[OS]Requiem for you [พานจื่อ] *สปอยล์เล่ม10*

[Narakas]

สปอยล์เล่ม 10 เต็มๆ

ฟิคพี่พาน กรุณาทำใจก่อนอ่าน




Requiem for you, brother.

มอบแก่พี่พานจื่อ พี่ชายผู้กล้าหาญ ผู้ปกป้องคุ้มครอง ผู้อ่อนโยนต่อนายน้อยสามและภักดีต่ออู๋ซั่นเสิ่ง

Tawan Narakas

เขารู้อยู่แล้ว...ว่าเส้นทางของโจรขุดสุสานมักมีจุดจบไม่สวย...
แต่เพื่อชายผู้มีพระคุณต่อเขา ไม่ว่าจะบุกน้ำลุยไฟเขาก็ยินยอมพร้อมทำทั้งนั้น...
ทั้งชีวิตนี้เขามอบให้ชายที่ชื่ออู๋ซั่นเสิ่งไปแล้ว...
เขาจะปกป้อง คุ้มกัน และกำจัดอุปสรรคสิ่งกวนใจทั้งหลายให้แก่ ‘พี่สาม’ เอง

อา...
ทั้งๆ ที่ตั้งใจไว้แล้ว...ว่าจะพลีชีพเพื่อพี่สามเท่านั้น...
แต่เขากลับต้องมาจบชีวิตเพราะพี่สาม ‘ตัวปลอม’ ซะนี่...
แต่ก็ช่างมันเถอะ...

ก็นายน้อยเป็นคนสำคัญของพี่สามนี่นา...

ตอนที่อยู่ในซอกหิน เขาได้ยินเสียงปลุกสติให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง มันเป็นเสียงอันคุ้นเคย

เสียงของนายน้อย...

เขาลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก มองผ่านซอกหินเพ่งไปในความมืด แล้วก็พลันเห็นอู๋เสียที่สวมหน้ากากอู๋ซั่นเสิ่งยืนอยู่ท่ามกลางเส้นด้ายที่แขวนกระดิ่งหกเหลี่ยมไว้เต็ม

นายน้อย...คุณยังมีชีวิตอยู่หรือ...

ตั้งแต่ตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา...ตั้งแต่แรก...เขาคิดว่านายน้อยผู้นี้ไม่เหมาะที่จะเป็นโจรขุดสุสานเลย ทั้งนิสัย ไหวพริบ ทักษะหนอนหนังสือของเขาไม่เข้ากับโลกมืดพรรค์นี้ ทั้งยังใสซื่อ บางครั้งก็ดื้อรั้นจนทำให้ตัวเองและคนรอบข้างเกือบตายมาหลายหน
เขาก็เคยเกือบตาย...
จนตอนนี้คงได้ตายจริงๆ แน่แล้ว...
เขาพยายามเปล่งเสียงเรียก แต่เสียงที่ออกมามีแต่งเสียงแห่งความทรมาน เขาจึงเอื้อมมือไปเปิดไฟฉาย กัดฟัดระงับความเจ็บปวดแล้วพยายามเปล่งเสียงอีกครั้ง
“นายน้อย!”
อู๋เสียพลันสะดุ้งเฮือกก่อนจะหันมา “พี่พาน!”
“นายน้อย รีบออกไป” เขาพูดได้แค่นั้น แล้วก็ไอออกมาเป็นชุด
อู๋เสียร้อนรนถามสภาพของเขา แต่เขากลับขอบุหรี่ ครั้นอู๋เสียจะเข้ามาช่วย เขาก็ห้ามไว้

นายน้อย...คุณนี่ห่วงคนอื่นไม่ดูสถานการณ์ตัวเองเหมือนเดิมเลยนะ...

เขารับรู้ความรู้สึกบนแผ่นหลังที่อยู่ในซอกหิน สัมผัสได้ว่าผิวหนังเริ่มเปลี่ยนสภาพแล้ว...
อีกไม่นานเขาก็จะถูกฝังโดยสมบูรณ์...แล้วกลายเป็นพวกเดียวกับตัวประหลาดในหิน
เขาไม่ยอมเป็นเหมือนพวกมันหรอก
เขาขอบุหรี่อีกครั้ง อยากสูบมันเป็นครั้งสุดท้าย สูดให้เต็มปอดที่เจ็บปวดราวกับจะแตกสลาย
ถือว่าเป็นรางวัลตัวเองก่อนตาย...
แต่นายน้อยของเขากลับโยนบุหรี่กับไฟแช็คมาให้จุดเองเสียอย่างนั้น บุหรี่ตัวนิดเดียวโยนเข้ามาในความมืดก็หายวับไป หาไม่เจอ

นายน้อย...คุณนี่มันจริงๆ เลย

"นายน้อย คุณจะช่วยจุดบุหรี่ก่อนโยนมาไม่ได้หรือ"
เวลาเหลือไม่มากแล้ว เขาจึงไม่สนเรื่องบุหรี่เปลี่ยนมาขอปืนแทน เมื่อได้ปืนเขาก็หัวเราะ จากนั้นก็ไล่ส่งอู๋เสียให้รีบไป
“นายน้อย ไปได้แล้ว”
“อย่าเร่งผม ทางข้างหน้าไม่ได้ไปง่ายๆ เหมือนกัน ถ้าผมตายไป เราก็ได้เป็นเพื่อนระหว่างทางไปยมโลกด้วยกัน”
เขานึกอยากหัวเราะ แต่รู้สึกอ่อนล้าเหลือเกิน
“นายน้อย มีพานจื่ออยู่ทั้งคน มีหรือจะให้นายน้อยต้องเดือนร้อน”

ถ้าพานจื่อยังอยู่ ไม่ว่าอะไรก็ทำอันตรายนายน้อยไม่ได้หรอก...
สุดท้าย...ขอเป็นผู้คุ้มกันคุณอีกสักครั้ง...

“พี่จะทำอะไร” อู๋เสียถาม แต่เขาไม่ตอบ พูดว่า “คุณเดินหน้าไปเลย นายน้อย ก้าวให้ยาวๆ ทำใจกล้าๆ มุ่งไปอย่าได้เหลียวหลัง”
อู๋เสียนิ่งงันไปชั่วครู่แล้วสืบเท้าไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง แต่ก็ไม่พ้นโดนเส้นด้ายเส้นหนึ่ง พานจื่อยกปืนขึ้นทันที เขายิงกระดิ่งหกเหลี่ยมบนเส้นด้ายเส้นนั้นก่อนที่มันจะได้ทันส่งเสียง
“ทำใจกล้าๆ มุ่งหน้าไปเลย!” เขาพูดอีกครั้ง
ยามที่นายน้อยของเขาถูกโดนเส้นด้าย ปืนก็ถูกเหนี่ยวไกทันที
จวบจนเห็นนายน้อยของตนเดินไปจนสุดสะพานเข้าสู่เขตปลอดภัย แล้วหายไปจนลับตา เขาก็สำรวจกระสุน

อา...เหลือหนึ่งนัดพอดี...โชคดีชะมัด...

เขาหลับตา ยกปืนขึ้นจ่อหัว

พี่สาม...ชีวิตของพานจื่อในชาตินี้หมดสิ้นอายุขัยแล้ว...หากชาติหน้ามีจริง ขอให้ผมได้เกิดมารับใช้พี่อีกครั้ง...

เขาหัวเราะน้อยๆ
ขนาดพระเจ้าเขายังไม่เชื่อ อีกทั้งยังทำอาชีพขุดดินคลำทอง ไม่เกรงใจคนตาย ไม่กลัวบาปกรรม ยังจะมีหน้ามาหวังถึงชาติหน้าอีกหรือ...
เขาหลับตาลงช้าๆ
แล้วเหนี่ยวไก

เปรี้ยง!


------------------------
เจิมกระทู้แรกด้วยฟิคนี้
ตอนที่เขียนเรื่องนี้แค่เริ่มก็น้ำตาไหล เขียนไปกลางเรื่องก็น้ำตาไหลค่ะ... (แต่ตอนอ่านน้ำตาไม่ไหลซะงั้น...)

พานจื่อเป็นตัวละครอีกตัวหนึ่งที่ชอบค่ะ เล่มแรกยังไม่เท่าไหร่ แต่พอถึงวังงูเมืองปีศาจเล่มห้าแล้วกร๊าวมาก พี่พานทุ่มมาก หนูรักพี่พานนนนน พี่คือผู้เสียสละโดยแท้จริง

[bloodnine]

(เพิ่งอ่านเล่ม 10 จบสดๆ).. แง้T T น้ำตาไหลพรากค่ะ.. อาเฮียไม่น่าเลยจริงๆ.. แต่คิดอีกแง่ อาเฮียก็ได้ตามอาสามไปละเนอะ (._.)..
ฝันดีนะคะเฮียTvT

[kuramajoy]

โอยพานจื่อนายมันคนดีของคนดี
นายคือพระรองที่ดันนาเงอกแท้ๆ
ฮือ ถ้าไม่มีนาย
นายมาทั้งที่รุ้ว่าจะตายทั้งชีวิตนี้มอบให้สกุลอู๋จริงไ
อยากอ่านคู่พานจื่อ อาสามเลยนะ

[gaaraclub]

ตอนพี่พานนี่น้ำตาไหลเลยค่ะ T_T ฮือออออออออ