[Drabble] #dmbjdaily (Wings) I can't fly without you [อู๋เสีย]

by **feyralin** Wed 28 Jan 2015, 21:47

#dmbjdaily 201 days left (Wings)

---

ก่อนหน้านี้เขาเป็นแค่นกน้อยที่อ่อนแอ

ตั้งแต่จำความได้ก็ถูกประคบประหงมเลี้ยงดูในเรือนกระจก ห้อมล้อมด้วยสภาพแวดล้อมอบอุ่นปลอดภัย หากแต่นกน้อยตัวนี้มันไม่รักดี ปีกไม่กล้า ขาไม่แข็ง แต่มีความอยากรู้อยากเห็นอันไม่สิ้นสุด อยากออกไปเผชิญโลกข้างนอกเรือนกระจก

แม้ครอบครัวของนกน้อยจะพยายามปกป้อง ปิดบัง ทำทุกวิถีทาง เพื่อกันนกน้อยให้ออกห่างจากเรื่องยุ่งยากทั้งหมดก็ตาม แต่นกน้อยยังคงยืนกรานที่จะออกบิน

และนั่น..ก็กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด

นกน้อยเผชิญคลื่นลม ฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย แม้จะแคล้วคลาดปลอดภัยมาได้ตลอด แต่ก็ต้องสูญเสียสิ่งสำคัญไปทีละอย่าง..ทีละอย่าง นกน้อยได้คำตอบของเรื่องที่อยากรู้ แต่ก็ถูกดึงไปสู่วังวนของความไม่รู้ที่ล้ำลึกยิ่งกว่า โยงใยพัวพันจนปีกเล็กๆแทบบินไม่ไหว

ทว่าท่ามกลางห้วงเวลาอันยากลำบากเหล่านั้น นกน้อยก็ได้พบกับมิตรสหาย

นกตัวอ้วน..ผู้ถึงจะเอะอะโวยวาย แต่สุดท้ายก็ยังยืนหยัดเคียงข้างไม่ทอดทิ้งไปไหน

นกหน้านิ่ง..ที่ถึงจะทำตัวเฉยชาคล้ายไม่สนใจ แต่เมื่อนกน้อยหรือนกอ้วนมีอันตราย ก็จะโผเข้ามาปกป้องอยู่เสมอ

ปีกอ่อนแอทั้งสองถูกพยุงเอาไว้ ด้วยสายสัมพันธ์ที่กล้าแกร่งดุจเหล็ก

ยามสูญเสียการประคับประคองจากเรือนกระจกอันปลอดภัย ปีกของนกน้อยก็ยังมีสองสหายคอยค้ำจุน แม้นกน้อยไม่มีสิ่งใดตอบแทน แรงพยุงคู่นั้นก็ยังไม่ผละจากไปไหน จากสหายกลายเป็นเพื่อนตาย..กลายเป็นคนสำคัญ นกน้อยเคยคิดว่าถึงต้องออกมาจากเรือนกระจก แต่ชีวิตเช่นนี้ก็ไม่เลวร้ายอะไรนัก

หากจุดพลิกผันก็มาถึงอย่างไม่ทันคาดหมาย

นกตัวอ้วนได้เรียนรู้ความรักด้วยหัวใจอันแหลกสลาย นกหน้านิ่งก็ต้องแยกเดินไปบนเส้นทางแสนอันตรายเพียงลำพัง แม้นกน้อยจะทุ่มเทจนสุดกำลังเพื่อฉุดรั้ง ก็ไม่อาจหยุดยั้งกระแสน้ำเชี่ยวกรากให้หยุดไหล

สุดท้ายได้มาเพียงสัญญา..อีกหนึ่งสิบปี..

เพื่อวันนั้น นกน้อยมุ่งมั่นที่จะเสริมสร้างแรงกำลังให้ปีกทั้งสอง ผลักดันตนลงสู่สนามแห่งคมดาบ นกน้อยโบยบินสูงส่ง เดินทางมาแสนไกล ทว่ารอยยิ้มบนใบหน้ากลับค่อยๆเลือนหาย เช่นเดียวกันกับประกายสดใสในแววตา

แม้ภายนอกจะเขาแสดงตนเป็นอินทรีเกรียงไกร แต่ว่าภายในยังคงเป็นนกน้อยตัวเก่า มีเพียงแรงพยุงจากปีกของนกทั้งสองตัวเท่านั้น ที่จะทำให้นกน้อย..กลับมารำลึกถึงความสุขจากการโบยบินได้

มาบัดนี้ ปีกที่บินจนล้า มีนกอ้วนกลับมาช่วยพยุงไว้ แม้เพียงข้างเดียว แต่นกน้อยในตอนนี้มีแรงกำลังเพียงพอแล้ว ที่จะบินขึ้นสู่เทือกเขาสูง

รอวันที่จะไปรับปีกอีกข้างของตนคืนมา

201 วัน เทียบกับเกือบสิบปีที่ผ่านมาแล้ว...

คงไม่นานเกินรอ

---
END
---

แด่สามเหลี่ยมเหล็กค่ะ T_T

ขออภัยถ้าอ่านยากนะคะ จิ้มจากมือถืออะเกน

by **sinnerdarker** Wed 28 Jan 2015, 22:01

ฮืออออออออออ ชอบมากเลยค่ะ อธิบายยังไงดี ฮืออออออออออ นกน้อยที่มีนกสองตัวคอยหิ้วปีกดูแล ประคองประคองใหเ้โบยบิน นกน้อยในเรือนกระจก ในกรงทองที่อาจหาญบินสู่ฟ้ากว้าง โบยบินโดยมีนกสองตัวประคับประคอง โอ๊ย เปรียบเทียบได้ดีมากเลยค่ะแงงง ;;;7;;;///

วันนี้นกอ้วนบินกลับมาช่วยแล้ว นกหน้านิ่งล่ะ นายจะกลับมารึยัง กลับมาเถอะ นกน้อยที่แข็งแกร่งขึ้นกำลังรอพานายกลับมานะ!!

ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆค่ะ โฮวว

by **DarkAki** Wed 28 Jan 2015, 23:01

อ่ะฮืออออออออออออ

รอนกหน้านิ่งกลับมาพยุงปีกอีกข้างของนกน้อย

นกน้อยจะได้มีความสุข

นกน้อยต้องเป็นอินทรี ส่วนหนึ่งก็เพื่อปกป้องหัวใจที่อ่อนไหว

ส่วนหนึ่งก็เพื่อพานกหน้านิ่งกลับมาอย่างปลอดภัย กระซิกๆๆ

ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ เศร้า ซึ้งก่อนนอน