Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
+3
Cathareen
yakusoku
feyralin
7 posters
หน้า 1 จาก 1
[Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
[Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
193 days left
--
พอลืมตาขึ้นก็เจอกับความมืดมิดที่คุ้นตา แต่กลับ..ไม่เหน็บหนาวอย่างที่คิด
สติของเขายังคงพร่ามัว ร่างกายก็อ่อนเพลียอยู่มาก กระทั่งลืมตาหนึ่งครั้งก็แทบจะต้องใช้เรี่ยวแรงทั้งหมด แต่ว่า..แม้ไม่อาจมองเห็นได้ชัดเจน ตัวตนของคนตรงหน้าก็แจ่มชัดขึ้นในความนึกคิดของเขา นับตั้งแต่วินาทีที่ได้ยินเสียงเรียกนั้น
"ตื่นได้แล้ว กลับบ้านกัน"
แสงสว่างลอดผ่านความมืด ส่องเข้ามาถึงในห้วงความคิดอันเงียบงันของเขา
มาจนได้สินะ..อู๋เสีย
เนิ่นนานกว่าจางฉี่หลิงจะรู้สึกตัวอีกครั้ง เขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้นพูดบางอย่างไม่หยุด กับเสียงนายอ้วนหวังกำลังบ่นอะไรยืดยาวพอกัน พยายามจับความด้วยหัวสมองอันมึนงงจากการเสียเลือด ดูเหมือนว่าทั้งสองกำลังพยายามจะค้นหากลไกที่จะพาไปสู่ทางออก
เขารวบรวมเรี่ยวแรงจะขยับตัว ครั้นแล้วจึงค้นพบว่าตนหาได้นอนซุกอยู่บนพื้นพร้อมกองเสื้อผ้าเหมือนกับในความทรงจำสุดท้าย พอฝืนยกเปลือกตาหนักอึ้งขึ้นอย่างอ่อนล้า จนกระทั่งมองเห็นภาพเบื้องหน้า จางฉี่หลิงก็ตกลงสู่ห้วงความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย
ไม่คิดว่าเขาจะถูกแบกเอาไว้บนหลัง
แรงสั่นสะเทือนจากคลื่นเสียงที่ส่งมา บ่งบอกว่าเจ้าของแผ่นหลังที่มองเห็นตรงหน้านี้คืออู๋เสีย นัยน์ตาสีดำสนิทเหม่อมองไหล่สองข้างที่ถูกน้ำหนักของเขาถ่วงจนลู่ลง แต่กลับพยายามยืนหยัด ประคองคนบนหลังของตัวเองเอาไว้อย่างระมัดระวังที่สุด เห็นเช่นนั้น ความรู้สึกในใจคล้ายตะกอนที่นอนก้นถูกกวนขึ้นมาอีกครั้ง
จางฉี่หลิงหลับตาลง รับรู้ถึงสัมผัส..สัมผัสถึงความอบอุ่น..สูดรับเอากลิ่นอายที่ชวนให้อุ่นใจ แล้วจึงเอ่ยเสียงเบา
"ฉันเอง"
แทบจะใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดในการช่วยค้นหากลไก พอเปิดได้เขาก็หมดสติลงไปอีก หลับๆตื่นๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พอลืมตาขึ้นมาไม่ว่ากี่ครั้ง สัมผัสจากไหล่ที่ตนเอนซบอยู่ก็ยังคงไม่ห่างไปไหน
จางฉี่หลิงนอนนิ่ง หายใจแผ่วเบา ขยับตัวให้น้อยที่สุด แสร้งทำเป็นว่ายังหมดสติ เพื่อซึมซับทุกวินาทีของห้วงเวลาเช่นนี้เอาไว้
ตอนที่รู้ว่าต้องติดอยู่ที่หอบ้านสกุลจาง ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมากลับไม่ใช่เรื่องความปลอดภัยของตัวเอง ในอกเย็นเยือก ภาวนาว่าใครบางคนที่อยู่ห่างไกลออกไปจะยังปลอดภัย หวังให้มีเพียงเขาที่ต้องติดกับอยู่ที่นี่
ขณะกรีดมีดลงบนข้อมือ เขาเหม่อมองหยาดหยดสีแดงรินไหลออกจากร่างกาย หากใจกลับล่องลอยออกไป อยากเจออีกสักครั้ง แต่ก็ไม่อยากให้มา ในใจเขาทั้งหวังและไม่อยากหวัง
จากที่เคยไม่ใส่ใจ คิดว่าตัวเองจะหายไปจากโลกนี้เมื่อไหร่ก็ได้ มาบัดนี้..เมื่อถึงเวลาที่จะต้องจากไปจริงๆ เหตุใดจึงอยากจะยึดจับบางอย่างเอาไว้ ยังอยากจะรักษาชีวิตนี้เอาไว้
น่าขำ ตัวเขาที่เคยใช้ชีวิตเอาตัวรอดด้วยตัวเองมาได้ตลอด บัดนี้กลับรอให้ใครบางคนมาช่วย
ไม่นึกว่าคำภาวนาของเขาจะกลายเป็นจริง
ทั้งๆที่เขาทั้งปฏิเสธ ทั้งผลักไส แยกตัวเดินออกมาตามเป้าหมายของตัวเองโดยทิ้งอู๋เสียเอาไว้ แต่ทั้งอย่างนั้น หมอนั่นก็ยังไม่ยอมหันหน้าหนี พอรู้ว่าเขามีอันตราย กลับตามมาช่วยอย่างเอาเป็นเอาตาย ขึ้นเขาลงห้วยวิ่งหนีตาย ก็ยังไม่ยอมปล่อยเขาลงจากไหล่ นั่นทำให้เขา..รู้สึกขอบคุณอีกฝ่ายจากใจ
ทั้งขอบคุณแล้วก็..ขอโทษนะ
ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง
ขอโทษที่ทำให้ร้องไห้
ขอโทษที่ทำให้..ต้องมีสีหน้าแบบนั้น
ขอโทษที่ทำให้ไหล่เล็กๆนี่ ต้องฝืนแบกรับอะไรที่หนักหนาขนาดนี้ ครั้งต่อไป..เขาจะต้องเป็นฝ่ายปกป้องให้ได้ เป็นฝ่าย..แบกรับแทนคนตรงหน้าเอง
แม้ต้องแลกด้วยทั้งชีวิตของเขา ถ้ามันสามารถรักษารอยยิ้มอันไร้เดียงสาของอู๋เสียได้ เขายินดีจะแบกรับมัน
เพื่อการนั้นอาจจะต้องแยกจากกัน ต้องปฏิเสธที่จะร่วมทางกันอีกครั้ง แต่ที่ทำไปก็เพราะต้องการปกป้อง ไม่ได้อยากจะหนีหายไปไหน
เพราะฉะนั้นได้โปรด..
"แค่นายเท่านั้น อย่าปล่อยมือจากฉันเลย.."
---
END
---
^
^
^
ประโยคสุดท้าย อันนี้ด้วงมโนเองค่ะฟฟฟฟฟฟ (ได้ข่าวว่าเอ็งก็มโนมันทั้งฟิค)
พอเห็นหัวข้อไหล่ ภาพนายน้อยเราแบกเสี่ยวเกอวิ่งสู้ฟัดในเล่มสิบมันก็ลอยเข้ามาในหัวเลยค่ะ เสี่ยวเกอที่เป็นฝ่ายปกป้องนายน้อยมาตลอด พอวันนึงเห็นคนที่เคยอยู่ข้างหลังตัวเองเสมอ เดินทางมาไกลขนาดนี้เพื่อช่วยตนเอาไว้ ความรู้สึกของเสี่ยวเกอตอนนั้นมันต้องยากจะบรรยายสุดๆ แล้วแบบตอนแบกมันต้องสกินชิพกันด้วยปะ คือเสี่ยวเกอที่พยายามรักษาระยะห่างกับคนอื่นตลอด มาเจอนายน้อยมาดทุ่มเทแบบถึงเนื้อถึงตัวซะขนาดนี้ย่อมต้องหวั่นไหว--แค่ก! ต้องคิดอะไรบ้างแหละ แค่ด้วงคิดแทนก็อร๊างจะแย่แล้วววววว //โดนดาบดำฟาดหัวเรียกสติ O]=[
ทำไมภาษามันอ่านแล้วง่วงๆ ก็เขียนตอนง่วงนี่นะ...zzZZ
193 days left
--
พอลืมตาขึ้นก็เจอกับความมืดมิดที่คุ้นตา แต่กลับ..ไม่เหน็บหนาวอย่างที่คิด
สติของเขายังคงพร่ามัว ร่างกายก็อ่อนเพลียอยู่มาก กระทั่งลืมตาหนึ่งครั้งก็แทบจะต้องใช้เรี่ยวแรงทั้งหมด แต่ว่า..แม้ไม่อาจมองเห็นได้ชัดเจน ตัวตนของคนตรงหน้าก็แจ่มชัดขึ้นในความนึกคิดของเขา นับตั้งแต่วินาทีที่ได้ยินเสียงเรียกนั้น
"ตื่นได้แล้ว กลับบ้านกัน"
แสงสว่างลอดผ่านความมืด ส่องเข้ามาถึงในห้วงความคิดอันเงียบงันของเขา
มาจนได้สินะ..อู๋เสีย
เนิ่นนานกว่าจางฉี่หลิงจะรู้สึกตัวอีกครั้ง เขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้นพูดบางอย่างไม่หยุด กับเสียงนายอ้วนหวังกำลังบ่นอะไรยืดยาวพอกัน พยายามจับความด้วยหัวสมองอันมึนงงจากการเสียเลือด ดูเหมือนว่าทั้งสองกำลังพยายามจะค้นหากลไกที่จะพาไปสู่ทางออก
เขารวบรวมเรี่ยวแรงจะขยับตัว ครั้นแล้วจึงค้นพบว่าตนหาได้นอนซุกอยู่บนพื้นพร้อมกองเสื้อผ้าเหมือนกับในความทรงจำสุดท้าย พอฝืนยกเปลือกตาหนักอึ้งขึ้นอย่างอ่อนล้า จนกระทั่งมองเห็นภาพเบื้องหน้า จางฉี่หลิงก็ตกลงสู่ห้วงความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย
ไม่คิดว่าเขาจะถูกแบกเอาไว้บนหลัง
แรงสั่นสะเทือนจากคลื่นเสียงที่ส่งมา บ่งบอกว่าเจ้าของแผ่นหลังที่มองเห็นตรงหน้านี้คืออู๋เสีย นัยน์ตาสีดำสนิทเหม่อมองไหล่สองข้างที่ถูกน้ำหนักของเขาถ่วงจนลู่ลง แต่กลับพยายามยืนหยัด ประคองคนบนหลังของตัวเองเอาไว้อย่างระมัดระวังที่สุด เห็นเช่นนั้น ความรู้สึกในใจคล้ายตะกอนที่นอนก้นถูกกวนขึ้นมาอีกครั้ง
จางฉี่หลิงหลับตาลง รับรู้ถึงสัมผัส..สัมผัสถึงความอบอุ่น..สูดรับเอากลิ่นอายที่ชวนให้อุ่นใจ แล้วจึงเอ่ยเสียงเบา
"ฉันเอง"
แทบจะใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดในการช่วยค้นหากลไก พอเปิดได้เขาก็หมดสติลงไปอีก หลับๆตื่นๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พอลืมตาขึ้นมาไม่ว่ากี่ครั้ง สัมผัสจากไหล่ที่ตนเอนซบอยู่ก็ยังคงไม่ห่างไปไหน
จางฉี่หลิงนอนนิ่ง หายใจแผ่วเบา ขยับตัวให้น้อยที่สุด แสร้งทำเป็นว่ายังหมดสติ เพื่อซึมซับทุกวินาทีของห้วงเวลาเช่นนี้เอาไว้
ตอนที่รู้ว่าต้องติดอยู่ที่หอบ้านสกุลจาง ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมากลับไม่ใช่เรื่องความปลอดภัยของตัวเอง ในอกเย็นเยือก ภาวนาว่าใครบางคนที่อยู่ห่างไกลออกไปจะยังปลอดภัย หวังให้มีเพียงเขาที่ต้องติดกับอยู่ที่นี่
ขณะกรีดมีดลงบนข้อมือ เขาเหม่อมองหยาดหยดสีแดงรินไหลออกจากร่างกาย หากใจกลับล่องลอยออกไป อยากเจออีกสักครั้ง แต่ก็ไม่อยากให้มา ในใจเขาทั้งหวังและไม่อยากหวัง
จากที่เคยไม่ใส่ใจ คิดว่าตัวเองจะหายไปจากโลกนี้เมื่อไหร่ก็ได้ มาบัดนี้..เมื่อถึงเวลาที่จะต้องจากไปจริงๆ เหตุใดจึงอยากจะยึดจับบางอย่างเอาไว้ ยังอยากจะรักษาชีวิตนี้เอาไว้
น่าขำ ตัวเขาที่เคยใช้ชีวิตเอาตัวรอดด้วยตัวเองมาได้ตลอด บัดนี้กลับรอให้ใครบางคนมาช่วย
ไม่นึกว่าคำภาวนาของเขาจะกลายเป็นจริง
ทั้งๆที่เขาทั้งปฏิเสธ ทั้งผลักไส แยกตัวเดินออกมาตามเป้าหมายของตัวเองโดยทิ้งอู๋เสียเอาไว้ แต่ทั้งอย่างนั้น หมอนั่นก็ยังไม่ยอมหันหน้าหนี พอรู้ว่าเขามีอันตราย กลับตามมาช่วยอย่างเอาเป็นเอาตาย ขึ้นเขาลงห้วยวิ่งหนีตาย ก็ยังไม่ยอมปล่อยเขาลงจากไหล่ นั่นทำให้เขา..รู้สึกขอบคุณอีกฝ่ายจากใจ
ทั้งขอบคุณแล้วก็..ขอโทษนะ
ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง
ขอโทษที่ทำให้ร้องไห้
ขอโทษที่ทำให้..ต้องมีสีหน้าแบบนั้น
ขอโทษที่ทำให้ไหล่เล็กๆนี่ ต้องฝืนแบกรับอะไรที่หนักหนาขนาดนี้ ครั้งต่อไป..เขาจะต้องเป็นฝ่ายปกป้องให้ได้ เป็นฝ่าย..แบกรับแทนคนตรงหน้าเอง
แม้ต้องแลกด้วยทั้งชีวิตของเขา ถ้ามันสามารถรักษารอยยิ้มอันไร้เดียงสาของอู๋เสียได้ เขายินดีจะแบกรับมัน
เพื่อการนั้นอาจจะต้องแยกจากกัน ต้องปฏิเสธที่จะร่วมทางกันอีกครั้ง แต่ที่ทำไปก็เพราะต้องการปกป้อง ไม่ได้อยากจะหนีหายไปไหน
เพราะฉะนั้นได้โปรด..
"แค่นายเท่านั้น อย่าปล่อยมือจากฉันเลย.."
---
END
---
^
^
^
ประโยคสุดท้าย อันนี้ด้วงมโนเองค่ะฟฟฟฟฟฟ (ได้ข่าวว่าเอ็งก็มโนมันทั้งฟิค)
พอเห็นหัวข้อไหล่ ภาพนายน้อยเราแบกเสี่ยวเกอวิ่งสู้ฟัดในเล่มสิบมันก็ลอยเข้ามาในหัวเลยค่ะ เสี่ยวเกอที่เป็นฝ่ายปกป้องนายน้อยมาตลอด พอวันนึงเห็นคนที่เคยอยู่ข้างหลังตัวเองเสมอ เดินทางมาไกลขนาดนี้เพื่อช่วยตนเอาไว้ ความรู้สึกของเสี่ยวเกอตอนนั้นมันต้องยากจะบรรยายสุดๆ แล้วแบบตอนแบกมันต้องสกินชิพกันด้วยปะ คือเสี่ยวเกอที่พยายามรักษาระยะห่างกับคนอื่นตลอด มาเจอนายน้อยมาดทุ่มเทแบบถึงเนื้อถึงตัวซะขนาดนี้ย่อมต้องหวั่นไหว--แค่ก! ต้องคิดอะไรบ้างแหละ แค่ด้วงคิดแทนก็อร๊างจะแย่แล้วววววว //โดนดาบดำฟาดหัวเรียกสติ O]=[
ทำไมภาษามันอ่านแล้วง่วงๆ ก็เขียนตอนง่วงนี่นะ...zzZZ
feyralin- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 118
Points : 3629
Join date : 21/12/2014
ที่อยู่ : เนเวอร์แลนด์แดนแห่งกาว
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
ง่า เศร้าคะ แต่งดีจังได้รู้ความในใจของนายเมินด้วย ไม่ต้องขอโทษก็ได้นะT T
yakusoku- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 369
Points : 3830
Join date : 05/11/2014
ที่อยู่ : โลงในสุสานโบราณ
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
TTTwTTT กรี๊ดดดดดด เป็นฟิคที่เลอค่ามากค่ะะะ /กุมอก
นายเมินนี่มัน ฟฟฟฟฟฟฟ ข่นบ้ารีบออกจากประตูมาแต่งกับนายน้อยนะ
ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ
นายเมินนี่มัน ฟฟฟฟฟฟฟ ข่นบ้ารีบออกจากประตูมาแต่งกับนายน้อยนะ
ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ
Cathareen- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 149
Points : 3595
Join date : 24/12/2014
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
งื้ออออออออ
อารมณ์ตีกันยุ่งเลยตอนนี้
ทั้งหน่วง ทั้งเศร้า ทั้งสุข
เสี่ยวเกอออ บอกจะปกป้องอ่ะ
ต้องปกป้องตลอดไปนะ
ต้องรกนายน้อยไปรับนะ กระซิกๆๆ
อารมณ์ตีกันยุ่งเลยตอนนี้
ทั้งหน่วง ทั้งเศร้า ทั้งสุข
เสี่ยวเกอออ บอกจะปกป้องอ่ะ
ต้องปกป้องตลอดไปนะ
ต้องรกนายน้อยไปรับนะ กระซิกๆๆ
DarkAki- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 93
Points : 3471
Join date : 27/01/2015
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ชอบบบบบ หัวข้อไหล่นี่เรารอฟิค/ภาพซีนนี้มาทั้งวันเลยค่ะ ดีใจ ได้อ่านจากคุณหลินซะด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชวอบบบบบ ชอบมากเลยค่ะ ฮือออออออออออออออ เสี่ยวเกอออออออ นายฟืดฟืดนายน้อยตลอดทางที่แบกมาเลยเรอะะะะ กรี๊ด /ตีพื้นรัวๆๆๆๆ
ชอบที่ฟิคส่วนใหญ่ที่เขียนฉากบ้านสกุลจาง จะออโต้เบลอหน้าอู๋เสียใจ ไม่ก็ใช้มุมกล้องหลบการเผยหน้าอู๋เสียจังค่ะ /โดนตี
แงงงง เสี่ยวเกอ น่ารัก เราชอบท่อนสุดท้ายค่ะ
อ่านแล้วนึกถึงโควตประจำเรือเลยค่ะ ใช้ทั้งชีวิตของฉันเพื่อความไร้เดียงสาของนายสิบปี แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ดีใจ รู้สึก อิ่มเอม ฮวาก ; w ;
ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ
ชวอบบบบบ ชอบมากเลยค่ะ ฮือออออออออออออออ เสี่ยวเกอออออออ นายฟืดฟืดนายน้อยตลอดทางที่แบกมาเลยเรอะะะะ กรี๊ด /ตีพื้นรัวๆๆๆๆ
ชอบที่ฟิคส่วนใหญ่ที่เขียนฉากบ้านสกุลจาง จะออโต้เบลอหน้าอู๋เสียใจ ไม่ก็ใช้มุมกล้องหลบการเผยหน้าอู๋เสียจังค่ะ /โดนตี
แงงงง เสี่ยวเกอ น่ารัก เราชอบท่อนสุดท้ายค่ะ
แม้ต้องแลกด้วยทั้งชีวิตของเขา ถ้ามันสามารถรักษารอยยิ้มอันไร้เดียงสาของอู๋เสียได้ เขายินดีจะแบกรับมัน
อ่านแล้วนึกถึงโควตประจำเรือเลยค่ะ ใช้ทั้งชีวิตของฉันเพื่อความไร้เดียงสาของนายสิบปี แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ดีใจ รู้สึก อิ่มเอม ฮวาก ; w ;
ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ
Malangporyim- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 290
Points : 3780
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : ทุ่งด้วงโฮโม
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
จางฉี่หลิงน่ารัก นายน้อยน่ารัก นายอ้วนน่ารัก
น่ารักทั้งแก๊งเลยค่ะ
น่ารักทั้งแก๊งเลยค่ะ
polarzmw- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 34
Points : 3414
Join date : 29/01/2015
ที่อยู่ : ในเสื้อฮู้ดของจางฉี่หลิง
Re: [Drabble] #dmbjdaily (ไหล่) Never let me go [ผิงเสีย]
อบอุ่นนนน
ความรู้สึกของเสี่ยวเกอตอนนั้นเป็นยังไงนะ ผมก็เคยนั่งคิด
คงจะประมาณนี้นั่นแหละนะ
ความรู้สึกของเสี่ยวเกอตอนนั้นเป็นยังไงนะ ผมก็เคยนั่งคิด
คงจะประมาณนี้นั่นแหละนะ
Rozenkreuz- ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
- จำนวนข้อความ : 625
Points : 3848
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด
Similar topics
» [Drabble] #dmbjdaily (Wish) "My wish, your wish" [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (Ice) สิ่งที่ถล่มลงไปพร้อมหิมะ [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (กด) [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (ฝน) ใต้ร่มคันเดียวกัน [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (ครู) สิ่งที่นายสอนฉัน [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (Ice) สิ่งที่ถล่มลงไปพร้อมหิมะ [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (กด) [ผิงเสีย]
» [Drabble] #dmbjdaily (ฝน) ใต้ร่มคันเดียวกัน [ผิงเสีย]
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth