[OS] #dmbjdaily (บุหรี่) "เลิก" [ผิงเสีย]

[Shiaeri]

Title : เลิก
pairing : เมินโหยวผิง/จางฉี่หลิง x อู๋เสีย
rate : PG

ระวังเลี่ยน และสปอล์ยเล่ม 10

----------------------------------------------------------------------


ฟู่..
ควันบุหรี่สีเทาขุ่นลอยขึ้นไปบนชั้นอากาศ กลิ่นของมันเจือจางไปกับกลิ่นชื้นของถ้ำและคาวเลือดของปักษาหน้าคน



ผมสูบบุหรี่มวนที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้หลังจากเข้ามาในถ้ำแห่งนี้ หลังของผมพิงประตูสำริดบานใหญ่ยักษ์ที่ปิดสนิทมานานหลายปี



วันนี้...คือ ‘สิบปี’ ที่เขาบอกไว้



เมื่อก่อนผมสูบบุหรี่ไม่มาก ไม่ชอบทั้งกลิ่นและรสสัมผัสของมัน แต่ตอนที่เขาจากไป ผมก็เริ่มสูบ และหนักขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่รู้ว่าสิ่งนี้ไม่ดี แต่เวลาที่มีเรื่องอะไรต่อมิอะไรให้คิด
บุหรี่ก็ช่วยให้ผมเครียดน้อยลงและมีสมาธิมากขึ้น



มีคนเตือนผมบ่อยๆว่าให้เพลาๆการสูบลงบ้าง ผมตอบไปว่า...ผมไม่สามารถเลิกได้



คนเราน่ะนะ มันรู้อยู่แล้วล่ะว่าสิ่งไหนดีหรือไม่ดี แต่มันเลิกทำไม่ได้ก็เท่านั้น



บุหรี่มันไม่ดี รู้มั้ย รู้ แต่ก็สูบ
ขาหมูกินแล้วบ่นอ้วน กินมั้ย ก็กิน แล้วก็อ้วน แล้วก็บ่น



คนเรา...เกลียดความที่ทำให้เสียใจ แต่ก็ยังคอยหามันเรื่อยไป
เกลียดเขา แต่เวลาขาดเขา ก็เสือกเหงาแล้วอยู่ไม่ได้



ด้วยความรู้สึกบางอย่างบวกความคิดต่างๆนาๆทำให้ผมอยากจะลุกขึ้นคว้าไมค์ใจมาร้องเพลงขาหมูของ Tattoo colour แล้วลากปักษาหน้าคนมาเป็นหางเครื่อง



พลัน ผมส่ายหน้ารัวๆ ด่าตัวเองว่าคิดอะไรไร้สาระเพ้อเจ้อ



ผมมองหน้าปัดนาฬิกา พบว่าผมมานั่งรอเขาร่วมหกชั่วโมงแล้ว บางทีผมควรจะเลิกผลาญเวลาอย่างไร้ค่าอยู่ทีนี่ได้แล้ว
....ต่อให้รอต่อไป เขาก็คงไม่ออกมาหรอก...



ว่าแล้วก็ยืนขึ้น ปาบุหรี่ลงพื้นแล้วเหยียบจนมันดับสนิท



ก่อนจะได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาจากบานประตูสำริด






“ ถ้าฉันไม่ออกมา นายต้องเป็นมะเร็งตายแน่นอน อู๋เสีย ”

เมินโหยวผิง!!



ทันทีที่เห็นผมหยิกแก้มตัวเองหลายครั้งจนแน่ใจว่าไม่ได้ฝันไป แต่มันเจ็บมากเลย อูย... ในเมื่อไม่ใช่ความฝัน ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า
คนตรงหน้า.... คือไอ้งั่งที่บอกให้ผมรอเขาตั้งสิบปีสินะ



“ อู๋เส------ ”
เสี่ยวเกอยังพูดไม่ทันจบผมก็สาวเท้าเดินเข้าไปใกล้แล้วซัดหมัดลุ่นๆเข้าหน้าเขาเต็มๆ สงสัยสิบปีที่ผ่านไม่มัวแต่นั่งๆนอนๆในประตูนรกนั่น ไม่ค่อยได้ยืดเส้นยืดสาย แต่หมัดธรรมดาๆของผมก็ยังรับไม่ได้



เมื่อเห็นเขาล้มลง ไม่รอให้เขาลุกขึ้นมา ผมคร่อมทับและกระชากคอเสื้อของเขาอย่างแรง

“ หมัดเมื่อกี้ สำหรับการที่ให้ฉันรอถึงสิบปี!! ”



เสี่ยวเกอเบิกตากว้างอย่างไม่คิดว่าผมจะแสดงอาการแบบนี้ แต่ผมไม่สน ผมตะโกนอัดหน้าเขาสุดเสียงที่มี เพื่อระบายตะกอนที่ทับถมในใจมาตลอดสิบปี


“ นายหายไปเลยจริงๆ!! ในไอ้ประตูงี่เง่านั่น! ฉันมารอนายทุกปี ทุกปี นายก็มุดหัวอยู่แต่ในนั้น!! ”


“ คนรอแม่งก็ท้อเป็นนะเว้ย!! มานั่งรอ นั่งเพ้อ นั่งทำบ้าอะไรก็ไม่รู้ เสียเวลาชีวิตที่สุด!! ”


“ แต่ ...ทำไมก็ไม่รู้ ฉันไม่สามารถเอาเรื่องของนายออกไปจากหัวได้เลย ”
เสียงของผมค่อยๆเบาลงพร้อมกับน้ำอุ่นที่คลอดวงตา ผมซบหน้าลงบนไหล่ของเมินโหยวผิงอย่างเหนื่อยล้า


“นายมันแย่ที่สุด ฮึก.... ขี้โกง”


เขาไม่พูดอะไร แต่ยกมือของเขาลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน นิ้วที่ยาวเป็นพิเศษนั่นไล่ไปตามเส้นผม ทำให้รู้สึกแปลกๆในใจ แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร คนที่เงียบมาตลอดก็พูดขึ้น




“ อู๋เสีย นายจะต่อย จะทำอะไรกับฉันก็ได้ ”
“ ขอแค่นาย.... ยกโทษให้ฉัน ”



ดวงตาสีดำขลับเคลือบน้ำแข็งของเขาจริงจังจนผมรู้สึกหวั่นไหว แต่.....ไม่ได้ อู๋เสีย นายต้องไม่ใจง่าย! อย่าไปยอม!! ต้องไม่ใจง่าย!! ต้องไม่ใจง่าย.... ต้องไม่..........




“ ก...ก็ได้ แต่นายต้องรับปากฉันอย่างนึง ”

สายตาของเขาที่จับจ้องมายังตัวผม ทำให้ต้องสูดหายใจลึกๆเพื่อเตรียมตัว




“ ...........อย่าหายไปไหนอีกนะ ”

เยี่ยมไปเลยอู๋เสีย! เยี่ยมไปเลย แมนสุดๆ เข้มแข็งมากๆ ถุ้ย! ฮือ.... ทำไมคำพูดมันออกมาอ้อนแบบนี้วะ



เมินโหยวผิงได้ยินดังนั้นก็เลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ ริมฝีปากของเขาจูบซับน้ำตาให้ผมอย่างละมุนจนรู้สึกว่าหน้าตัวเองตอนนี้สามารถตอกไข่ทำไข่ดาวได้เลย
เสี่ยวเกอ ไอ้ผู้ชายร้ายกาจ!!



“ ฉันสัญญา ”



ผมพยายามกลั้นยิ้ม ดันความสุขที่แม่งจะทะลุออกมาจากหัวใจลงไปให้สุด แต่ไม่ได้ไง มันเลยกลายเป็นว่าตอนนี้ผมยิ้มๆหุบๆจนหน้าตาต้องออกมาประหลาดมากแน่ๆ



แต่เสี่ยวเกอไม่สนใจ เขาพูดขึ้นมา




“และฉันจะขออะไรจากนายสักอย่างได้ไหม”

เมินโหยวผิงจ้องผมจนแทบจะทะลุ ผมตอบไปด้วยเสียงสั่นๆ

“ อ อะไรล่ะ ว่ามาสิ ”




เขาชั่งใจเพียงครู่แล้วก็พูดออกมาอย่างหนักแน่น
“ บุหรี่.. เลิกได้ไหม ”
ผมขมวดคิ้ว “ ทำไมฉันต้องเลิก ”



“ ...มัน.. ไม่ดีต่อสุขภาพนาย ”
“ อีกอย่าง ถ้านายชิงเป็นมะเร็งตายไป ฉันจะอยู่กับใครล่ะ ? ”



เสี่ยวเกอพูดพลางมองผมด้วยสายตาเว้าวอนจากใจจริง หัวใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ ในหัวว่างเปล่า ไม่สามารถส่งเสียงใดออกไปจากปากได้ จนเมินโหยวผิงต้องจับมือผมเอาไว้ แล้วถามย้ำอีกครั้ง






“ เลิกสูบบุหรี่เถอะ อู๋เสีย ”







“……นะครับ ?”



อึก..
ย อย่าคิดนะว่าอ้อนแล้วคนอย่างอู๋เสียจะยอมง่ายๆ ฉันจะปฎิเสธคำขอของนายบ้าง ให้นายรู้สึก!!!

…นั่นคือสิ่งที่ผมคิด










แต่ปากเจ้ากรรมดันตอบไปได้แค่ว่า












“ อื้อ ”

The end


---------------------------------------------------------

บุหรี่มันไม่ดีนะเธอ กรี๊ดด 555555
นายน้อยเลิกสูบเถอะ เป็นห่วง ;3;
ปล. นายน้อยสติแตกมาก เค้าขอโทษค่ะ 5555555555555555555555555

276 days left!

[Koume]

หวีดดดดดดดดดดฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
อ่านเจอท่อน "นะครับ" นี่หนูยอมค่ะ หนูจะเลิกบุหรี่ค่ะเสี่ยวเกออออ *นายน้อยเอาบุหรี่จี้พุง*
พวกนายสวีทกันได้ไม่เกรงใจซากนกหน้าคนพวกนั้นเลยค่ะ ฮือ *ซับๆ*

[karnzaya]

อ่าาาา แอบสะใจ นายน้อยชกเสี่ยวเกอด้วย กร๊ากกกกกก (...)
เจอ "นะครับ" ไปที ไม่ใช่แค่อู๋เสียค่ะ หนูยังยอมเลย แง้ อ้อนน่ารักมากฟฟฟหฟ ///7\\\

[Rainxx_fon]

ฮืออ ท่อน 'นะครับ' นี่ตายเกลื่อนเลยค่ะ /////
อย่างงี้ต่อให้ใจแข็งไงก็ยากแล้วสินะคะ นายน้อย ><

[evilp_]

"นะครับ" เจอประโยคนี้เขินแทนนายน้อยเลยค่ะ เสี่ยวเกอบ้าาาาา น่ารักไปแล้ว นะครับ นี่คืออ้อนใช่มั๊ยยยย >\\\>

[freya_friend]

มาประเดิมเม้นแรกในบอร์ดด้วยฟิคนี้เลยค่ะ มันไม่ไหวจริงจัง แบบเห็น2ประโยคนี้แล้วทนไม่ได้ต้องมาเม้น

1.“ ถ้าฉันไม่ออกมา นายต้องเป็นมะเร็งตายแน่นอน อู๋เสีย ”
2.“ คนรอแม่งก็ท้อเป็นนะเว้ย!! มานั่งรอ นั่งเพ้อ นั่งทำบ้าอะไรก็ไม่รู้ เสียเวลาชีวิตที่สุด!! ”

คือขำ ขำมาก ไม่รู้ทำไมถึงได้ขำขนาดนั้น แต่แบบขำจริงๆ ขำที่นายน้อยคิดจะลุกมาร้องขาหมูของtattooแล้วลากปักษาหน้าคนมาเป็นหางเครื่องด้วย

ป.ล.จริงๆตอน นะครับ นี่ก็ละมุนอบอุ่นนะคะ แต่อิบ้านี่ขำค้างอยู่เลยไม่ได้ฟินอะไรกับใครเขา ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะขำอะไรหนักหนา แต่เอาเป็นว่าอย่าถือสาด้วงตัวน้อยๆ(?)ตัวนี้เลยค่ะ ปล่อยมันบ้าไปคนเดียวเถอะ 5555555555555555+

[Fenrir]

'นะครับ'

ขอตายแป๊ป ค้อกกกกก!! //ดิ้นแหง่กๆๆ

บทจะอ้อนมาก็impactซะขนาดนี้ แล้วนายน้อยจะยอมไม่ใจอ่อนได้ไงกันเล่า!!!

[Feran.FS]

//ระเบิดตายตามท่านอื่นๆไป

คือท่อนอื่นว่าฟินแล้ว เหมือนโดนอาปาเช่ยิงปืนกล

แต่พอเจอ...."นะครับ"...เข้าไป นี่มันปรมาณูววววว

[kame_kazuha]

หวีดด เสี่ยวเกออ้อน เสี่ยวเกอ อ้อน โอยยยยยยยยยยย

เสี่ยวเกอ พี่ว่าป่านนี้อู๋เสียคงเป็นมะเร็งแล้วมั้ง สูบมาตั้งสิบกว่าปี - -"

[SilverCloud]

นะครับ.. นะครับ.. นะครับ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คือเจอคำนี้ต่อท้ายประโยคเข้าไป ด้วงเชื่อว่าไม่ว่าเสี่ยวเกอจะขออะไรนายน้อยคงยอมถวายหัวถวายตัวทำให้หมดแน่ๆ เสี่ยวเกอ นายมันผู้ชายร้ายกาจจจจจจจจจจจ

[kuramajoy]

แหม ตายคะตาย กิเลนมันอ้อน ตายแทนนายน้อยคะ
แหม มีคนจูบให้แทนลบุหนี่ก็อย่าสูบต่ออีกต่อไปเลบ

[Rozenkreuz]

ตายกันทั้งฝูงนี่แหละพวกด้วง
นะครับ .... นะครับ ....!!!! //ใส่หน้าเสี่ยวเกอลงไปพร้อมพากย์เสียง
ง่อวววววววววววววว ตายยย ตายยยยยยย