[OS] #dmbjdaily (ป่วย) "ไข้ใจ" [ฮัวเฮย]

[karnzaya]

#dmbjdaily "ป่วย"
ไข้ใจ


เฮยเสียจื่อมักเข้ามากวนผมเวลาทำงานบ่อย ๆ ไม่รู้เขาต้องการอะไรถึงทำแบบนั้น

วันนี้ก็อีกแล้ว...

"คุณชายค้าบ~ เฮยเสียจื่อมาหาแล้ว" เสียงกวนอารมณ์ของนายบอดแว่วมาแต่ไกล ผมแอบกลอกตาอย่างระอา ตัดสินใจก้มหน้าตรวจเอกสารต่อไม่สนใจเขา

ไม่นานประตูก็เปิดผ่าง เจ้าคนกวนประสาทพุ่งปราดเข้ามาที่โต๊ะทำงาน ยิ้มยั่วโทสะประดับบนใบหน้าที่สวมแว่นสีดำทึบไม่เห็นดวงตา แล้วปากเริ่มพล่ามเรื่องไร้สาระทันที

"คุณชายที่รัก~ ผมไม่มาหาตั้งสองวันเหงาไหมเอ่ย~" ไม่ว่าเปล่าไอ้งูประสาทยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ มือเลื้อยพัวพันแขนผมอย่างกับปลาหมึก

...ปล่อยคนบ้าไปเถอะ ผมคิดพลางแกะมือปลาหมึกของอีกฝ่ายออก รู้สึกปวดหัวฉับพลัน

“นายออกไป ฉันจะทำงาน”

"โธ่ คุณชาย พูดจาใจร้ายตัดรอนกันเหลือเกิน คุณชายไม่คิดถึงผมไม่เป็นไร แต่ผมน่ะ ไม่เห็นหน้าสวย ๆ ของคุณชายแค่สองวันก็ป่วยซะแล้ว" เฮยเสียจื่อกะพริบตาปริบ ๆ ตัวเริ่มเลื้อยขึ้นมาบนโต๊ะทำงานอย่างกับงู กิริยาออดอ้อนนั้นท่าทางน่าถีบมากกว่าน่ารัก ผมจึงจัดการหิ้วคอเขาออกไปจากโต๊ะ ส่งผลให้คนอ้อนทำหน้าบูด

"คุณชาย!" นายแว่นไม่ยอมแพ้ โดนไล่ออกไปขนาดนี้ยังอุตส่าห์กลับเข้ามานั่งท่าเดิมกับเมื่อครู่เป๊ะ ๆ

"คุณไม่อยากรู้เหรอผมป่วยเป็นอะไร" ผมทำเป็นหูทวนลม ตั้งสมาธิอยู่กับเอกสารตรงหน้า แต่แล้วประโยคต่อมากลับดึงความสนใจผมได้ชะงัด "ไม่มาหาคุณชายสองวันผมป่วยหนักเลยนะ รักษายากด้วย เฉพาะคุณชายเท่านั้นที่รักษาผมได้"

ยิ้มยั่วเย้าปรากฎขึ้นอีกหน เมื่อเห็นผมทำนิ่งรอฟังคำพูดต่อไป "ผมน่ะ ป่วยเป็น 'ไข้ใจ' ครับ ไม่เห็นหน้าคุณชายแล้วใจระทม ปวดร้าวเหลือเกินแทบทนไม่ได้ วิธีรักษาก็ง่าย ๆ แค่คุณชา-- แว้ก!!!"

พูดไม่ทันจบผมที่อุตส่าห์นั่งฟัง คิดว่าป่วยเป็นอะไรร้ายแรงก็เส้นประสาทขาดผึง ลุกขึ้นคว้าคอเสื้อเจ้างูลากเข้าห้องนอน

"คุณชายลากผมไปไหน ห้องนอน!? เดี๋ยว ๆ !"

ผมยิ้มเหี้ยมให้เฮยเสียจื่อ "เมื่อกี้นายบอกว่าป่วย ไม่เป็นไร คุณชายเก้าจะสละเวลารักษาให้"

อีกฝ่ายเริ่มเหงื่อตกซิก ชักยิ้มแหย "ผ...ผมว่าผมหายแล้วล่ะ คุณชายไม่ต้---"

ไม่รอให้เขาพูดจบ ผมจับเขาทุ่มใส่เตียงเรียบร้อย

"อาจจะเจ็บหน่อยนะ วิธีรักษาของฉันมันพิเศษ นายทนเอาแล้วกัน"

"แว้กกกก!!!"

แล้วเสียงโหยหวนของเฮยเสียจื่อก็ดังก้องไปทั่วทั้งห้อง

...ตลอดทั้งวัน...


---END---


275 days left.
คิดชื่อเรื่องไม่ออกแล้วก่ะ ; w ;

[TimothyJ]

นายแว่นนี่....นายแว่นจริงๆเลย มิ้งๆๆ

[Shiaeri]

ทำไมนายแว่นยั่วและอ้อย 555555555555555 โถะ ขอให้โชคดีกับการรักษานะนายแว่น

[Ak_Zokyo]

มาให้เขารักษา คุณชายเขาก็รับผิดชอบให้แล้วนะแว่น เฮะ XD

"อาจจะเจ็บหน่อยนะ วิธีรักษาของฉันมันพิเศษ นายทนเอาแล้วกัน"

รู้สุชึกถึงความหล่อในประโยคนี้ค่ะไม่รู้ทำไม แง พิเศษยังไงคะ พิเศษยังไง //////

[meanato]

อุ๊ย! เข็มฉีดยาไม่ใหญ่เกินไปเหรอคะ คุณชายฮัว//

[Feran.FS]

อุ๊ย! เข็มฉีดยาไม่ใหญ่เกินไปเหรอคะ คุณชายฮัว//

พรืดดดดด บายนะแว่น นายอ่อยอ่ะ 5555//ขำอัด

[tear]

กรี๊ดดดดดดดด ๕๕๕๕๕๕ สมน้ำหน้านายแว่นนนนนน

คุณชายจับฉีดยาหลายๆ ทีไปเลยค่ะ จะได้หายซ่า ๕๕๕๕

[kuramajoy]

อุีกเราพลาดอะไรไป ทำไมไม่ได้เม้มฟิคนี้
อ่านแล้วแบบว่า กร้าว แทนอิแว่น
เป็นไงละแกกกกกกกก ไปยั่วคุณชาย
คุ๊ชายน่าถีบแบบนี้ รักษษฉีดยาให้หลายๆเข็มนะคะ ดิชั้นเชื่อว่า เข็มของคุณชายทั้งใหญ่และร้อนแน่นนอ
คงเป็นสิ่งที่ทำให้อิแว่นหายซ่าได้สักพักละ