[Drabble] #dmbjdaily (แว่น) "หน้ากาก" [เซี่ยอวี่ฮัว]

[Naitear]

Title : "หน้ากาก"
Fandom : Daomubiji, บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน
Pairing : ???
Rate : PG





----------------------------------------------------------------------------------------------------------





เขาเคยถูกชมว่าสวย เซี่ยอวี่ฮัวรู้ตัวดี เพียงแต่ว่าเขาเป็นผู้ชาย


คำถามคือ เพศสำคัญนักหรือ? มันอาจจะสำคัญในยุคสมัยก่อนที่งิ้วจำเป็นต้องใช้ผู้ชายล้วนในการแสดงก็จริง แต่ในปัจจุบันที่ไม่มีข้อจำกัดในการเล่นงิ้วและอิสรภาพทางเพศนั้น มันก็เป็นเรื่องที่ไม่ควรต้องมาใส่ใจ แต่มันก็ไม่ใช่แค่นั้น เพราะถึงเขาเป็นผู้ชาย เขาก็ยังได้รับบทฮวาตั้นกับชิงอีอยู่ดี


เซี่ยอวี่ฮัวไม่รู้ว่าเป็นเพราะหน้าตาของเขาต้องตาต้องใจคนจึงถูกได้รับเลือก หรือเพราะอาจารย์ของเขาเป็นคนไปขอกันแน่ แต่อย่างไร เขาก็ไม่ค่อยจะดีใจซักเท่าไหร่ที่ถูกชมว่าสวยหรือน่ารัก เขาเป็นผู้ชาย และคำชมที่เขาได้รับควรจะเป็นของผู้หญิงเสียมากกว่า มันเป็นเรื่องปฏิเสธไม่ได้ว่าบางทีเขาก็อยากจะลองเล่นบทเสี่ยวเซิง*หรืออู่เซิง*ดูบ้างเหมือนกัน


แต่ในเมื่อครูผู้ที่สอนเล่นเป็นฮวาตั้น  ศิษย์ก็ต้องเป็นตามนั้นไม่ใช่หรือ ?


ดังนั้นเขาจึงไม่เคยบริพาษเมื่อมงกุฎที่ประดับประดาไปด้วยพู่ไหมราคาแพงนั้นถูกสวมลงมา น้ำหนักของมันพอๆกับน้ำหนักที่เขาแบกอยู่บนบ่าอยู่แล้ว ทั้งความคาดหวังของอาจารย์ ทั้งหน้าที่ของลูกศิษย์ เขาจะแบกมันไว้พร้อมๆกับการเป็นเจ้าบ้านตระกูลเซี่ยไม่ได้เชียวหรือ


คำตอบนั้น เขารู้ดี ไม่ใช่ว่าทำได้หรือเปล่า แต่ว่า‘ต้องทำได้’


ถึงอย่างไร เขาก็ไม่ได้เกลียดการแต่งหน้ามากนัก ทั้งสกินแคร์ คอนซีลเลอร์ ทารองพื้นหนักๆหน่อยแล้วก็ตามมาด้วยปัดบลัชลงบนแก้ม เขียนคิ้วลากเป็นหางยาว กรีดตาสีเข้มให้สมกับบท เน้นไฝใต้ตาให้ยิ่งดูมีเสน่ห์ ทาลิปสติกสีแดงลงบนปากแล้วจึงเป็นอันเสร็จ


แต่งหน้าให้สวยงาม ก็เหมือนกับการใส่หน้ากาก


บางทีกับการโปะหน้าด้วยสิ่งฉาบฉวย คงจะเป็นงานที่ถนัดที่สุดสำหรับเขาแล้วกระมัง แต่หน้ากากก็เป็นสิ่งจำเป็นยิ่งนัก มันสร้างความสัมพันธ์อันดีต่อคนภายนอก ปั้นยิ้มจริงใจและไร้เดียงสาให้แก่คนที่เขาเกลียดที่สุดได้ ปั้นวาจาอันไพเราะน่าฟังให้แก่คนอื่นได้ทั้งที่เขาไม่รู้สึกเช่นนั้น ทั้งงานที่ตระกูล และงานการแสดง เขาก็จำต้องพึ่งสิ่งนี้


แต่กับงานครั้งนี้ เซี่ยอวี่ฮัวชอบใจกับ“หน้ากาก”ของเขา ไม่ใช่ว่าจะใช้มันเพื่อตลบตะแลงใครทั้งสิ้นหรอก เหตุผลก็คือหนึ่ง เขาใช้มันกับการแสดงเป็นฮวาตั้น และสอง เขาใช้มันเพื่อบังไว้ไม่ให้‘คนคนหนึ่ง’รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเขานั้นเป็น‘ใคร’


ไม่รู้ว่าเจ้าคน‘สายตาดี’นั่นจะสังเกตเห็นเขาไหม หรือว่าจะหมกมุ่นอยู่กับงานบอดี้การ์ดจนไม่สังเกตเลย


เขาลากชายผ้าคลุมยาวกรุยกรายไปกับพื้น พู่จากหมวกเจ็ดดาราที่เขาสวมใส่อยู่กระทบกับเครื่องประดับอื่นบนร่างกายเป็นจังหวะ ผมยาวสลวยจากวิกบนหัวทอดยาวไปจนถึงกลางหลัง ขณะเดินไปที่กลางเวที เขาก็ได้ยินเสียงปรบมือชื่นชมอยู่เป็นระยะ แว่วเสียงผิวปากวีดวิ้วจากอีกมุมหนึ่งของห้อง





คุณพร้อมที่จะเป็นนักแสดงแล้วหรือยัง ?


.
.
.
.
.
ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มกันเลย.
.
.
.
.
.




................280 days left....................





.
.
.
TBC.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

*เสี่ยวเซิง : บทพระเอก
*อู๋เซิง : บทพระเอกบู๊


TALK. : Drabble นี้ทำให้ได้บทเรียนมาว่าไม่ควรจะคุยกับอัคคุงตอนช่วงสี่ทุ่มถึงเที่ยงคืนค่ะ.. //ลูบหน้า
ที่ไม่ลงแพริ่งเพราะอยากให้เดาค่ะว่าจะคู่ไหน อะไรยังไง (หรือว่าไม่เดากันเลย /เดาได้แต่แรกอยู่แล้วกันนะ แงงงง) เอาเป็นว่าเฉลยว่าเป็นเฮยฮัวค่ะ..
(//โดนอัคคุงตบตีว่าทำไมนายเฮยโผล่มาแค่หนึ่งบรรทัด ฮือออออออ แปะโป้งไว้ก่อนนะคะ ท่านเห็นคำว่า "TBC" นั่นไหม UvU)
ไม่รู้ว่าแดรบเบิ้ลนี้จะเกี่ยวกับหัวข้อรึเปล่า..... แต่ก็เกี่ยวกับนายแว่นดำอ่ะเนอะ เกี่ยวนิดๆ ฮ่าฮ่า Y v Y
ทีแรกกะว่าจะเขียนเกี่ยวกับเมาๆอีกรอบค่ะ แล้วก็...เอ เฮยฮัวนี่เมาๆเยอะไปรึเปล่านะ มอมเหล้ากันแทบทุกฉากเลย (แล้วก็ไปต่อบนเตีย---- #แค่ก)
เอาเป็นว่า..... จะมาต่อแน่ๆค่ะ! อาจจะพรุ่งนี้ มะรืนนี้ แล้วแต่เวลาอำนวยและฟีลล้วน...... O<--<
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ UvU

[Ak_Zokyo]

Drabble นี้ทำให้ได้บทเรียนมาว่าไม่ควรจะคุยกับอัคคุงตอนช่วงสี่ทุ่มถึงเที่ยงคืนค่ะ.. //ลูบหน้า

พาดพิงค่ะะะะ หนูถูกใส่ร้าย แงงงงง แค่คุยกันเอง แค่ด้วงเอาหนวดมาชนกันจูนแลกเปลี่ยนเนต้ายามเปลี่ยวเอง อะไรนะคะ ด้วงไม่มีหนวด? แงงงงงงงงงงง 5555555555 ขอบคุณที่ฟังเราสครีมแล้วออกมาเป็นฟิคอันนี้นะคะ <<< ไหนบอกว่าถูกใส่ร้าย ถถถถถถถถถถถ

คิดว่าคุณชายแสดงเสี่ยวเซิงหรืออู๋เซิงก็ต้องออกมาดีเหมือนกันแน่ๆค่ะ แต่น่า... บทอาจารย์เขามาเป็นตัวนางคุณชายก็สืบทอดตัวนางกับตำแหน่งคนสวยในเก้าตระกูลต่อไปนะคะ *แค่กๆ

ดังนั้นเขาจึงไม่เคยบริพาษเมื่อมงกุฎที่ประดับประดาไปด้วยพู่ไหมราคาแพงนั้นถูกสวมลงมา น้ำหนักของมันพอๆกับน้ำหนักที่เขาแบกอยู่บนบ่าอยู่แล้ว ทั้งความคาดหวังของอาจารย์ ทั้งหน้าที่ของลูกศิษย์ เขาจะแบกมันไว้พร้อมๆกับการเป็นเจ้าบ้านตระกูลเซี่ยไม่ได้เชียวหรือ

เท่มาก โอย รู้สึกว่าเปรียบเทียบภาระหน้าที่กับความหนักของหมวกเจ็ดดารานี่เท่มาก อยากเข้าไปนวดไหล่ให้คุณชายเลยค่ะ << ถามเขาหรือยังว่าอยากได้มั้ย

 แว่วเสียงผิวปากวีดวิ้วจากอีกมุมหนึ่งของห้อง  

เป็นสกิลยียวนในหนึ่งประโยคที่สมกับเป็นนายแว่นดีค่ะ แง กรี๊ดเลย แซวเหรอ กล้าแซวคุณชายเหรอ เดี๋ยวเถอะ U  U /ตีปากเลอ นี่แน่ะ โผล่มานิดเดียวแต่สมเป็นนายแว่นขนาดนี้เราไปตบคุณไนร์หรอกค่ะ 5555555

ตอนบรรยายเสี่ยวฮัวออกไปที่เวทีนี่รู้สึกว่าสวยจริงๆน้า รู้สึกทั้งเสียง ทั้งความพลิ้วไหวเลย นับถือๆ

ทีแรกกะว่าจะเขียนเกี่ยวกับเมาๆอีกรอบค่ะ แล้วก็...เอ เฮยฮัวนี่เมาๆเยอะไปรึเปล่านะ มอมเหล้ากันแทบทุกฉากเลย (แล้วก็ไปต่อบนเตีย---- #แค่ก)

/กดไลค์เงียบๆ ฟิคคู่นี้เมาทีไรได้เรื่องจริงๆค่ะ กี่ฟิคที่ก๊าวใจเรานี่เมาตลอด (แล้วก็ไปต่อที่เตียงตลอ-- #แค่ก) รออ่านตอนต่อไปนะคะ อย่าเพิ่งแบนเลาๆ เลาอยากคุย แงงงง /บินวนเวียนรอบคุณไนร์ ขอบคุณสำหรับฟิคก๊าวนะคะ เลิฟๆค่ะ <3

[Rainxx_fon]

นั่นไงงง #ตบเข่าฉาด
ว่าแล้วต้องเฮยฮัวว กร๊ากก #เจนสัมผัสได้ค่ะ
เสี่ยวฮัวนี่ทำไมยิ่งอ่านยิ่งสวยล่ะค่ะะ ฮืออ ดีกรีนางเอกงิ้วนี่ไม่ธรรมดาอยู่แล้วเนอะะะ

เห็น TBC ด้วยยย ท่านเนียรรร์มาต่อให้ว่องงงง >__</ #โดนตบ

[Mill]

นึกภาพตามแล้วเสี่ยวฮัวดูสวยมากจริงๆ U///U
ตัวนางสวยขนาดนี้ ไหนเลยนายแว่นจะไม่สังเกตเห็นได้คะ ฮือออ
ชอบที่เปรียบเรื่องการใส่หน้ากากในหน้าที่กับใส่หน้ากากในการแสดงค่ะ
เพราะแบบนี้สินะเสี่ยวฮัวถึงชอบการเล่นงิ้ว <3

[SilverCloud]

ด้วงคิดว่าคุณชายฮัวเหมาะกับบทตัวนางที่สุดแล้วค่ะ คนงามก็ต้องคู่กับบทงามๆ ชอบตรงที่เปรียบการแต่งหน้าเหมือนการใส่หน้ากากปิดบังตัวตนจังเลยค่ะ