Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
+10
Feran.FS
rainyday515
Tang_An-An
meanato
zerin
SilverCloud
faliona01
sinnerdarker
kame_kazuha
Shiaeri
14 posters
หน้า 1 จาก 1
[OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
Title : อย่าดื้อ
Pairing : จางฉี่หลิง/เมินโหยวผิง x อู๋เสีย
------------------------------------------------------------------------------
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย มีแต่คนเตือนว่าให้ผมระวังสุขภาพ แต่คิดว่าผมฟังไหม ก็ไม่ไง
...ก็เลยป่วยแบบนี้ไง ให้ตายเหอะ
พอป่วยแล้วทำอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง รู้สึกง่วงๆเบลอๆมึนๆ จะลุกจะเดินทีก็หัวหมุนวิ้ง ตอนนี้เลยทำตัวเป็นตาแก่ นั่งจิบชาร้อนดูรายการโทรทัศน์ที่แสนน่าเบื่อหน่าย
วันนี้ที่ร้านก็ปิด ทันทีที่ผมบอกหวังเหมิงว่าวันนี้หยุด เขากระโดดออกไปจากร้านทันทีอย่างน่าหมั่นไส้ อืม หรือบางทีผมควรจะหักเงินเดือนเขาดีนะ ?
ระหว่างที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ประตูก็เปิดออกดังปัง! พร้อมกับร่างของผู้ชายอ้วนผอมคู่หนึ่ง
จะเป็นใครไปได้ล่ะ ...เฮ้อ....
“ เทียนเจิน! ได้ข่าวว่าป่วยหรอ ไหนบอกว่าคนบ้าไม่ป่วยไง ”
“หนวกหู ”
นายอ้วนมาพร้อมกับเสียงที่ดังและสดใสเหมือนเคย เขาหยิบของที่หิ้วมาพะรุงพะรังให้ผมบอกว่าเป็นของเยี่ยมไข้ ผมพยายามปฎิเสธไม่รับไว้ด้วยความเกรงใจ แต่นายอ้วนก็ยัดเยียดจะให้จนได้ “ ก็มันแต่กินแต่อาหารแย่ๆนี่ไง นายเลยผอมกะหร่องและไม่หายป่วนสักที! เสี่ยอ้วนอุตส่าห์มีน้ำใจเอามาให้ ก็รับๆไว้เถอะน่า ”
เขาพูดแบบนั้นผมก็จนใจจะปฎิเสธ ก็ อืม ได้...
“ ยังไงก็ ขอบใจที่มาเยี่ยม ” ผมยิ้มให้ตามมารยาทที่ควรจะเป็น แต่เขาก็ตบบ่าผมแล้วพูดว่า “ อย่าทำห่างเหินไปเลยน่าเสี่ยวอู๋ คนกันเอง เพื่อนกัน จะมาเกรงใจอะไรนักหนา ”
หลังจากนั้นสักแปบเราก็คุยกันยาวด้วยอาการติดลม บางทีนายอ้วนอาจไม่เข้าใจความจริงที่ว่าคนป่วยต้องการเวลาพักผ่อน แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ อย่างน้อยมีเขาเป็นเพื่อนคุยก็คลายเบื่อจากการอุดอู้อยู่แต่ในบ้าน และนั่งดูทีวีที่ไม่มีรายการอะไรน่าสนใจสักอย่าง
เมื่อเห็นว่าเริ่มค่ำลงนายอ้วนก็ขอตัวกลับก่อน ทิ้งเสี่ยวเกอไว้กับผม...นี่ผมลืมไปแล้วนะว่าเขาเองก็มา ทันทีที่นายอ้วนจากไปความเงียบจนมันน่าอึดอัด
“ ฉัน... จะไปยกน้ำมาให้นะ ”
เห็นเขาไม่ตอบอะไรถือว่าตกลงแล้วกัน แต่ทันทีที่ผมยืนขึ้นโลกก็หมุนคว้างแล้วผมก็ร่วงลงไปกองกับพื้น
เมินโหยวผิงเห็นแบบนั้นรีบเข้ามาจะช่วยพยุง แต่ผมห้ามไว้ “ ไม่ ... ไม่เป้นไร แค่มึนหัวนิดหน่อย ”
“ อู๋เสีย ... นายมีไข้ ”
นิ่วมือที่ยาวเป็นพิเศษของเขาปัดเส้นผมออกจากใบหน้าผม ก่อนใช้หน้าผากตัวเองวัดไข้
ก...ใกล้ไป...
“ ฉ..ฉันไม่เป็นไรจริงๆ ”
ผมพยายามปฎิเสธและดันตัวเองออกมาให้ห่าง แต่ไอ้บ้าตรงหน้ากลับรั้งเอาไว้
“ อย่าดื้อสิ ”
สายตาที่เขามองมาทำให้ผมเงียบทันที โอ้โห ดุจังเลยครับ เริ่มไม่แน่ใจว่านี่เพื่อนหรือพ่อ
“ กินยารึยัง ”
“ ..ยัง ”
“ ทำไมไม่กิน ”
“ .............ก็ลืม ”
เขาถามคำผมตอบคำ เสี่ยวเกอมองผมเพียงครู่นึงก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย เดินไปค้นอะไรสักอย่างในตู้ยา แล้วตักน้ำใส่แก้วก่อนนำมาวางตรงหน้าผม
เหมือนเขาจะเห็นว่าผมเงียบไป ไม่มีท่าทีจะหยิบสิ่งที่เขาอุตส่าห์นำมาวางให้ขึ้นมา เขาก็ขู่
“ จะกินดีๆ หรือให้ฉันใช้กำลัง ”
ดุจัง วันนี้สงสัยกินของหวานมาแน้ๆ
“ เออๆ กินแล้วกินแล้ว ”
ผมหยิบยาสองเม็ดขึ้นมาอย่างจำใจ ผมไม่ชอบกินยา มันขม ทันทีที่โยนยาเข้าปาก ผมรีบกระดกน้ำตามรวดเดียวหมดแก้ว
“ ดี ที่นี้ก็ไปนอนพักซะ ”
ด้วยความเหนื่อยล้าจากพิษไข้และขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงอะไรกับเขาอีกจึงจะไปอย่างว่าง่าย แตพอหมุนตัวโลกก็หมุนอีกครั้งจนเขาต้องมาพยุง ผมได้ยินเสียงถอนหายใจใกล้ๆใบหูพร้อมกับเสียงของเขาที่กระซิบ
“ ป่วยขนาดนี้แล้วยังทำเป็นเก่ง ”
แม้อยากจะด่าอีตาเมินโหยวผิงมากแค่ไหน ก็ทำได้แค่แอบด่าในใจเพราะตอนนี้ผมหมดแรงแล้วจริงๆ สภาพตัวเองตอนนี้ย่ำแย่มากๆ น่าสมเพชที่สุด
พอพาผมมานอนพักได้แล้ว เมินโหยวผิงก็ไปหาผ้าชุบน้ำมาช่วยเช็ดตัวให้ผมอย่างเก้ๆกังๆ
ถามว่าเขินไหม ? ตอบเลยว่ามาก!
ตอนนี้สภาพผมไม่อาจทำอะไรใครได้ จึงสงบปากสงบคำเป็นพิเศษ ปล่อยให้เขาทำอะไรกับร่างกายผมก็ได้ ยกให้วันนึง ไม่ว่า กุไม่มีแรงสู้แล้ว
เวลาล่วงเลยมาถึงประมาณสามทุ่มเศษ เขาเห็นว่าอาการผมดีขึ้นนิดหน่อย ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง จึงทำท่าจะลุกขึ้นกลับ
ตอนนั้น....ผมไม่รู้และไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมตัวเองถึงได้คว้ามือเขาเอาไว้ อาจเพราะพิษใคร หรือบางทีในเวลาแบบนี้ผมแค่ต้องการใครสักคนอยู่เคียงข้าง
“ ช่วยอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อน ....จนกว่าฉันจะหลับได้ไหม ”
เมินโหยวผิงมองผม ผมเองก็มองเขาเช่นกัน เรามองกันครู่เดียวเขาก็ไม่ได้ตอบอะไร แต่ก็กลับมานั่งตรงที่เดิม กุมมือผมเอาไว้ เติมเต็มช่องว่างระหว่างนิ้วของเราสองคน
บรรยากาศหวานลอยอ้อยอิ่งจนรู้สึกแปลกๆ ไออุ่นจากปลายนิ้ว ฝ่ามือค่อยๆซึมซาบเข้ามาในหัวใจจนรู้สึกหวั่นใจ
ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากผมหรือเขา เราอยู่ด้วยกันเงียบๆ มีเพียงมือที่กุมกันไว้ สติของผมเริ่มเลือนรางด้วยความง่วง แต่ก่อนที่จะตกลงไปในห้วงนิทรานั้น ...
ผมรู้สึกได้ถึงริมฝีปากที่ประมับลงบนกระหม่อมอย่างแผ่วเบา มันอ่อนโยน และละมุนราวกับล่องลอยอยู่ในความฝัน เสียงทุ้มของเขาเอ่ยกับผมเบาๆราวกับกลัวว่าผมจะตื่น แต่มันก็ดังกว่าเสียงหัวใจของผมที่เต้นเป็นจังหวะสามช่าตอนนี้
“ ราตรีสวัสดิ์ อู๋เสีย ”
The end
------------------------------------------------------------------------------
เพื่อนไม่สบายก็ต้องมาเยี่ยมสิ ///-///
ชอบเวลามีคนบอกนายน้อยว่าอย่าดื้อ คือแบบ นายน้อยดื้อง่ะะะะะะะ ชอบ รัก <3
#อะไล
ช่วงนี้แต่งแต่อะไรเลี่ยนๆ ขอโทษค่า 55555
ปล. นายน้อยอ่อยมาก ไล่นางไปปลูกไร่อ้อยค่ะ ไปปปปปปปปป
275 days left!
Pairing : จางฉี่หลิง/เมินโหยวผิง x อู๋เสีย
------------------------------------------------------------------------------
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย มีแต่คนเตือนว่าให้ผมระวังสุขภาพ แต่คิดว่าผมฟังไหม ก็ไม่ไง
...ก็เลยป่วยแบบนี้ไง ให้ตายเหอะ
พอป่วยแล้วทำอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง รู้สึกง่วงๆเบลอๆมึนๆ จะลุกจะเดินทีก็หัวหมุนวิ้ง ตอนนี้เลยทำตัวเป็นตาแก่ นั่งจิบชาร้อนดูรายการโทรทัศน์ที่แสนน่าเบื่อหน่าย
วันนี้ที่ร้านก็ปิด ทันทีที่ผมบอกหวังเหมิงว่าวันนี้หยุด เขากระโดดออกไปจากร้านทันทีอย่างน่าหมั่นไส้ อืม หรือบางทีผมควรจะหักเงินเดือนเขาดีนะ ?
ระหว่างที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ประตูก็เปิดออกดังปัง! พร้อมกับร่างของผู้ชายอ้วนผอมคู่หนึ่ง
จะเป็นใครไปได้ล่ะ ...เฮ้อ....
“ เทียนเจิน! ได้ข่าวว่าป่วยหรอ ไหนบอกว่าคนบ้าไม่ป่วยไง ”
“หนวกหู ”
นายอ้วนมาพร้อมกับเสียงที่ดังและสดใสเหมือนเคย เขาหยิบของที่หิ้วมาพะรุงพะรังให้ผมบอกว่าเป็นของเยี่ยมไข้ ผมพยายามปฎิเสธไม่รับไว้ด้วยความเกรงใจ แต่นายอ้วนก็ยัดเยียดจะให้จนได้ “ ก็มันแต่กินแต่อาหารแย่ๆนี่ไง นายเลยผอมกะหร่องและไม่หายป่วนสักที! เสี่ยอ้วนอุตส่าห์มีน้ำใจเอามาให้ ก็รับๆไว้เถอะน่า ”
เขาพูดแบบนั้นผมก็จนใจจะปฎิเสธ ก็ อืม ได้...
“ ยังไงก็ ขอบใจที่มาเยี่ยม ” ผมยิ้มให้ตามมารยาทที่ควรจะเป็น แต่เขาก็ตบบ่าผมแล้วพูดว่า “ อย่าทำห่างเหินไปเลยน่าเสี่ยวอู๋ คนกันเอง เพื่อนกัน จะมาเกรงใจอะไรนักหนา ”
หลังจากนั้นสักแปบเราก็คุยกันยาวด้วยอาการติดลม บางทีนายอ้วนอาจไม่เข้าใจความจริงที่ว่าคนป่วยต้องการเวลาพักผ่อน แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ อย่างน้อยมีเขาเป็นเพื่อนคุยก็คลายเบื่อจากการอุดอู้อยู่แต่ในบ้าน และนั่งดูทีวีที่ไม่มีรายการอะไรน่าสนใจสักอย่าง
เมื่อเห็นว่าเริ่มค่ำลงนายอ้วนก็ขอตัวกลับก่อน ทิ้งเสี่ยวเกอไว้กับผม...นี่ผมลืมไปแล้วนะว่าเขาเองก็มา ทันทีที่นายอ้วนจากไปความเงียบจนมันน่าอึดอัด
“ ฉัน... จะไปยกน้ำมาให้นะ ”
เห็นเขาไม่ตอบอะไรถือว่าตกลงแล้วกัน แต่ทันทีที่ผมยืนขึ้นโลกก็หมุนคว้างแล้วผมก็ร่วงลงไปกองกับพื้น
เมินโหยวผิงเห็นแบบนั้นรีบเข้ามาจะช่วยพยุง แต่ผมห้ามไว้ “ ไม่ ... ไม่เป้นไร แค่มึนหัวนิดหน่อย ”
“ อู๋เสีย ... นายมีไข้ ”
นิ่วมือที่ยาวเป็นพิเศษของเขาปัดเส้นผมออกจากใบหน้าผม ก่อนใช้หน้าผากตัวเองวัดไข้
ก...ใกล้ไป...
“ ฉ..ฉันไม่เป็นไรจริงๆ ”
ผมพยายามปฎิเสธและดันตัวเองออกมาให้ห่าง แต่ไอ้บ้าตรงหน้ากลับรั้งเอาไว้
“ อย่าดื้อสิ ”
สายตาที่เขามองมาทำให้ผมเงียบทันที โอ้โห ดุจังเลยครับ เริ่มไม่แน่ใจว่านี่เพื่อนหรือพ่อ
“ กินยารึยัง ”
“ ..ยัง ”
“ ทำไมไม่กิน ”
“ .............ก็ลืม ”
เขาถามคำผมตอบคำ เสี่ยวเกอมองผมเพียงครู่นึงก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย เดินไปค้นอะไรสักอย่างในตู้ยา แล้วตักน้ำใส่แก้วก่อนนำมาวางตรงหน้าผม
เหมือนเขาจะเห็นว่าผมเงียบไป ไม่มีท่าทีจะหยิบสิ่งที่เขาอุตส่าห์นำมาวางให้ขึ้นมา เขาก็ขู่
“ จะกินดีๆ หรือให้ฉันใช้กำลัง ”
ดุจัง วันนี้สงสัยกินของหวานมาแน้ๆ
“ เออๆ กินแล้วกินแล้ว ”
ผมหยิบยาสองเม็ดขึ้นมาอย่างจำใจ ผมไม่ชอบกินยา มันขม ทันทีที่โยนยาเข้าปาก ผมรีบกระดกน้ำตามรวดเดียวหมดแก้ว
“ ดี ที่นี้ก็ไปนอนพักซะ ”
ด้วยความเหนื่อยล้าจากพิษไข้และขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงอะไรกับเขาอีกจึงจะไปอย่างว่าง่าย แตพอหมุนตัวโลกก็หมุนอีกครั้งจนเขาต้องมาพยุง ผมได้ยินเสียงถอนหายใจใกล้ๆใบหูพร้อมกับเสียงของเขาที่กระซิบ
“ ป่วยขนาดนี้แล้วยังทำเป็นเก่ง ”
แม้อยากจะด่าอีตาเมินโหยวผิงมากแค่ไหน ก็ทำได้แค่แอบด่าในใจเพราะตอนนี้ผมหมดแรงแล้วจริงๆ สภาพตัวเองตอนนี้ย่ำแย่มากๆ น่าสมเพชที่สุด
พอพาผมมานอนพักได้แล้ว เมินโหยวผิงก็ไปหาผ้าชุบน้ำมาช่วยเช็ดตัวให้ผมอย่างเก้ๆกังๆ
ถามว่าเขินไหม ? ตอบเลยว่ามาก!
ตอนนี้สภาพผมไม่อาจทำอะไรใครได้ จึงสงบปากสงบคำเป็นพิเศษ ปล่อยให้เขาทำอะไรกับร่างกายผมก็ได้ ยกให้วันนึง ไม่ว่า กุไม่มีแรงสู้แล้ว
เวลาล่วงเลยมาถึงประมาณสามทุ่มเศษ เขาเห็นว่าอาการผมดีขึ้นนิดหน่อย ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง จึงทำท่าจะลุกขึ้นกลับ
ตอนนั้น....ผมไม่รู้และไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมตัวเองถึงได้คว้ามือเขาเอาไว้ อาจเพราะพิษใคร หรือบางทีในเวลาแบบนี้ผมแค่ต้องการใครสักคนอยู่เคียงข้าง
“ ช่วยอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อน ....จนกว่าฉันจะหลับได้ไหม ”
เมินโหยวผิงมองผม ผมเองก็มองเขาเช่นกัน เรามองกันครู่เดียวเขาก็ไม่ได้ตอบอะไร แต่ก็กลับมานั่งตรงที่เดิม กุมมือผมเอาไว้ เติมเต็มช่องว่างระหว่างนิ้วของเราสองคน
บรรยากาศหวานลอยอ้อยอิ่งจนรู้สึกแปลกๆ ไออุ่นจากปลายนิ้ว ฝ่ามือค่อยๆซึมซาบเข้ามาในหัวใจจนรู้สึกหวั่นใจ
ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากผมหรือเขา เราอยู่ด้วยกันเงียบๆ มีเพียงมือที่กุมกันไว้ สติของผมเริ่มเลือนรางด้วยความง่วง แต่ก่อนที่จะตกลงไปในห้วงนิทรานั้น ...
ผมรู้สึกได้ถึงริมฝีปากที่ประมับลงบนกระหม่อมอย่างแผ่วเบา มันอ่อนโยน และละมุนราวกับล่องลอยอยู่ในความฝัน เสียงทุ้มของเขาเอ่ยกับผมเบาๆราวกับกลัวว่าผมจะตื่น แต่มันก็ดังกว่าเสียงหัวใจของผมที่เต้นเป็นจังหวะสามช่าตอนนี้
“ ราตรีสวัสดิ์ อู๋เสีย ”
The end
------------------------------------------------------------------------------
เพื่อนไม่สบายก็ต้องมาเยี่ยมสิ ///-///
ชอบเวลามีคนบอกนายน้อยว่าอย่าดื้อ คือแบบ นายน้อยดื้อง่ะะะะะะะ ชอบ รัก <3
#อะไล
ช่วงนี้แต่งแต่อะไรเลี่ยนๆ ขอโทษค่า 55555
ปล. นายน้อยอ่อยมาก ไล่นางไปปลูกไร่อ้อยค่ะ ไปปปปปปปปป
275 days left!
แก้ไขล่าสุดโดย Shiaeri เมื่อ Sat 15 Nov 2014, 21:40, ทั้งหมด 1 ครั้ง
Shiaeri- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 135
Points : 3655
Join date : 10/11/2014
ที่อยู่ : หน้าประตูสำริด
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
เสี่ยวเกอเป็นพ่อไงง (พ่อทูนหัว) และไม่ใช่หมานะ กินของหวานจะได้ดุ เสี่ยวเสียเนี่ย
ป่วยยังอ่อยนะ ยังอ่อยย หมั่นเว้ยย
ปล. รักนะเสี่ยวเสีย
ป่วยยังอ่อยนะ ยังอ่อยย หมั่นเว้ยย
ปล. รักนะเสี่ยวเสีย
kame_kazuha- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 274
Points : 3745
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : สุสานสักที่
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
แน่ใจเหยอคะว่าเพื่อนนนนนนนนนนนน แน่ใจเหยออออออออออ
sinnerdarker- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 343
Points : 4054
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : บ้านสกุลหวัง
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
" ไหนบอกคนบ้าไม่ป่วย "
หน้าตีปากจริง!
เสี่ยอ้วนค๊า!!!!!! กล้าพูดแบบนี้ได้ไหง ทูนรักทูนหัวของตัวด้วงเชียวนะ (กัดทึ้งผ้าเช็ดหน้า)
จัดเตรียมข้าวของพร้อมดูแลเชียวนะคะเสี่ย มาถึงก็อู๋เสียจ๋าเลย
ท่านจาง........ พออู๋เสียป่วยเหมือนท่านพูดขึ้นเยอะเลย
แบบนี้เรียกว่าอีเว้นต์พิเศษสินะคะ
ว๊ายๆๆๆ หวานฉ่ำน้ำผึ้งหยดย้อย จับมือเฝ้าว่าอยู่ตรงนี้ไม่หายไปไหน
แต่อะไรคือการที่หวังเหมิงได้รับวันหยุดแล้วชิ่งหนีทันที
นี้แกจิตใจจะไม่ดูหรือไถ่ถามอาการว่าไปหาหมอรึยังบ้างเรอะ!!
ตาหวัง.....................................
หน้าตีปากจริง!
เสี่ยอ้วนค๊า!!!!!! กล้าพูดแบบนี้ได้ไหง ทูนรักทูนหัวของตัวด้วงเชียวนะ (กัดทึ้งผ้าเช็ดหน้า)
จัดเตรียมข้าวของพร้อมดูแลเชียวนะคะเสี่ย มาถึงก็อู๋เสียจ๋าเลย
ท่านจาง........ พออู๋เสียป่วยเหมือนท่านพูดขึ้นเยอะเลย
แบบนี้เรียกว่าอีเว้นต์พิเศษสินะคะ
ว๊ายๆๆๆ หวานฉ่ำน้ำผึ้งหยดย้อย จับมือเฝ้าว่าอยู่ตรงนี้ไม่หายไปไหน
แต่อะไรคือการที่หวังเหมิงได้รับวันหยุดแล้วชิ่งหนีทันที
นี้แกจิตใจจะไม่ดูหรือไถ่ถามอาการว่าไปหาหมอรึยังบ้างเรอะ!!
ตาหวัง.....................................
faliona01- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 261
Points : 3747
Join date : 02/11/2014
ที่อยู่ : เตียงหยกเย็นในถ้ำสุสานโบราณ
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
แหม่ เพื่อนมากเลยค่า มีจงมีจุ๊บปลอบไข้กันซะด้วย ฟฟฟฟฟ
นายน้อยแอบยั่วเสี่ยวเกอเหรอคะ อ้อนซะน่ารักเชียว
นายน้อยแอบยั่วเสี่ยวเกอเหรอคะ อ้อนซะน่ารักเชียว
SilverCloud- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 433
Points : 3940
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : ตู้เสื้อผ้าของอารอง
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
อ้อนนน อ้อนตัลหลอดดดดอู่เสียยย เสี่ยวเกอนี่ก็จะน่ารักไปไหนคะเนี่ย!บ้าจริม! //-\\
zerin- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 188
Points : 3667
Join date : 05/11/2014
ที่อยู่ : เกาะอยู่หลังประตูสำริด
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
หวานกันจัง
ที่เช็ดตัวอย่างเก้ๆกังๆนี่เพราะกิเลนโผล่รึเปล่า เสี่ยวเกอ
ที่เช็ดตัวอย่างเก้ๆกังๆนี่เพราะกิเลนโผล่รึเปล่า เสี่ยวเกอ
meanato- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 487
Points : 3961
Join date : 27/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : หลังประตูสัมฤทธิ์
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
เขิน>///< งุงิ
Tang_An-An- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 225
Points : 3693
Join date : 29/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : ร่อนเร่พเนจรไปตามท้องทุ่ง
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
หือ เพื่อนกันไม่ทำแบบนี้นะคะ โดยเฉพาะเพื่อนผู้ชายด้วยกัน
ไม่พูดด้วยคำพูดสั้นห้วน แต่ดูมุ้งมิ้งอยู่ในทีอย่าง อย่าดื้อสิ
ไม่เอาหน้าผากตัวเองไปวัดไข้ ไม่กุมมือประสานมือ และที่สำคัญไม่จุ๊บหน้าผากกัน
อิพี่ว่าน้องเสี่ยวเกอคงเข้าใจอะไรผิดไปแน่ๆค่ะ!!! -/////////////-
ไม่พูดด้วยคำพูดสั้นห้วน แต่ดูมุ้งมิ้งอยู่ในทีอย่าง อย่าดื้อสิ
ไม่เอาหน้าผากตัวเองไปวัดไข้ ไม่กุมมือประสานมือ และที่สำคัญไม่จุ๊บหน้าผากกัน
อิพี่ว่าน้องเสี่ยวเกอคงเข้าใจอะไรผิดไปแน่ๆค่ะ!!! -/////////////-
rainyday515- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 26
Points : 3495
Join date : 29/10/2014
Age : 34
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
เพื่อนนนนนน เพื่อนนนนน เพือนนนนนน//ด้วงกลั้นใจพูดแปป
Feran.FS- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 457
Points : 3942
Join date : 27/10/2014
Age : 28
ที่อยู่ : ใต้เตียงนอนเซี่ยจื่อหยาง...
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
ทำไมสองคนนี้ต้องหวานใส่กันแบบนี้ค่ะ
หรือคนป่วยจะหวานขึ้น และคนที่มาเยี่ยมไข้ก็จะหวานใส่คนป่วยให้มากขึ้นๆ
ตายแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งฟิน กรี๊ดลั่นที่ทำงานค่ะ ///////////
อยากจะไปเป็นเพื่อนสองคนนี้บ้างจัง 5555555555555
ขอบคุณสำหรับฟิคหวานๆค่ะ อย่าดื้อ... อย่าดื้อ... *กรอกหูตัวเอง*
ทำไมสองคนนี้ต้องหวานใส่กันแบบนี้ค่ะ
หรือคนป่วยจะหวานขึ้น และคนที่มาเยี่ยมไข้ก็จะหวานใส่คนป่วยให้มากขึ้นๆ
ตายแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งฟิน กรี๊ดลั่นที่ทำงานค่ะ ///////////
อยากจะไปเป็นเพื่อนสองคนนี้บ้างจัง 5555555555555
ขอบคุณสำหรับฟิคหวานๆค่ะ อย่าดื้อ... อย่าดื้อ... *กรอกหูตัวเอง*
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
มันน่ารักตรงอยู่เป้นเืพ่อนจนกว่ากลับนี่ละ
รอช้าอะไรคะ ทำไมไม่ปืนขึ้นเตียงไปกอดเลย
กร้าซ
รอช้าอะไรคะ ทำไมไม่ปืนขึ้นเตียงไปกอดเลย
กร้าซ
kuramajoy- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 206
Points : 3771
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
อยากมีโมเม้นต์แบบนี้บาจัง ////
Nepenthes- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 42
Points : 3446
Join date : 01/01/2015
Re: [OS] #dmbjdaily (ป่วย) “อย่าดื้อ” (ผิงเสีย)
อยากให้มีคนคอยดูแลอยู่ข้างเตียงยามป่วย
อยากโดนวัดไข้โดยใช้หน้าผาก ง่อววววว อิจฉาาาา
อยากโดนวัดไข้โดยใช้หน้าผาก ง่อววววว อิจฉาาาา
Rozenkreuz- ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
- จำนวนข้อความ : 625
Points : 3848
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด
Similar topics
» [OS] #DMBJdaily (Space) ป่วย [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily (ป่วย) ป่วย [เหมิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily (ป่วย) [เสียผิง] [PG-13]
» [OS] #dmbjdaily 'ป่วย' (จางฉี่ซาน,อู๋เหลาโก่ว)
» [OS] #dmbjdaily (ป่วย) บุหรี่ดีๆบางยี่ห้อก็ไม่เฝื่อนติดปาก [อู๋เสีย + เสี่ยวฮัว + ???]
» [OS] #dmbjdaily (ป่วย) ป่วย [เหมิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily (ป่วย) [เสียผิง] [PG-13]
» [OS] #dmbjdaily 'ป่วย' (จางฉี่ซาน,อู๋เหลาโก่ว)
» [OS] #dmbjdaily (ป่วย) บุหรี่ดีๆบางยี่ห้อก็ไม่เฝื่อนติดปาก [อู๋เสีย + เสี่ยวฮัว + ???]
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth