Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[OS] #dmbjdaily 'ลาก่อน' - farewell (15 :: จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว)
3 posters
หน้า 1 จาก 1
[OS] #dmbjdaily 'ลาก่อน' - farewell (15 :: จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว)
[OS] #dmbjdaily 'ลาก่อน' - "farewell" (15 :: จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว)
*ทำร้ายตับนะคะ*
คนที่รู้จักความหมายของคำว่า 'ลาจาก' ที่ดีที่สุดคือคนที่สิ้นหวังจะพบกันอีกครั้ง
ยามค่ำคืนของเมืองหังโจว...แม้จะเป็นเมืองทางใต้แต่อากาศยามหน้าหนาวก็ไม่ได้ปราณีนัก ชายหนุ่มในชุดคลุมมิดชิดเดินฝ่าลมหนาวอย่างเด็ดเดี่ยว ก่อนจะหยุดลงที่หน้าประตูบ้านหลังหนึ่ง เขาเคาะตามจังหวะที่เป็นรหัสลับไม่นานก็มีคนที่คุ้นตามาเปิด
"เหลาอู่"
ดวงตานิ่งสงบตรงหน้าไร้แววประหลาดใจคล้ายจะเดาได้อยู่แล้ว
"เข้ามาก่อนสิ จิบชาร้อนๆ แล้วเราค่อยคุยกัน"
ผู้มาเยือนดึงหมวกออก ก่อนจะส่ายหน้าอย่างไร้คำพูด ฝ่ายเจ้าของบ้านเห็นสีหน้าของคนที่มักจะอารมณ์ดีแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจช้าๆ
"...ข้าเตือนเจ้าแล้ว"
เซี่ยจิ่วเย๋กล่าวอย่างไม่ถนอมน้ำใจ...แม้ว่าเพื่อนสมัยเด็กอย่างอู๋เหลาโก่วจะชาชินแค่ไหน...แต่ครานี้มันกลับบาดลึกเสียจนขาดใจ
"แล้วเจ้าได้บอกอะไรกับเขาไหม?"
อีกครั้งที่การส่ายหน้าแทนคำตอบ
ลาก่อน...โชคดี...แล้วเจอกัน
ไม่มีแม้สักคำที่จะได้กล่าวออกไป...ก็แค่แผ่นหลังกว้างที่ห่างออกไปจนปุยหิมะริมแม่น้ำซ่งฮวาเจียงปลิวพัดบดบังทุกสิ่งอย่าง
"พ่อพระไม่มีวันพูดออกมา...มันเป็นทางที่เขาเลือก และมันเป็นเรื่องที่เขาต้องแบกรับไว้ด้วยตนเอง" เจ้าบ้านสกุลเซี่ยแตะไหล่เพื่อนสนิทแล้วดันให้เข้ามาหลบลมหนาวในตัวบ้าน
"...ข้าก็แค่อยากฟังจากปากเขาสักคำ" ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงแหบแห้ง
"แล้วเขาพูดอะไรกับเจ้าบ้าง?"
"...ถามว่าข้าเกลียดเขาไหม"
'เจ้าเกลียดข้าไหม?'
คำถามที่เสียดแทงยิ่งกว่าสิ่งใด...ข้าจะเกลียดท่านลงได้อย่างไรกัน
"...แล้วเขาก็บอกให้ข้าลืม"
'ไปหังโจวซะ ลืมเรื่องนี้ไปให้หมด'
หมายถึงเรื่องไหนกัน เรื่องราวเน่าเฟะของเก้าสกุล...หรือเรื่องของข้ากับท่าน...
อู๋เหลาโก่วเคยคิดว่าตัวเองมองโลกในแง่ดีมาตลอด แต่เขาไม่อาจจะปฏิเสธความจริงที่ว่า...เราคงไม่ได้พบกันอีกแล้ว
วันนั้นดวงตาแห้งผากไร้หยดน้ำตา เพราะเขาสัมผัสได้อย่างชัดเจน...ว่าหมดหวังแล้วจริงๆ
ไม่ว่าใครจะว่าอย่างไรเขาก็ไม่เคยสนใจ ไม่ว่าฮั่วเซียนกูหรือเซี่ยจิ่วเย๋จะทัดทานอย่างไรเขาก็ยังดิ้นรนขึ้นเหนือไป...เพื่อกลับมาพร้อมกับความว่างเปล่าที่ไม่มีแม้กระทั่งคำบอกลา
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด...เขาเองก็คืออู๋เหลาโก่วแห่งสกุลห้า
"จางฉี่ซานไม่มีวันเอาเจ้าเข้าไปในวังวนสกปรกนั่นอีก"
"แล้วเขาถามข้าบ้างไหมว่าอยากหรือไม่!?" ดวงตาแดงก่ำจ้องใบหน้าหมดจดของเพื่อนสนิท
"ก็มักจะเป็นเช่นนี้ไม่ใช่หรือ พ่อพระใหญ่จางมักจะคิดถึงคนอื่นก่อนเสมอ หาสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดให้กับคนของตัวเอง...และมักจะลืมถามไปว่าอยากได้หรือไม่" น้ำเสียงเรียบเรื่อยกล่าวอย่างสงบ
"ข้า...เพียงเขาพูดแม้แต่คำเดียว"
แม้แต่คำเดียวว่าต้องการให้ช่วยแบกรับน้ำหนักของความผิดบาป...
"เพราะพ่อพระรู้ว่าเจ้าไม่มีวันปฏิเสธ..เขาถึงไม่มีวันร้องขอออกมา" เซี่ยจิ่วเย๋แตะใบหน้าของเพื่อนที่เปรอะเปื้อนไปด้วยความรู้สึก "ข้าบอกแล้วว่าเขาจะไม่มีวันบอกให้เจ้าอยู่เคียงข้าง...เพราะเจ้าเองจะไม่ลังเล"
น้ำตามากมายไหลลงมาอย่างเงียบเชียบไร้เสียงสะอื้นไห้ เขาก็แค่ปล่อยให้สิ่งที่อัดแน่นพังทลายออกมาช้าๆ...
"แม้มันจะทำให้เจ้าต้องเสียใจ แต่ในฐานะเพื่อน...ข้ายินดีอย่างยิ่งที่จางฉี่ซานปล่อยให้เจ้ามาที่หังโจว"
เถ้าแก่บ้านเก้าล้วงมือเข้าไปในแขนเสื้ออีกฝ่ายอุ้มเอาสุนัขตัวน้อยออกมาอุ้มเอาไว้
"จุดจบของคนอย่างเขาคงจะโดดเดี่ยวอ้างว้างและไร้มิตรสหายที่แท้จริง...ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องอยู่กับเขาถึงจุดจุดนั้น"
ว่าจบก็ยกซันชุ่นติงคืนให้เจ้าของ ก่อนจะผละออกมาให้เพื่อนได้ใช้เวลากับความรู้สึกของตนเอง
ชายหนุ่มได้แต่นั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นเนิ่นนาน แม้มือเท้าจะชาจนเจ็บจากความหนาวเย็นแต่ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอะไรมากไปกว่าสิ่งที่เป็นอยู่
อู๋เหลาโก่วไม่รู้ว่าระหว่างตัวเขากับจางฉี่ซานใครกันที่เจ็บปวดกว่า...แต่รสชาติของการจากไปโดยที่ไม่มีคำบอกลาจะชัดเจนในหัวใจของเขาตราบจนวินาทีสุดท้ายของชีวิต
153 days left
#dmbjdaily
::talk::
ล่มเรือตัวเองทำไมมมมมม //พรากกกกกกก
แต่สำหรับเราหัวข้อนี้...มันต้องคู่นี้จริงๆนะคะ ; - ;
ไม่มีอะไรจะกล่าว...แต่เรา15จริงๆนะ ฮึกกกกกกกก
ขอบคุณที่มาตับพังด้วยกันนะคะ //โดนทุกคนรุมตี
ปล. แอบเพิ่ม...สำหรับชื่อเรื่องที่ว่า farewell ตอนพิมพ์ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมาคิดดูอีกทีก็เหมือนประชดน่ะนะ...จากกันด้วยดี ไม่เลยสักนิด โฮรววววววปล. แอบเพิ่ม...สำหรับชื่อเรื่องที่ว่า farewell ตอนพิมพ์ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมาคิดดูอีกทีก็เหมือนประชดน่ะนะ...จากกันด้วยดี ไม่เลยสักนิด โฮรวววววว
*ทำร้ายตับนะคะ*
คนที่รู้จักความหมายของคำว่า 'ลาจาก' ที่ดีที่สุดคือคนที่สิ้นหวังจะพบกันอีกครั้ง
ยามค่ำคืนของเมืองหังโจว...แม้จะเป็นเมืองทางใต้แต่อากาศยามหน้าหนาวก็ไม่ได้ปราณีนัก ชายหนุ่มในชุดคลุมมิดชิดเดินฝ่าลมหนาวอย่างเด็ดเดี่ยว ก่อนจะหยุดลงที่หน้าประตูบ้านหลังหนึ่ง เขาเคาะตามจังหวะที่เป็นรหัสลับไม่นานก็มีคนที่คุ้นตามาเปิด
"เหลาอู่"
ดวงตานิ่งสงบตรงหน้าไร้แววประหลาดใจคล้ายจะเดาได้อยู่แล้ว
"เข้ามาก่อนสิ จิบชาร้อนๆ แล้วเราค่อยคุยกัน"
ผู้มาเยือนดึงหมวกออก ก่อนจะส่ายหน้าอย่างไร้คำพูด ฝ่ายเจ้าของบ้านเห็นสีหน้าของคนที่มักจะอารมณ์ดีแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจช้าๆ
"...ข้าเตือนเจ้าแล้ว"
เซี่ยจิ่วเย๋กล่าวอย่างไม่ถนอมน้ำใจ...แม้ว่าเพื่อนสมัยเด็กอย่างอู๋เหลาโก่วจะชาชินแค่ไหน...แต่ครานี้มันกลับบาดลึกเสียจนขาดใจ
"แล้วเจ้าได้บอกอะไรกับเขาไหม?"
อีกครั้งที่การส่ายหน้าแทนคำตอบ
ลาก่อน...โชคดี...แล้วเจอกัน
ไม่มีแม้สักคำที่จะได้กล่าวออกไป...ก็แค่แผ่นหลังกว้างที่ห่างออกไปจนปุยหิมะริมแม่น้ำซ่งฮวาเจียงปลิวพัดบดบังทุกสิ่งอย่าง
"พ่อพระไม่มีวันพูดออกมา...มันเป็นทางที่เขาเลือก และมันเป็นเรื่องที่เขาต้องแบกรับไว้ด้วยตนเอง" เจ้าบ้านสกุลเซี่ยแตะไหล่เพื่อนสนิทแล้วดันให้เข้ามาหลบลมหนาวในตัวบ้าน
"...ข้าก็แค่อยากฟังจากปากเขาสักคำ" ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงแหบแห้ง
"แล้วเขาพูดอะไรกับเจ้าบ้าง?"
"...ถามว่าข้าเกลียดเขาไหม"
'เจ้าเกลียดข้าไหม?'
คำถามที่เสียดแทงยิ่งกว่าสิ่งใด...ข้าจะเกลียดท่านลงได้อย่างไรกัน
"...แล้วเขาก็บอกให้ข้าลืม"
'ไปหังโจวซะ ลืมเรื่องนี้ไปให้หมด'
หมายถึงเรื่องไหนกัน เรื่องราวเน่าเฟะของเก้าสกุล...หรือเรื่องของข้ากับท่าน...
อู๋เหลาโก่วเคยคิดว่าตัวเองมองโลกในแง่ดีมาตลอด แต่เขาไม่อาจจะปฏิเสธความจริงที่ว่า...เราคงไม่ได้พบกันอีกแล้ว
วันนั้นดวงตาแห้งผากไร้หยดน้ำตา เพราะเขาสัมผัสได้อย่างชัดเจน...ว่าหมดหวังแล้วจริงๆ
ไม่ว่าใครจะว่าอย่างไรเขาก็ไม่เคยสนใจ ไม่ว่าฮั่วเซียนกูหรือเซี่ยจิ่วเย๋จะทัดทานอย่างไรเขาก็ยังดิ้นรนขึ้นเหนือไป...เพื่อกลับมาพร้อมกับความว่างเปล่าที่ไม่มีแม้กระทั่งคำบอกลา
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด...เขาเองก็คืออู๋เหลาโก่วแห่งสกุลห้า
"จางฉี่ซานไม่มีวันเอาเจ้าเข้าไปในวังวนสกปรกนั่นอีก"
"แล้วเขาถามข้าบ้างไหมว่าอยากหรือไม่!?" ดวงตาแดงก่ำจ้องใบหน้าหมดจดของเพื่อนสนิท
"ก็มักจะเป็นเช่นนี้ไม่ใช่หรือ พ่อพระใหญ่จางมักจะคิดถึงคนอื่นก่อนเสมอ หาสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดให้กับคนของตัวเอง...และมักจะลืมถามไปว่าอยากได้หรือไม่" น้ำเสียงเรียบเรื่อยกล่าวอย่างสงบ
"ข้า...เพียงเขาพูดแม้แต่คำเดียว"
แม้แต่คำเดียวว่าต้องการให้ช่วยแบกรับน้ำหนักของความผิดบาป...
"เพราะพ่อพระรู้ว่าเจ้าไม่มีวันปฏิเสธ..เขาถึงไม่มีวันร้องขอออกมา" เซี่ยจิ่วเย๋แตะใบหน้าของเพื่อนที่เปรอะเปื้อนไปด้วยความรู้สึก "ข้าบอกแล้วว่าเขาจะไม่มีวันบอกให้เจ้าอยู่เคียงข้าง...เพราะเจ้าเองจะไม่ลังเล"
น้ำตามากมายไหลลงมาอย่างเงียบเชียบไร้เสียงสะอื้นไห้ เขาก็แค่ปล่อยให้สิ่งที่อัดแน่นพังทลายออกมาช้าๆ...
"แม้มันจะทำให้เจ้าต้องเสียใจ แต่ในฐานะเพื่อน...ข้ายินดีอย่างยิ่งที่จางฉี่ซานปล่อยให้เจ้ามาที่หังโจว"
เถ้าแก่บ้านเก้าล้วงมือเข้าไปในแขนเสื้ออีกฝ่ายอุ้มเอาสุนัขตัวน้อยออกมาอุ้มเอาไว้
"จุดจบของคนอย่างเขาคงจะโดดเดี่ยวอ้างว้างและไร้มิตรสหายที่แท้จริง...ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องอยู่กับเขาถึงจุดจุดนั้น"
ว่าจบก็ยกซันชุ่นติงคืนให้เจ้าของ ก่อนจะผละออกมาให้เพื่อนได้ใช้เวลากับความรู้สึกของตนเอง
ชายหนุ่มได้แต่นั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นเนิ่นนาน แม้มือเท้าจะชาจนเจ็บจากความหนาวเย็นแต่ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอะไรมากไปกว่าสิ่งที่เป็นอยู่
อู๋เหลาโก่วไม่รู้ว่าระหว่างตัวเขากับจางฉี่ซานใครกันที่เจ็บปวดกว่า...แต่รสชาติของการจากไปโดยที่ไม่มีคำบอกลาจะชัดเจนในหัวใจของเขาตราบจนวินาทีสุดท้ายของชีวิต
153 days left
#dmbjdaily
::talk::
ล่มเรือตัวเองทำไมมมมมม //พรากกกกกกก
แต่สำหรับเราหัวข้อนี้...มันต้องคู่นี้จริงๆนะคะ ; - ;
ไม่มีอะไรจะกล่าว...แต่เรา15จริงๆนะ ฮึกกกกกกกก
ขอบคุณที่มาตับพังด้วยกันนะคะ //โดนทุกคนรุมตี
ปล. แอบเพิ่ม...สำหรับชื่อเรื่องที่ว่า farewell ตอนพิมพ์ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมาคิดดูอีกทีก็เหมือนประชดน่ะนะ...จากกันด้วยดี ไม่เลยสักนิด โฮรววววววปล. แอบเพิ่ม...สำหรับชื่อเรื่องที่ว่า farewell ตอนพิมพ์ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมาคิดดูอีกทีก็เหมือนประชดน่ะนะ...จากกันด้วยดี ไม่เลยสักนิด โฮรวววววว
แก้ไขล่าสุดโดย velvetronica เมื่อ Tue 17 Mar 2015, 22:30, ทั้งหมด 1 ครั้ง (Reason for editing : เพิ่มทอล์ค)
velvetronica- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 100
Points : 3648
Join date : 08/11/2014
Re: [OS] #dmbjdaily 'ลาก่อน' - farewell (15 :: จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว)
ฮึก....T^T ตระกูลอู๋โดนคำสาปหรือไรนะ
ตั้งแต่รุ่นปู่ถึงรุ่นหลานเลย กระซิกๆๆ
คำสาปนี้ต้องใช้อะไรแก้นะถึงจะหาย
ให้นายน้อยขายอ้อยแก้คำสาปได้มั๊ย #พอๆๆๆ #เสื่อมล่ะๆ
ตั้งแต่รุ่นปู่ถึงรุ่นหลานเลย กระซิกๆๆ
คำสาปนี้ต้องใช้อะไรแก้นะถึงจะหาย
ให้นายน้อยขายอ้อยแก้คำสาปได้มั๊ย #พอๆๆๆ #เสื่อมล่ะๆ
DarkAki- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 93
Points : 3471
Join date : 27/01/2015
Re: [OS] #dmbjdaily 'ลาก่อน' - farewell (15 :: จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว)
เจ็บ
สั้นๆ ง่ายๆ
อยากร้องไห้ตามปู่เลยย
โป้งพ่อพระ ชิ
สั้นๆ ง่ายๆ
อยากร้องไห้ตามปู่เลยย
โป้งพ่อพระ ชิ
kame_kazuha- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 274
Points : 3745
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : สุสานสักที่
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth