[OS] #dmbjdaily (Pocky Day) All of my feeling just like Pocky. (ฮัวเสีย) PG13

[ami.de.alamode]

All of my feeling just like Pocky. (ฮัวเสีย)
#dmbjdaily 279 days left
เพิ่งหัดเขียนครั้งแรกค่ะ ติชมได้นะคะ ทุกทางค่ะ55 >__<


วันหนึ่งในฤดูหนาว ผมนั่งจิบชาอยู่ข้างทะเลสาบซีหู เสียงเรียกเข้าสายหนึ่งแว่วออกมาจากโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างตัว
เสียงเพลงงิ้วที่เจ้าตัวอัดเอง และบังคับให้ผมตั้งเป็นเสียงเรียกเข้า

“มีอะไร คุณชายเก้า”

“บังเอิญนึกอะไรขึ้นได้น่ะ ว่าแต่เสี่ยวเสีย นายได้ของที่ฉันส่งให้รึยัง”

“อ้อ ขนมแท่งๆนั่น อะไรของนายวะ ลงทุนส่งมาถึงหังโจว”
ผมได้รับพัสดุจากปักกิ่งตั้งแต่เช้า ห่ออย่างดีในซองกันกระแทก ตอนแรกก็นึกว่ากระดูกหลังมังกรอะไร เปิดออกมากลับเป็นขนมแท่งหลากสีกล่องหนึ่ง แนบการ์ดที่มีข้อความ 3 บรรทัด แต่ผมดันอ่านไม่ออกเสียฉิบ

“โธ นายน้อยสาม เขาเรียกว่าป๊อกกี้ว่ะ ไม่รู้สินะวันนี้วันอะไร” เสียงปลายสายกลั้วหัวเราะ จะว่าอ่อนใจหรือเยาะเย้ยผมกันแน่วะ
กำลังจะด่าสวน จู่ๆเขาก็พูดต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“…ไม่รู้ก็ดี ว่าแต่ชอบมั้ย”

“เออ ก็ไม่ได้แย่ ขอบใจ”
ผมไม่ใช่คนชอบของหวานเป็นพิเศษ แต่ในเมื่อเขาตั้งใจส่งมา ก็เลยกะว่าจะกินเองทั้งหมด
“แล้วการ์ดนั่นหมายความว่าไงวะ…”

“ก็ตามนั้น” เขาพูดเสียงเรียบ “แค่นี้นะ เดี๋ยวจะโทรไปใหม่ หน้าร้านกำลังยุ่ง” แล้วก็วางสายไปเลย

อะไรของเขาวะ บางครั้งผมก็ไม่เข้าใจเพื่อนสมัยเด็กคนนี้ แต่ช่างเหอะถ้าสำคัญเขาคงบอกผมเอง
ก็เลยนั่งจิบชาของผมต่อไป ตอนนี้หังโจวเริ่มหนาวแล้ว ปักกิ่งอยู่สูงกว่า คงหนาวกว่าหลายเท่า

--------

ปักกิ่ง
คุณชายเก้าเหลือบมองรูปในโทรศัพท์ การ์ดที่เขาถ่ายไว้ก่อนแนบพัสดุไปถึงหังโจว ลายมือหวัดมาก เหมือนจงใจให้ครุมเครือ อาจจะมีแต่คนเขียนเองที่อ่านออก
“Do you like Pocky?
My feeling just like its flavor, various…but all is yours.
Anytime I will be by your side, forever.”

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Talk เผอิญไปค้นมาว่าฝั่งญี่ปุ่นจะส่งป๊อกกี้ให้คนที่ตัวเองรัก แต่จีนนับเป็นเทศกาลคนโสดค่ะ
เสี่ยวฮัวเลยฉลองวันคนโสด ด้วยการส่งป๊อกกี้ให้อู๋เสียค่ะ55555
จริงๆนายน้อยอ่านอังกฤษออกเหอะ แต่มโนว่าเสี่ยวฮัวเขียนหวัดมากๆจนไม่รู้เรื่องละกันนะคะ

ปล ขอต่ออีกหน่อย


All of my feeling just like Pocky. (ฮัวเสีย) Ver.เสะ

วันหนึ่งในฤดูหนาว ผมนั่งจิบชาอยู่ข้างทะเลสาบซีหู จู่ๆเสี่ยวฮัวก็เดินตรงเข้ามา ผมไม่รู้ว่าเขามาจากปักกิ่งตั้งแต่เมื่อไร ยังไม่ทันจะถาม ใบหน้าหวานๆก็ชิงเอ่ยขึ้นก่อน

“เสี่ยวเสีย ฉันมีอะไรจะให้”

จากนั้นก็ควักเอากล่องกระดาษเรียบหรูออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูท เปิดออกต่อหน้าผม ในนั้นมีขนมแท่งๆหลากสีเรียงอยู่หลายสิบแท่ง ผมมองด้วยความทึ่ง มองเขานิ่งเพราะยังตามไม่ทัน

“กินซะสิ” นิ้วเรียวสวยบรรจงหยิบขนมแท่งแรกมาจ่อที่ปากผม

“นี่แหละ ความรู้สึกของฉัน” หมายถึงอะไรวะ O_o ตามไม่ทัน แล้วทำไมรอยยิ้มหวานเย็นๆนั่นชวนสั่นสะท้านเหลือเกิน

สุดท้าย ก่อนเขากลับปักกิ่ง ผมก็โดนบังคับป้อนขนมนั่น ที่เขาเรียกว่า “ป๊อกกี้” จนเต็มคราบ

ตกลงนายมาหังโจวทำไมวะเสี่ยวฮัว??

+
+
+
จบดีกว่าค่ะ555555

[Mill]

โธ่เสี่ยวฮัว ฉลองวันคนโสด แงงง ; 7 ;
จะบอกความในใจเขาทั้งทีทำไมไม่เขียนดีๆให้เขาอ่านออกหือ?!
คุณชายคนนี้ไม่ว่ายังไงก็ซึนอยู่วันยังค่ำจริงๆ

[meanato]

กะให้อ่านออกคนเดียวสินะ จะมีบ้างมั้ยที่นายปากตรงกับใจรู้ว่านายน้อยคือเที่ยนเจินไม่ใช่เรอะ