[OS] #dmbjdaily (สัมผัส) Be careful how you touch the flower [เฮยฮัว]

[Ak_Zokyo]

[277 Days Left] [OS] #dmbjdaily (สัมผัส)



Title: Be careful how you touch the flower

Paring: 黑花 เฮยฮัว [เฮยเสียจื่อ x เซี่ยอวี่ฮัว]







-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




แย่ล่ะ…





“ห้ามแตะตัวฉัน ไม่สิ ... ห้ามเข้าใกล้ในระยะ 2 เมตร”


“................................”





สงสัยเมื่อคืนจะ ‘หนักมือ’ เกินไปหน่อย คนสวยถึงไม่ยอมหายโกรธเขาสักที



























หากไม่ใช่เวลาหยอกล้อผ่อนคลาย เซี่ยฮวี่ฮัวเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น





คนมีชนักติดหลังถึงต้องเชิญตัวเองมานั่งยิ้มแห้งๆที่โซฟาฝั่งตรงข้ามโดยมีโทรศัพท์มือถือ โต๊ะรับแขกกับแจกันกระเบื้องเคลือบสมัยราชวงศ์หมิงปักดอกกุหลาบสีชมพูหวานตามรสนิยมเจ้าของบ้านเป็นตัวคั่นกลาง...


“นี่คุณชายเก้า”

“...........................”




ดวงตางดงามแม้ยามไร้เครื่องสำอางค์แต่งแต้มไม่ยอมละออกจากจอสี่เหลี่ยม เสียงเรียกเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ประหนึ่งนายบอดดำที่นั่งตัวตรงหัวโด่อยู่ตรงนั้นเป็นอากาศเพียงธาตุ



....ถูกเมินโดยสมบูรณ์





“คุณชายครับคุณชาย”

“.............................”



“คุณชายเซี่ยคร้าบบ~”

“.............................”




“ใต้เท้าเซี่ยขอรับ”

“..........................”



“.......เสี่ยวฮั—“

“ฉันจำไม่ได้ว่าอนุญาตให้นายเรียกชื่อนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่”




แววตาคมๆตวัดมองชายหนุ่มฝั่งตรงข้ามเป็นครั้งแรกในรอบวันอย่างที่เป็นคนอื่นคงชวนให้รู้สึกหนาวๆร้อนๆ แต่ไม่ได้ผลกับเฮยเสียจื่อที่ยังระบายยิ้มบนใบหน้า และมีแต่จะยิ้มกว้างขึ้นเพราะการเรียกความสนใจครั้งนี้ได้ผล


แต่พอคนสวยเงยหน้ามอง…..





“แตะก็ไม่ได้ เรียกก็ไม่หัน… น้องสาว เจ้าของเธอนี่ใจร้ายสุดๆไปเลย~♪”

นายบอดดำแห่งวงการคว่ำกรวยกลับกำลังตีหน้าแบ๊ว จีบปากจีบคอคุยกับดอกไม้สีสวยที่ฉกจากแจกันราคาหกหลักตรงหน้าไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ซะนี่

เซี่ยอวี่ฮัวพ่นลมพรืด สบถพึมพำไร้สาระใส่เสียงหงุงหงิงที่ลงความเห็นแล้วว่าน่าถีบเป็นที่สุด เตรียมหยิบหูฟังสีเดียวกับเชิ๊ตตัวเก่งขึ้นมาใส่ตัดรำคาญ ถ้าไม่ชะงักใส่คำกล่าวต่อมาเสียก่อน


“ครั้งนี้กระผมยอมรับผิด เผลอดีใจจนยั้งตัวเองไม่อยู่ ครั้งหน้ายินดีตามใจใต้เท้าเซี่ย ปรนนิบัติชั้นหนึ่ง ไม่ให้ใต้เท้าต้องช้ำแม้แต่ที่เดียว” ไม่พูดเปล่า ปลายนิ้วเดียวกับที่เคยลากผ่านผิวกาย ‘ใต้เท้า’ คนที่ว่าก็ไล้ไปตามกิ่งก้านกุหลาบที่ถูกตัดแต่งจนถึงตัวดอกสีสวย จบด้วยการยกกลีบบางเบาขึ้นสัมผัส.... จูบด้วยมุมปากที่หยักยิ้มพราย




เหมือนกุหลาบในมือเป็นสิ่งอื่นที่น่าเสน่หามากกว่านั้น


เหมือนเป็นตัวแทนของดอกไม้งามอีกดอกหนึ่งที่ถูกออกปากห้ามไม่ให้แตะต้อง


หยาบกระด้างด้วย เพราะรู้ว่านั่นไม่ใช่ดอกไม้ริมทางบอบบาง แต่เป็นราชินีบุบผาที่เต็มไปด้วยหยอกหนามและพิษร้าย


แต่ก็อ่อนโยนด้วย เพราะรู้ว่าใต้เกราะแหลมคมนั้นมีน้ำหวานที่ไม่ยอมให้ใครเห็นซ่อนอยู่





เฮยเสียจื่อหัวเราะร่วน





น่าเสียดายที่มีเลนส์สีเข้มบังทรรศนียภาพไว้ชั้นหนึ่งทำให้ไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนทำไปเรียกสีเลือดฝาดบนใบหน้าดอกไม้หนามที่ว่าได้หรือไม่

แต่ดูจากหมอนอิงที่ถูกปาอัดใส่หน้าเขาจนแว่นแทบร่วงเมื่อครู่….







....ก็คิดว่าคงได้ผลดีล่ะนะ♥









-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk:


ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนเข้ามาอ่านอีกครั้งค่ะ /ปะหลกๆ

ประเด็นของเรื่องนี้คืออยากเขียนฉากจบปาหมอนแบบลิเตอรัลลี่มานานแล้— /แค่ก/ ล้อเล่นค่ะ U v U,,
ที่วางไว้ตอนแรกออกมาแนวมุกตลกห่าฮี้ไร้สาระไม่มีประเด็นแท้ๆ ด้วงตัวไหนเผลอทำน้ำตาลหกใส่ จากdrabble ลากยาวเป็น OS กัน #น้ำตา

แอบตกใจที่ส่งแซมเปิลขำๆแล้ว RT กันไปไกล บอกแล้วว่าใสๆค่ะใสๆ แต่เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ใครยินดีแต่งอย่าลืมเรียกเราไปซุ่มด้วยนะค— แอ่ก! #โดนทุบเป็นจังหวะกลองงิ้ว

ปกติเราชอบคู่นี้แบบทันกัน บทสนทนาจิกกัด ไม่มีใครยอมใครมากๆเลยล่ะค่ะ แบบคอมมาดี้ที่นายบอดพยายามให้อีกฝ่ายสนใจ แหย่คนสวยคนโดนพลองฟาดกลับมาก็ชอบ แต่ฟิคแรกที่ลงเสี่ยวฮัวดันโกรธจนไม่มีโอกาสเขียนถึงตรงนี้เลยซะนี่ ไว้โอกาสหน้านะค่ะ U v U\ #ยังจะมีโอกาสหน้าอีกเหรอ!

[wirun_view]

เฮยฮัวววววววว /น้ำตาจะไหลเวลาเจอฟิคคู่นี้ค่ะ รู้สึกว่าเป็นของแรร์ไงไม่รู้ orz

ฮือออออ น่ารักมากมากกกกกเลยค่ะะะะ นายแว่นเอ๋ย ทำอะไรไว้กันน่ะ เราไม่อยากจจะจินตนาการเลย (แม้ว่าในใจจะไปไกลแล้---) เสี่ยวฮัวที่ไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้ก็น่ารักจังเลย

ชอบตรงที่เปรียบเปรยความงามของดอกไม้ในมือนายเฮยกับความงามของเสี่ยวฮัวมากค่ะ แอร๊ยยย รู้สึกน่าทะนุถนอมขึ้นมาหลายพันจุดดด ฟฟฟฟฟฟ

[velvetronica]

เสี่ยวฮัวววววว พ่อดอกไม้งาม //ปาหัวใจใส่

โอ้ย น่ารักกกกก มุ้งมิ้งมากกกก ชอบคู่นี้ เคมีเข้ากันมาก แอร้

ว่าแต่เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นหรือคะ //ทำหน้าใสซื่อระดับสิบ

[sinnerdarker]

โว้ยยยยยยยยยยยยยย อิพ่ออิแม่อัลไลมันจะน่ารักขนาดนี้!! #อกแตกตาย

เฮยแม่งงงงง เอ้า เอาเข้าไป เอาเข่าไป ฉันจะเขินแทนคุณชายแล้วนะยะ ตาบ้าาาา //โยนของใส่ แงงง

โอย เดี๋ยว ปีนขึ้นเรือใหญ่แป๊บ เขวเลยครับ เขวเลย

[Shiaeri]

ก็น่ารักไปํ โอ้ย หลงคาแรกเตอร์นายแว่นดำมาก

ทำไมเคมีคู่นี้มันฟุ้งงงงงง กรี๊ดด

[efforip]

เฮยฮัวววววว ♡♡♡
คุณชายโดนแกล้งซะแล้วว 55555
ชอบเวลาเสี่ยวฮัวโดนหยอกโดนแกล้ง น่ารักกกก

[kuramajoy]

โอยน่ารักไปคะน่ารัก
เฮยจ๋า ไล่ต้อนคุณชายให้ได้นะ
เอาให้ใจอ่อน เอะไม่สิ หรืออ่อนไปแล้ว
ว่าแต่ อยากรู้จังคะเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น

[Eclipse]

ฮือออ แม่ยกเฮยฮัวแสดงตัวค่ะ//โบกไม้โบกมืออย่างบ้าคลั่ง

แหมนะอีตาแว่นดำคนนี้นี่! เล่นซะเขินแทนเสี่ยวฮัวเลยฟฟฟฟฟฟฟฟ เป็นอะไรที่มุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งเขินอริ๊งอร๊างมากค่ะ >///<

[MinMin]

นายแว่นน่ารักไปนะคะ~~~

เสี่ยวฮัวอย่าปาแค่หมอนค่ะ ไม่เพียงพอต่อนายแว่นค่ะ 55+

[Feran.FS]

โว้ยยยยยยยยยยยยยย อิพ่ออิแม่อัลไลมันจะน่ารักขนาดนี้!! #อกแตกตาย

เฮยแม่งงงงง เอ้า เอาเข้าไป เอาเข่าไป ฉันจะเขินแทนคุณชายแล้วนะยะ ตาบ้าาาา //โยนของใส่ แงงง

โอย เดี๋ยว ปีนขึ้นเรือใหญ่แป๊บ เขวเลยครับ เขวเลย

คือฟีลลิ่งเดียวกับพี่ซินเลยค่าาาาาา นายแว่นแม่งงงง แม่งงงงงง

[Naitear]

กรี๊ดดดดดดดดดดดด /////w\\\\\ ล้ำค่ายิ่งนักอัคคุงงงง ล้ำค่าาาาาาาาาาาา #โบยบินไปเกาะบนดอกไม้ที่นายบอดถืออยู่นั่น ฮึ่มมมมมมมม

สาบานว่าอ่านแล้วจะตายตั้งแต่แดรบเบิ้ลสั้นๆนั่นแล้วค่ะ แล้วพอมาอ่านก็ตายยิ่งกว่าเดิม #ก๊าก ชอบโมเมนท์แบบนี้ของคู่นี้จัง นายแว่นดำพูดหวานๆออกมาทีแล้วหัวใจจะวาย เสี่ยวฮัวก็เขินได้น่ารักยิ่งนัก เอาอีก เอาอี------- #พลองฟาด

ประเด็นของเรื่องนี้คืออยากเขียนฉากจบปาหมอนแบบลิเตอรัลลี่มานานแล้— /แค่ก

ใช่แล้วค่ะ ตัดฉับเยี่ยงนี้ทรมานใจผู้อ่านยิ่งนัก เราก็ชอบทำนะค---- #แค่ก

รอติดตามฟิคต่อไปค่ะ ' v ']+ #ปักธง

[meanato]

แรร์จังคู่นี้ ช่วงนี้เจอแต่ฮัวเฮย

[SilverCloud]

โอ๊ยยยย นายแว่นนนนนน แกร้ายกาจมากทำคุณชายเขินด้วย ที่จริงคุณชายน่าจะเอาแจกันทุ่มใส่มันมากกว่าปาหมอนใส่นะคะ เอาให้คุ้มกับที่โดนเมื่อคืน ถถถ