[OS] Those lip look lonely. [ผิงเสีย] (NC)

[Snake_Blind]

**ท้ายฟิคมีฉากที่คิดว่า NC นะคะ ไม่ค่อยแน่ใจว่าเป็นเรทระดับไหน แต่ก็ติดไว้ก่อนละกันน้า**

:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:

ณ สวนสาธารณะขนาดใหญ่ในเมืองปักกิ่ง กลางค่ำคืนในช่วงต้นฤดูหนาว มีบรรยากาศอันแสนโรแมนติกโปรยปราย
ผู้คนต่างเดินจับมือถือแขน กระหนุงกระหนิง แบ่งปันไออุ่นให้แก่กันและกันด้วยความรักใคร่ ช่างเหมาะที่จะเป็นช่วงเวลาของการ-----

"บอกแล้วก็ไม่เชื่อ ว่าอย่าไปพนันขันต่ออะไรแบบนั้น แล้วดูซิ ต้องมาเดินกลับบ้านแบบนี้ มันคุ้มกันไม๊เนี่ย!!!!!!!"

"โอ๊ยๆๆๆๆๆ นายน้อยสามของเสี่ยอ้วน เสี่ยอ้วนผิดไปแล้วจ้า"

"ผิดไปแล้วเหรอ???!!! ผิด!!ไป!!แล้ว!!เหรอ!!!" ปั๊กๆๆๆๆ!!! "โอ๊ยๆๆๆๆๆๆ"

เสียงโหวกเหวกโวยวายดังลั่น เรียกความสนใจจากคู่รักที่เดินเที่ยวกันอยู่ เมื่อมองไปตามเสียง ก็จะเจอกับชายหนุ่มผมสั้นสีน้ำตาลแฟชั่น
กำลังยกแข้งยกขาเตะตูดชายร่างอ้วนที่หลบพริ้วไปพริ้วมา เตะโดนบ้าง ไม่โดนบ้าง ใกล้ๆกันมีชายหนุ่มในชุดเสื้อฮู้ดสีน้ำเงินเดินเอามือ
ซุกกระเป๋าเสื้อทำหน้ามึนตามอยู่ไม่ห่าง

"เอาเงินไปพนันจนหมดตูด แถมลามมาถึงกระเป๋าเงินฉันกับเสี่ยวเกออีก นี่ถ้าฉันหวัดแดกนะ นายเตรียมตัวเป้นทาสเลี้ยงข้าวฉัน
ตลอดปีได้เลย!!!!!!!!!!"

พูดจบมือเรียวก็ยื่นไปหยิกเนื้อเอว หรือเรียกให้ถูกตามลักษณะทางกายภาพแล้ว ควรจะเรียกว่า เนื้อพุง เสียมากกว่า
เสี่ยอ้วนที่โดนประทุษร้าย ดิ้นพราดๆหนีมือของเทียนเจินอู๋เสีย ไอ้หนูนี่นิ!!! ทีตอนลงกรวยสู้ผี ฝีมือไม่เห้นจะได้สักครึ่งของที่ทำร้ายเสี่ยอ้วนเลย!!!!!!!

"โอ๊ยยยยยยยย ก็บอกว่าขอโทษไงงงงง เดี๋ยวพรุ่งนี้เสี่ยอ้วนจะหาเงินมาคืนให้น่า
อย่าโมโหเป็นผู้หญิงมีประจำเดือนได้ไหม เสี่ยอ้วนช้ำไปทั้งตัวแล้ว!!!"

เสี่ยอ้วนที่เริ่มหมดความอดทนจะรองมือรองตีนให้อู๋เสีย สะบัดตัวออกจาอุ้งมือนางพญา(?) แล้ววิ่งหนีไปหลบหลังเมินโหยวผิง

ชิชะ! คิดว่าหลบหลังเมิงโหยวผิงแล้วจะหนีรอดเรอะ ตัวไซส์เอ็กตร้าขนาดนี้ มองจากดาวอังคารยังมองเห็นเลย!!!!

อู๋เสียคิดในใจแล้ววิ่งอ้อมไปหมายจะหยิกพุงหนาๆนั้นอีกสักรอบ 2รอบ แต่เสี่ยอ้วนรู้แกว วิ่งหนีหลบออกมาก่อน อู๋เสียก็วิ่งตาม เสี่ยอ้วนก็ยิ่งหนี
สรุปสุดท้ายกลายเป็นเล่นวิ่งไล่จับกันรอบตัวหนุ่มหน้ามึน ที่ยังคงไร้ปฏิกิริยาตอบสนองต่อความปัญญาอ่อนของเพื่อนร่วมแก๊งค์

"ฝ่าบาทจางงงงงงงง ช่วยข้าน้อยด้วยเถิดพะยะค่ะะะะะะะะะ เสี่ยอ้วนผู้น่าสงสารถูกนายน้อยตระกูลอู๋รังแกกกกกกกกกกกกกก"

เสี่ยอ้วนแหกปากดังลั่นไม่แคร์สายตาใคร ยิ่งกระตุ้นให้นายน้อยสามเร่งสปีดหมายจะจับตัวพ่อตัวดีมาทำร้าย โทษฐานแหกปากแล้วทำให้
เขาอับอายขายหน้าไปด้วย!! (ได้ข่าวว่าพี่ก็เสียงดังอยู่พอตัวนะครับ....)

วิ่งไล่กันอยู่สักพักจนคนโดนพาดพิงที่ตีหน้ามึนได้ตลอดตั้งแต่ต้น ถอนหายใจออกมาเบาๆคล้ายเอือมระอา มือที่มี2นิ้วที่ยาวกว่าปกติยื่นไป
คว้าข้อมือของคนตัวไล่เรี่ยกันไว้ สัมผัสแรกที่อู๋เสียรู้สึกคือความเย็นของฝ่ามือใหญ่ที่แตะเนื้อผิวตัวเอง รีบหันตวัดไปถามอย่างห่วงใยเพราะ
เกรงว่าอีกคนจะป่วย คิดอยู่แล้วว่าให้มาเดินตากอากาศเย็นๆแบบนี้กลางหน้าหนาวคงไม่ดีแน่ โดยเฉพาะเมื่อเขาไม่ได้เตรียมตัวต้องมาเดิน
กลางอากาศหนาวเย็นแบบนี้ เลยไม่ได้ใส่เสื้อกันหนาวมาให้หนาเท่าที่ควร

แต่สิ่งที่เห็นกลับทำให้ อู๋เสียชะงักค้างเหมือนตุ๊กตาลานหมด ร่างเพรียวเกร็งนิ่ง เมื่อบัดนี้ตรงหน้าตนห่างไปเพียงลมหายใจกั้นกลาง
มีใบหน้าคมที่ล้อมกรอบด้วยเส้นผมสีดำขลับ ดวงตาสีดำลึกลับบัดนี้มีประกายประหลาดที่ทำให้อู๋เสียหน้าขึ้นสีอย่างรวดเร็ว
สบตากันสักพัก เมินโหยวผิงก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"ริมฝีปากนายดูเหงาๆนะ"

"เอ๊ะ??"

งงได้ไม่ถึงเสี้ยววิ ริมฝีปากที่โดนทักว่าดูเหงา ก็ถูกคนตรงหน้าช่วงชิงไป ร่างสูงกดจูบหนักๆ ก่อนจะใช้ลิ้นเลียริมฝีปากสีแดงของอู๋เสีย
แล้วผละออกมาอย่างรวดเร็ว

นิ่ง......

เมินโหยวผิงนิ่ง สีหน้ายังอ่านอารมณ์ไม่ออกเหมือนเดิม......

อู๋เสียนิ่ง รู้สึกหน้าค่อยๆ เห่อร้อน ลามตั้งแต่หัวไปจรดปลายเท้า...............

เสี่ยอ้วนไม่ต้องพูดถึง นิ่งไปตั้งแต่ตอนไอ้หนูจางดึงข้อมือไอ้หนูอู๋แล้ว แหม่ไอ้ 2 คนนี้ทำตัวอย่างกับอยู่ในหนังการ์ตูนไปได้...............

คนที่พึ่งโดนลักจูบ หน้าตาแดงก่ำ อ้าปากพะงาบๆ คล้ายอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็เลือกไม่ถูกว่าจะพูดอะไร
เมินโหยวผิงไม่รอช้า กุมมือของคนที่ยังเครื่องช็อตไม่หาย ซุกเข้ามาในกระเป๋าเสื้อกันหนาวตัวเก่งของเขา แล้วออกเดิน
ลากให้คนที่ยังมีสติไม่ครบสมบูรณ์ดี ต้องเดินตามอย่างเบลอๆ

ระหว่างทางกลับบ้าน เสี่ยอ้วนลอบมองสหายทั้ง 2 เงียบๆ ด้วยสายตาซุกซน ยิ่งมองก็ยิ่งขำ แต่ขี้เกียจจะทะเลาะกับไอ้หนูเทียนเจินอีก
เลยได้แต่เดินตัวสั่นกึกๆ แต่กายละเอียดเสี่ยอ้วนนี่แผดเสียงหัวเราะ 18 หลอดกระแทกแก้วหูไอ้หนูมะเขือเทศไปแล้ว

เสี่ยวเกอแม่งแสบ เห็นนิ่งๆแบบนี้ แผนสูงใช่ย่อย ทำไอ้หนูเทียนเจินจอมโวยวายเงียบได้โดยไม่เปลืองแรง เสี่ยอ้วนนับถือนัก!!

:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:

-ของแถม NCแต่เรทเลขไหนบ่รู้ แง-

ภายในห้องนอนที่มีเพียงแสงสลัว อากาศเย็นจัดของฤดูหนาวซึมผ่านแนวไม้ของบ้านทรงจีนแบบเก่า แต่ถึงกระนั้นร่าง 2 ร่างที่ตระกองกอดกัน
ไม่สนใจอุณหภูมิที่กำลังลดต่ำลงสักนิด เมื่อบัดนี้กิจกรรมสานสัมพันธ์กำลังเร่งเร้าให้อุณหภูมิกายสูงขึ้นจนเหงื่อซึมไปทั่ว
แขนเพรียวเกาะเกี่ยวลำคอขาวของคนที่ดึงดันเข้ามาในร่างกายตน ราวกับจะเป้นที่ยึดเหนี่ยว ก่อนดึงรั้งให้คนข้างบนก้มเข้ามาใกล้
ริมฝีปากสีแดงราวกลีบกุหลาบ ส่งเสียงครางออกมาอย่างสุดกลั้น เผลอริมฝีปากอย่างโหยหา รอคอย....

คนผมดำก้มหน้าลงมาใกล้ แต่เพียงชั่วขณะ กลับเบี่ยงหน้าลงไปซุกไซร้ต้นคอที่ประดับไปด้วยรอยแดง ก่อนดูเม้มเพิ่มร่องรอยความเป็นเจ้าของ
อู๋เสียส่งเสียงในลำคออย่างขัดใจ แต่เมื่อเบี่ยงหน้าไล่ตาม คนข้างบนคล้ายแกล้งหยอกเย้า รีบพลิกหน้าจู่โจมลำคออีกข้าง

"อือออออ เสี่ยวเกอ....."

คนถูกเรียกยันตัวขึ้นเล็กน้อย จองมองไปที่ใบหน้าของคนรัก ซึ่งบัดนี้แดงก่ำไปด้วยแรงตัณหา ดวงตาหรี่ปรือที่จ้องตอบมีอาการเกี่ยงงอนเล็กน้อย
เมื่อรู้สึกว่าคนข้างบนตั้งใจแกล้งกันแน่ๆ อู๋เสียนั้นพยายามดึงดันให้บุรุษหน้านิ่งมอบจุมพิศให้หลายต่อหลายครั้ง แต่อีกคนกลับบ่ายเบี่ยง
เปลี่ยนมาจู่โจมส่วนอื่นๆแทน

"....ทำไมเหรอ"

เสียงที่เคยราบเรียบเสมอ บัดนี้กลับมีน้ำเสียงหยอกเย้าปนขบขัน อู๋เสียเม้มปากอย่างขัดใจ ชั่วชีวิตนี้ของนายน้อยสามแห่งตระกูลอู๋
ถูกเอาอกเอาใจมาตลอด ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาโดนไล่ต้อนอย่างนี้มาก่อน

"อย่าแกล้ง...."

พูดเสียงเบาราวกระซิบ แต่เมินโหยวผิงก็ยังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ได้น่าตบยิ่งนัก คิดแล้วอู๋เสียก็ยื่นมือไปหยิกแก้มพ่อเสือซ่อนลาย
ต่อหน้าคนอื่นทำเป้นนิ่ง พออยู่กันแค่ 2 คนล่ะแก้ลงเขาได้แกล้งเขาดี

"ปากฉัน...." อู๋เสียเม้มปากแน่นคล้ายกำลังตัดสินใจสิ่งที่กำหนดชะตาชีวิต สีแดงสาดไปทั่วแก้มนิ่ว ลามไปถึงใบหู กรอกตาไปมา2-3ที
ก่อนตัดสินใจเปิดปากพูดออกมาในที่สุด

".......มันเหงา........"

พูดจบตรงหน้าพลันเกิดรอยยิ้มกว้างจากคนยิ้มยาก อู๋เสียเขินจนอยากจะมุดหมอนทะลุเบาะหลุดไปอยู่ใต้เตียง จังหวะที่คิดว่าจะพลิกตัวหนี
มือแกร่งของเมินโหยวผิงกลับช้อนเข้าที่ต้นคอ จับล็อกไว้ ก่อนก้มลงประกบปาก ลิ้นร้อนเลียไปตามริมฝีปากที่เม้มเข้าหากัน
รุกเร้าให้คนในอ้อมกอดเผยอริมฝีปากก่อนจะรุกล้ำเข้าไป มอบรสจูบแสนหอมหวานที่ทำให้หมดสิ้นเรี่ยวแรง

จูบกันอยู่นานก่อนคนผมดำจะผละออกมา ไล้จมูกไปตามแก้มแดงระเรื่อ ลากยาวจนริมฝีปากจรดใบหูร้อน แล้วกระซิบเสียงแผ่วเบา

"ยังเหงาอยู่หรือเปล่า?"

--The End--
.
.
.
.
กิ๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ //ด้วงหงายท้อง ดีดดิ้น//

หนูไม่รู้วววว หนูทำอะไรลงปัยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะขอโทษค่ะ

//ระเบิดตัวเองหนี//

[Fenrir]

//พบศพด้วง 1 ea หน้าคอม

เสี่ยวเกออออออออ!!!! นี่ที่สาธารณะนะคะ แจกจูบแบบเนียนๆแบบนี้....ขออีกค่า!!!! (นายน้อย: เดี๊ยวสิเธอ!)

[Narakas]

ตามเป็น FC คุณงู

ชอบค่าาาาา ขออีกกกกกก

[Duke_of_Florence]

ยังเหงาอยู่ เอาอีก เอาอีก ไรท์เตอร์จะต่อมั้ยคะ >o<

จู่โจมไม่ให้ทันตั้งตัว อู๋เสียช็อตไปแล้วค่า ปิดปากนายน้อยได้สนิทจริงๆ อิจฉาเสี่ยอ้วนอ่ะ ได้เห็นฉากจูจุ๊บระยะประชิด

อะแฮ่ม เสี่ยวเกอนี่ก็ขี้แกล้งจริงนะ บ้าเอ๊ย ไม่รู้รึไงว่าแกล้งกันเวลาอยู่บนเตียงแล้วมันเขินน่ะ เขินแทนอู๋เสีย บิดไปบิดมา

[fay_13]

นายน้อย over heat ไปแล้วสินะ ที่สาธารณะด้วยอีกต่างหาก 5555+

[gustoon]

ตายยยยย จมกองเลือดตัวเองตายย อู๋เสียกับนายเมินฆ่าด้วงอีกแล้ว
เสี่ยอ้วนนี่น่าหยิกพุงจริงๆ

[kame_kazuha]

หายเหงาหรือยัง ปากน่ะ

กึกึกึ เสี่ยวเกอ เอานิสัยขี้เเกล้งมาจากไหนกันน แกล้งน่ารักแบบนี้ มันน่าจับมาฟัดสักทีสองที (โดนนายน้อยถีบ)

[Rozenkreuz]

เงิบบบบบบบ
ปากฉันมันเหงาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
กร๊าวววววววววววว มากกกกก
หัวใจเสี่ยอ้วนก็เหงาพออยู่ข้างๆสองคนนี้ ฮ่าๆๆๆ