[OS] #dmbjdaily 'Gluttony' : ผีตู้เย็น [ผิงเสีย]

[casey]

ตอนต่อของกระทู้นี้ค่ะ >> https://dmbjth.thai-forum.net/t1225-topic

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++










“เถ้าแก่สาม ปลายเดือนนี้ฉันมีธุระแถวนั้นพอดี เดี๋ยวแวะไปหานะ”
...ฉิบหาย




ฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหายฉิบหาย
คำคำนี้ดังก้องเต็มหัวไปหมด ตอนได้ยินประโยคนั้นของเสี่ยวฮัว

หลายเดือนก่อนไปพูดใส่หน้าไว้เสียดิบดีว่าจะผอมให้ได้ สุดท้ายชะล่าใจนั่งแบ๊วนอนแบ๊ว แทะขนมหน้าทีวี
ดูพอนเดอริงรอบเอวที่ไม่มีทีท่าจะลด เผลอๆมากกว่าเดิมแล้วก็ถอนหายใจ มันจะลดทันไหมเนี่ย ไม่งั้นโดนล้อไปอีกสิบปีแน่ๆ


“เสี่ยวเกออออ นายมีวิธีลดน้ำหนักเร็วๆมั้ย ยิ่งภายในเดือนนี้ยิ่งดี” ผมหันไปมองคนที่นั่งดูทีวีอยู่ข้างๆ
“...........” ไม่มีเสียงตอบกลับจากเลขหมายที่ท่านเรียก รู้สึกเหมือนโดนสายตาตำหนิอีกต่างหาก


อุ่ย นี่ผมเผลอหยิบข้าวโพดคั่วมากินตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้ตัวเลยน้าาาา แหะๆ






###
                                                                                                                                                                     






“เทียนเจิน! ดูถูกกันมากเกินไปแล้ว คนอย่างเสี่ยอ้วนน่ะเหรอจะมีสูตรลดความอ้วน หาเรื่องกันใช่ไหม
หุ่นหมีแบบนี้น่ะกอดเต็มไม้เต็มมือ สาวกรี๊ดจะตายชัก อาหารน่ะเป็นสิ่งที่สวรรค์ประทานมา ล้ำค่าพอๆกับกรวยอวบเลยนะ
เสี่ยอ้วนไม่มีทางทำเรื่องทรยศตัวเองแบบนั้นหรอก ถ้าเสี่ยอ้วนไม่อ้วนอย่ามาเรียกเสี่ยอ้วน บาย!!”

แม้แต่ที่พึ่งสุดท้ายก็ยังพึ่งไม่ได้  




เอาวะ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เสิร์ชหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตเอาก็ได้ สูตรมีตั้งเยอะแยะ ผมไม่ง้อหรอก

มื้อเช้า กาแฟดำไม่ใส่อะไรเลย ขนมปังปิ้งเปล่าๆสองแผ่น
มื้อกลางวัน สลัดผัก น้ำส้ม
มื้อเย็น แอปเปิ้ลหนึ่งผล
สูตรห่าอะไรวะ หมาที่บ้านปู่ยังกินเยอะกว่านี้เลย

งดแค่มื้อเย็นเท่านั้น มื้อเช้ากับกลางวันกินได้ปกติ
อืมๆ เอาสูตรนี้แหละ ง่ายดี



วันต่อมา เถ้าแก่สามจ้วงมื้อกลางวันอย่างหักโหม กินเสียเต็มคราบ กลัวอดข้าวเย็นแล้วดึกๆหิว
ค่ำบางวันก็ลงมามุดตู้เย็นบ้าง ขนมน่ะไม่นับว่าเป็นข้าวหรอกนะ

ทั้งที่กินแบบนั้น ผ่านไปสองสัปดาห์ น้ำหนักก็ยังอุตส่าห์ลงไป
...ลงไปห้าขีด

นี่มันไม่ลดเลยนี่หว่า!! อู๋เสียคนหุ่นมีฐานะอุธรณ์อย่างสิ้นหวัง ไม่ได้แล้ว อีกไม่กี่วันเสี่ยวฮัวจะมา ต้องใช้วิธีนั้นแล้วล่ะ





“นายจะไม่ไหว” เสี่ยวเกอปรายตามองน้ำส้มหนึ่งแก้ว กับกองผักชุ่มครีมสลัดในจานผมแล้วพูดขึ้นมา
"ไม่ได้!! ถ้าน้ำหนักฉันไม่ลด เสี่ยวฮัวต้องหัวเราะเยาะแน่" เสี่ยวเกอไม่ตอบอะไรผม ถอนหายใจแล้วเดินหนีไปอีกทาง
หนอยแน่ ผมเอาส้อมจิ้มผักอย่างแรง ระบายความหงุดหงิด




ทนไม่ไหว

สุดท้ายก็ต้องย่องมาเปิดตู้เย็นหาของกินกลางดึก ไฟก็ไม่กล้าเปิด กลัวเสี่ยวเกอรู้
ผมลูบหน้าตัวเองแรงๆ ไม่ได้ นายต้องตั้งสติ เก็บขนมนั่นแล้วขึ้นไปนอนซะ
ถึงใจจะบอกแบบนั้น แต่มือก็ถือช็อกโกแลทแน่นไม่ยอมปล่อย น้ำตาจะไหล หิวโว้ย

พริบตานั้นไฟก็สว่างวาบขึ้นมา ช็อกโกแลทสุดรักแทบหลุดจากมือ
“อู๋เสีย นายทำอะไร” ผมไม่รู้จะตอบยังไง ได้แต่ส่งยิ้มงามๆให้คนใบ้จางไปหนึ่งที






###





"สวัสดีอาเฮีย เป็นยังไงบ้าง ทำไมสีหน้าดูไม่ดีเลย" ระแวงนายน่ะสิ นอนไม่เต็มอิ่มสักวัน
สุดท้ายไม่มีอะไรคืบหน้า ทนกินสูตรหมาโหยไปได้สามวันก็ล้มเลิก ได้แต่ภาวนาว่าดอกไม้เถื่อนจะลืมๆเรื่องคราวก่อนไปซะ
"มาๆ ดูซิว่ารอบเอวนายลดไปบ้างรึยัง" ดูเหมือนคำขอจะไม่เป็นผล ..แน่ะ ยังจะมาจับพุงอีก อะไรกันนักโว้ย
เห็นหุ่นผอมเพรียวของตานี่ก็อดระบายความลำบากตลอดเดือนให้ฟังจนได้ (อันที่จริงมันก็ลำบากแค่สามวันสุดท้าย)


“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”


พอสารภาพบาปเสร็จก็โดนหัวเราะแรงแบบไม่ไว้หน้า สะใจมาก สะใจมากสินะ  หึ
“โธ่เอ๋ยอู๋เสีย อาเฮียที่รัก ทำแบบนายร้อยคนน้ำหนักก็ไม่ลดทั้งร้อยคนนั่นแหละ...”
จากนั้นเสี่ยวฮัวจัดการแลคเชอร์ยาวเป็นกิโลจนผมแทบหลับ เขียนรายการอาหารกับตารางออกกำลังกายไว้ให้ด้วย ดูจริงจังมาก
ตอนกำลังเบลอๆก็ถูกถามว่าขนมที่เอามาฝากอร่อยไหม


“อันที่เป็นคุ้กกี้สอดไส้น่ะนะ อร่อยดี”
“เขาเรียกขนมลิ้นแมวต่างหาก ถ้านายชอบฉันจะซื้อมาให้อีก” ไหนนายจัดคอร์สลดน้ำหนักฉันเต็มที่ แล้วมาทำแบบนี้ได้ยังไง
เหมือนอ่านสีหน้าผมออก เลยบอกว่าให้เป็นรางวัลถ้าเจอกันคราวหน้าผมลดได้จริงๆ
ของฟรีนี่นะ จะรับไว้แล้วกัน อย่างน้อยมันก็ต้องลงสักโลสองโลแหละน่า



เสี่ยวฮัวกลับไปแล้ว ตกลงก็ไม่รู้มาทำไม เสียเวลาไปค่อนวันกับเรื่องไขมั-- น้ำหนักผม
หลังอาหารมื้อเย็นกะจะหาอะไรกินล้างปากเสียหน่อย เปิดตู้เย็นก็แล้ว เดินรอบครัวก็แล้ว วนกลับมาเปิดตู้เย็นใหม่ เปิดช่องผักช่องฟรีซแถมให้ด้วยเอ้า
หายไปไหนหมดวะ เชี่ยเสี่ยวฮัวววววววววววว นายแม่ง ขโมยสเบียงฉันไปทิ้งใช่มั้ย แง่ง  


ผมกลับไปนั่งโซฟาดูทีวีต่ออย่างหงุดหงิด สงสัยกระแทกเบาะแรงไปหน่อย คนที่ไม่ค่อยพูดเลยหันหน้ามาหา
"อ่า เสี่ยวเกอ มีอะไรเหรอ" อย่าจ้องหน้านิ่งแบบนั้น ฉันใจไม่ดี
“แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ฉันชอบ” สะ...เสี่ยวเกอ (●´ω｀●)













จะดีกว่านี้ถ้านายไม่บีบพุงฉันนะ















++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แง 5555555 แซะนายน้อยสนุกจังเลย
มีคนรู้ด้วยว่าดอกไม้น้อยให้ขนมอะไร วรั๊ย

ว่าแต่ทำไมมันกลับเป็นผิงเสียได้หน้าตาเฉยล่ะเนี่ย



ตอนต่อค่ะ มันหยุดไม่ได้ >> https://dmbjth.thai-forum.net/t1239-topic#10055

[Cathareen]

นายน้อยน่ารักมากค่ะ 5555 ชอบตรง นั่งแบ๊วนอนแบ๊ว คือเห็นภาพสุดๆค่ะ 5555
พุงนิ่มๆ บีบแล้วย้วยๆแด่เสี่ยวเกอ
ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ

[Tang_An-An]

โถ่...นาบยน้อย ลดนำ้หนักสามวันไม่มีทางลงหรอก
ไม่ต้องลดก็ได้นะ จับแล้วนุ่นิ่มหนุบหนับ555555

[Malangporyim]

แงงงงงง เพิ่งเก็ตว่าเป็น Shiroi Koibito!
เพิ่งเก็ตตอนบอกว่ามีไส้ แล้วเสี่ยวฮัวบอกปัดว่าขนมลิ้นแมวต่างหาก ก็เอะใจแล้วว่าต้องไม่ใช่ขนมธรรมดาแน่ๆ เลยย้อนกลับไปอ่านตอนแรกใหม่

แง้ นี่มันฮัวเสียยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เสี่ยวฮัวน่ารักมาก ซ่อนความโรแมนติกไว้ลึก (เกินไป) นะ
เทียนเจินไม่เก็ตเลย (เราก็ไม่เก็ต โฮ รู้ช้ามาก 55555)

ฮืออออออ
เสี่ยวเกอ

“แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ฉันชอบ”

อี๋ๆๆๆๆๆๆๆๆ *ร้องอี๋ดังมาก*

[casey]

@Cathareen ขอบคุณค่าาาาา ทุกคนล้วนเฟติชพุง แอบไปบีบพุงนายน้อยหนุบๆ


@Tang_An-An ดูจากพฤติกรรมแล้ว ต่อให้มากกว่าสามวันคงไม่ลดค่ะ ถ้ายังทำตัวเป็นผีตู้เย็นทุกค่ำคืนอยู่แบบนี้ 5555


@Malangporyim เลาดีใจนะที่มีคนเก็ท (คุณmage ฟิคที่แล้วเก็ทเร็วมากเรานับถือเลย เขิล) ดีใจที่นายรู้สึกถึงเศษเสี้ยวฮัวเสียนี่ด้วย
เสี่ยวฮัวกลับไปแล้ว ตกลงก็ไม่รู้มาทำไม << แต่นายไม่เห็นความลำเอียงนี่เหรอ!!

นายร้องอี๋ใส่จฉลไม่ได้นะ อากงแก่แล้ว แกแค่อยากมีหมอนนิ่มๆไว้นอนหนุน

[Narakas]

เราอยากบีบพุงนายน้อยมั่ง แง 555555555555

[Rozenkreuz]

นั่งแบ๊วนอนแบ๊ว แทะขนมอยู่หน้าทีวี
เอื้อออออะ ดาเมจรูปหนูแฮมสเตอร์พุ่งเข้าใส่กลางอก อ๊อกกก