[Drabble] #Dmbjdailyqoute #Day289 #Day288 อู๋เหลาโก่วxจางฉี่ซาน 51

[bloodnine]

"เจ้าคิดว่ายังไง ?"

น้ำเสียงทุ้มเข้มของชายในเครื่องแบบดังขึ้นหลังจากวางถ้วยชาลงบนจานรอง ดวงตาคมกริบมองใบหน้าของคู่สนทนานิ่ง


อู๋เหลาโก่ววางเอกสารในมือลงหลังจากอ่านมันจนจบ เนื้อหานั้นเกี่ยวกับคนที่หวังสร้างปัญหาก่อกวนวงการธุรกิจที่เขาเป็นคนดูแลอยู่

..ธุรกิจกับคนตาย..

"เจ้าควรรู้จักทำอะไรบ้าง ไม่ใช่เอาแต่ตั้งรับ"น้ำเสียงนั้นดูคล้ายเย็นชาอยู่ในทีแต่คนฟังก็รู้ดีว่าจางฉี่ซานกำลังแสดงความเป็นห่วง

เห็นได้ชัดเจนกับการที่อีกฝ่ายถึงกับนำเอกสารมาให้ด้วยตัวเองทั้งที่จะให้คนอื่นนำมาให้เขาเองก็ได้แท้ๆ..

"เจ้ายิ้มอะไร"คนในเครื่องแบบขมวดคิ้วเล็กน้อยเนื้อความในเอกสารไม่ใช่เรื่องน่าตลกซักนิดอีกฝ่ายกลับยิ้มขึ้นมาเสียอย่างนั้น

แปลกคน..

"ข้ายิ้มในความลำเอียงของท่านน่ะ"

ก็เห็นถ้าเป็นคนอื่นเจ้าก็คงไม่วายให้คนอื่นไปส่งเอกสารให้อยู่แล้ว.. เนื้อความควรเป็นเรื่องเครียดแต่สำหรับเขามันก็เป็นเรื่องเล็กน้อย

ถึงสกุลอู๋จะคอยตั้งรับอยู่ตลอด แต่แท้จริงก็เหมือนกับมังกรหลับ.. ที่ถ้าตื่นเมื่อไหร่ไม่ว่าใครก็ต้องยำเกรง..

"ความลำเอียง.. ข้า..!?"เสียงที่กำลังเปล่งออกมากลืนหายลงไปในคอ จางฉี่ซานมองใบหน้าของอู๋เหลาโก่วด้วยแววตาตกตะลึง

..กับความอ่อนนุ่มที่สัมผัสริมฝีปากแผ่วเบา

"จางฉี่ซาน.."

น้ำเสียงทุ้มนุ่มหูพร่ำเรียก ดวงตาสองคู่สบกันนิ่งงัน จางฉี่ซานรู้สึกได้ว่าในดวงตาของอีกฝ่ายกำลังส่อแววเจ้าเล่ห์ผิดปกติจนน่าขนลุก

น่าขนลุกจนเขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะตอบโต้ยังไง

"ข้าก็คิดว่าบางที..คนเราทำอะไรต้องเป็นฝ่ายรุกบ้างเหมือนกัน"

"เจ้า.."

และนี่ก็เป็นครั้งที่สอง..กับการถูกช่วงชิงคำพูดไปของจางฉี่ซานด้วยริมฝีปากของคู่สนทนา..


หอบหิ้วจากทวิตมาลงบอร์ดค่ะ เรือแอบแรร์นิดๆเนอะะะะะะ

[Zeth]

แรร์จริงค่ะ...