[OS] #dmbjdaily (โทรศัพท์มือถือ) "โนโมโฟเบีย" [ฮัวเสีย]

[karnzaya]

#dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ"
โนโมโฟเบีย


เป็นที่รู้กันดีว่าคุณชายเก้ากับโทรศัพท์มือถือเป็นของคู่กัน จนอาจเรียกได้ว่าโทรศัพท์มือถือเป็นร่างแยกหนึ่งของเขาเลยทีเดียว ดังนั้นจึงอย่าได้แปลกใจหากคุณเห็นเขากดโทรศัพท์เล่นเกมหรือพิมพ์ข้อความตลอดเวลา

แม้แต่เวลาอยู่กับผม...

"นี่ นายชวนฉันมาเที่ยว แต่กลับก้มหน้าจิ้มแต่มือถือ สรุปฉันยังมีตัวตนอยู่หรือเปล่า" ผมอดถามเขาไม่ได้ ไม่ใช่เพราะโกรธหรือไม่พอใจ แต่มันแฝงไปด้วยความเอือมระอา

เดี๋ยวนี้จะวัยรุ่นหรือวัยผู้ใหญ่ต่างก็ติดเจ้าหน้าจอสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ นี่ทั้งนั้น ว่างก็กด ไม่ว่างก็ยังกด ผมไม่ปฏิเสธว่าตัวเองก็เป็นบ้าง แต่ขอยืนยันตรงนี้เลยว่าผมไม่เป็นหนักเท่าเขาอย่างแน่นอน

เสี่ยวฮัวเงยหน้าขึ้นมาสบตาผม พอดีกับที่เสียงเกมจากโทรศัพท์มือถือสีชมพูของเขาดังลั่น คำว่า "Game Over" ปรากฏเด่นหราบนหน้าจอ

"แพ้ซะแล้ว เกือบผ่านด่านนั้นแล้วเชียว" เขาบ่นอย่างเสียดาย นิ้วเลื่อนไปกดปุ่มออกจากเกม แล้วจึงเลิกคิ้วมองผม "มีอะไรหรือนายน้อยสาม"

ผมชักหงุดหงิดขึ้นมานิดหน่อย จึงเผลอขมวดคิ้วใส่ฝ่ายตรงข้าม นี่คงจดจ่ออยู่กับเกมจนไม่ได้ยินที่ผมพูดเลยใช่ไหมเนี่ย ผมไม่อยากทวนคำถามใหม่เลยเปลี่ยนเป็นบ่นใส่เขาแทน "เป็นคนนัดฉันออกมาข้างนอกแท้ ๆ ยังเอาแต่เล่นมือถือ นายนี่นะ..."

คุณชายเก้ายิ้มบาง รอยยิ้มที่ให้ความรู้สึกราวกับถูกล่วงรู้ความคิดทำให้ผมอึดอัด สุดท้ายจึงเป็นฝ่ายเบี่ยงสายตาหลบรอยยิ้มนั้น

"น้อยใจ?" คำสั้น ๆ ง่าย ๆ ได้ใจความ แต่ทำผมเกือบสำลักน้ำที่เพิ่งยกขึ้นดื่ม

"แค่ก! นายเอาอะไรมาคิดเนี่ย ฉันก็แค่บ่นไปงั้น"

เสี่ยวฮัวหัวเราะ แล้วลุกจากเก้าอี้ "นายกินอิ่มแล้ว เราไปกันเถอะ"

ผมตามเขาไปเงียบ ๆ เพราะตนเองกำลังคิดถึงสิ่งที่เขาบอกเมื่อครู่นี้

"น้อยใจ...งั้นเหรอ" ไม่ใช่! ผมโต้เถียงกับตัวเองในใจ แต่ความรู้สึกขุ่นมัวประหลาดกลับก่อตัวหลังคำพูดของเสี่ยวฮัว แล้วมันครอบงำผมโดยสมบูรณ์เมื่อคุณชายเก้ายกโทรศัพท์ขึ้นมาคุย

...ไม่รู้หรอกว่าใครโทรมา แต่ยกโทรศัพท์ขึ้นมาอีกแล้ว

ผมเดินช้าลง ทิ้งระยะห่างจากเขาโดยไม่รู้ตัว ดังนั้นพอเสี่ยวฮัววางโทรศัพท์แล้วหันกลับมาเรียกผม ผมจึงหยุดเดินในที่สุด ตอนนี้ระยะห่างระหว่างเรามันไกลเสียจนบางครั้งร่างของเสี่ยวฮัวก็กลืนหายไปกับฝูงชนที่เดินผ่านไปมา แต่ผมกลับยืนนิ่งไม่ยอมขยับ

หงุดหงิดชะมัด...

เสี่ยวฮัวเอียงคอ เห็นผมไม่ยอมเดินไปหาเขาก็ล้วงกระเป๋ากางเกง

...แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือสีชมพูเครื่องเดิมขึ้นมา

ความโมโหแล่นวูบ อ้าปากหมายจะตะโกนด่าแต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อมือถือผมสั่นติดกันสองครั้ง เป็นสัญญาณว่ามีข้อความเข้า

ผมหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูข้อความ

'น้อยใจ?
จาก เสี่ยวฮัว'

ผมกะพริบตา งุนงงกับคุณชายเก้า ไม่ทันไรข้อความที่สองก็ถูกส่งมา ผมก้มลงอ่าน

'งอนเหรอ?
จาก เสี่ยวฮัว'

ผมกลอกตา แล้วพิมพ์ข้อความส่งกลับไปบ้าง

'เปล่า
จาก อู๋เสีย'

ไม่ถึงนาทีมือถือผมก็สั่นอีกครั้ง

'โกหก หน้านายมันฟ้อง
จาก เสี่ยวฮัว'

ผมฉุนนิด ๆ จึงพิมพ์เร็วกว่าปกติเล็กน้อย

'อะไรของนาย หยุดเล่นสักที
จาก อู๋เสีย'

'ก็เปล่าเล่น กำลังง้อนายอยู่
จาก เสี่ยวฮัว'

ผมอึ้งกับข้อความที่ได้รับ ขณะที่กำลังตอบเขาไป เสี่ยวฮัวก็ส่งมาอีกหนึ่งข้อความ

'วันหลังจะไม่แตะมือถือเวลาอยู่กับนายแล้ว ยกโทษให้ฉันยัง?
จาก เสี่ยวฮัว'

ผมแอบขำกับวิธีการ "ง้อ" ของเขา จึงลืมความหงุดหงิดไปหมดสิ้น แต่ยังพิมพ์ส่งไปหาเขาว่า

'ไหนคำขอโทษ ฉันยังไม่ได้ยินเลย
จาก อู๋เสีย'

ครั้งนี้ไม่มีข้อความใด ๆ เข้ามา แต่สัมผัสอบอุ่นที่กอบกุมมือผมอย่างกะทันหันทำให้ผมตกใจ หันขวับไปข้างหลัง พอดีกับที่ริมฝีปากใครบางคนแนบที่ริมหู กระซิบแผ่วเบาว่า

"ขอโทษ"

ผมหน้าเห่อร้อนไปจนถึงใบหูทันที คงเพราะจดจ่ออยู่แต่ข้อความง้อของเขาแน่ ผมถึงไม่รู้ตัวว่าเขามาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

เสี่ยวฮัวคลี่ยิ้ม เอ่ยถามว่า "ยกโทษให้หรือยัง"

ผมยังหน้าร้อนไม่หาย เสี่ยวฮัวยังกุมมือผมไว้ คนรอบข้างหันมามองเราจนเป็นจุดเด่น บ้าฉิบ! อย่างนี้ผมก็ไม่มีทางเลือกนอกจากยอมยอโทษให้เขาน่ะสิ แถมพนักงานสาวในห้างเริ่มชี้ไม้ชี้มือมาทางผมแล้วหันไปซุบซิบหัวร่อต่อกระซิกกันแล้ว

"ยกโทษให้แล้ว ๆ ปล่อยมือฉันสักที" ผมทนสายตาประหลาด ๆ จากสาว ๆ ที่มองเราอยู่ไม่ไหว คุณชายเก้าหัวเราะอีกครั้ง แล้วยอมปล่อยมือผม

"นี่"

"?"

"วันหลังคุณชายเก้าจะมองนายน้อยสามมากกว่าโทรศัพท์มือถือแล้วกันนะ"


---END---


258 days left.
ทุกคนรู้จัก 'โนโมโฟเบีย' ไหมคะ
เป็นศัพท์ที่หมายถึงโรคเสพติดมือถือ
เราเชื่อว่าหลาย ๆ คนก็เป็นกันค่ะ ฮาา #ยกมือแบบหนึ่งในนั้น
ถึงติดมือถือยังไงก็อย่าลืมเงยหน้ามาสนทนากับคนข้าง ๆ นะคะ
เดี๋ยวจะโดนงอนแบบที่คุณชายโดนน้าา
ยังไงก็ขอฝากฟิคนี้ไว้ด้วยนะคะ ♥

[Naitear]

ตายแล้ว ด้วงฮัวเสียโบยบินค่ะ แอร๊ย ///////// ฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

วิธีง้อของเสี่ยวฮัวก็เหมาะกับเสี่ยวฮัวจริงๆค่ะ กรั่กๆๆๆ ////////// กรุ๊กริ๊อิ๊วอ๊าวมากๆ อาศัยประโยชน์จากโทรศัพท์มือถือเข้าประชิดตัวแล้วก็ลวนลาม(?)เลยสินะคะ โหยยยย ร้ายกาจนะคุณชาย นายน้อย(กับด้วงตรงนี้)ลงไปละลายเป็นน้ำเลยนะคะ แอร๊ยย ///////// คราวหลังขอเอาเป็นง้อกันในห้องนะคะ จะได้ต่--- #แค่กแค่ก หมายถึงว่าดูทีวีต่อค่ะ(?) ฮรี่ U v U๗

สารภาพว่าโรคติดมือถือเราก็เป็นค่ะคุณกาญ แต่ที่ติดก็เพราะว่ามีใครหลายๆคนให้เราคุยด้วยนี่เนอะ (ถ้าไม่มีคงเหงาตาย แฮ่) แต่สำหรับคุณชายเชื่อว่าบำบัดโรคนี้ได้ง่ายๆค่ะ มีเทียนเจินคนนี้อยู่ข้างๆทั้งที #อิจ (...) ชอบมากๆเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ

[Mill]

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย///////////
น่ารักกกกกกกกกกก โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย<3
คุณชายยยยย กรี๊ดดดดดด น่ารักที่สุดดดดด ; 7 ;
แงแงแง ชอบจังค่ะ วิธีง้อน่ารักมากๆ สมเป็นคุณชายมากๆ
แบบว่าหวานๆแต่แอบเจ้าเล่ห์เบาๆ
โอ๊ย บ้าจริง เขินแทน ชอบอะไรแบบนี้มากเลย ฮือ
เผลอแอบยิ้มแทนอู๋เสียเลยตอนง้อเนี่ย/////
สติสตังไปหมดแล้ว ขอโทษนะคะที่เม้นไม่มีสาระเลย ; m ;

[galu]

อร้ายยยยยยย แอร๊ยๆๆๆๆๆ โมเม้นนี่มันน่ารักมาก มาก มากกกก ;;7;;
ประโยคสุดท้ายนี่ อายม้วนเลยค่า
ง้อด้วยวิธีนี้ คิดว่าจะทำให้ตกหลุมได้เหรออ เหรอ เหรอ
(ตกค่ะ หลุมลึกมากด้วย<3)
----------------------------------
เราก็ว่าอู๋เสียดูเป็นคนที่ใช้มือถือค่อนข้างน้อย ดูหัวเก่าหน่อยๆ
เทียบกับเสี่ยวฮัวดูเป็นคุณชายเมืองหลวง หัวสมัยใหม่ แถมเจ้าเล่ห์อีก
เสร็จล่ะเทียนเจินของเร--- //โดนฟาดหลังคอ//
ขอบคุณสำหรับOSอบอุ่นน น่ารักมากๆเลยยค่ะะ(///////)

[Tang_An-An]

น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก(ล้านตัว)
โอ้ย ฟินคุณชายเก้าที่สุด >///<

[gustoon]

คุณชายของด้วงงงงงงงงง
อู๋เสียงอลนานหน่อยๆเล่นตัวนิสสสส

[karnalone]

เป็นวิธีง้อที่สมกับเป็นคุณชายเก้ามากค่ะ 

เสี่ยวฮัววววว  ฮรือออออ น่ารักอ่ะ  ขอเสี่ยวฮัวหนึ่งที่ได้มั้ยคะ? //โดนฟาด

นายน้อยสามน้อยใจไม่แปลก ก็เล่นแต่กับโทรศัพท์คนข้างๆ น่ะสนใจกันบ้างก็ได้นะ  ๕๕๕  แต่เสี่ยวฮัวขอโทษแล้วก็ยกโทษให้เสี่ยวฮัวไปเถอะนะ

โอ๊ยย  ทำไงดี มันน่ารักไป ฮรือออออ ขอบคุณที่แต่งขึ้นมานะคะ

[MinMin]

คุณชาย~~~ ง้อได้สมกับที่เป็นคุณชายมากๆเลยค่ะ!!! จริงๆแอบเขินไม่กล้าพูดเลยส่งข้อความแทนหรือเปล่า //โดนพลองฟาด

ชอบตอนที่ส่งข้อความง้อกันมากๆเลยค่ะ ฮัวเสีนมุ้งมิ้งนี่มันชื่นใจจริงๆ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

นายน้อยอย่าน้อยใจเลยนะคะ~ จริงๆเสี่ยวฮัวทำแบบนี้อาจจะแค่อยากลองใจนายน้อยก็ได้ 55+

[Dreamy]

น.....นี่มันมุ้งมิ้งมากเลยค่ะ ฮรือออออออออออออ
เจอฮัวเสียแบบไม่ดราม่าด้วยยยย เจอฟิคคุณชายมีความสุขด้วยยยยย ฮรือออออ ด้วงปริ่มเหลือเกิน (T_T)/~~~
ชอบฉากที่คุณชายง้อนายน้อยมากเลย น่ารักกกกกกก