[Drabble] #dmbjdaily หัวข้อ (สอง) เริ่มจากนับหนึ่ง [อู๋ซันเสิ่ง/อู๋อีฉยง/อู๋เอ้อร์ไป๋]

[Lin_ChaCHa]

เริ่มจากนับหนึ่ง



หมายเหตุ : หัวข้อ 'สอง' ต่อข้างล่างจ้าา

[Drabble] #dmbjdaily


หัวข้อ (หนึ่ง) 282 days left  
[อู๋ซันเสิ่ง/อู๋อีฉยง/อู๋เอ้อร์ไป๋]

อู๋ซันเสิ่งไม่กลับบ้านมาสามเดือนแล้ว
ไม่มีใครรู้ว่าไปคว่ำกรวยขุดดินอยู่ที่แถวไหน แต่เงียบหายไม่ส่งข่าวคราวมาสามเดือนแล้ว
ทุกคนในบ้านชาชินกับการหายตัวไปเช่นนี้ แต่ลางสังหรณ์บางแห่งในใจกลับกระซิบอย่างเงียบงัน

บางทีอะไรๆ นับจากนี้อาจไม่เหมือนเดิม






เขาไม่รู้ว่าเจ้ารองรู้หรือเปล่า

ไม่สิ...
เขาว่ามันรู้แน่ๆ ฉลาดเป็นกรดขนาดนั้น

"เจ้าสาม..."

มือเรียวยาวที่ไม่สากกร้านแดดลม มือของนักศึกษา
ม้จะไม่ได้นุ่มนิ่มเหมือนมือหญิงสาว แต่หากเทียบกับมือหยาบๆ ที่จับเสียมขุดดินแล้ว ย่อมต่างกันราวฟ้ากับเหว

ใบหน้าแสนซื่อและอ่อนโยนใจดีเช่นที่เห็นทุกคราว ยามกลับมากำลังมองเขาอยู่
หัวใจที่โลดเต้นระรัวกับการใช้ชีวิตแขวนบนเส้นด้ายมาชั่วนาตาปีพลันสงบอย่างประหลาด

หนึ่ง... สอง... สาม...

"พี่ใหญ่เองเรอะ"

หนึ่ง...
ถามทั้งที่รู้แน่แก่ใจ ถามเพียงเพื่อกลบเกลื่อนร่องรอยที่ตกตะกอนอยู่ข้างใน


Fin.

[Drabble] #dmbjdaily


หัวข้อ (สอง) 281 days left
[อู๋ซันเสิ่ง/อู๋อีฉยง/อู๋เอ้อร์ไป๋]

เจ้าสามกลับบ้านมาในสภาพสะบักสะบอมตามปกติ นอนพิงประตูหน้าบ้านเหมือนเศษผ้าขี้ริ้วเก่าๆ

คนเจอเป็น 'พี่ใหญ่' ที่ออกไปเปิดบ้านตอนเช้าพอดี

ใบหน้าอิดโรยอ่อนล้า หากดวงตาที่แห้งผากกลับเหมือนดินที่ชุ่มไปด้วยน้ำฝน ในพริบตาที่เสียงแหบโหยนั่นเอ่ยเรียก

"พี่ใหญ่เองเรอะ"

ไม่ว่าจะไปไกลสักแค่ไหน...

นี่อาจเป็นเหตุผลหนึ่งก็ได้ที่เจ้าสามสามารถวิ่งออกไปอย่างไม่เหลียวหลัง ไร้พะวังหรือห่วงใดให้กังวล

สอง...
วิ่งไปสุดฝีเท้า เพราะสถานที่ที่ให้หวนคืนยังรออยู่ที่เดิมเสมอ

Fin.

[bloodnine]

(นอนซบเรือผี)... อินเซสรึ..

[SilverCloud]

//หยิบไม้พายถ่อแพลึกลับด้วยอีกคน// ขอโทษเตี่ยด้วยนะคะ ถึงเตี่ยจะมีลูกมีเมียแล้ว แต่มันกริ๊วกร๊าวไป~

[Lin_ChaCHa]

อีดิทเพิ่มหัวข้อ 'สอง' ที่เรปหัวกระทู้จ้าาาา

bloodnine
กึ่งๆ ค่ะ ไม่ถึงกับอินเซสต์ XD

SilverCloud
พายแต่เรือลึกลับกับเรือผีค่ะ ฮา
เกิดขึ้นเพราะเตี่ยน่ารักเกินไปปปป เตี่ยน่าร๊าก น่ารักนะคะ เป็นอารองกับอาสามเราก็โอ๋เตี่ย ฮา

[Naitear]

แงงงงง อาเตี่ยยยย T//v//T น่ารักคาวาอี๊มากค่ะ เราก็คิดไว้ตั้งแต่ตอนช่วงท้ายเล่มสิบว่าที่จริงแล้วเตี่ยก็เทียนเจิน ไม่สิ เผลอๆจะเทียนเจินยิ่งกว่านายน้อยด้วยซ้ำ แง

(ก็นายน้อยเขาโดนอิทธิพลจากอารองกับอาสามมานี่คะ ฮรุ่มมม สองคนนี้เป็นต้นเหตุให้นายน้อยของเราไม่ใสซะเลย /แต่ก็ไม่โกรธนะแงง 555555)

ชอบฟีลที่ว่าอาสามต้องออกไปผจญอะไรร้ายๆข้างนอกมาแต่สุดท้ายก็กลับมาที่บ้านอยู่ดีค่ะ (ทำไมกันนะเรามองว่ามันเป็นสายสัมพันธ์ครอบครัวมากกว่าแง) ส่วนตัวเราว่าอาสามคงคิดว่าบ้านเป็นที่ที่อยู่แล้วสบายใจที่สุดนะคะ ไม่ใช่เพราะบ้านเป็นบ้าน แต่เพราะเป็นบ้าน ที่อีฉยงกับเอ้อร์ไป๋รอให้ซันเสิ่งกลับไปอยู่

แงงง ดาเมจเรื่องปู่ๆอาๆทุกทีเลย T v T ปูเสื่อรอตอนสามค่ะ //สะบัดผ้าแล้วนั่งพับเพียบงามๆ

[Eclipse]

ความสัมพันธ์พี่น้องมันงดงามเหลือเกินค่ะ//ซับน้ำตา

โดยเฉพาะสามพี่น้องสกุลอู๋นี่น่ากรี๊ดกันทุกคนจริงๆ พี่ใหญ่คนซื่อกับพี่รองขาโหดที่น้องสามรับรู้ได้เสมอว่าต่อให้ตัวเองไปลงกรวยมุดดินหายไปนานแค่ไหน แต่เมื่อกลับบ้านก็จะมีพวกเขารออยู่เสมอ รู้สึกมุ้งมิ้งปนอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน T///T

[meanato]

ทำไมหนอ...เรากลับคิดว่าเป็นอินเซส//แจวแพต่อ

[Dreamy]

อื้อหือออออออออ เตี่ยขาาาาาาาา อบอุ่นมากมาย ฮรือออออออ อยู่ดีๆก็มีไม้พายปริศนามาอยู่ในมือ ต่อแพแปปนะคะ #โดนยิง