[OS] Fic บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน : GHOST [ผิงเสีย #ดราม่า]

[fay_13]

Fic บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน : GHOST



Pairing : จางฉี่หลิง x อู๋เสีย


อันเนื่องมาจากเปิดหัวข้อผิดห้องจึงต้องเปิดใหม่ให้ถูกห้อง และแจ้งแอดมินให้ลบหัวข้อเดิมแล้ว ต้องขอโทษแอดมินที่สร้างความยุ่งยากให้ด้วยนะคะ /โค้งงามๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



ร่างเพรียวบางนอนหลับอยู่บนเตียง ใบหน้ามีเหงื่อผุดพรายทั้งที่เวลานี้อากาศเย็นเยียบ เกล็ดหิมะที่ร่วงโรยโปรยปรายอยู่ด้านนอกไม่ได้ทำให้ร่างที่หลับไหลอยู่บนเตียงนิทรารมณ์อย่างมีความสุขเลยสักนิด ใบหน้าบิดเบี้ยวราวตกในห้วงของฝันร้าย มือปัดป่ายไปทั่วเตียงไม่ต่างจากคนที่กำลังจมน้ำ

ก่อนจะทะลึ่งพรวดลุกขึ้นมานั่งหอบหายใจหนักหน่วงราววิ่งมาราธอนมานับสิบกิโล มือเรียวที่เริ่มหยาบกร้านจากการลงกรวยในแต่ละครั้งเริ่มมีร่องรอยให้เห็น บัดนี้กุมหน้าอกแล้วก้มหน้าลงคุดกาย หยาดน้ำไหลรินลงมาอย่างเงียบงัน



“ เสี่ยวเกอ… ฮึกก “ สิบปี… สิบปีที่เฝ้ารอคอย แบกความคาดหวังอย่างเต็มเปี่ยม เฝ้าวาดหวังว่าใครอีกคนที่ทิ้งกันไปจะกลับมาหา แต่สิ่งที่เหลืออยู่นั้นช่างโหดร้าย หน้ากากที่ตนสวมใส่เพื่อรอวันที่ใครอีกคนจะมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันปริร้าวก่อนจะแตกกระจาย ร่างไร้วิญญาณของจางฉี่หลิงนอนสงบนิ่งอยู่ในบานประตูสำริด กระชากทั้งวิญญาณ ทั้งหัวใจให้สูญสลายเป็นผุยผง ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าตนกลับมาได้ยังไง นายอ้วนที่ไปด้วยกันกับลูกน้องหน้าด่านบางส่วนที่จงรักภักดีต่อตนจริงๆ ช่วยกันนำตนออกจากที่นั่น พร้อมกับร่างที่ไร้วิญญาณของจางฉี่หลิง



คราแรกไม่เชื่อ… ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจทำใจเชื่อได้จริงๆ ว่าอีกฝ่ายจะตายแล้วจริงๆ คนอย่างเมินโหย่วผิง… จางฉี่หลิงเนี่ยนะจะตาย?? เป็นไปไม่ได้!! ร่างที่สมบูรณ์ไม่ต่างจากยามที่มีชีวิตเลยสักนิดเย็นเยียบ ไร้วิญญาณ ไร้ลมหายใจ หากเหลือเพียงโครงกระดูกก็อาจดื้อรั้น ดันทุรังต่อไป

แต่… ร่างที่เห็นนั้นไม่อาจปฏิเสธได้ นิ้วทั้งสองที่ยาวกว่าปกติเป็นหลักฐานว่านี่คือจางฉี่หลิงคนสุดท้ายของตระกูลจางจริงๆ!!!



“ ทำไม… ทำไมนายถึงผิดสัญญา… ทำไม… ฮึกกก ถึงไม่พาฉันไปด้วยในวันนั้น?? “ คำถามที่วนเวียนเฝ้าถามอีกฝ่ายหากแต่ก็ไร้คำตอบ หยาดน้ำตาที่ไหลรินครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อยามที่อยู่เพียงลำพัง เปลือกนอกที่เพียรพยายามสร้างเพื่อไม่ให้ใครต้องเป็นห่วง บอกกับตนเองว่าให้เข้มแข็ง บอกกับตนเองว่าต้องลุกขึ้นแล้วเดินต่อไปถึงแม้โลกนี้จะไม่มีนายอีกแล้วก็ตาม หากแต่ไม่เคยทำได้เลยสักครั้ง…



“ เจ้าคนหลอกลวง!! เจ้าคนผิดคำสัญญา!! “ ร่างบางที่จิกหมอนนุ่มแน่นเหวี่ยงลงเตียงจนขนนกปลิวกระจาย ผ้าห่มที่คลุมร่างตนอยู่ก็ถูกปัดทิ้งไม่ต่างราวกับระบายอารมณ์ที่อัดอั้นอยู่แต่ไม่รู้จะระบายความอัดอั้นอย่างไร

นายจะไปตายฉันไม่ว่า… แต่ทำไม… ทำไมถึงทิ้งฉันเอาไว้แบบนี้จางฉี่หลิง!! น้ำตาที่ไหลพรากจนเปียกชุ่มแต่ไม่สามารถกรีดร้องสิ่งที่อยู่ในใจได้ เจ็บปวด ทรมานเสียยิ่งกว่าตาย นี่สินะ… ที่เขาเรียกว่าตายทั้งเป็นน่ะ



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



My darling, I’m still here



ร่างสูงเพรียวยืนมองร่างบางที่ซุกหน้าสะอื้นไห้คืนแล้วคืนเล่านับตั้งแต่วันที่ประตูสำริดเปิดออก มือยื่นไปเบื้องหน้าหวังซับน้ำตาหากแต่หยาดน้ำใสกลับร่วงผ่านไปหยดแล้วหยดเล่า วงแขนที่โอบกอดปลอบประโลมแต่ร่างบางเบื้องหน้าไม่รับรู้และไม่มีวันจะรับรู้ ตนไม่ได้จากไปไหน…. เพียงแต่ไม่อาจแสดงตัวตนให้อีกฝ่ายนั้นรับรู้ได้



I’m calling in vain to you. Don’t cry,’cause I won’t let go



“ อย่าร้องไห้…อู๋เสีย “ น้ำเสียงที่เคยนิ่งเรียบไร้อารมณ์ ไร้ความรู้สึกในยามที่มีชีวิตบัดนี้กลับปวดร้าวเสียจนน่าสงสาร แต่… ร่างบางนั้นไม่อาจรับรู้ได้



นึกโกรธตัวเอง โทษชะตาฟ้าดินที่พรากเราจากกันแต่ถ้าย้อนกลับไปได้ตนก็ยังคงเลือกที่จะเข้าไปเองเพียงลำพังเช่นเดิม ไม่อาจพาไปด้วยได้… ฉันผู้ไม่มีความเชื่อมโยงใดๆ กับโลกใบนี้ ต่างจากนายที่มีผู้คนที่รักรายล้อมมากมาย ถึงอยากจะเห็นแก่ตัวเพียงใดก็ไม่อาจพรากนายจากผู้คนที่รักนายได้ ผิดกับฉัน… ที่มีเพียงตัวเองมาตั้งแต่ต้น ไร้อดีต ไร้อนาคต มีเพียงจุดมุ่งหมายในชีวิตของตนที่ต้องทำให้ลุล่วง



My fingers pass through you. I just wanna hold you close



แต่ถึงอย่างนั้น… ถึงอย่างนั้นวันที่นายยื่นมือมาให้ รอยยิ้มสว่างไสวปลอบประโลมใจที่รุ่มร้อนให้เย็นลง อ้อมแขนที่โอบกอด ฝ่ามือที่เกาะเกี่ยวแบ่งปันความอบอุ่นให้กันและกัน ทั้งที่เคยคิดว่าตัวเองไม่มีความรู้อันใดหลงเหลืออยู่แล้วแท้ๆ แต่กลับหลงรักนายเข้าจนได้ รักตัวตนที่เปรียบเสมือนแสงสว่างที่ส่องเข้ามาในใจที่เหน็บหนาว ทั้งที่ไม่คิดว่านายจะตอบรับความรู้สึกนี้ หากแต่นายไม่เพียงปฏิเสธแต่กลับโอบกอดไว้ด้วยความรักไม่ต่าง นายคือพันธนาการเดียวที่ยึดฉันไว้กลับโลกใบนี้



วงแขนที่โอบกอดร่างที่สั่นเทาเอาไว้ทั้งที่ตนเองนั้นก็สั่นเทาไม่แพ้กัน…. ริมฝีปากที่ไร้ตัวตนวนเวียนจูบซับน้ำตาที่หลังริน ทำทั้งที่รู้ว่ามันไร้ประโยชน์ อ้อมแขนที่ไม่อาจส่งผ่านความรู้สึกใดๆ ได้อีก ไม่แม้แต่จะทำให้อีกฝ่ายรับรู้ตัวตนของตนเอง แต่ถึงอย่างนั้น… ก็ยังเฝ้าวนเวียนทำแต่เรื่องไร้ประโยชน์เช่นนี้



“ ฮึกก เสี่ยวเกอ…. / อู๋เสีย ฉันรักนาย “



…………………



……………..



…………..



……….



…….



…..



….



…



.



.



.



.



But now… I am just a ghost.



Fin.



จบค่ะจบ… จบแบบนี้อย่าเขวี้ยงไห กาละมัง หม้อใส่เค้าน้าาา มันบิ้วได้ฟีลนี้จริงๆ นะเออ อันนี้เราฟังเพลงแล้วมันบิ้วออกมาเป็นคู่นี้ ตอนแรกว่าจะเป็นฮัวเฮยที่เป็นแพหลักของเรา แต่มันไม่เวิร์ค พอมาเป็นคู่นี้มันเหมาะกว่าจริงๆ มโนหลังจากนี้อีก 10 ปีถ้านายน้อยไปตามเสี่ยวเกอแล้วเจอเสี่ยวเกอตายจะเป็นยังไง ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ

[Fenrir]

อุตส่าห์ให้ความหวังคนเขามา10ปี แต่เจอกันตอนเป็นศพเนี่ยนะ!!! เสี่ยวเกอใจร้าย!!!!
//กระโดดแทะหัวเสี่ยวเกอ
//โดนบิดคอเหมือนบ๊ะจ่าง
แต่เจ็บปวดยิ่งกว่าคือเสี่ยวเกอก็เห็นทุกอย่างด้วย อยู่ข้างๆแต่ทำให้อีกฝ่ายรับรู้ไม่ได้ สัมผัสไม่ได้ แบบนี้ไม่ต่างกับทำให้นายน้อยต้องอยู่ในภาวะตายทั้งเป็นไปทั้งชีวิตที่เหลืออยู่เลยนะ TwT

[SilverCloud]

แบบนี้มันเจ็บปวดเกินไปแล้วววว TT ฮือออออ
สงสารนายน้อย การรอคอสิบปีโดยคาดหวังมาตลอดว่าจะได้พบกัน แต่สิ่งที่รออยู่กลับกลายเป็นศพเย็นเฉียบของอีกคน คราวนี้คงจะยิ่งกว่าพังทลายอีกสินะคะ ต้องนอนร้องไห้อยู่ทุกคืน
สงสารเสี่ยวเกอ ทั้งที่มองเห็นอยู่ตรงหน้าแต่ไม่อาจปลอบซับน้ำตาให้คนที่รักได้ ได้แต่เฝ้ามองอีกฝ่ายร่ำไห้เพียงลำพังคงจะเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่ากัน

[meanato]

ก็คิดอยู่นะว่าหลังประตูไม่มีอะไรให้กินพอถึง10ปี แต่ด้วงไม่ย๊อมมมมมมมมมม
ถึงต้องให้นายน้อยไปลากคอมาจากนรกก็ตาม //เจ็บปวด

[fay_13]

อุตส่าห์ให้ความหวังคนเขามา10ปี แต่เจอกันตอนเป็นศพเนี่ยนะ!!! เสี่ยวเกอใจร้าย!!!!
//กระโดดแทะหัวเสี่ยวเกอ
//โดนบิดคอเหมือนบ๊ะจ่าง
แต่เจ็บปวดยิ่งกว่าคือเสี่ยวเกอก็เห็นทุกอย่างด้วย อยู่ข้างๆแต่ทำให้อีกฝ่ายรับรู้ไม่ได้ สัมผัสไม่ได้ แบบนี้ไม่ต่างกับทำให้นายน้อยต้องอยู่ในภาวะตายทั้งเป็นไปทั้งชีวิตที่เหลืออยู่เลยนะ TwT

เรื่องนี้น่าสงสารทั้งคู่จริงๆ ค่ะ ชิพหลักเพิ่งเขียนเรื่องแรกก็เศร้าซะแล้ว แหะๆ แต่คู่นี้เค้าเขียนดราม่าง่ายที่สุดแล้วค่ะ เพราะมีจุดให้เขียนเยอะ ขอบคุณที่อ่านค่ะ

อุตส่าห์ให้ความหวังคนเขามา10ปี แต่เจอกันตอนเป็นศพเนี่ยนะ!!! เสี่ยวเกอใจร้าย!!!!
//กระโดดแทะหัวเสี่ยวเกอ
//โดนบิดคอเหมือนบ๊ะจ่าง
แต่เจ็บปวดยิ่งกว่าคือเสี่ยวเกอก็เห็นทุกอย่างด้วย อยู่ข้างๆแต่ทำให้อีกฝ่ายรับรู้ไม่ได้ สัมผัสไม่ได้ แบบนี้ไม่ต่างกับทำให้นายน้อยต้องอยู่ในภาวะตายทั้งเป็นไปทั้งชีวิตที่เหลืออยู่เลยนะ TwT

ตอนเขียนจบมานั่งอ่านทวนก็คิดว่าใครน่าสงสารกว่ากันระหว่างนายน้อยที่ตายทั้งเป็น กับเสี่ยวเกอที่ถึงตายไปแล้วแต่ก็ยังไปสู่สุขคติไม่ได้เพราะยังเป็นห่วงนายน้อย เขียนเองเศร้าเอง แหะๆ

ก็คิดอยู่นะว่าหลังประตูไม่มีอะไรให้กินพอถึง10ปี แต่ด้วงไม่ย๊อมมมมมมมมมม
ถึงต้องให้นายน้อยไปลากคอมาจากนรกก็ตาม //เจ็บปวด

สงสัยว่านายน้อยคงตามไปชกซักทีให้หายยัวะที่ทำให้ร้องไห้เป็นเผาเต่าแล้วลากกลับมาลงโทษแน่เลยค่ะ ทำไมนายน้อยราขินีขึ้น....

[faliona01]

เป็นวันช๊อตที่อ่านเเล้วแบบ....
เอานอเเรดมาอันนึงสิ ขอแม่จุดไฟเผาหน่อย
เสี่ยวเกอจับต้องได้เเล้วใช่ไหม ดี!!
(ชกเปรี้ยง!!!)
แกทำนายน้อยเจ็บ!!! คนเลวจาง ข้าไม่ให้อภัย!!
(หัวเราะลั่นๆ)

[Feran.FS]

นายน้อยยยย โฮฮฮฮฮฮ //กอดปลอบ

เสี่ยวเกอบ้าาาาา แง๊งงงงงงง//ตบตี(?)

เอื้อออออ เราแพ้ดราม่าาาา

[fay_13]

ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ขออนุญาตแต่งต่อ เนื่องจากไม่ยอมรับในชะตากรรมนี้ มันเศร้าเกิน


เสี่ยวเกอ เมินโหยวผิง จางฉี่หลิง จะอะไรก็แล้วแต่ คน ๆ นั้น ไม่มีวันตาย  คนๆ นั้น จะตายได้ยังไง
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ฝันไปสินะ ฝันไป  นี่คือความกังวลลึก ๆ ในใจของผม ตลอดสิบปีที่ผ่านมา
อีกเพียง 200 กว่าวัน ก็จะครบสิบปีแห่งคำมั่นสัญญา
ตลอดสิบปีที่ผ่านมา ผมเตรียมตัวมาตลอด สร้างหน้าด่านที่แข็งแกร่ง สร้างลูกน้องที่ไว้ใจได้ และมีฝีมือเก่งกาจ ระดับเดียวกับพี่พานจื่อ
ถึงกับยอมลงทุนไปฝึกวิชากับเฮยเสียจื่อ
เพื่อรอวันแห่งคำมั่นสัญญานี้
นายต้องรอฉันสิ จางฉี่หลิง นายเรือพ่วงน่าเบื่อ
ฉันกำลังจะไปรับนายแล้ว สิ่งที่นายต้องทำมีเพียง รอฉันไปรับนายกลับมา
จบเรื่องราวทั้งหมด เดินทางต่อจากนี้ไปด้วยกันกับฉัน


ฉันรู้ดี  นายเป็นคนรักษาสัญญาขนาดไหน ต่อให้นายความจำเสื่อม นายยังทำตามหน้าที่ของสกุลจางอย่างดี เพราะงั้น สัญญาที่นายให้กับฉัน ฉันเชื่อว่านายก็ต้องทำตามอย่างแน่นอน

รอฉันนะ ฉันกำลังจะไปรับนายในอีกไม่ช้า

เนื่องมาจากเราขออนุญาตแอดมิลบ topic เดิม ดังนั้นเม้นท์ก็จะหายไปด้วย ขออนุญาตคุณ Yuwadee Wana ย้ายคอมเม้นท์มาไว้ที่นี่แทนนะคะ

[kuramajoy]

ไล่ตบนกตายมันัส้นเกิดไป ดราม่าดว้ย โฮกๆๆๆ

[Rozenkreuz]

ถ้ามีรูทนี้มาจริงๆ เหล่าด้วงคงพร้อมใจกันหงายท้องดับดิ้นสิ้นชีวิต ฮรือออออออ

[FunnyLee]

งื้อๆๆๆๆ โลกทั้งใบของนายน้อยแตกสลายยยย สงสารมากกกก อารมณ์นี้อ่านแล้วน้ำตาไหลพรากๆๆๆ เลยค่ะ