Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
![[OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย] Vote_lcap](https://2img.net/i/fa/prosilver/vote_lcap.png){kind=small}
![[OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย] Voting_bar](https://2img.net/i/fa/prosilver/voting_bar.png){kind=small}
![[OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย] Vote_rcap](https://2img.net/i/fa/prosilver/vote_rcap.png){kind=small}
[OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
+12
gaaraclub
SilverCloud
kaew_nya
Tang_An-An
Ak_Zokyo
Feran.FS
meanato
hnee
Fenrir
zerin
yakusoku
sinnerdarker
16 posters
หน้า 1 จาก 1
[OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by sinnerdarker Tue 18 Nov 2014, 00:16
[273 Days Left][OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
ผมคิดมาตลอดว่าเมินโหยวผิงใส่สูทแล้วดูดีมาก
คงเป็นเรื่องแปลกที่ผู้ชายด้วยกันชมกันเช่นนี้ แต่ผมคิดว่าเขาใส่สูทแล้วดูดีจริงๆ รูปร่างของเขาเหมาะสมกับเสื้อสูทจริงๆ ใส่แล้วเหมือนคุณชายผู้ดีที่ไหนซักแห่ง ผมเห็นแล้วยังอดอิจฉาไม่ได้ เพราะนอกจากผมจะไม่ค่อยมีโอกาสได้ใส่แล้ว ยามใส่ยังดูเหมือนคุณชายบ้านนอกเข้ากรุงอีกด้วย
ความจริงในสายอาชีพเราสูทดูเป็นของห่างไกล ไม่มีใครใส่เสื้อผ้าหรูหราราคาแพงไปลงกรวย แต่อย่างไรเสียชีวิตของเราไม่ได้มีด้านเดียว ด้านหนึ่งของผมอาจเป็นโจรขุดสุสาน ทว่าอีกด้านก็เป็นเถ้าแก่ร้านขายของ เหมือนกับเสี่ยวฮัวที่ด้านหนึ่งเป็นผู้นำตระกูลขับเคลื่อนเศรษฐกิจในสังคม ด้านหนึ่งเป็นตัวนางลือชื่อในวงการอุปรากร แต่สุดท้ายแล้วก็ยังคงเป็นมือฉกาจในการลงกรวย
พวกเราต่างใช้ชีวิตสองด้าน แต่ดูเหมือนเมินโหยวผิงจะไม่ใช่
เขามีชีวิตเพียงด้านเดียว แม้เราจะเห็นเหมือนเขามีชีวิตหลายแบบ ก็คล้ายเขาได้ทิ้งสิ่งเหล่านั้นไปแล้ว ดำรงอยู่โดยเป็นอิสระจากหน้าที่และบทบาททุกอย่างบนโลกนี้
พอคิดขึ้นมาผมก็อดสะท้อนใจไม่ได้
และผมก็สงสัยตัวเองว่าจากเรื่องสูท ลากยาวมาถึงเรื่องราวที่คล้ายปรัชญาอย่างนี้ได้อย่างไร
แต่ผมเสียดายจริงๆ เมินโหยวผิงอาจมีบทบาทที่เหมาะกับเขามากกว่านี้ก็ได้ บทบาทที่มีชีวิตชีวากว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องเลิกคว่ำกรวย หรือเลิกเป็นตัวเขาอย่างที่เป็นอยู่ ผมเพียงคิดว่าหากเขาจะมีอีกใบหน้าหนึ่งนอกจากที่เป็นอยู่ตอนนี้คงน่าสนุกไม่น้อย เช่น เขาอาจจะเป็นทหาร เป็นครู เป็นนักธุรกิจ เป็นเซลส์แมน มนุษย์เงินเดือน หรือเป็นแค่เถ้าแก่ร้านขายของเก่าอย่างผม
..อืม ผมชักฟุ้งซ่านแล้ว
ผมถอดแว่นออก นวดเปลือกตาตัวเอง ดูเหมือนการที่นั่งอยู่หน้าคอมอย่างยาวนานก็ทำให้สติคนเรากระจัดกระเจิงได้เหมือนกัน
ผมมองนาฬิกาที่บัดนี้ตีเวลาห้าโมงสี่สิบห้า ดูเหมือนนายอ้วนจะโทรมาบอกว่าเขาจะให้เมินโหยวผิงมาหาผมราวหกโมงกว่า นายอ้วนมีธุระนิดหน่อยเลยมาด้วยไม่ได้ แต่เขาต้องเอาของมาให้ผม เลยฝากนายเมินมาแทน ผมเองก็ไม่ได้ขัดข้องอะไรกลัวอยู่อย่างเดียวคือเขาจะหลงทางจนหาบ้านผมไม่เจอ
พอเห็นว่าเหลือเวลาอีกนิดหน่อย ผมเลยบิดตัวแก้ขบเมื่อย แล้วเดินเข้าไปในครัว กะว่าจะทำอะไรง่ายๆให้เราสองคนกินกัน
พูดไปก็เพิ่งนึกได้ เมินโหยวผิงมาซะย่ำเย็นขนาดนั้นจะค้างที่บ้านผมเลยรึเปล่าหรือไปที่ไหนต่อ แต่ครั้นจะให้กลับไปที่พักของนายอ้วนก็ออกจะใจร้ายเกินไป ผมเลยคิดในใจว่าจะพยายามรั้งเขาให้ค้างที่บ้านผมซักคืน
ผมหยิบผ้ากันเปื้อนมาใส่ หยิบเนื้อกับพวกเครื่องปรุงออกมาจากตู้เย็น จุดเตาแก๊ศ วางกระทะ แล้วเริ่มทำข้าวผัดสำหรับสองคน ไม่นานนักข้าวผัดหมูหอยฉุยก็วางตั้งโต๊ะ ผมเหม่อมองนาฬิกา คิดว่าอีกไม่นานอีกฝ่ายคงใกล้มาถึงแล้ว
กิ๊งก่อง
พูดไม่ทันขาดคำ เสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้น
ผมรีบหาฝาปิดจานข้าวผัดไว้ไม่ให้เย็นลง ก่อนจะรีบวิ่งไปที่ประตูบ้านเพื่อเปิดประตูรับคนที่เพิง่มาถึง
“มาแล้วๆ ขอโทษที่ให้รอนะเสี่ยวเก--!!!”
“นายอ้วนฝากของมา”
“..เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ นายใส่อะไรมา!!!” ผมร้องลั่นพลางมองชุดสูทสีเทาที่เขาสวมไว้ นี่มันดูดียิ่งกว่าคราวก่อนอีกไม่ใช่หรือไง!! ผมเห็นแล้วชอ- แฮ่ม! อิจฉาชะมัด!!
“ระหว่างทางนายอ้วนให้ไปส่งอย่างอื่น บอกว่าต้องใส่ชุดนี้ ไม่อย่างนั้นจะเข้าไม่ได้”เมินโหยวผิงตอบผมอย่างไม่ทุกข์ร้อน และยื่นห่อของในมือให้ผม ดูเหมือนจะเป็นของที่นายอ้วนฝากมา
“อา…ขอบใจ”ผมพึมพำแผ่วเบา แกะห่อผ้าแล้วสบถลั่นหนึ่งที นายอ้วนแม่งฝากของที่ขุดมาให้ผม นี่จะมาฝากผมใครล่ะสิเนี่ย ไอ้คนขี้เกียจตัวเป็นขน!
ระหว่างที่กำลังบ่นในใจเช่นนั้น ก็พลันรู้สึกถึงสายตาที่จดจ้องลงมา
ผมเงยหน้ามองเมินโหยวผิง เพิ่งค้นพบว่าเขากำลังจดจ้องผมอยู่
ผมเลิกคิ้วสงสัย หรือเขาจะไม่ได้มองผมแต่มองอะไรข้างหลัง ด้วยเหตุนี้ผมจึงหันขวับไปด้านหลังตัวเองอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่ดูแล้วก็ไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้นแม้แต่อย่างเดียว
“…..เสี่ยวเกอ นายมองฉันทำไม” ผมพึมพำถามเขา มองดวงตาที่ยังคงจดจ้องมาที่ตนอย่างเรียบเฉย ก่อนที่เขาจะเอ่ยปากขึ้น
“ผ้ากันเปื้อน”
“?”
“เหมาะดี”
“ห๊า”
ผมอุทานเสียงหลง เรื่องอะไรมาบอกว่าผ้ากันเปื้อนเหมาะกับผม! ผมไม่ใช่พ่อบ้านแม่บ้านนะ!
“เออสิ ฉันไม่มีสง่าราศีเลยเหมาะกับผ้ากันเปื้อนไงเล่า!”ผมเอ่ยอย่างฉุนจัด ตั้งท่าจะแกะผ้ากันเปื้อนออก แต่เมินโหยวผิงกลับเร็วกว่า เขาขยับมากุมแขนผมไม่ให้ทำอะไรเช่นนั้น
“ฉันแค่คิดว่า มันเหมาะกับนายดี ไม่มีได้มีเจตนาอะไร”
เขาตอบเสียงเรียบ ดวงตาบอกอย่างตรงไปตรงมาว่ารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ผมไม่รู้ว่าจะโกรธคนอย่างเขาไปทำไม เลยพรูลมหายใจเฮือก เอ่ยถามขึ้น “วันนี้นายจะค้างไหม?”
เขาผงกหัวเบาๆ
“งั้นจะกินข้าวหรืออาบน้ำก่อน”
“มีตัวเลือกอื่น”
“หา?”
ผมอุทานใส่เขารอบสอง มองใบหน้าราบเรียบที่ไม่รู้เหตุใดจึงคล้ายจะเห็นรอยิ้มผุดขึ้นเล็กน้อยบนนั้น
ผมค่อยๆ ย่อยคำว่า ‘ตัวเลือกอื่น’ ของเขา พลันใบหน้าก็แดงเรื่อขึ้นมา ในเมื่อประโยคที่ผมพูดเมื่อครู่เหมือนประโยคที่ภรรยาสาวเอ่ยกับสามีตัวเองไม่มีผิด!! ยิ่งผมใส่ผ้ากันเปื้อนแบบนี้ และเขาใส่เสื้อสูทเหมือนเพิ่งกลับมาทำงานแบบนั้น นี่ยิ่งเป็นโรลเพลย์เสือมนจริงที่ทำให้เขินไปแปดบ้าน!
ผมอ้าปากค้างยืนตัวสั่นเทิ้ม นึกอยากตะบันหน้านิ่งๆ นั่นขึ้นมาติดหมัด
“ไม่มีตัวเลือกอื่น! กินข้าวก่อนแล้วกันฉันเลือกให้!” ผมร้องใส่ทั้งที่หน้าแดงแล้วเดินกลับเข้าไปในตัวบ้าน ทว่าอีกฝ่ายกลับดึงแขนผมไว้ รวบไปกอดแล้วกระซิบข้างใบหู
“ขออู๋เสีย ได้ไหม?”
“….”
“ได้ไหม?”
“….มาช่วยอุ่นข้าวด้วยแล้วกัน”
ผมเอ่ยหลังยอมแพ้โดยดุษฎี ผู้ชายคนนี้อ้อนไม่เก่งทว่ากลับทำให้ผมใจอ่อนได้เสมอ ผมพรูลมหายใจ หันไปโอบรอบคอเขาแล้วดึงลงมาจูบ ผมคล้ายกับได้เห็นรอยยิ้มพึงพอใจของเมินโหยวผิง ซึ่งจะเป็นความจริงหรือไม่ยามนี้คงไม่สำคัญอะไร
ในระหว่างที่เราจุมพิตกัน แขนทั้งสองข้างของเขาก็ขยับโอบรอบเอวผม ก่อนที่จะขยับเข้าไปในร่มผ้า สัมผัสผิวเปลือยเปล่าด้วยฝ่ามือร้อนผ่าว ดเพียงครู่เดียวเสื้อของผมก็เลิกขึ้นจนถึงเนินอก อุณหภูมิร่างกายของพวกเราก็คล้ายพุ่งสูงขึ้นทุกที
“ฮืม….ถอดผ้ากันเปื้อนก่อน”
“ใส่ไว้”
“…..เสี่ยวเกอ นายแม่ง!” ผมกำลังจะด่า รู้ว่าเขาคิดอะไรในหัว นี่เดี๋ยวนี้หัดคิดอะไรสัปดนแบบนี้เป็นแล้วเหรอ!
แต่ถึงบอกว่าอยากจะด่า พอเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความต้องการของเขา ผมก็ชักจะหมดแรงต่อต้าน เลยได้แต่ยอมตามใจเขาไป
เอาเถอะ โรลเพยล์สามีพนักงานเงินเดือนกับภรรยายังสาวในชุดผ้ากันเปื้อนก็ไม่เลว
แล้วผมก็รู้แล้วเมินโหยวผิงว่ามีอีกบทบาทอะไรนอกจากไปจากนายเรือพ่วง อัจฉริยะนักขุดสุสาน
..คนรักของผมไงล่ะ
+++++++++++++++++++++
ผมคิดมาตลอดว่าเมินโหยวผิงใส่สูทแล้วดูดีมาก
คงเป็นเรื่องแปลกที่ผู้ชายด้วยกันชมกันเช่นนี้ แต่ผมคิดว่าเขาใส่สูทแล้วดูดีจริงๆ รูปร่างของเขาเหมาะสมกับเสื้อสูทจริงๆ ใส่แล้วเหมือนคุณชายผู้ดีที่ไหนซักแห่ง ผมเห็นแล้วยังอดอิจฉาไม่ได้ เพราะนอกจากผมจะไม่ค่อยมีโอกาสได้ใส่แล้ว ยามใส่ยังดูเหมือนคุณชายบ้านนอกเข้ากรุงอีกด้วย
ความจริงในสายอาชีพเราสูทดูเป็นของห่างไกล ไม่มีใครใส่เสื้อผ้าหรูหราราคาแพงไปลงกรวย แต่อย่างไรเสียชีวิตของเราไม่ได้มีด้านเดียว ด้านหนึ่งของผมอาจเป็นโจรขุดสุสาน ทว่าอีกด้านก็เป็นเถ้าแก่ร้านขายของ เหมือนกับเสี่ยวฮัวที่ด้านหนึ่งเป็นผู้นำตระกูลขับเคลื่อนเศรษฐกิจในสังคม ด้านหนึ่งเป็นตัวนางลือชื่อในวงการอุปรากร แต่สุดท้ายแล้วก็ยังคงเป็นมือฉกาจในการลงกรวย
พวกเราต่างใช้ชีวิตสองด้าน แต่ดูเหมือนเมินโหยวผิงจะไม่ใช่
เขามีชีวิตเพียงด้านเดียว แม้เราจะเห็นเหมือนเขามีชีวิตหลายแบบ ก็คล้ายเขาได้ทิ้งสิ่งเหล่านั้นไปแล้ว ดำรงอยู่โดยเป็นอิสระจากหน้าที่และบทบาททุกอย่างบนโลกนี้
พอคิดขึ้นมาผมก็อดสะท้อนใจไม่ได้
และผมก็สงสัยตัวเองว่าจากเรื่องสูท ลากยาวมาถึงเรื่องราวที่คล้ายปรัชญาอย่างนี้ได้อย่างไร
แต่ผมเสียดายจริงๆ เมินโหยวผิงอาจมีบทบาทที่เหมาะกับเขามากกว่านี้ก็ได้ บทบาทที่มีชีวิตชีวากว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องเลิกคว่ำกรวย หรือเลิกเป็นตัวเขาอย่างที่เป็นอยู่ ผมเพียงคิดว่าหากเขาจะมีอีกใบหน้าหนึ่งนอกจากที่เป็นอยู่ตอนนี้คงน่าสนุกไม่น้อย เช่น เขาอาจจะเป็นทหาร เป็นครู เป็นนักธุรกิจ เป็นเซลส์แมน มนุษย์เงินเดือน หรือเป็นแค่เถ้าแก่ร้านขายของเก่าอย่างผม
..อืม ผมชักฟุ้งซ่านแล้ว
ผมถอดแว่นออก นวดเปลือกตาตัวเอง ดูเหมือนการที่นั่งอยู่หน้าคอมอย่างยาวนานก็ทำให้สติคนเรากระจัดกระเจิงได้เหมือนกัน
ผมมองนาฬิกาที่บัดนี้ตีเวลาห้าโมงสี่สิบห้า ดูเหมือนนายอ้วนจะโทรมาบอกว่าเขาจะให้เมินโหยวผิงมาหาผมราวหกโมงกว่า นายอ้วนมีธุระนิดหน่อยเลยมาด้วยไม่ได้ แต่เขาต้องเอาของมาให้ผม เลยฝากนายเมินมาแทน ผมเองก็ไม่ได้ขัดข้องอะไรกลัวอยู่อย่างเดียวคือเขาจะหลงทางจนหาบ้านผมไม่เจอ
พอเห็นว่าเหลือเวลาอีกนิดหน่อย ผมเลยบิดตัวแก้ขบเมื่อย แล้วเดินเข้าไปในครัว กะว่าจะทำอะไรง่ายๆให้เราสองคนกินกัน
พูดไปก็เพิ่งนึกได้ เมินโหยวผิงมาซะย่ำเย็นขนาดนั้นจะค้างที่บ้านผมเลยรึเปล่าหรือไปที่ไหนต่อ แต่ครั้นจะให้กลับไปที่พักของนายอ้วนก็ออกจะใจร้ายเกินไป ผมเลยคิดในใจว่าจะพยายามรั้งเขาให้ค้างที่บ้านผมซักคืน
ผมหยิบผ้ากันเปื้อนมาใส่ หยิบเนื้อกับพวกเครื่องปรุงออกมาจากตู้เย็น จุดเตาแก๊ศ วางกระทะ แล้วเริ่มทำข้าวผัดสำหรับสองคน ไม่นานนักข้าวผัดหมูหอยฉุยก็วางตั้งโต๊ะ ผมเหม่อมองนาฬิกา คิดว่าอีกไม่นานอีกฝ่ายคงใกล้มาถึงแล้ว
กิ๊งก่อง
พูดไม่ทันขาดคำ เสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้น
ผมรีบหาฝาปิดจานข้าวผัดไว้ไม่ให้เย็นลง ก่อนจะรีบวิ่งไปที่ประตูบ้านเพื่อเปิดประตูรับคนที่เพิง่มาถึง
“มาแล้วๆ ขอโทษที่ให้รอนะเสี่ยวเก--!!!”
“นายอ้วนฝากของมา”
“..เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ นายใส่อะไรมา!!!” ผมร้องลั่นพลางมองชุดสูทสีเทาที่เขาสวมไว้ นี่มันดูดียิ่งกว่าคราวก่อนอีกไม่ใช่หรือไง!! ผมเห็นแล้วชอ- แฮ่ม! อิจฉาชะมัด!!
“ระหว่างทางนายอ้วนให้ไปส่งอย่างอื่น บอกว่าต้องใส่ชุดนี้ ไม่อย่างนั้นจะเข้าไม่ได้”เมินโหยวผิงตอบผมอย่างไม่ทุกข์ร้อน และยื่นห่อของในมือให้ผม ดูเหมือนจะเป็นของที่นายอ้วนฝากมา
“อา…ขอบใจ”ผมพึมพำแผ่วเบา แกะห่อผ้าแล้วสบถลั่นหนึ่งที นายอ้วนแม่งฝากของที่ขุดมาให้ผม นี่จะมาฝากผมใครล่ะสิเนี่ย ไอ้คนขี้เกียจตัวเป็นขน!
ระหว่างที่กำลังบ่นในใจเช่นนั้น ก็พลันรู้สึกถึงสายตาที่จดจ้องลงมา
ผมเงยหน้ามองเมินโหยวผิง เพิ่งค้นพบว่าเขากำลังจดจ้องผมอยู่
ผมเลิกคิ้วสงสัย หรือเขาจะไม่ได้มองผมแต่มองอะไรข้างหลัง ด้วยเหตุนี้ผมจึงหันขวับไปด้านหลังตัวเองอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่ดูแล้วก็ไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้นแม้แต่อย่างเดียว
“…..เสี่ยวเกอ นายมองฉันทำไม” ผมพึมพำถามเขา มองดวงตาที่ยังคงจดจ้องมาที่ตนอย่างเรียบเฉย ก่อนที่เขาจะเอ่ยปากขึ้น
“ผ้ากันเปื้อน”
“?”
“เหมาะดี”
“ห๊า”
ผมอุทานเสียงหลง เรื่องอะไรมาบอกว่าผ้ากันเปื้อนเหมาะกับผม! ผมไม่ใช่พ่อบ้านแม่บ้านนะ!
“เออสิ ฉันไม่มีสง่าราศีเลยเหมาะกับผ้ากันเปื้อนไงเล่า!”ผมเอ่ยอย่างฉุนจัด ตั้งท่าจะแกะผ้ากันเปื้อนออก แต่เมินโหยวผิงกลับเร็วกว่า เขาขยับมากุมแขนผมไม่ให้ทำอะไรเช่นนั้น
“ฉันแค่คิดว่า มันเหมาะกับนายดี ไม่มีได้มีเจตนาอะไร”
เขาตอบเสียงเรียบ ดวงตาบอกอย่างตรงไปตรงมาว่ารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ผมไม่รู้ว่าจะโกรธคนอย่างเขาไปทำไม เลยพรูลมหายใจเฮือก เอ่ยถามขึ้น “วันนี้นายจะค้างไหม?”
เขาผงกหัวเบาๆ
“งั้นจะกินข้าวหรืออาบน้ำก่อน”
“มีตัวเลือกอื่น”
“หา?”
ผมอุทานใส่เขารอบสอง มองใบหน้าราบเรียบที่ไม่รู้เหตุใดจึงคล้ายจะเห็นรอยิ้มผุดขึ้นเล็กน้อยบนนั้น
ผมค่อยๆ ย่อยคำว่า ‘ตัวเลือกอื่น’ ของเขา พลันใบหน้าก็แดงเรื่อขึ้นมา ในเมื่อประโยคที่ผมพูดเมื่อครู่เหมือนประโยคที่ภรรยาสาวเอ่ยกับสามีตัวเองไม่มีผิด!! ยิ่งผมใส่ผ้ากันเปื้อนแบบนี้ และเขาใส่เสื้อสูทเหมือนเพิ่งกลับมาทำงานแบบนั้น นี่ยิ่งเป็นโรลเพลย์เสือมนจริงที่ทำให้เขินไปแปดบ้าน!
ผมอ้าปากค้างยืนตัวสั่นเทิ้ม นึกอยากตะบันหน้านิ่งๆ นั่นขึ้นมาติดหมัด
“ไม่มีตัวเลือกอื่น! กินข้าวก่อนแล้วกันฉันเลือกให้!” ผมร้องใส่ทั้งที่หน้าแดงแล้วเดินกลับเข้าไปในตัวบ้าน ทว่าอีกฝ่ายกลับดึงแขนผมไว้ รวบไปกอดแล้วกระซิบข้างใบหู
“ขออู๋เสีย ได้ไหม?”
“….”
“ได้ไหม?”
“….มาช่วยอุ่นข้าวด้วยแล้วกัน”
ผมเอ่ยหลังยอมแพ้โดยดุษฎี ผู้ชายคนนี้อ้อนไม่เก่งทว่ากลับทำให้ผมใจอ่อนได้เสมอ ผมพรูลมหายใจ หันไปโอบรอบคอเขาแล้วดึงลงมาจูบ ผมคล้ายกับได้เห็นรอยยิ้มพึงพอใจของเมินโหยวผิง ซึ่งจะเป็นความจริงหรือไม่ยามนี้คงไม่สำคัญอะไร
ในระหว่างที่เราจุมพิตกัน แขนทั้งสองข้างของเขาก็ขยับโอบรอบเอวผม ก่อนที่จะขยับเข้าไปในร่มผ้า สัมผัสผิวเปลือยเปล่าด้วยฝ่ามือร้อนผ่าว ดเพียงครู่เดียวเสื้อของผมก็เลิกขึ้นจนถึงเนินอก อุณหภูมิร่างกายของพวกเราก็คล้ายพุ่งสูงขึ้นทุกที
“ฮืม….ถอดผ้ากันเปื้อนก่อน”
“ใส่ไว้”
“…..เสี่ยวเกอ นายแม่ง!” ผมกำลังจะด่า รู้ว่าเขาคิดอะไรในหัว นี่เดี๋ยวนี้หัดคิดอะไรสัปดนแบบนี้เป็นแล้วเหรอ!
แต่ถึงบอกว่าอยากจะด่า พอเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความต้องการของเขา ผมก็ชักจะหมดแรงต่อต้าน เลยได้แต่ยอมตามใจเขาไป
เอาเถอะ โรลเพยล์สามีพนักงานเงินเดือนกับภรรยายังสาวในชุดผ้ากันเปื้อนก็ไม่เลว
แล้วผมก็รู้แล้วเมินโหยวผิงว่ามีอีกบทบาทอะไรนอกจากไปจากนายเรือพ่วง อัจฉริยะนักขุดสุสาน
..คนรักของผมไงล่ะ
END
sinnerdarker- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 343
Points : 4054
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : บ้านสกุลหวัง
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by yakusoku Tue 18 Nov 2014, 00:28
อ่าา มันต้องเป็นผ้ากันเปื้อนสีชมพูประดับลูกไม้ ลายกระต่ายน้อยแน่ๆ อิอิ
อิมเมจแบบว่าภรรยารอรับสามีกลับบ้าน ไรงี้ ฟินค่าาา~♥
อิมเมจแบบว่าภรรยารอรับสามีกลับบ้าน ไรงี้ ฟินค่าาา~♥
yakusoku- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 369
Points : 3830
Join date : 05/11/2014
ที่อยู่ : โลงในสุสานโบราณ
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by zerin Tue 18 Nov 2014, 02:51
ผ้ากันเปื้อนกับสูท อะแฮร่ม มันดีจริงๆค่าาาา นึกภาพตามคุณสามีในชุดสูทกับคุณภรรยาในผ้ากันเปื้อน อ๊ายย เขิน =/////=)b
zerin- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 188
Points : 3667
Join date : 05/11/2014
ที่อยู่ : เกาะอยู่หลังประตูสำริด
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by Fenrir Tue 18 Nov 2014, 09:21
ผ้ากันเปื้อนกับสูทนี่เป็นoptionสำหรับroleplayแบบคลาสสิคเลยนะ นายพลาดแล้วล่ะนายน้อย =w=
แล้วข้าวผัดก็เป็นหมัน ดีไม่ดีอาจได้กินอีกทีตอนเช้า.....ไม่ก็เสี่ยวเกออาจจะลุกมาทำข้าวเที่ยงเตรียมไว้ในครัวแล้ว เพราะคุณภรรเมียตื่นไม่ไหว เนื้อตัวมันเคล็ดขัดยอกกกกกกกกกก... //โดนจ้วง
แล้วข้าวผัดก็เป็นหมัน ดีไม่ดีอาจได้กินอีกทีตอนเช้า.....ไม่ก็เสี่ยวเกออาจจะลุกมาทำข้าวเที่ยงเตรียมไว้ในครัวแล้ว เพราะคุณภรรเมียตื่นไม่ไหว เนื้อตัวมันเคล็ดขัดยอกกกกกกกกกก... //โดนจ้วง
Fenrir- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 117
Points : 3614
Join date : 27/10/2014
Age : 32
ที่อยู่ : ไหสักใบในบ้านสกุลอู๋ -
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by hnee Tue 18 Nov 2014, 10:34
อืมมม น่าสนใจมากเลยเล่นโรลเพลย์แบบนี้เปลี่ยนบรรยากาศได้ดี ^^
hnee- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 203
Points : 3674
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by meanato Tue 18 Nov 2014, 11:33
คลาสสิกค่ะ ผ้ากันเปื้อนกับนี่น้าาาาาาาาา
meanato- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 487
Points : 3961
Join date : 27/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : หลังประตูสัมฤทธิ์
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by Feran.FS Tue 18 Nov 2014, 12:05
โอ๊ยยยยยยย อ๊ายยยยยยยย ผ้ากันเปื้อนกับสูททททททท //กรี๊ดอัด ชอบฟีลลิ่งความเป็นปั๋วเมียแบบเน้!!!
Feran.FS- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 457
Points : 3942
Join date : 27/10/2014
Age : 28
ที่อยู่ : ใต้เตียงนอนเซี่ยจื่อหยาง...
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by Ak_Zokyo Tue 18 Nov 2014, 18:47
กรี๊ด
กรี๊ดดดด
กรี๊ดดดดดดดดด <<< นี่คือรีแอคชั่นด้วงตัวนึงที่ค่อยๆกระพือปีกบินชนผนังบ้าคลั่งขณะอ่าน
"หรือจะกินฉันก่อนดีล่ะ" <<< รอประโยคนี้อยู่สินะ
เสี่ยวเกอข่นบ้า เสี่ยวเกอข่นลาโมะ สูทกับผ้ากันเปื้อนเหรอ นี่มันดีงาม ดีงามมมมม โอยยยยยยย
นายแม่งงงงงง ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ โรลย์เพลย์สัปดนเหรอเสี่ยวเกอ เมินโหยวผิง จางฉี่หลิง คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้ กี๊ซซซซ
ดูจากไทม์ไลน์แล้ว นายน้อยกล้าใช้คำว่ายังสาวอยู่อีกเหรอค-- แค่ก โอ๊ยยยยยยยย บทบาทคนรักนี่มันเขินเนาะ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
กรี๊ดดดด
กรี๊ดดดดดดดดด <<< นี่คือรีแอคชั่นด้วงตัวนึงที่ค่อยๆกระพือปีกบินชนผนังบ้าคลั่งขณะอ่าน
sinnerdarker พิมพ์ว่า:“มีตัวเลือกอื่น”
"หรือจะกินฉันก่อนดีล่ะ" <<< รอประโยคนี้อยู่สินะ
เสี่ยวเกอข่นบ้า เสี่ยวเกอข่นลาโมะ สูทกับผ้ากันเปื้อนเหรอ นี่มันดีงาม ดีงามมมมม โอยยยยยยย
sinnerdarker พิมพ์ว่า:
“ฮืม….ถอดผ้ากันเปื้อนก่อน”
“ใส่ไว้”
นายแม่งงงงงง ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ โรลย์เพลย์สัปดนเหรอเสี่ยวเกอ เมินโหยวผิง จางฉี่หลิง คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้ กี๊ซซซซ
sinnerdarker พิมพ์ว่า: เอาเถอะ โรลเพยล์สามีพนักงานเงินเดือนกับภรรยายังสาวในชุดผ้ากันเปื้อนก็ไม่เลว
ดูจากไทม์ไลน์แล้ว นายน้อยกล้าใช้คำว่ายังสาวอยู่อีกเหรอค-- แค่ก โอ๊ยยยยยยยย บทบาทคนรักนี่มันเขินเนาะ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
Ak_Zokyo- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 154
Points : 3646
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by Tang_An-An Tue 18 Nov 2014, 19:39
น่ารัก ๆ >///< นายน้อยเหมาะกับผ้ากันเปื้อนจริง ๆ
เหมือนภรรยารอสามีกลับบ้าน
ฉากหลังจากนั้นขอด้วงตั้งกล้องนะคะ ฮุฮุ-////-
เหมือนภรรยารอสามีกลับบ้าน
ฉากหลังจากนั้นขอด้วงตั้งกล้องนะคะ ฮุฮุ-////-
Tang_An-An- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 225
Points : 3693
Join date : 29/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : ร่อนเร่พเนจรไปตามท้องทุ่ง
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by kaew_nya Tue 18 Nov 2014, 20:33
มันช่างเหมาะเจาะเหลือเกิน
คนนึงก็ใส่สูทมา
คนนึงก็ใส่ผ้ากันเปื้อนมา
เสี่ยวเกอนี่ร้ายจริงๆนั่นแหละค่ะ
ที่บอกว่า "มีตัวเลือกอื่น" เนี่ย โฮกกกก
แล้วนายน้อยก็ได้รู้ว่านายเมินมีอีกบทบาทนึงที่สำคัญมากอยู่
คนนึงก็ใส่สูทมา
คนนึงก็ใส่ผ้ากันเปื้อนมา
เสี่ยวเกอนี่ร้ายจริงๆนั่นแหละค่ะ
ที่บอกว่า "มีตัวเลือกอื่น" เนี่ย โฮกกกก
แล้วนายน้อยก็ได้รู้ว่านายเมินมีอีกบทบาทนึงที่สำคัญมากอยู่
kaew_nya- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 60
Points : 3525
Join date : 03/11/2014
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by SilverCloud Tue 18 Nov 2014, 23:19
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด เสี่ยวเก๊ออออ นายน้อยในผ้ากันเปื้อนทำนายตบะแตกเลยเรอะ ฟฟฟฟฟ
SilverCloud- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 433
Points : 3940
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : ตู้เสื้อผ้าของอารอง
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by gaaraclub Thu 20 Nov 2014, 14:49
อ่านจบแล้วอยากทุบโต๊ะบอกว่า
ขอฉากต่อไปค่ะ!!!
//โดนตบ
นายเมินนนนนนกรี๊ดดดดดด เขิลลลลลล
ขอฉากต่อไปค่ะ!!!
//โดนตบ
นายเมินนนนนนกรี๊ดดดดดด เขิลลลลลล
gaaraclub- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 81
Points : 3551
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : แขนเสื้อปู่อู๋
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by faliona01 Sat 22 Nov 2014, 20:37
เขินจนอยากเอาผ้ากันเปื้อนรัดคอนายเมินโหยวผิง V////V
พูดอะไรไม่อายฟ้าอายดิน
ถึงจะมุ้งมิ้งก็เถอะ
(ตบหน้าเสี่ยวเก้อดังเพี๊ยะ)
พูดอะไรไม่อายฟ้าอายดิน
ถึงจะมุ้งมิ้งก็เถอะ
(ตบหน้าเสี่ยวเก้อดังเพี๊ยะ)
faliona01- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 261
Points : 3747
Join date : 02/11/2014
ที่อยู่ : เตียงหยกเย็นในถ้ำสุสานโบราณ
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by The_Dark_Lady Thu 02 Jul 2015, 19:35
เสี่ยวเกอคนร้ายกาจ
ตัวเลือกอื่นอะไร
ใส่(ผ้ากันเปื้อน)เอาไว้อะไร
เห็นเงียบๆนี่กินเรียบไม่เหลือใช่ไหม
ตัวเลือกอื่นอะไร
ใส่(ผ้ากันเปื้อน)เอาไว้อะไร
เห็นเงียบๆนี่กินเรียบไม่เหลือใช่ไหม
The_Dark_Lady- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 301
Points : 3634
Join date : 21/06/2015
Age : 29
ที่อยู่ : On the Land, Below the sky
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by Rozenkreuz Sun 12 Jul 2015, 16:05
ฮว๊ากกกกกกกกกกกกก
เสี่ยวเกอคนลามกกกกกก นี่อะไรมีพัฒนาการกระทันหันแบบนี้
ง่อววววว โรลเพลย์สามีพนักงานเงินเดือนกับภรรยาในชุดผ้ากันเปื้อน ง่อวววววว
เสี่ยวเกอคนลามกกกกกก นี่อะไรมีพัฒนาการกระทันหันแบบนี้
ง่อววววว โรลเพลย์สามีพนักงานเงินเดือนกับภรรยาในชุดผ้ากันเปื้อน ง่อวววววว
Rozenkreuz- ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
- จำนวนข้อความ : 625
Points : 3848
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด
Re: [OS] #dmbjdaily (สูท) อีกหนึ่งบทบาท [ผิงเสีย]
by nuu_baitoey Sun 19 Jul 2015, 16:01
“มีตัวเลือกอื่น” ประโยคนี้นึกภาพเสี่ยวเกอมองนายน้อยด้วยสายตากรุ้มกริ่มแล้วเขินแทน อยากให้นายน้อยถมว่า จะกินฉันหรือกินข้าวก่อน ขึ้นมาเลยค่ะ5555+ ชอบเรื่องที่ให้จินตนาการเองแบบนี้ อ่านแล้วเขินยิ่งกว่าฉากNCซะอีก >////<
nuu_baitoey- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 31
Points : 3501
Join date : 27/10/2014
Similar topics» [OS] #dmbjdaily '520' (ผิงเสีย :: เหม่งจาง,ผิงเสีย)
» [OS] #dmbjdaily (แมว) แค่เธอดูแลด้วยรักและปลาทู [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily : 5.20 "我爱你" [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily : ฝืน - At Least #ผิงเสีย
» [OS] ขอให้เป็นเพียงฝัน (ผิงเสีย)#dmbjdaily(ฝัน)
» [OS] #dmbjdaily (แมว) แค่เธอดูแลด้วยรักและปลาทู [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily : 5.20 "我爱你" [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily : ฝืน - At Least #ผิงเสีย
» [OS] ขอให้เป็นเพียงฝัน (ผิงเสีย)#dmbjdaily(ฝัน)
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ|
|
|
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
» มังฮวาและภาคทิเบต
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]