[Drabble] #DMBJdaily (รั้ง): Snowflake [15]

[Koume]

[Drabble] #DMBJdaily (รั้ง): Snowflake [15]

ควรอ่านTrans พ่อพระใหญ่จางก่อนนะคะ ขอบคุณคนแปลมากค่ะ แออ >> จิ้มๆ





"ข้าไม่ได้เกลียดท่าน..."

จางฉี่ซานจากไปแล้ว คั่นกลางเพียงเส้นขอบแม่น้ำที่จับตัวเป็นน้ำแข็ง

ไอเย็นจับกุมจนหนาวไปทั้งร่าง อู๋เหลาโก่วได้เพียงแต่พูดกระซิบกับหิมะ ไร้ซึ่งคนฟัง

ความพยายามดั้นด้นผ่านมณฑลหูหนานขึ้นยังเฮยเจียงหลงนับว่าสูญเปล่า เขายังคงไม่ได้คำตอบที่ต้องการ

หากแต่ในใจนั้นรู้คำตอบดีที่สุด

หมาห้ามีคำตอบนั้นอยู่ในใจอยู่แล้ว


พ่อพระใหญ่...จางฉี่ซาน ที่แสนเย็นชาคนนั้น

คนที่เป็นเช่นเทพเจ้าของคนนับหมื่น

คนที่เมินเฉยต่อคำร้องขอของเอ้อร์เย่วหง

คนที่สั่งกวาดล้างผู้คนเพื่อแผนการของตน

และยังคงเป็นคนคนนั้น...

เหลาอู่ยิ้มเย้ยหยันให้กับตัวเอง สิ้นสุดเท่านี้ ไปต่อไม่ได้แล้ว เขารู้ดี ตาแก่คนนั้นไม่อนุญาตให้เขาล่วงล้ำมากกว่านี้อีก

จางฉี่ซานผลักเขาออกจากเหตุการณ์ครั้งนี้

ทว่ากลับดึงรั้งความทรงจำเขาไว้ชั่วชีวิต

ควันสีขาวพ่นออกตามจังหวะหายใจ เป็นชีวิตที่แลกมากับใครบางคน

อำลาท่ามกลางหิมะ ไม่อาจฉุดรั้งเวลาเอาไว้ได้อีก

"เห็นแก่ตัวเหลือเกิน จางฉี่ซาน.."





-----------


เพ้อก่อนส่งงาน กรี๊ดT v T; สกุลจางกับสกุลอู๋นี่คือแบบ...หนูไม่ไหวกับฟิคชั่นของคุณหนานไพ่แล้ว /ถลาพุงเข้าไปกราบเป็นอาจารย์ฟุ/
ปู่จางให้ลูกน้องม่องแต่บอกทางหนีให้ปู่อู๋นะคะ แหม่ แหม่ แหม่

อารมณ์ตอนนี้คือแบบ...เราว่าเราไม่ดราม่า มันหวานซึ้งๆเหมือนหนังจีนดี(?)
"แม้รักแต่ไร้ซึ่งวาสนา ชาติหน้าค่อยพบกันใหม่ จะฝากหลานไว้สืบปณิธานตามตื้อสกุลท่านต่อไป"
//เสี่ยวเกอกับพ่อพระใหญ่มองหน้า....
รู้สึกไม่มีสติแล้ว ขอตัวไปดมกาวต่อค่ะ

[SilverCloud]

โอ๊ยย จางอู๋มันช่างกร๊าวใจ คนสกุลจางนี่เป็นอะไรทำไมถึงได้ชอบไล่สกุลอู๋กันนัก (เสี่ยวเกอก็อีกคน) รู้หรอกว่าเพราะรักเพราะห่วงเลยต้องตีจาก แต่อย่างน้อยช่วยพูดอะไรซักคำให้ปู่อู๋ได้ชื่นใจหน่อยไม่ได้เรอะท่านจาง

[GhostInGrave]

"แม้รักแต่ไร้ซึ่งวาสนา ชาติหน้าค่อยพบกันใหม่ จะฝากหลานไว้สืบปณิธานตามตื้อสกุลท่านต่อไป"


อ่านมาเจอท่อนนี้ ขำพรืดเลยค่ะ ดิฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานอันมุ่งมั่นที่ถ่ายทอดมายังรุ่นหลาน555555555555555 หนุ่มสกุลอู๋ไฟท์ติ้งงงงงงงงงง

[sinnerdarker]

รู้สึกถึงความเหงาหงอยอันเงียบงันค่ะ... คนสกุลจางนี่ทั้งรักทั้งห่วงจริงๆ ครอบครองไม่ได้ แต่ก็ปรารถนาให้ปลอดภัย โซกร๊าววว

[MinMin]

ปู่จางคะ ถึงจะเพื่อกันปู่อู๋ออกไป แต่ความรู้สึกของปู่อู๋ล่ะคะ
มันเศร้ามากๆเลยนะคะ จริงๆก็ไม่อยากแต่มันไม่มีทางเลือกแล้วสินะคะ งืออออออ

[Naitear]

ฮูววววว ชอบมาก ;;; - ;;; ชอบฟีลลิ่งนี้มากเลยค่ะ 15แบบนี้สิ! ก๊าวยิ่งนักกก ฮู่ววววววว

ก่อนอื่นขอชมก่อน ภาษาสวยมากเลยค่ะ บรรยายความรู้สึกได้เห็นภาพมาก รู้สึกหนาวเย็น(?) #แงง ชอบที่สุดท้ายเหลาอู่ก็มีคำตอบในใจอยู่แล้ว ถึงแม้จะดั้นด้นตามมาเพื่อถามคำถามนั้น แต่ยังไงก็เกลียดไม่ลงอยู่ดี เป็นความรู้สึกที่อ่อนโยนมากเลยค่ะ เทียนเจินจริงๆ ถ่ายทอดไปจนถึงรุ่นหลานได้อย่างงดงาม ฮาาาา //// v \\\\

เชื่อว่าแต่ละคนมีมุมมองต่อคนอื่นเป็นของตัวเอง คิดว่าปู่อู๋ก็เป็นเหมือนกันค่ะ ถึงแม้ว่าพ่อพระใหญ่จางจะถูกเล่าลือมามากแค่ไหน ก็ยังเป็น'คนคนนั้น'ในใจปู่อู๋อยู่ดี ทำให้ไม่ว่าปู่จางจะเงียบขนาดไหน ปู่อู๋ก็รู้ความหมายแฝงในนั้น ไม่ว่าจะเป็นกันตัวเองออกไปจากเหตุการณ์ ไม่ให้ไปเกี่ยวข้องก็ตาม หรือแม้แต่การบอกให้"ไป" ไม่ให้มายุ่งเกี่ยวอีก ถึงอย่างนั้น การที่รู้จักคนอื่นดีเกินไป ก็เป็นเรื่องน่าเจ็บปวดใจเหมือนกัน

ขอบคุณสำหรับแดรบเบิ้ลค่ะะ ชอบอารมณ์ประมาณนี้มากเลย /////// รอติดตามต่อนะคะ

[meanato]

ปู่อู๋ไม่ต้องเศร้าค่ะ มีคนสืบทอดปณิธานให้แล้ว

[zerin]

จางอู๋คือดีงามค่ะ โอยยยย ทำไมสองตระกูลนี้รักกันแล้วต้องพรากจากกันตลอดเลย คำสาปอะไรรึปล่าว ตั้งแต่รุ่นปู่ยันรุ่นหลาน โฮว ; w ;

[Ak_Zokyo]

สกุลจางมีสกิลให้สกุลอู๋ตามไปต้อยๆ ก่อนจะทิ้งเขาแต่ปล่อยใฟ้ตัวเองอยู่ในใจเขาอย่าวสลัดไม่หลุด ต่อให้เป็นคนจากมาก็จะไม่ถูกโกรธ ไม่ถูกเกลียด ไม่ถูกลืม โคตรร้ายกาจ เจ้าพวกตระกูลพระเอก ข่นบ้า เสียสละนักใช่มั้ย ;; = ;; /ตีทั้งพ่อพระทั้งเสี่ยวเกอ /เสี่ยวเกอบอกฟิคนี้ไม่มียังจะแซะไปถึงอีกกกก

ชอบที่เรียกว่าตาแก่ แก๊ปโมเอะ ฮึชๆ ชอบบรรยากาศเย็นๆในเรื่องด้วย ฮือ /วิ่งไปพาร์ทต่อ

[ryu77]

จางอู๋
เป็นคู่ที่ต้องวิ่งตามหากัน ปกป้องโดยกันคนสำคัญออกจากความเจ็บปวดโดยไม่สนใจความรู้สึกของคนๆนั้นเลย นี่มันเป็นทั้งคู่ปู่ คู่หลานเลยใช่ไหมเนี่ย
จางอู๋...จะดราม่าไปไหน