[OS] #dmbjdaily (สอง) "ของคู่" [ฮัวเสีย]

[karnzaya]

#dmbjdaily หัวข้อ "สอง"
ของคู่


ผมเตือนตัวเองว่าจะไม่มาเดินช็อปปิ้งกับเสี่ยวฮัวอีกเป็นครั้งที่สอง

"นี่ นายชอบตัวไหนมากกว่ากัน" เสี่ยวฮัวยกเสื้อสองตัวขึ้นมาตรงหน้าผม ซ้ายขวาลายเสื้อไม่ต่างกันนัก ผมจึงตอบปัด ๆ

"นายใส่แล้วขึ้นเหมือนกันหมด ดังนั้นเลือกมาสักตัวเถอะ"

เสี่ยวฮัววางเสื้อทั้งสองตัวลง ยิ้มให้ผม แล้วพูดว่า

"งั้นก็ได้ ไปร้านอื่นกัน" เขาไม่ซื้อแต่จูงมือผมออกมาจากร้านนั้นแทน

เป็นร้านที่สามแล้วที่เขาทำอย่างนี้ ผมถึงกับเกาหัวแกรก ๆ ไม่เข้าใจเจตนาคุณชายเก้าแม้แต่นิด สุดท้ายจึงเลิกคิดแล้วยอมให้คุณชายเก้าลากเข้าร้านที่สี่แต่โดยดี

เสี่ยวฮัวทำเหมือนเดิม เลือกเสื้อมาทีละสองตัวให้ผมเทียบ พอผมตอบอย่างขอไปที เขาก็เดินไปเลือกมาใหม่ แถมบางครั้งเจอลายที่ผมชอบแต่เขาไม่ชอบก็ยังเรื่องมากไม่ยอมซื้อ ผ่านไปนาน ๆ เข้าจึงอดถามขึ้นมาไม่ได้

"นี่นายทำอะไรกันแน่เนี่ย"

เสี่ยวฮัวอมยิ้ม ไม่ตอบคำถามผมแต่กลับเลื่อนสายตาไปอีกทางหนึ่งแทน

ผมมองตามเขา เห็นชายหญิงคู่หนึ่งกำลังเลือกเสื้อคู่รักกันกะหนุงกะหนิง พลันรู้สึกใบหน้าตนเองร้อนวูบขึ้นมา

"แค่คิดว่า... เสื้อคู่รักมันออกจะน่าขนลุกไปหน่อย เลยเปลี่ยนมาเป็นเสื้อลายเหมือนกันแทน แต่ดูเหมือนเราจะหาเสื้อที่ชอบตรงกันยากเนอะ ว่าไหม?"

"นั่นสินะ เอ้ย! ไม่ใช่แล้ว! มันก็น่าขนลุกทั้งคู่นั่นแหละ ฉันไม่ใส่เด็ดขาด!" เสี่ยวฮัวหัวเราะ ไม่ถือโกรธคำพูดของผม

"งั้นไปหาของคู่อย่างอื่นกัน" ว่าแล้วคนงามก็ดึงมือผมให้เดินตามไป

ระหว่างการตระเวนหา "ของคู่" ผมสะดุดตากับที่ห้อยมือถือลายดอกไม้ที่แขวนโชว์อยู่ในร้านเล็ก ๆ แต่เนื่องจากคุณชายเก้าผลุบหายเข้าร้านอื่นไปแล้ว ผมละสายตาจากมันแล้วเดินตามเขาเข้าไป

หลังเดินกันอยู่นาน ตกเย็นเรากินข้าวที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง หลังทานเสร็จผมสั่งของหวานต่อ อันที่จริงผมกะจะสั่งให้เสี่ยวฮัว แต่อยู่ ๆ เขาก็ขอตัวไปไหนไม่รู้ ดังนั้นของหวานชิ้นนี้ผมจึงต้องจัดการเอง

เซี่ยอวี่ฮัวกลับมาภายในสิบนาที ผมไม่ทันอ้าปากถามว่าหายไปไหนมา เขาก็ยื่นบางสิ่งให้ผมที่เลิกคิ้วมองอย่างประหลาดใจ
"นี่..."

ตรงหน้าผมคือที่ห้อยมือถือลายดอกอิงฮวาสีชมพูอ่อน ลายเดียวกับที่ผมเห็นในร้านเล็ก ๆ ร้านนั้น

"ทำไมนายรู้" ผมอดถามไม่ได้

เสี่ยวฮัวยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ระยะห่างที่ลดลงทำให้ใจผมเต้นถี่รัว

"ฉันเห็นตอนนายมองมัน ทีแรกคิดว่าจะเดินไปเรื่อย ๆ ก่อน ดูว่ามีของที่นายชอบมากกว่านี้มั้ย แต่นายท่าทางชอบเจ้านี่มากที่สุด" คำตอบของเขาแสดงให้เห็นว่าเสี่ยวฮัวสังเกตผมอยู่ตลอดเวลา จะเรียกว่าใส่ใจดีไหมนะ

ผมถามต่อไปอีกว่า "แล้วไหนของคู่?"

เขายิ้มหวาน ล้วงโทรศัพท์สีชมพูของตนขึ้นมาโชว์ ที่ห้อยมือถือลายดอกอิงฮวาสีขาวห้อยอยู่กับมือถือเขา

ผมชอบลายดอกไม้สีชมพูเพราะมันทำให้นึกถึงเสี่ยวฮัว แต่ไหงดอกไม้สีขาวทำให้เขานึกถึงผมได้ล่ะเนี่ย

"คุณชายเก้าอุตส่าห์ซื้อให้ทั้งที ไม่มีของตอบแทนเลยหรือ" ผมทำหน้าเหวอ มองคนทวงของตอบแทนดื้อ ๆ แถมยังชูสองนิ้วขึ้นมาอีก

"หา! สองอย่างเลยเหรอ" เขาส่ายหัว "เอ่อ... สองร้อยหยวน ไม่ใช่สิ"

เสี่ยวฮัวเอามือแตะริมฝีปาก คลี่ยิ้มงดงามพลางเอ่ยเฉลย

"จูบสองที"

ไม่เปิดโอกาสให้ผมพูดต่อ คุณชายเก้าโน้มใบหน้าเข้าใกล้ ผมเผลอหลับตาแน่น

สัมผัสนุ่มนวลที่แก้มทำให้ผมลืมตามอง เห็นสีหน้าขบขันของอีกฝ่าย เสี่ยวฮัวผละจากแก้มผมไปแล้ว นั่งยิ้มหวานเหมือนเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมลูบแก้มตัวเองงง ๆ

"ติดไว้ก่อน รอกลับบ้านฉันค่อยทวงแล้วกันนะ"

ใบหน้าร้อนผ่าวอย่างช่วยไม่ได้ เพราะรู้สึกได้ว่าการ "ทวง" ของเขาคงจะมีการเอาเปรียบผมมากกว่าจูบแน่ ๆ ผมโวยวายใส่เขาลั่นแก้เขิน

"ใครกลับบ้านนาย ฉันจะกลับหังโจวแล้ว"

เสี่ยวฮัวหัวเราะ "ถ้ายังไม่ได้ของตอบแทน อย่าหวังว่าฉันจะให้นายน้อยสามกลับเลย"

โอเค เรื่องราวหลังจากนี้ผมขอไม่พูดถึง

แต่ผมสาบานเลยว่า... จะไม่มาช็อปปิ้งกับเสี่ยวฮัวเป็นครั้งที่สองเด็ดขาด!


---END---


282 days left.
ฟิคแรกของเราที่ลงในบอร์ดค่ะ ก่อนหน้านี้มัวแต่อายไม่กล้าลง ตอนนี้ไม่อายแล้ว #ยังไง
บางคนอาจจะเคยเห็นฟิคนี้ในทวิตแล้ว ทีแรกจั่วหัวว่าเป็น Short Fic ด้วย แต่ไป ๆ มา ๆ คิดว่าน่าจะเป็น One Shot มากกว่าแฮะ orz
เราเขียนฟิคไม่เก่งเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เขียนแต่แดรบเบิ้ล เวิ่นสั้นๆ แล้วจากไป ๕๕๕๕ ถ้าทุกท่านชอบจะดีใจมากเลยค่ะ ♥

[Naitear]

ฮัวเสียมุ้งมิ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง U/////v/////U #วิ่งมาก่อนเลยค่ะ #ฮา

ฮือออออ อ่านแล้วเขินมากเลยค่ะ เขินที่เสี่ยวฮัวใส่ใจนายน้อยตลอด จะใช้ของคู่ด้วยกัน แอบสังเกตนายน้อยแล้วก็ไปซื้อมาให้ แล้วก็รางวัล 'จูบสองที' ////// แงงงงงง้ #สครีม

ชอบมุมมองที่นายน้อยมีต่อเสี่ยวฮัวด้วยค่ะะ 'ดอกไม้สีชมพูทำให้ผมนึกถึงเขา' แล้วใจเต้นด้วย อะไรกันคะแงงงง /////////

ประโยคสุดท้ายทำด้วงนิพพานมากค่ะ เทียนเจินพูดถึงหน่อยก็ได้นะคะ ด้วงอยากรู้----------- #โดนพลองตี

ขอบคุณสำหรับฟิคฮัวเสียน่ารักๆนะคะ Y//v//Y รู้สึกช่วงหลังฟีลฮัวเสียที่ตัวเองมีมันหน่วงมาก (<< ทำตัวเองเองแท้ๆ //ฮา) ฟิคช่วยกู้คืนกลับมาได้แล้ว แฮ่ #หัวใจพองโต

[uxmishi]

ฮวากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก //ข่วนจอคอมอย่างบ้าคลั่ง

นี่มัน.....นี่มันน่ารักมากๆเลยค่ะ TAT แง๊ ฮือออออออ อยากอ่านฮัวเสียหวานๆแบบนี้เยอะๆ รอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ ><

[uglygirl]

ถือเป็นการแลกเปลี่ยนไงคะนายน้อย
นายน้อยได้ของ เสี่ยวฮัวก็แค่ได้สิ่งตอบแทนเล็กๆน้อยๆ พอให้ชุ่มชื่นหัวใจ
เนอะๆ เสี่ยวฮัวเนอะ

[uglygirl]

ถือเป็นการแลกเปลี่ยนไงคะนายน้อย
นายน้อยได้ของ เสี่ยวฮัวก็แค่ได้สิ่งตอบแทนเล็กๆน้อยๆ พอให้ชุ่มชื่นหัวใจ
เนอะๆ เสี่ยวฮัวเนอะ

[Mill]

โฮฮฮฮฮฮ น่ารักมากค่ะะะะะ
แอบรู้สึกว่าใช่ตรงที่ถ้าเป็นเสี่ยวฮัวน่าจะช่างสังเกตอยู่ตลอดจริงๆ
ช้อปปิ้งกันมุ้งมิ้งเหลือเกินนนน ////////

[meanato]

รู้สึกว่าตอนนี้เสี่ยวฮัวดูมีความสุขมากเลย

[leralalita]

/กรี๊ดเลย

โอ้ยน่ารักมากค่ะะ ;; 7 ;; )//// โฮฮฮฮฮ ไม่ไหวแล้ว น่ารักจริงๆแงงง เสี่ยวฮัวยิ้มๆนี่ใจจะวายตายลงตรงนี้เอาฟฟฟฟ อ่านๆแล้วเหมือนเสี่ยวฮัวจะเอาแต่ใจ แต่จริงๆตามใจนายน้อยมากเลยค่ะ ที่สังเกตุอยู่ตลอดนี่ก็ ฟฟฟ โอยย

สองทีอะไรกันนน ไม่พอออ //// เสี่ยวฮัวคนโกง มัดจำเฉยเลย นั่นดอกเหรอคะ กำไรสินะ เก็บกำไรเลยนะ ฮึ่ย นายน้อยจะได้กลับไหมน้อ โฮฮ//////

ขอบคุณสำหรับฟิคมากๆเลยนะคะ///

[tear]

โอ๊ยเอร๊ยแอร๊ยยยยย มันหวานมากค่ะะะะะะะ//ตบโต๊ะ

เสี่ยวฮัวคอยสังเกตนายน้อยอยู่ตลอดเลยสินะคะะะะะะะะะะะ

อิจฉานายน้อยขึ้นมาเลย ฮา

[ennewiis]

น่ารักกกกกกกก!!! น่ารักมากมายมหาศาลเลยค่ะ!

ชอบเวลาคุณชายเก้าแกล้งนายน้อย ให้ความรู้สึกง่าแกล้งเพราะเอ็นดูนะ แล้วนี่อะไรกัน ยังมีหาของคู่กันอีก โอย... น่ารักจนใจสั่นไปหมดเลยค่ะ

แล้วเสี่ยวฮัวก็ช่างสังเกตนะคะ ขนาดหายไปร้านอื่นยังสังเกตเห็นว่าอู๋เสียชอบอะไร แหม๊ะๆ โรแมนติกจริงๆ

ชอบฟิคน่ารักๆ แบบนี้มากเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ