[Drabble] #dmbjdaily 54 days left (Candy) Candied Strawberry [ผิงเสีย]

[The_Dark_Lady]

#dmbjdaily 54 days left : Candy - Candied Strawberry (ผิงเสีย)

Warning!!!!! ค่อนข้างจะ OOC แรง


Candy v. (candies, candying, candied) [WITH OBJECT] (often as adjective candied)
Preserve (fruit) by coating and impregnating it with a sugar syrup
Candy v. เชื่อมน้ำตาล, ทำให้หวาน

เมื่อวานนี้อู๋เสียได้สตรอว์เบอร์รี่มาลังย่อมๆลังนึง จ่าหน้าผู้ส่งมาจากปักกิ่ง วันนี้เขาทำชอคโกแลตฟองดูกินบ้าง แจกจ่ายลูกค้าที่แวะมาคุยบ้าง ให้ที่บ้านบ้าง ให้หวังเหมิงบ้าง...แต่ถึงแบบนั้น ก็ยังเหลือสตรอว์เบอรรี่อีกมาก

วันนี้เขาเอียนสตรอว์เบอร์เหลือเกินแล้ว จะให้กินอีกก็คงไม่ไหว จะเก็บเอาไว้นานๆก็กลัวจะเสีย

พลันก็นึกได้ว่ามีวิธีที่ทำให้เก็บสตรอว์เบอร์ไว้ได้นานๆ แถมยังได้ของที่สามารถเอาไปทำอะไรได้หลายอย่าง

สตรอว์เบอร์เชื่อม

นอกจากจะกินเล่นแล้ว ก็เอาน้ำเชื่อมมาทำน้ำสตรอว์เบอร์กินเย็นชื่นใจได้ในวันอากาศร้อนหรือเอาไปผสมกับเจลาตินทำเป็นเยลลี่สตรอว์เบอร์ก็ได้
พอคิดได้อู๋เสียก็หอบกล่องสตรอว์เบอรรี่เดินเข้าครัว เอาไปวางไว้บนโต๊ะกินข้าว ก่อนจะค้นหาวัตถุดิบที่จำเป็น ค้นตู้เก็บของจนได้น้ำตาลถุงใหญ่มาถุงหนึ่ง แล้วก็หยิบอุปกรณ์ที่ต้องใช้มาวางเตรียมไว้

หม้อใหญ่สองใบ ผ้ากรอง ทัพพี เขียง มีด

เสร็จสรรพก็เริ่มจากล้างสตรอว์เบอร์ให้สะอาด เด็ดขั้วออกแล้วหั่นครึ่ง โกยใส่ในหม้อ ใส่น้ำตาล เกลือนิดหน่อย แล้วก็นำขึ้นไปตั้งไฟ ระหว่างที่รอมันเดือดก็เอาเขียงกับมีดมาล้าง

อู๋เสียเก็บเขียงกับมีดที่ล้างแล้วเข้าชั้น เดินมาคนสตรอว์เบอรรี่ที่อยู่ในหม้อ เริ่มมีน้ำเชื่อมออกมาแล้วแต่ยังไม่เดือด เขาเบาไปให้อ่อนลง ก่อนจะไปตระเตรียมขึงผ้ากรองบนปากหม้ออีกใบ พอหันกลับมาอีกทีน้ำเชื่อมก็เดือดแล้วเขาจึงดับไฟแล้วยกออกมา เขารอให้หม้อเย็น ระหว่างนั้นก็ออกไปปัดกวาดเช็ดถูบ้าน

กลับเข้ามาในครัวอีกครั้ง แตะหม้อดูพบว่าอุณหภูมิน่าพอใจแล้ว จึงทำการกรองแยกเนื้อสตรอว์เบอรี่กับน้ำเชื่อมออกจากกัน ลองหยิบมาชิมลูกหนึ่งก็ว่าเนื้อสตรอว์เบอรี่ใช้ได้แล้ว แต่น้ำเชื่อมยังใสไปหน่อย แยกเนื้อสตรอว์เบอรี่ใส่หม้อเสร็จ ก็หยิบน้ำเชื่อมที่กรองแล้วมาตั้งไฟเคี่ยวให้ข้นขึ้นอีกหน่อย

พอได้น้ำเชื่อมที่ข้นจนน่าพอใจแล้ว อู๋เสียก็ใส่ถุงมือกันความร้อนยกหม้อน้ำเชื่อมออกจากเตา ก่อนจะถอดถุงมือออกวางไว้ หันมองนาฬิกาก็พบว่าเย็นมากแล้ว จึงเปิดตู้เย็นค้นหาวัตถุดิบทำอาหารเย็น ได้เมนูตับผัดพริกขิง เขาอยู่คนเดียว ดังนั้น กับข้าวแค่จานเดียวนี่ก็พอเหลือแหล่แล้ว

พอเก็บกับข้าวที่ทำเสร็จแล้วใส่ตู้ เขาก็มาเช็คน้ำเชื่อมอีกครั้ง หม้อน้ำเชื่อมเย็นแล้ว เขาจึงยกน้ำเชื่อมเทใส่เนื้อสตรอว์เบอรี่ที่แยกเอาไว้ก่อนหน้านี้

เหลือแค่ปิดฝาทิ้งเอาไว้ซักคืนก็เสร็จสมบูรณ์…
อู๋เสียตั้งอกตั้งใจรินน้ำเชื่อมไปได้ครึ่งค่อนหม้อ ปลายหางตาพลันเห็นเงาสีดำวูบวาบพุ่งเข้ามา จึงตกใจเผลอทำน้ำเชื่อมกระฉอกใส่มือ เขาอุทานลั่นก่อนจะตั้งสติวางหม้อน้ำเชื่อมลงดีๆแล้วหันไปมองเงาที่ว่านั่น ก่อนจะพบว่าเป็นเมินโหยวผิงที่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน

“นายเองเรอะ...เสี่ยวเกอ ตกใจแทบแย่...มาตั้งแต่ตอนไหนแล้วทำไมเข้ามาเงียบๆ มีธุระอะไร…”

เขาเอ่ยถามรัว อีกฝ่ายเพียงแค่เงียบแล้วมองนิ่ง ดวงตาสีดำสนิทมองหม้อที่ตั้งอยู่บนโต๊ะนิ่ง ราวกับจะถามว่านี่คืออะไร?

เขาจึงเอ่ยไขข้อสงสัยของอีกฝ่าย

“สตรอว์เบอรี่เชื่อมน่ะ พอดีว่ามีคนส่งสตรอว์เบอรี่มาให้เยอะมาก กินไม่หมด จะปล่อยทิ้งก็เสียดายเลยเชื่อมเก็บไว้กิน”

แล้วก็หันไปถามอีกครั้ง “แล้วนี่มาตั้งแต่ตอนไหน มีธุระอะไรรึเปล่า…”

“เมื่อกี้ พอดีนายอ้วนฝากของมาให้วางอยู่ที่ห้องรับแขก…”

“ทำไมไม่เรียกล่ะ เดินเข้ามาเงียบๆ ฉันละตกใจ…” เขาอดไม่ได้ที่จะบ่น “โอ๊ะ...มัวคุยกับนายจนน้ำเชื่อมเหนียวติดมือเลย...เสี่ยวเกอ ไปรอที่ห้องรับแขกก่อนนะ เดี๋ยวจัดการนี่เสร็จแล้วจะตามไป…เฮ้ย...”

เขาให้อีกฝ่ายไปรอที่ห้องรับแขก หากเมินโหยวผิงกลับส่ายหน้าช้าและยึดมือข้างที่เปื้อนคราบน้ำเชื่อมสตรอว์เบอรี่เหนียวหนืดเอาไว้ ก่อนจะดันตัวเขาไปติดกับโต๊ะกินข้าว ทำให้เขาหลุดอุทานด้วยความตกใจ แล้วก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเดิม เมื่อมือของเขาถูกดึงเข้าใกล้ใบหน้าหล่อเหลาของเมินโหยวผิง
...และอีกฝ่ายก็ค่อยๆแลบลิ้นเลียน้ำเชื่อมที่เคลือบอยู่บนผิวมือของเขา

สัมผัสของลิ้น เสียงความเฉอะแฉะของน้ำเชื่อมและน้ำลาย แรงดูดเลียที่สัมผัสได้จากปลายนิ้วทำเอาอู๋เสียสั่นสะท้าน รู้สึกว่าอุณหภูมิร่างกายกำลังพุ่งขึ้นสูง ยิ่งดวงตาสีดำทอดมองมาขณะที่กำลังไล้เลียปลายนิ้วเขาอยู่ ทำเอาอู๋เสียอยากจะเป็นลม

“สะ...เสี่ยวเกอ...ปล่อยฉันก่อน...นายมา...ฉันคงต้องทำกับข้าวเพิ่ม...แล้วก็หม้อสตรอว์เบอรี่เชื่อม…”

“ฉันยังไม่หิวข้าว…” เสี่ยวเกอตอบด้วยใบหน้านิ่งขรึม ก่อนจะหันไปมองหม้อสตรอว์เบอรี่เชื่อมแล้วถาม “ต้องทำยังไง?”

“อะ...ฮะ…” อู๋เสียที่กำลังมึนงงสะบัดหน้าไปมาสองทีแล้วตอบ “ต้องปิดฝาแล้วทิ้งไว้…”

เมินโหยวผิงหยิบฝาหม้อที่วางอยู่ไม่ไกลครอบปิดหม้อสตรอว์เบอรี่เชื่อมโดยที่มือหนึ่งยังคงยึดมือของอู๋เสียไว้แน่น นัยน์ตาสีดำกวาดมองทั้งโต๊ะแล้วสะดุดอยู่ที่จุดหนึ่งนานเป็นพิเศษ อู่เสียมองตามจึงรู้ว่าเป็นหม้อน้ำเชื่อมสตรอว์เบอรี่ที่ยังมีน้ำเชื่อมเหลืออยู่เล็กน้อยเพราะเขาเทใส่ไปไม่หมด

“เสี่ยวเกอ...นายอ้วนฝากของมาไม่ใช่เหรอ…เราไปดูกันเถอะ...เขาจะให้ตีราคาส่งไปรึเปล่า” อู๋เสียเอ่ย พยายามจะบิดข้อมือออกจากการเกาะกุมของคนหน้านิ่ง รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาตงิดๆ

มีรอยยิ้มบางเบาที่มุมปากของเสี่ยวเกอ อู๋เสียรู้สึกถึงลางร้ายจริงๆเมื่อตัวเองโดนดันขึ้นไปนอนบนโต๊ะกินข้าว โดยที่มือข้างหนึ่งถูกยึดไว้เหนือศีรษะ  พริบตาเสื้อก็ถูกถลกขึ้น กระดุมและซิบกางเกงก็ถูกปลด

“เสี่ยวเกอ…”

“นายอ้วนไม่รีบหรอก…”

อีกฝ่ายเอ่ยด้วยสีหน้านิ่งๆ แต่มือนั้นไม่ได้นิ่งไปตามหน้า สองนิ้วที่ยาวเป็นพิเศษคีบสตรอว์เบอรรี่เชื่อม (ที่ไม่รู้ว่าหยิบเอามาตอนไหน) ป้อนใส่ปากเขา อู๋เสียได้แต่รับมันไว้ ก่อนที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายจะบดตามลงมา

...แล้วเขาก็ได้ยินเสียงหม้อเหล็กครูดไถกับโต๊ะกินข้าว สัมผัสเย็นๆของหม้อน้ำเชื่อมที่สีข้าง…

อย่าถามเลยว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น เอาเป็นว่าตัวเขาเหนียวเหนอะหนะและเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำเชื่อมสตรอว์เบอรรี่ โต๊ะกินข้าวเละเทะเหมือนผ่านสงครามโลกมา (แต่หม้อสตรอว์เบอรรี่เชื่อมยังปลอดภัยดี) และตับผัดพริกขิงถูกปล่อยให้เย็นชืดอยู่ในตู้กับข้าว


End

//ควรจะติดป้ายเรตไหม เรตเท่าไรดี แงงงงง
//รู้สึกหลุดคาร์
//พยายามหาความหมายของ Candy แบบอื่นเพราะคิดพลอตเกี่ยวกับลูกกวาดไม่ออกแล้วก็เป็นอย่างที่เห็น ;w; ฉันทำอัลลัยลงไป
//หากจะสังเกตเราแอบล้อซีรี่ย์อยู่อย่างหนึ่ง ดูทีเซอร์ที่ปล่อยมาเมื่อวานแล้วอดไม่ได้จริงๆ
//วิธีทำสตอรว์เบอร์รี่เชื่อมนี่อาศัยเก้บข้อมูลจาก สองเว็บนี้
https://www.l3nr.org/posts/476805
http://merryeater.com/2014/05/21/sweetened-strawberry/

[yakusoku]

อร๊ายยย นายเมินหื่นมาก ชอบตอนนายน้อยทำสตรอเบอร์รี่จัง อ่านแล้วฟินน

[Rozenkreuz]

นี่กะให้ผมไม่กินสตรอเบอร์รี่เขื่อมอีกต่อไปใช่ไหมมมม
จากนี้ไปเห็นแล้วจะคิดถึงการใช้งานอย่างอื่น มันไม่ใช่อาหารอีกต่อไปปปปป ถถถถถถถถถ //โดนตบ