[OS] #dmbjdaily (สาม) "สามช่วงของชีวิต" [ฮัวเสีย]

[karnzaya]

#dmbjdaily หัวข้อ "สาม"
สามช่วงของชีวิต


คนเรานั้นมีสามช่วงเวลาชีวิต

ช่วงแรกคือวัยเด็ก วัยแห่งความฝันและความสนุกสนานรื่นรมย์

ช่วงที่สองคือวัยผู้ใหญ่ วัยแห่งความรับผิดชอบและการสร้างครอบครัว

ช่วงที่สามคือวัยชรา วัยแห่งบั้นปลายชีวิต

เมื่อสังขารเราเริ่มโรยรา เราต่างคาดหวังให้มีใครสักคนอยู่เคียงข้างจนวินาทีสุดท้าย

----------

“นายยังจำตอนพวกเราเป็นเด็กได้ไหม” ฤดูร้อนแรกที่เราคบกัน ผมถามอู๋เสียออกไปอย่างนั้น

เขาพยักหน้า สีหน้าเหม่อลอยยามหวนนึกถึงอดีต

“ตอนเด็ก ๆ นายทำฉันเชื่อสนิทใจเลยว่านายเป็นผู้หญิง พอเห็นฉันชอบอยู่คนเดียวนายกับซิ่วซิ่วก็คอยมาเกาะแกะรอบตัวฉันอยู่เรื่อย จนเคยโดนแซวว่าเนื้อหอมแต่เด็กด้วยนะ” ผมได้ฟังก็หัวเราะ แกล้งคว้ามือเขามาจุมพิตเบา ๆ พลางเอ่ยหยอกล้อว่า

“ตอนนี้ก็ยังหอมเหมือนเดิมนั่นแหละ” เพียงได้เห็นใบหน้าแดง ๆ ของเขา ผมก็พอใจมากแล้ว อู๋เสียหลบตาผม รีบพูดเบี่ยงประเด็น

“ที่สำคัญใครก็ไม่รู้เคยมายื่นดอกไม้ให้ฉันแล้วสารภาพรัก” อู๋เสียกำลังขุดหาเรื่องมาทำให้ผมอายบ้าง แต่ผมกลับตอบเขาไปหน้าตาเฉย

“ฉันไง จำได้ว่าหลังสารภาพแล้ว นายรับดอกไม้แล้ววิ่งหายไปเลย ไอ้ฉันก็คิดว่าอกหัก แอบไปนั่งเศร้าตั้งนาน สุดท้ายวันต่อมานายกลับเป็นคนมาบอกฉันว่า ‘โตขึ้นแต่งงานกันนะ’ ”

หลังจากเป็นฝ่ายอายจนหน้าร้อนอีกครั้ง เขาก็ทำเฉไฉแล้วชวนผมไปทานข้าวนอกบ้านแทน

----------

“นายยังจำตอนที่เราเจอกันอีกครั้งได้ไหม” ฤดูร้อนที่สองที่เราคบกัน ผมนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ จึงยกมาเป็นหัวข้อสนทนา

อู๋เสียยิ้มแห้ง คงเพราะหลังการพบกันครั้งนั้นพาให้เกิดเรื่องมากมาย ทั้งเรื่องที่ภัตตาคารซินเย่ว์ และเรื่องวุ่นวายไม่น่าอภิรมย์ทั้งหลาย “ทีแรกฉันจำนายไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”

“ก็สมควรอยู่” ผมยอมรับ แล้วยิ้มจาง ๆ “แต่ฉันจำนาย...ได้เสมอ”

อีกฝ่ายพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด ผมมองท่าทางนั้นอย่างขำ ๆ อู๋เสียน่ารักมากก็ตรงนี้ เขินง่ายแต่ชอบทำเป็นว่าตัวเองไม่ได้เขิน

“นายช่วยฉันตั้งเยอะแยะ ถึงจะบอกให้ฉันดูแลตัวเอง แต่สุดท้ายก็เป็นคุณชายเก้าที่ยื่นมือมาช่วยทุกที” ผมกะพริบตา โอเค ต้องยอมรับว่าเขาทำให้ผมรู้สึกขัดเขินขึ้นมาเป็นครั้งแรก ไม่ใช่เพราะประโยคง่าย ๆ ไม่กี่ประโยคนั่น แต่เป็นเพราะนายน้อยสามของผมตอนนี้ทำหน้าตาน่ารักสุด ๆ ต่างหาก

สีหน้าและแววตาที่สื่อถึงคำว่า “ขอบคุณ” นั้นน่ะ...

ผมทำตามที่ใจตนเองสั่ง เชยคางเขาขึ้นมา เราสบตากันครู่หนึ่ง ก่อนที่อู๋เสียจะเป็นฝ่ายหลับตาลง

เราจูบกันเนิ่นนาน

---------

“อู๋เสีย...” ฤดูร้อนที่สามที่เราคบกัน ผมเรียกชื่อครั้งเดียวเขาก็หันมา

“คนเรามีสามช่วงเวลาชีวิต... วัยเด็ก วัยผู้ใหญ่ และวัยชรา” ผมกล่าว อีกฝ่ายมองผมอย่างสนใจ “ฉันแค่อยากรู้...”

ผมเว้นช่วง ดึงเขาเข้ามาในอ้อมกอด แล้วถามด้วยน้ำเสียงจริงจังมั่นคง

“นายจะช่วยอยู่กับฉัน... จนถึงช่วงเวลาที่สามของชีวิตเลยได้ไหม”

คำตอบที่แผ่วเบาทว่าชัดเจน เพียงเท่านี้หัวใจผมราวกับถูกเติมเต็ม

----------

ฤดูร้อนครั้งต่อมา ผมไม่จำเป็นต้องถามย้ำกับเขาอีกแล้ว

ไม่ว่าผ่านไปอีกกี่ปีต่อกี่ปี คำตอบอู๋เสียก็ยังแสดงชัดผ่านทางการกระทำของเขา

----------

คนเรานั้นมีสามช่วงเวลาชีวิต

ช่วงแรกคือวัยเด็ก วัยแห่งความฝันและความสนุกสนานรื่นรมย์

ช่วงที่สองคือวัยผู้ใหญ่ วัยแห่งความรับผิดชอบและการสร้างครอบครัว

ช่วงที่สามคือวัยชรา วัยแห่งบั้นปลายชีวิต

เมื่อสังขารเราเริ่มโรยรา เราต่างคาดหวังให้มีใครสักคนอยู่เคียงข้างจนวินาทีสุดท้าย

สำหรับผม อู๋เสียคือคนคนนั้น


---END---


281 days left.
เราอ่านทวนแล้วขนลุก แบบว่าเราเขียนอะไรลงปายยยยย ฮือว์ #ปิดหน้าอาย
ทีแรกเราว่าจะเขียนฟิครั่ว ๆ แต่แล้วอยู่ ๆ คำว่า "สามช่วงเวลา" มันก็ผุดขึ้นมาในหัว ///w\\\
รู้สึกผิดคาร์เบา ๆ ต้องขออภัยด้วยนะคะ ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยน้า :3

[karnalone]

หวานนน น่ารักมาก ชอบค่ะ

รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของทั้งคู่

ไม่ผิดคาร์นะคะ เพียงแค่อู๋เสียดูเขินง่ายขึ้น น่ารักมากกกกกกกกก

ช่วงที่สามของชีวิตคุณชายเก้าจะมีนายน้อยสามอยู่ข้างๆ ด้วยแน่นอนค่ะ

[Mill]

โอ๊ย ตายแล้ว ตายแล้ว ตายแล้ว
*ปิดหน้าเขินแทน*
หวานมากกกกกกกกกกค่ะ ; ;
โฮฮฮฮฮฮ น่ารักกกจังเลยยยยยย
เป็นฮัวเสียที่มุ้งมิ้งมาก โอ๊ยแง
ดีใจแทนคุณชายเก้าเลย

[uxmishi]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ในที่สุดก็มีฮัวเสียที่สมหวังงงงงงง ><
แง๊ อยู่ด้วยกันจนวันสุดท้ายเลยนะ

[kampe]

กรี๊ดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดด กรี๊ดดดดด
ฟิคนี้เสี่ยวฮัวไม่อกหัก เป็นแรร์ไอเท็มที่เลอค่า
น่ารักก ฟินละลายฟกเฒวยวฝทักห

[SayWindy]

กรี๊ดดดดดด โรแมนติคคคคคคคคคคค /////////// เขินรัวๆ

[MinMin]

นานๆจะเจอฟิคที่คุณชายเก้ามีความสุข
โฮววววววววววววว ดีใจจังเลยยยยยยย

ขอบคุณสำหรับฟิคหวานๆค่ะ

[Dreamy]

กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
คุณชายเก้าโรแมนติคมากมาย ฮรือออออออ เขินแทนนายน้อย
พูดอย่างนี้ขอแต่งงานทางอ้อมรึเปล่าคะคุณชาย ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

[Naitear]

แงงงงงงงง ในที่สุดเสี่ยวฮัวของเก๊าก็แฮปปี้เอนดิ้งซะที แงงงงงงง ;//w//;

โรแมนติกมากๆเลยค่ะะะ สำหรับเราคำว่า'เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป'ยังไม่น่ารักเท่า'เราจะแก่ไปด้วยกันนะ'เลยย ฮืออออออ ฟิคนี้เติมเต็มมากค่ะ อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ Y v Y (ทีแรกแอบคิดอยู่เลยว่าตอนจบจะดราม่ามั้ย //ฮา) โอ๊ยชอบมากๆค่ะะ แต่งอีกนะคะะะะะ

[roro]

ในที่สุดเสี่ยวฮัวก็สมหวังแล้ว *หุงข้าวแดง*

[meanato]

เสี่ยวฮัวดีใจด้วยนะ เรามักจะเจอแต่เรื่องที่นายไม่สมหวัง เพราะความยึดติดของนายน้อย//ชูป้ายฮัวเสีย

[Narakas]

แงงงง ไม่ได้ตามบอร์ดหลายวันเกือบพลาดนะเนี่ยยยย

เกือบพลาดฟิคนี้ไปได้ไงงงง ฮัวเสียแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งงง

คืนความสุขให้พระรองสินะคะะะะ

[PHRAPRAI]

ตาย ตาย ตาย คนอ่านอย่างเราเนี่ยแทบตายไปเลยค่ะ อะไรมันจะหวาน จะฟินปานนี้ อ่านฟิคเรื่องนี้ด้วยความตื้นตันสุดๆไปเลยแหละค่ะ ในที่สุดก็มีฟิคที่เสี่ยวฮัวสมหวัง หวานเจี๊ยบกับเขาบ้างแล้ว //โบกป้ายไฟฮัวเสียรัวๆเลยค่า

[tear]

หวานนนนนนนนนนนนนนนนน ข้าตายแล้วววววว

รู้สึกได้รับการฮีล หลังอ่านฮัวเสียดราม่ามาติดๆ กัน ฮือออออ