#Dmbjdaily 54 days left : Candy [ลูกอมขจัดความเหนื่อย] (ผิงเสีย)

[natsume]

#dmbjdaily 54 days left : Candy

[ลูกอมขจัดความเหนื่อย]


เขารู้สึกว่าหนังตาของตัวเองกำลังจะปิด มันหนักๆยังไงชอบกล อู๋เสียทำแม้กระทั่งยกศีรษะตัวเองขึ้นตั้งตรงก็ยังทำไม่ได้ สุดท้ายเลยตัดสินใจนอนมันซะตรงนั้นนั่นแหละ จะยังไงนี่ก็บ้านเขา คงไม่มีบ๊ะจ่างตัวไหนหลุดเข้ามาได้หรอก
จำไม่ได้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น รู้แต่ว่าพอลืมตาตื่นขึ้นมา สิ่งที่เห็นก็คือใบหน้าของใครคนหนึ่งที่คุ้นเคยดี นอนอยู่ข้างๆ

เสี่ยวเกอ!!

เขาเกือบร้องลั่น ดีว่ายั้งตัวเองได้ทัน หมอนี่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่? แล้วเขามานอนที่ห้องตัวเองได้ยังไง?

แต่ด้วยสภาพของคนที่นอนอยู่นั้นดูอิดโรยและอ่อนแรงมาก ทำให้เขาไม่กล้าขยับตัว ด้วยกลัวว่าจะไปทำให้ตื่น
ไปทำอะไรมา? บังเกิดความสงสัยขึ้นในใจของนายน้อยสาม เพราะปกติแล้วไม่ว่าจงตักทรายคว่ำกรวยที่ไหน พ่อเมินโหยวผิงของเขา(?) ก็ไม่เคยมีสภาพย่ำแย่ขนาดนี้ให้เห็นมาก่อน แถมยังเป็นคนเดียวที่ดูสบายๆเสียด้วย เวลาลงกรวยด้วยกัน อ่อ ไม่นับตาแว่นดำนั่น

“นายไปไหนมาน่ะ?” พึมพำเบาๆแล้วนึกไปถึงเมื่ออาทิตย์ก่อนที่อยู่ๆเจ้าตัวก็มาบอกว่าจะออกไปข้างนอก ก็พอรู้แหละว่าไปลงกรวย และคราวนี้ก็มีหลักประกันที่เจ้าตัวบอกเองว่าจะไปซักอาทิตย์หนึ่งและจะพยายามกลับมาให้เร็วที่สุด แต่ก็ไม่ได้รู้ละเอียดว่าไปกันถึงไหน
จะยังไงก็แล้วแต่ ทำให้คืนสภาพก่อนท่าจะดี เคยอ่านหนังสือมาว่าเวลาเหนื่อยๆให้กินของหวานๆ อู๋เสียจึงเอามือควานไปที่ลิ้นชักแถวๆหัวเตียง เพราะจำได้ว่าเคยใส่ขนมเอาไว้กินเล่น สมัยที่ยังอ่านหนังสือดึกๆดื่นๆ

“เอ...อยู่ไหนนะ?” ฉับพลันเขาก็สัมผัสได้ถึงมือของอีกคนที่ตื่นมาก็อยู่ไม่สุขเอาเสียเลย

“ตื่นแล้วก็อย่ามาเนียนเสี่ยวเกอ” เขาหรี่ตาใส่อีกฝ่าย พ่อเรือพ่วงน่าเบือจึงลืมตาขึ้นมามองแต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา ซึ่งเขาก็ชินเสียแล้วกับท่าทีนั้น ได้แต่เอามือควานหาของที่ต้องการต่อไป

“นายหาอะไร?” สุดท้ายจางอากงก็ถามขึ้นมาจนได้ เพราะมองอยู่นานสองนานอู๋เสียก็ไม่ยอมหันมาสนใจสักที

“หาลูกอมน่ะ”

“ลูกอม?” น้ำเสียงประหลาดใจของร่างสูงทำให้ นายน้อยสามอดส่งเสียงหัวเราะออกมาไม่ได้
หมอนี่ไปอยู่ไหนมาไม่รู้จักแม้กระทั่งลูกอม... อ่อ! ลืมไป จางอากงแกมีสกิลการใช้ชีวิตระดับต่ำสุดนี่นะ

“เวลาเหนื่อยเขาให้กินของหวานๆน่ะ อ๊ะ! เจอแล้ว” ชายหนุ่มคว้าได้ลูกอมห่อสีเหลือง ขนาดกะทัดรัดพอดีคำ ขณะที่กำลังจะแกะเข้าปากสองนิ้วที่ยาวเป็นพิเศษก็คีบไปเสียก่อน จากนั้นลมหายใจของเขาก็ถูกช่วงชิงไปด้วยฝีมือของคนตรงหน้า

เมินโหยวผิงประกบปากลงมาโดยไม่ทันตั้งตัว ไม่มีแม้กระทั่งเสียงร้องห้าม และนายน้อยสามก็ยังคงตกใจไม่หาย

“อืม... หวาน หายเหนื่อยแล้ว” พอริมฝีปากที่รุกล้ำถูกถอนออกไป เจ้าคนหน้าตายตรงหน้าก็พูดออกมาหนึ่งประโยค แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไปเฉย ทิ้งอีกคนนั่งหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกอยู่บนเตียงคนเดียว

นานจนกระทั่งได้ยินเสียงพ่อเรือพ่วงเดินลงไปข้างล่างแล้วนั่นแหละ จึงได้ยินเสียงโวยวายบ้านแตกของเจ้าของบ้าน ที่อยู่ในอารมณ์ไหนก็ไม่อาจจะทราบได้ เพราะมันปนกันหลายอย่างเหลือเกิน

“หวานพ่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!”



Behind the scene

“เขาให้ใช้มุมกล้อง ใครใช้ให้นายจูบจริงวะ!” อู๋เสียโวยวายหน้าแดงก่ำ ควันออกหู มีเสี่ยอ้วนยืนลูบหัวลูบหาง(?) ปลอบใจอยู่ข้างๆ มีเซี่ยอวี้ฮัวยืนเช็ดพลองในมืออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ถ้าสังเกตดีๆแก้วน้ำข้างๆตัวคุณชายแก้วโดนบีบแตกไปแล้วไม่ต่ำกว่าสามใบ...

ส่วนคนลงมือกระทำการอุกอาจยังไม่มีข้อแก้ตัวอะไรหลุดออกจากปากนอกจากคำว่า

“หวาน”

“หวานพ่อง! ปากฉันไม่ได้กินลูกอมมานะเฟ้ย!”

“อาเฮีย... ช่วยอธิบายหน่อยดีมั้ย ว่าทำไมถึงต้องมาเล่นอะไรแบบนี้” ไอเย็นเริ่มประทุจากบุรุษเชิ้ตชมพูประหนึ่งลอยมาจากฉางไป๋ซา เขาอยากจะบ้าตาย คนนู้นก็กวนส้น คนนี้ก็ช่างหาเรื่อง อะไรกันนักกันหนา

“ก็ยัยนั่นมันเมากาวหนัก คิดอะไรไม่ออกแล้วน่ะสิถึงได้เขียนอะไรสิ้นคิดออกมาแบบนี้” นายน้อยสามชี้ไปยังหญิงสาวผมยาวประบ่าที่กำลังนั่งสัปหงกโยกเยกอยู่ใกล้ๆกับจางฉีหลิง ในมือเจ้าหล่อนมีสคริปอยู่สองสามหน้า

“อะไรเนี่ย? โปรเจคเรื่องสั้น นี่ยังไม่จบไม่สิ้นอีกหรอ?” เซี่ยอวี้ฮัวอ่านออกเสียงสิ่งที่เจ้าหล่อนถืออยู่ดัง ส่วนอู๋เสียด้วยความสงสารเลยไปจัดท่าให้หล่อนได้นอนดีๆ

“คงจะดองเอาไว้หนักเกินไป ระเบิดเลยลงทีเดียวน่ะสิ”

“แต่คราวหน้าถ้ามีถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ฉันไม่ให้อาเฮียเล่นแล้วนะ”

“คนที่เล่นคืออู๋เสีย” เสียงเรียบๆดังขัดจังหวะทุกอย่าง คุณชายเก้าเหมือนได้ยินเสียงอะไรซักอย่างขาดดังผึงอยู่ในหัว ก่อนที่การตะลุมบอลระหว่าง บุรุษเชิ้ตชมพูกับนายใบ้แซ่จางจะเกิดขึ้นในเวลาต่อมา  

“อย่างน้อยก็ตื่นมาห้ามพวกเขาหน่อยเถอะนะ ยัยคนเขียน”
แค่แรงลืมตาอั๊วะยังไม่มีเลยค่ะนายน้อย...

//จบเถ้อ!!!!!!!
เมากาวหนัก อยากเล่นเดลี่แต่สังขารไม่เอื้อ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปทำงานอีก ฮรือ... //คลานไปนอน
อาจจะOOCไปบ้างอย่าถือสาค่ะ ถ้ามีโอกาสจะกลับมาใหม่นะคะ >w<///

[Xiamouren]

โอ๊ยยยยยย พุ่งมาเม้นหนักมาก 5555555 จางอากงร้ายกาจจจจจจ !!!

เสี่ยวฮั๊วววววว เปลืองแก้ว ! //หล่อนโวยเรื่องนี้เรอะ

มองหลังฉากนะ เล่นมุกนี้เลยทีเดียว ฮ่าๆๆๆ ไปนอนเถอะๆ //มองเวลานะ....

[The_Dark_Lady]

ขอกรี้ดใส่จางอากงแปปนะคะ
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! จางอากงคนบ้า คนผีทะเล
นอกจากจูบนั่นที่นอกบทแล้ว มือนั่นก็นอกบทใช่ไหม คายความจริงออกมาเดี๋ยวนี้
จางอากงคิดจะนอกบทเพื่อฆาตกรรมด้วงให้ฟินจนตายใช่ไหม //เดี๋ยวนะ...

ส่วนหลังฉากนั่น ...ไม่มีคำบรรยายถึงสามเหลี่ยมเหล็ก+เสี่ยวฮัว
ส่วนคนเขียนก็สู้ๆนะคะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

[yakusoku]

จางอากงเจ้าเล่ห์ไปแล้วว แอบแต๊อั๋งเสี่ยวเสีย คุณชายฮัวหึงแล้วว > <

[Rozenkreuz]

อื้ม หวานอะไรหนอ นายน้อยเขาไม่ได้กินลูกอมหนอ ว่าแต่กินอะไรขจัดความเหนื่อยกันแน่หนออออ โฮ่ๆๆๆ

[Zeth]

ดาเมจเสี่ยวเกอหนักมากกกก >///<