[OS] #dmbjdaily (เทียน) "ดับเทียน" [เอ้อเหลียน] [NC..?] **อัพเดทเพิ่มต่อท้ายอีกนิดนึงค่ะ**

[Naitear]

Title : "ดับเทียน"
Fandom : Daomubiji, บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน
Pairing : อู๋เอ้อร์ไป๋ x เซี่ยเหลียนหวน [เอ้อเหลียน]
Rate : NC ....?



**คำเตือน : เนื้อเรื่องนี้มีการสปอยเนื้อหาเล่ม 5 - 7 ค่ะ เรื่องของอาสามกับเซี่ยเหลียนหวนนะคะ ^ ^**




---------------------------------------------------------------------------------------------------------





เขาพลาด



พลาดท่าให้กับคนคนนี้



เซี่ยเหลียนหวนรู้สึกเจ็บใจ ทั้งที่บ้านสกุลเซี่ยของเขาได้ชื่อว่ารอบคอบ และตัวเขาเองก็เป็นคนที่ได้ชื่อว่าไม่พลาดพลั้งอะไรง่ายๆแท้ๆ คาดไม่ถึงว่าเขาจะโดนคนบ้านสกุลอู๋คนหนึ่ง มอง‘เขา’ออกภายในปราดเดียว จับไต๋ได้อย่างง่ายดาย


แต่ก็แหงล่ะ อะไรจะรอดพ้นไปจากสายตาของลูกชายคนรองของอู๋เหล่าโกว -- อู๋เอ้อร์ไป๋คนนี้ไปได้


อู๋เอ้อร์ไป๋เป็นคนเฉลียวฉลาด เขารู้ดี รู้ดีตั้งแต่คราวที่มาวิ่งเล่นกับลูกชายบ้านสกุลอู๋ทั้งสามคนตอนสมัยยังเด็กแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าแผนสลับตัวสมบูรณ์แบบที่อู๋ซันเสิ่งร่วมด้วยจะถูกจับได้ภายในไม่กี่วันแบบนั้น เขาไม่รู้ว่าด้วยซ้ำว่าพลาดไปตรงไหน หรือที่เขาร่ำลือกันว่าคุณชายรองของสกุลอู๋มีสายตาปีศาจจะเป็นเรื่องจริง



แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เรื่องความแตกนั่นมันก็นานมากแล้ว



“อ..อึ่ก” เซี่ยเหลียนหวนเผลอครางออกมา ส่งเสียงสั่นเครือแผ่วไปตามแรงอารมณ์ที่แล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ หน้าขึ้นเป็นสีแดงเรื่อเมื่อนิ้วสากเข้าลากไล้ไปมาบนหน้าท้องเปลือยเปล่า เขาเม้มปาก เอื้อมมือไปบีบแขนเจ้าคนที่คร่อมทับเขาอยู่ไว้แน่น พูดพึมพำเสียงเบา


“เอ้อร์ไป๋ คุณคิดจะทำอะไร”


ใบหน้าคมเรียบนิ่งกลับเพียงทอดสายตาเมินเฉยตอบกลับมา ย้อนคำถามกลับด้วยคำถาม “นายไม่รู้ ?”


“ม…ไม่ใช่! อ๊ะ….” และแรงอารมณ์ก็แล่นขึ้นมาอีกระลอก เมื่อเจ้าคนตรงหน้าเขาไม่ยอมหยุดสัมผัสแผ่วเบานั่นเสียที ซ้ำร้ายยังลากนิ้วไปจิกเน้นย้ำตรงที่ต้นขาอ่อนด้านในจนตัวเขาสั่นระริก “ผ…ผมหมายถึง….อึก! คุณคิดจะทำอะไรกลางห้องสมุดประจำตระกูล!!”



นั่นล่ะ ก็ตามที่เขาว่า



ขณะนี้พวกเขาอยู่ตรงกลางห้องสมุดประจำตระกูลอู๋ รอบข้างเต็มไปด้วยชั้นหนังสือวางเรียงรายเต็มไปหมด (และถึงจะถูกดูแลรักษาทำความสะอาดอย่างดี เซี่ยเหลียนหวนก็พอจะรู้ว่าเจ้าคนที่ได้ใช้งานห้องนี้จริงก็คงมีแต่อู๋อีฉยงกับเจ้าคนกวนประสาทตรงหน้าเขานี่ล่ะ!) ห้องนี้เป็นห้องเดียวในบ้านที่ไม่ติดหลอดไฟ มีเพียงโคมตะเกียงที่วางเอาไว้ในมุมหนึ่งของห้อง (เดาว่าคนออกแบบคงจะอยากอนุรักษ์ความสวยงามเก่าแก่ของมันเอาไว้ล่ะมั้ง) ทำให้ในตอนนี้มีเพียงแสงจากตะเกียงหนึ่งเดียวจากบนโต๊ะเขียนหนังสือ ซึ่งเขาก็อยู่ใกล้ๆแสงนั่นพอดี อืม.............…..ว่าไงดีล่ะ


ก็ตอนนี้เขาถูกเจ้าอู๋เอ้อร์ไป๋บ้านี่จับตรึงไว้บนโต๊ะนี่หว่า!


ทีแรกก็แค่โดนชวนให้มาหาข้อมูลในห้องสมุดนี่ด้วยกัน ในฐานะของ ‘น้องสาม’ จะปฏิเสธใบหน้ายิ้มเย็นๆที่แผ่รังสีกดดันนั่นก็ดูจะชวนให้สะพรึงมากไปหน่อย เขาจึงยอมมาอย่างเสียไม่ได้ (เขาไม่ได้เต็มใจมาเลยจริงๆ……สาบาน) ที่ไหนได้ หลังจากที่เขาช่วยค้นชั้นหนังสือไปได้ไม่เท่าไหร่ ก็ถูกกระชากอย่างแรงจากข้างหลัง รู้สึกตัวอีกทีก็มานอนแผ่อยู่บนโต๊ะนี่แล้ว


เขาขอสาปแช่งบ้านตระกูลอู๋ไปตลอดชีวิต!


“ฉัน? ก็ไม่ได้ทำอะไร”  หูแว่วได้ยินเสียงตอบแผ่วๆปนกระซิบมาจากคนด้านบน คราวนี้มือนั่นกลับสัมผัสลากขึ้นมา แล้วไปกดเน้นย้ำตรงยอดอกจนเซี่ยเหลียนหวนเผลอส่งเสียงเครือในลำคอ แทบจะส่งสายตาค้อนปะหลับปะเหลือกไปให้อีกฝ่าย


….บอกว่าไม่ได้ทำอะไร แต่นี่มันทำ ‘อะไร’ อยู่ชัดๆเลยเฮ้ย!


ยังไม่ทันจะได้พูดท้วงอะไรออกมา เขาก็รู้สึกถึงแรงขบกัดเบาๆและลมหายใจอุ่นๆอยู่ตรงซอกคอ แว่วเสียงกระซิบพร่าจนแทบจับใจความไม่ได้อยู่ข้างหู “เหลียนหวน นายไม่คิดหรือว่าแบบนี้มันก็เร้าใจดี ?”


แล้วถ้ามีคนเปิดมาเห็น เขาจะเร้าใจกับคุณมั้ยล่ะครับ!!?


เซี่ยเหลียนหวนอยากจะเถียง แต่คนด้านบนไม่เปิดโอกาสให้เถียง ประกบจูบลงมาซะอย่างนั้น พอเถียงไม่ได้ก็เลยดิ้น แต่ก็ดันโดนคนตรงหน้าจับแขนเขาตรึงไว้ด้านบนได้อย่างสบายๆ


คุณชายบ้านตระกูลเซี่ยเหมือนจะเพิ่งรู้สึกตัว ตอนนี้เขาก็เป็นเหมือนลูกไก่……..ในกำมืออู๋เอ้อร์ไป๋ชัดๆ!!


ในใจเขาพลันด่าสาปแช่งบรรพบุรุษบ้านสกุลอู๋ทุกรุ่นที่พอจะนึกชื่อออก (เหมือนจะจำได้แค่อู๋เหล่าโกวคนเดียว) โธ่เว้ย! โธ่เว้ย! โธ่เว้ย! เจ้าพวกเผด็จการ! ต่อไปนี้เขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับบ้านนี้อีกแล้ว! โดยเฉพาะกับเจ้าแว่นตรงหน้านี่ …ไม่เด็ดขาด!


อู๋เอ้อร์ไป๋ถอนจูบออกแล้วเผยยิ้มพึงพอใจ คว้าตะเกียงเทียนไขที่เป็นแสงสว่างหนึ่งเดียวของห้องสมุดนี้ออกมา มองลูกไก่ตรงหน้าเขาในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย…. แล้วเสียงทุ้มต่ำเจ้าเล่ห์นั่นก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง





“ต่อไปนี้ก็คงได้เวลา……. ดับเทียน”









.....288 days left.....
.
.
.
.
.
FIN.




---------------------------------------------------------------------------------------------------------




TALK : แกล้งอาเซี่ยสนุกจังเลย แกล้งอาเซี่ยสนุกจังเลย *///7///*] #แฮ่ #แย่มากค่ะ 5555555555555555

ส่วนตัวชอบคู่นี้มากเลยค่ะ โดนดาเมจมาจากฟิคของท่านด้วงคนนี้ล้วนๆ T v T >> https://ourstoriesinthedark.wordpress.com/
**ขออนุญาตแปะลิ้งค์นะคะ แล้วก็ขอโทษด้วยค่ะที่ไม่รู้ชื่อคุณคนแต่ง ไว้ถ้ารู้จะมาอีดิทชื่อท่านให้นะคะ โฮรว //กราบ**

ชอบคู่เอ้อเหลียนส่วนนึงเพราะความเผด็จการของอารองกับความน่ารักของคุณชายตระกูลนี้ค่ะ แงงงงงงงงงงง หนุ่มแว่นขาโหดกับคุณชายที่จับพลัดจับผลูมีชนักติดหลังเข้ามาในบ้านนี้อย่างงงๆ มันโมเอร้สุดดด T///////T #นี่
ขอโทษนะคะที่เขียนฉากกรุบกริบได้ไม่กรุบกริบเลยยยย แถมเป็นวันชอตที่สั้นมากด้วยยยยย //อย่าตีเราค่ะแงงง ขออภัยมือใหม่หัดเขียนด้วยนะคะ หลังจากนี้จะพยายามพัฒนาให้ดีขึ้น T//v//T
ขอบคุณที่เผลอหลงเข้ามาอ่านฟิคคู่นี้ค่ะ #ฮา #โค้งด้วงทุกท่านงามๆ

[SilverCloud]

ดีใจน้ำตาไหลพราก ในที่สุดก็เริ่มมีคนต่อแพอาๆแล้ว T^T
มันยังไม่จบใช่มั้ยคะ ฉากหลังดับเทียนล่ะ อย่าจบแบบทำร้ายด้วงแบบนี้สิค้าา //แทะกระทู้

[SayWindy]

กำลังอ่านเพลินๆ มาโฮกตรงดับเทียนนี่ล่ะค่ะ //งอแง

[nesthuka]

อารองงงงงงง ขอบคุณสำหรับคู่นี้นะค่ะ เช็ดน้ำตาเลยค่ะ อาเซี่ยน่ารักคือเหมือนจะขัดขืนแต่สุดท้ายก็ยอม>//<

[Naitear]

' ขอตอบคอมเม้นท์นิดนึงค่ะ 55555555555 U//v//U ขอบคุณนะคะที่มาคอมเม้นท์ให้ แงงงงงง //ซาบซึ้ง

SilverCloud

- เริ่มต่อแพมาตั้งนานแล้วค่ะ ปัญหาคือไม่ค่อยจะเจอคู่นี้เลย แงงงงงงงงงงงงง /ออกจะเป็นคู่ที่ก๊าวนะคะ หรือว่าโมเมนท์น้อยไป ฮือออ
คนเขียนก็ค้างเหมือนกันค่ะ(?) o v o

SayWindy

- ไม่ต้องห่วงนะคะ มาอัพเพิ่มให้แล้วค่ะ(?) = q =

nesthuka

- มาช่วยกันต่อแพคู่นี้นะคะะ อาเซี่ยน่ารักจะตายค่ะ เราเขียนแล้วยังติดใจเลย //ฮาาาา







**หลังจากนี้มา EDIT เพิ่มอีกนิดนึงค่ะ**





-------------------------------------------------------------------------------





อู๋อีฉยงแค่ต้องการจะลงมาชงกาแฟดื่ม



“อ๊ะ!……เอ้อร์ไป๋ ………ย…….อย่า……..”



………….แค่อยากดื่มกาแฟแค่นั้นจริงๆ










เริ่มแรกตอนที่เขารอน้ำร้อนเดือด เขาก็เริ่มได้ยินเสียงอะไรแปลกๆดังออกมาทางห้องสมุด (ทั่วไปแล้วเขาก็คิดว่าเจ้ารองแอบเอาหนังเอวีมาเปิดดูในห้องสมุดรึไงกัน แต่ “คำเรียกชื่อ” ที่เขาได้ยินมันดันดูท่าจะไม่ใช่อย่างนั้นแฮะ) อีฉยงแอบถอนหายใจ ยังดีที่อู๋เสียตัวน้อยของเขาหลับไปแล้ว ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดได้ยินอะไรแบบนี้แล้วเกิดอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาจะแย่กันพอดี


ว่าแต่ ‘อะไรแบบนี้’ นี่มัน ‘อะไรแบบไหน’ กัน ?


ว่ากันว่าต่อมความอยากรู้อยากเห็นของตระกูลอู๋มีสกิลสูงที่สุดในบรรดาเก้าสกุล และวันนี้หนอนหนังสืออย่างอู๋อีฉยงนั้นก็พร้อมจะพิสูจน์คำร่ำลือนี้ให้ประจักษ์ เขาพึมพำพึมพำว่า ‘ขออย่าให้เป็นผีแปลงกายมาหลอกข้าพเจ้าเลยนะ อมิตตพุทธ’ แล้วก็ค่อยๆอาศัยความมืดนั้นพรางตัว ค่อยๆดันประตูห้องสมุดแง้มเข้าไปดูต้นเหตุของเสียงลี้ลับนั้น


ภาพที่เขาเห็นนั่นคงไม่ต้องบรรยาย ……นี่มันหนังสด! อีฉยงรีบยกมือขึ้นมาปิดปากขณะเห็นสองคนนั้นชัดๆในสายตา แล้วตอนที่มองอยู่เขาก็พลันสบสายตากับ ‘น้องรอง’ ของเขาเข้าพอดี …..ฉิบหายแล้วเว้ย!


หากอู๋เอ้อร์ไป๋กลับไร้ซึ่งแววตาโกรธขึ้ง เจ้าตัวกลับเพียงแค่ยิ้มพราย ยกนิ้วชี้นิ้วหนึ่งแนบไว้ที่ปากราวกับจะบอกว่า ‘เก็บเป็นความลับของเราสองคนนะครับพี่ใหญ่’ แล้วจึงกลับไปสนใจของเล่นในกำมือตัวเองต่อ ไม่สนใจอะไรเขาอีกต่อไป


หลังจากนั้น…. อ่า… หลังจากนั้นอีฉยงจึงแง้มประตูปิด เดินไปเทน้ำร้อนใส่แก้ว ตักกาแฟเข้าไปแล้วคนคนคน จิบกาแฟหอมฉุยนั่นแล้วเดินขึ้นห้องนอนไป.......


เสียงครงเสียงครางอะไร เขาไม่ได้ยินแล้วทั้งนั้น!


แต่เท่าที่ดูแล้ว…ตระกูลอู๋กับตระกูลเซี่ยก็ผูกพันกันน่าดูเลยทีเดียว…… (จากประสบการณ์เมื่อกี้) อู๋อีฉยงวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะแล้วมองบุตรชายตัวเองที่นอนซุกอยู่กับที่นอน กอดหมอนข้างลายลูกเจี๊ยบไว้แน่นอย่างไร้เดียงสา เขาลอบยิ้มน้อยๆพลางคิดเริ่มคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ….จะว่าไปตระกูลเซี่ยก็มีลูกสาวอยู่คนนึงที่อายุพอๆกับเสี่ยวเสียสินะ เหมือนจะชื่อว่าเสี่ยวฮัว อืม………..


…………ไปขอหมั้นไว้ล่วงหน้าให้กับลูกชายเขาก็คงจะเป็นความคิดที่ดีแฮะ……………



.
.
.
.
.
END.



--------------------------------------------------------------------------------

#ขอบคุณนะคะที่มาอ่านความบ้าคลั่งของเราต่อจนจบ โฮรวววววววววววว #วิ่งหนีไป

[Feran.FS]

//ทุบโต๊ะ อารองงงงงงงงงงง โอ้ววววววว

*แซ่บเวอร์!*

//ปาดน้ำลาย แซ่บจริมมมมม ไม่เร้าใจอะไรนั่นน่ะ โอ๊ย ด้วงตาย เมะราชานี่มันเมะราชาจริงๆ

ส่วนเตี่ย....น่ารักจริงน่ออออ //มองประกายวิ๊งๆ แต่ที่จริง...เตี่ยไม่เห็นต้องไปหมั้นอะไร เดี๋ยวลูกชายก็พาสามีกลับมาให้อยู่ดี----แค่กๆๆๆ

เอ๊ะ? ลืมพูดถึงอาเซี่ยหรอ? ไม่หรอก ไม่น่าาาาา //โดนบรี้

[ทาสแมวผู้บ้าวาย]

โฮรกกกก แซ่บจริงอะไรจริง เตี่ยไม่ต้องห่วงเรื่องเสี่ยวเสียเดี๋ยวมีคนสกุลจางมาสู่ขอแน่นอน

[susuwatari]

วั๊ยยย ชอบอารองมากค่ะ หนุ่มแว่นขาโหดนี่แซบเว่อร์จริงๆ /แฮกกกก เร้าใจดวงที่สุด
ปล.ไม่ต้องหมั้นค่ะคุณพ่อ โตขึ้นเดี๋ยวลูกชายพามาให้ดูตัวถึงที่เองแหละค่ะ อิอิ

[Rainxx_fon]

แอบกรีดร้อง ทำไมไม่มีต่อตอนจ---- #โดนตบ
เลื่อนๆลงมาก็เจออ สงสารเตี่ยยยยยย 55555555
#แต่เตี่ยไม่ต้องกลัวนะคะ เดี๋ยวลูกชายก็พาลูกเขยมาแนะนำเองค่ะ!!

ส่วนคู่อารองกับอาเซี่ยนี่แซ่บบลืมม อ่านไปใจเต้นตามอาเซี่ยเลยอ่ะะ #ฮาา

ปล.ยังรอคอยท่านแต่งแบบ (ไม่)เกือบ NC นะเคอะะะ #โดนตบบบ

[SilverCloud]

อยากเป็นเตี่ยอีฉยงขึ้นมาทันที...
แอบสงสารเตี่ย ไม่น่ามาอยากกินกาแฟเอาตอนนี้ เลยได้เห็นของดี?เต็มๆตาเลย
อารองขา อาช่างแซ่บมากมาย เมะราชานี่มันดีงามจริงๆ //ขูดจอ// อาเซี่ยอย่าเสียใจไปนะคะ ถือซะว่าทำเพื่อความแน่นแฟ้นระหว่างสองตระกูล

[meanato]

แล้วถ้ามีคนเปิดมาเห็น เขาจะเร้าใจกับคุณมั้ยล่ะครับ!!?
ค่า ด้วงตัวนี้ขอเร้าใจด้วยยยยยยยยย

[karnalone]

ดีงามมากค่ะ ฟิคนี้คือเลอค่ามาก

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  อารองร้อนแรงมากอ่ะ  

มันใช่มากค่ะ คิดว่าตัวเองชิพรุ่นหลานแบบบ้าคลั่งแล้ว  มาเจอรุ่นอา...รุ่นหลานแพ้เรียบเลยค่ะ

ชอบอารองจัง ชอบคนแบบอารอง แอบสงสารเซี่ยเหลียนหวนนะ ๕๕๕๕ แต่มันเร้าใจจริงๆ ค่ะ

ขำอู๋อีฉยงมาก  สกิลอยากรู้อยากเห็นของตระกูลนี้ชนะเลิศจริงๆ ค่ะ  เชื้อมันแรงจริงๆ นะนี่ ๕๕๕ ถือซะว่าของแถมยามดึกเนอะ ชงกาแฟเคล้าเสียง--

ไอ้ท่าบอกให้เป็นความลับของตัวเองกับพี่ใหญ่นั่นมันอะไรคะ!??  โอ๊ย นึกภาพแล้วละลาย อยากเป็นโต๊ะตัวนั้นเสียกระไร

รุ่นอาสุดยอดค่ะ

[tear]

ตามมากรี๊ดในบอร์ด คู่นี้ล้ำค่ามากค่ะ ฮืออออ แต่งดีมากเลยค่ะ ชอบบบบบบบ

รอวันที่เตี่ยจะไปสู่ขอเสี่ยวฮัวให้นายน้อยนะคะ ถถถถ

[bloodnine]

อ๊ากกกกก ฟินเวอร์ค่ะ
อยากเป็นคุณป๋าของอู๋เสียเลยยยย
ดูหนังสดด้วยอ้ะ..(?)

เอ่อ...ถ้าหมั้นจริงคืองานเข้าเลยนะคะคุณป๋า..

[uxmishi]

ลูกสาวอะไรล่ะเตี่ย!!!!! ไอ้เด็กตระกูลเซี่ยที่อายุพอๆกับเสี่ยวเสียนั่นน่ะมันผู้ชาย!!!!!!!!! 555555555555555555555

จากที่ตอนแรกๆก๊าวอารองอาเซี่ย มาเจอเตี่ยแย่งซีนเข้าแบบนี้รู้สึกโดนความโมเอะแอทแทคจนลืม 2 คนในห้องสมุดนั่นไปเลยค่ะ แง๊

[shuri]

อารองนั้น... ช่างร้อนแรงและเจ้าเล่ห์
หลอกล่ออาเซี่ยเข้าห้องเพื่อจับกินอย่างปรีเปรมมาก
อาเซี่ยค่ะ เป็นที่รักของอารองก็ต้องอดทนนะคะ //ตบบ่าแปะๆ

ตอนท้ายเตี่ยอีฉยงแย่งซีนมากๆ
แท้จริงแล้วคนตระกูลอู๋ประสาทแข็งกันทุกคนสินะคะ //ฮา