายยังอยู่ไหม”

ไร้เสียงตอบรับ ข้างกายไร้ร่องรอยของสิ่งมีชีวิตใดใด ความรู้สึกเคว้งคว้างถาโถมเข้ามาอีกครั้ง และก็เป็นอีกครั้งที่หยดน้ำตาค่อยๆ ไหลออกมาจากตาของผมเอง

…ทั้งหมดเป็นสิ่งที่เขาฝันไปเอง…

…ซ้ำแล้ว…ซ้ำเล่า….

-fin-

TaLK
เขียนเรื่องแรกก็ให้จบเศร้าซะแล้ว //กราบ ลองปล่อยฟิคเรื่องนี้เป็นครั้งแรกยังไงก็ฝากด้วยนะคะ จะรีบอ่านให้จบแล้วตามทุกคนไปนะคะ แง๊ (โดนพรุนจนแทบไม่ต้องอ่านเองแล้ว//คลาน) -อี้หลิง