#shahai ซาไห่ บทนำ กลางทะเลทรายยังมีอะไรฯ

[anurakbeer]

บทนำ กลางทะเลทรายยังมีอะไรอีกนอกจากทราย
บทความสัมภาษณ์ : กวนเกิน เดือน xx ปี 20xx หนังสือพิมพ์แอปเปิ้ลเดลี่


ผมรู้จักกับหลานถิง ในงานเลี้ยงน้ำชาของการชุมนุมสองชายฝั่งทะเลครั้งหนึ่งที่เมืองเซี่ยเหมิน เนื้อหาในการชุมนุมผมลืมไปหมดแล้ว จำได้แต่เพียงว่า มันเป็นงานปาฐกถาเกี่ยวกับเรื่องมรกต เนื้อหาน่าเบื่อมาก ผมไม่ใช่นักเล่นมรกตที่มุ่งมั่นศรัทธา ที่เริ่มสะสมมัน เป็นเพียงความคิดชั่ววูบ ดังนั้นผมจึงแอบเผ่นออกไปตอนพัก คนที่แอบเผ่นออกไปพร้อมผมมีจำนวนไม่น้อย เธอคือหนึ่งในนั้น

เราสองคนคุยกันอยู่ในห้องโถงพักผ่อนด้านนอก แล้วจึงรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นนักเขียนเหมือนกัน เพียงแต่ผมตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นผู้จัดพิมพ์แล้ว ส่วนเธอยังต้องอดทนสู้ต่อ

การคุยกันคราวนั้น ถูกคอมาก อาจเป็นเพราะเราต่างมีสิ่งที่เหมือนกันมากเกินไป วัยเด็กที่ไม่สดใสเหมือนกัน การผจญกับเรื่องราวที่จนตรอกเหมือนกัน ดั่งคำว่า คนที่มีความสุขเหมือนกัน เกิดความสั่นพ้องต้องตรงกันไม่สู้คนที่มีความทุกข์เหมือนกัน เราเริ่มเปิดใจให้กันอย่างรวดเร็ว

แน่นอน ผมก็ไม่ปฏิเสธ ว่าอีกสาเหตุหนึ่งคือหลานถิงเธอมีเสน่ห์มาก ความสวยใสๆ งามหยดย้อยขณะขยับมือเท้า ยากที่จะทำให้ผู้คนไม่รู้สึกดีไปด้วย เสียดายที่ผมไม่ใช่หนุ่มน้อยอีกแล้ว เสน่ห์เช่นนี้ทำให้ผมรู้สึกสบายแต่ไม่อาจทำให้ผมก้าวไปถึงขั้นชอบเธอ

ภายหลังการแยกกันคราวนั้น เรากลายเป็นเพื่อนสนิทกัน เธอจะส่งเตี้ยวจงเซา ขนมสอดไส้คัสตาร์ดจากไต้หวันมาให้ผมทุกๆ สองเดือน ไม่เคยขาด และขอให้ผมส่งลี่ว์โต้วปิ่ง ขนมสอดไส้ถั่วเขียวของหังโจวไปให้เธอด้วยความถี่เท่ากัน เราจะเปลี่ยนยี่ห้อทุกครั้ง ไม่ให้ซ้ำกัน จากนั้นก็แลกเปลี่ยนความคิดเห็น

ความสัมพันธ์เช่นนี้ยืนหยัดอยู่สามปี ผมรู้สึกซึ้งใจมาก ในสังคมยุคนี้ น้อยคนนักจะยึดมั่นกระทำเรื่องเรื่องหนึ่งเป็นเวลายาวนานได้ขนาดนี้ ผมนึกว่าการแลกเปลี่ยนกันเช่นนี้ จะดำเนินต่อไปยาวนานกว่านี้ แต่ว่า ตั้งแต่สิ้นปีของปีนั้นนั่นเอง พัสดุจากเธอกลับหยุดหายไปเฉยๆ

ผมค่อนข้างประหลาดใจ เดือนนั้นผมไม่รู้เข้าไปที่สำนักงานไปรษณีย์กี่เที่ยว ทุกเที่ยวต้องกลับอย่างผิดหวัง ผมถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พบว่า ไม่ว่าจะทางอินเทอร์เน็ตและโทรศัพท์ ต่างก็หาตัวเธอไม่เจอ

ทีแรกผมนึกว่าเธอคงจะซ่อนตัวจากการทวงต้นฉบับของสำนักพิมพ์ นี่เป็นแผนที่นักเขียนทั่วไปใช้กัน แต่สองเดือนติดต่อกัน ยังคงไม่มีข่าวคราว จากนั้นผมจึงได้ข่าวจากเพื่อนคนหนึ่งจากไต้หวันว่า เธอถูกยืนยันว่าเป็นบุคคลสูญหาย ตั้งแต่เดือนเมษายนของปีนั้นแล้ว มีคนเห็นเธอเดินทางออกจากบ้าน แต่ไม่กลับมาอีกเลย

ตอนนั้นเธอยังมีสัญญางานเขียนสองฉบับที่ยังไม่แล้วเสร็จ ขณะเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปในบ้านของเธอ คอมพิวเตอร์ของเธอเปิดทิ้งไว้สองเดือนกว่าแล้ว เปิดคาไว้ที่หน้าโปรแกรมการเขียน เห็นได้ว่า เธอออกเดินทางขณะเขียนงานอยู่กลางคัน

ไม่มีใครรู้ว่าเธอไปไหน เธอหายสาบสูญไปหลังจากนั้น

ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรกับเธอกันแน่ ทั้งเป็นห่วงแต่แล้วก็รู้สึกหมดหนทาง จากความสัมพันธ์ของผมกับเธอ ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรให้ทำไปมากกว่านี้ ทำได้เพียงคอยฟังข่าวพลางสวดภาวนาให้เธอ จากนั้น ผมก็ลืมเรื่องนี้ไปอย่างรวดเร็ว

เดิมทีนึกว่าเรื่องนี้จะจบเพียงเท่านี้ แต่ไม่นึกว่า หนึ่งปีให้หลัง ผมพลันได้รับกล่องพัสดุใบโตที่เธอส่งมาจากไต้หวัน พัสดุส่งออกมาเมื่อไม่กี่วันก่อนนี่เอง ข้างในเป็นขนมเตี้ยวจงเซาหกกล่องใหญ่กับกระดาษต้นฉบับกองหนา

ผมดีใจแทบบ้า รีบโทรศัพท์หาเธอ ทำให้รู้ว่าเธอกลับถึงไต้หวันแล้ว ซ้ำยังปลอดภัยดี ถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้นช่วงที่ผ่านมา เธอกลับทำเสียงลึกลับไม่ยอมเล่า เพียงบอกให้ผมอ่านนิยายของเธอ ผมนึกฉงน หยิบต้นฉบับนั้นขึ้นมา และขณะนี้เอง ซอกกระดาษพวกนั้น ก็มีเม็ดทรายนับไม่ถ้วน ร่วงหล่นลงมา

นี่เป็นครั้งแรก ที่ผมได้เห็น “ซาไห่”

นี่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับทะเลทราย ระบุแนวที่แน่ชัดได้ยาก แล้วผมก็นั่งอยู่ข้างกล่องพัสดุนั่น กินเตี้ยวจงเซาไปพลาง อ่านไปพลางจนจบ เมื่ออ่านจบ ผมก็แน่ใจแล้วว่า มันจะเป็นผลงานยอดเยี่ยม เพราะขณะที่ผมกลับออกมาจากนิยาย ผมถึงกับรู้สึกกระหายน้ำถึงที่สุด แม้แต่รูจมูกยังเหมือนเจือปนด้วยกลิ่นของทะเลทราย

ภายหลังผมถามเธอ ว่านิยายเรื่องนี้เธอเขียนมันขึ้นในทะเลทรายจริงๆ หรือ หรือว่าเธอได้เดินทางไปยังทะเลทรายใต้ปลายปากกาของเธอผืนนั้นจริงๆ แต่เธอปฏิเสธอย่างแข็งขัน

ถ้าอย่างนั้น เม็ดทรายพวกนี้มาจากไหนกันล่ะ หรือว่าจะร่วงหล่นออกมา จากโลกที่เม็ดทรายสีเหลืองท่วมท้น ที่ตัวอักษรของเธอเนรมิตขึ้น ดูเหมือนผมต้องเชื่ออย่างนั้นเพียงอย่างเดียว

(บันทึกโดย ผู้สื่อข่าว xx)


Talk
เคลียร์งานจบไปหนึ่งชิ้นครับ คิดว่าต้องทำอะไรสักอย่างสะสมไว้สำหรับนิยายชุดนี้ จึงเปิดเว็บจีนขึ้นมาเริ่ม วันละหน้าสองหน้า (บทในเว็บซอยสั้นมากอยู่แล้ว) ถ้าสะดวกก็จะมาอัพนะครับ
ทีแรกอยากทำภาคทิเบตมากกว่า แต่เหมือนจะมีคนทำอยู่แล้ว จึงไม่ทับไลน์กันดีกว่า ซาไห่ก็น่าจะดีนะ

งมงงๆ ไปด้วยกันนะครับ

[netsunokaze]

กรี๊ดดดดดดดด คุณเบียร์ค่ะ กรี๊ดดดดดดดดด //สครีมยาวๆสามนาที

แง่ววว เริ่มต้นด้วยคำขอบคุณ ขอบคุณนะคะที่มาแปลให้อ่านนน ;////; ดีใจมากกกก //โค้ง

ซาไห่บันซายยยย ทะเลทรายบันไซ
เริ่มล้าวววว มันเริ่มต้นล้าวววว

รักคุณเบียร์จังค่ะ! ไม่ต้องรีบนะคะ ส่งกำลังใจให้ *บ้า* #โบกธงสู้ๆ

[pipitan]

กรี๊ดมาก นักแปลผู้ขยันที่สุดในแฟนด้อม
ขอบคุณที่สละเวลาว่างหลังงานเสร็จแปลมาเผื่อแผ่ด้วงทุกคนนะคะ

ฟืดฟาด กรี๊ดมาก คุณเบียร์มาเงียบๆแรงๆ เราเห็นแล้วช็อคอยู่หน้าคอม
จะรอตอนต่อนะคะ <3<3<3<3

[Mayao]

โฮรยยยยยย ลึกลับมากค่ะ ขอขอบคุณคุณเบียร์//ก้มกราบอัษฏางคประดิษย์ แงงงงง สู้ๆค่ะ แล้วแต่คุณเบียร์เลย ด้วงรอด้ายยยยยยย

[Malangporyim]

อ๊าาาาาาาาาาา /กรี๊ดดังมากแล้วไถลตัวไปมารอบๆ บอร์ด โกยทรายเข้าปากกินอย่างดุร้าย

ขอบคุณคุณเบียร์ผู้เป็นหัวเรือ...เอ้ย ผู้เป็นนักแปลที่ขยันที่สุดในแฟนดอมค่าาาาา


ฮวากกกกกกกกกกกกกกกกกก ขอให้ความดีและความขยันนี้ ส่งผลให้หนังสือคุณเบียร์ฮอตยิ่งๆ ขึ้นไปค่าาา เฮ~!

[Fenrir]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขอบคุณมากค่ะคุณเบียร์!!!!!!!!! //เต้นรอบๆบอร์ด

[nimosyne]

ภาคนี้น่าสนใจไม่แพ้ทิเบตเลยค่ะ โอ้ยยยยยย คุณเบียร์ กราบขอบพระคุณ แค่บทนำก็ดีงามละ me/เตรียมพร้อมมุดทราย

[DarkAki]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ดีใจมว้ากกกกกกก งื้ออออออ / ขุดทราย ขุดหลุม (หมาสินะ)

ขอบคุณคุณเบียร์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ

ที่แปลมาให้ด้วงง่อยภาษาจีนได้อ่านนะค่าาาาาาา /โค้ง + กราบงามๆ

[Yuwadee Wana]

ขอบคุณสำหรับคำแปลค่ะ ขอให้หนังสือคุณเบียร์ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าค่ะ

[hnee]

คุณเบียร์น่ารักสุดยอด! อ่านบทนำอีกแบบมาก่อน ถ้าให้เปรียบเทียบ อันนี้นับว่าแปลออกมาได้เรียบลื่นไร้รอยต่อมากกว่า อันนู้นอาจเพราะนำอันนี้ไปแก้ไขด้วยรึเปล่า ถึงทำให้ตัดไปตัดมาเลยมีบางจุดห้วนขาดไปเล็กน้อย

ถ้าให้วิจารณ์ความรู้สึกจากการอ่าน 2 ฝั่ง ว่าแบบไหนสนุกกว่ากัน คงตอบยากเพราะน่าสนใจคนละแบบ ฝั่งนี้เปรียบได้กับอู๋เสียที่เรียบง่ายแต่รู้สึกว่าน่ารักน่าเอ็นดู ฝั่งนั้นเปรียบได้กับเสี่ยวเกอที่มีความลึกลับซับซ้อนซ่อนอยู่ สะกิดใจให้อยากติดตามด้วยความใคร่อยากรู้ตื่นเต้นค่อยๆกระพือปีก ^^

[sagacity191]

หุหุหุ อยากอ่านสุดๆ

ขอบคุณมากค่ะ

[prince501]

ขอบคุณที่แปลให้อ่านค่ะ เพิ่งเข้ามาบอร์คครั้งแรก เม้นไม่ค่อยเก่งนะคะ 555 บทนำลึกลับจริงจังค่ะ

[FunnyLee]

ขอบคุณมากค่า ตื่นเต้นมากๆเพิ่งอ่านภาคหลักจบเพียงไม่กี่ชั่วโมงก่อนนี้เองค่ะ

[meanato]

ภาคซาไห่*-*//กลับมาอ่านอีกรอบ

[arshura09]

เพียงเริ่มต้นเสน่ห์ของผืนทรายก็ดึงดูดเสียแล้ว
หญิงสาวผู้เป็นมิตรที่ยอดเยี่ยมหายตัวไปนับหลายเดือน
เมื่อกลับมาผู้เป็นเพื่อนก็นำสิ่งน่าสนใจกลับมา
อักษรที่ตรึงตราความลึกลับแห่งผืนทราย
ที่ได้ถ่ายทอดออกมาอย่างสมจริง
แต่ทำไมเธอบอกว่าเธอไม่ได้ไปมาจริงๆกันนะ
น่าติดตามๆ

ขอบคุณมากค่ะ คุณเบียร์ /พึ่งได้มาตามอ่าน