Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[OS] #dmbjdaily (ร้าว) ยอมรับ [จางฉี่ซาน/อู๋เหลาโก่ว]
4 posters
หน้า 1 จาก 1
[OS] #dmbjdaily (ร้าว) ยอมรับ [จางฉี่ซาน/อู๋เหลาโก่ว]
Title: ยอมรับ
Pairing: จางฉี่ซาน/อู๋เหลาโก่ว
Rate: -
Author: karnalone
Note: แต่ง(มโน)อิงจาก https://dmbjth.thai-forum.net/t701-topic#6854 นี้ค่ะ ส่ง #dmbjdaily (ร้าว) ค่ะ หลุดคาร์แน่นอน ขออภัยล่วงหน้าเลยนะคะ
.
.
.
(๑)
"ไม่ได้เกลียด"
อู๋เหลาโก่วตอบออกไปทันทีที่คนตรงหน้าถามเขา สายตาที่มองมานั้นเหมือนเช่นทุกครั้งยามสบตา...เคลือบแฝงปิดซ่อนสิ่งต่างๆ ไว้ใต้แววตาคู่นั้น
จะให้เขาเกลียดได้เช่นไร ในเมื่อสำหรับเขาแล้วคนๆ นี้....เป็นคนที่เขา...
ชายหนุ่มหลับตาลงชั่วครู่เพื่อเก็บกั้นความรู้สึกที่กำลังประดังออกมา อะไรบางอย่างในตัวเขายังคงยึดมั่นต่อคนตรงหน้าอย่างไม่อาจสั่นคลอนได้
จางฉี่ซานที่เขารู้จัก แม้ไม่ใจดีนักแต่ใช่จะใจดำ มองดูคนรอบข้างล้มตายไปได้อย่างเย็นชา แต่การที่คนๆ นี้ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นเช่นนี้ ก็ใช่ว่าตัวเขาจะยอมรับได้เช่นกัน ภาพของเหล่าลูกน้องคนตรงหน้ายอมให้จับกุมอย่างเงียบงันไร้ซึ่งการขัดขืน แววตาที่เชื่อมั่นอย่างเต็มที่ของคนเหล่านั้นยังคงติดอยู่ในใจของเขา
ความเชื่อมั่นอย่างที่สุดต่อจางฉี่ซาน...ผู้เปรียบดังเจ้าชีวิตของพวกเขา
ทว่าเมื่อเห็นว่าคนเหล่านั้นโดนสังหารโดยที่คนที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ไม่เอ่ยหยุดแม้ครึ่งคำนั้นสร้างความตกใจให้เขาเป็นอย่างมาก เขาแทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง...ไม่อยากเชื่อว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น
แต่จางฉี่ซานทำอะไรล้วนมีเป้าหมาย ความคิดของเขานั้นไม่มีใครสามารถคาดเดาได้ เหตุผลของการกระทำเหล่านั้นคงมีแต่คนตรงหน้าเท่าที่รู้ ไม่มีทางที่จะเสียคน...ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนของตนไปโดยไร้ความหมาย
แผ่นหลังแผ่นนั้นต้องแบกรับมากมายอีกเท่าไรจึงจะพอ หน้าที่...ความรู้สึก...ต้องแบกรับสิ่งเหล่านั้นของคนมากมายอีกแค่ไหนจึงจะพอ
หมาห้าจ้องใบหน้าของคนตรงหน้า รอคอยคำบอกเล่าถึงสิ่งเหล่านั้นให้เขารับรู้ หากทว่าคำตอบที่ได้กลับมานั้นคือประโยคบอกปัด ปฏิเสธโดยอ้อมว่าไม่ว่าอย่างไรเสียก็จะไม่มีทางให้เขารับรู้
ทั้งๆ ที่จะแก้ตัวหรือโกหกออกมาก็ได้ เขายอมที่จะเชื่อในคำบอกเล่านั้นแท้ๆ
แล้วทำไมกัน...แค่คำพูดพวกนั้นจะให้เขาไม่ได้เชียวหรือ?
แก้วที่แตกร้าว...ไม่ว่าจะพยายามรวบรวมเศษที่เหล่านั้นเข้ามา บรรจงประกอบมันไปตามรูปร่างเช่นใด เศษเล็กน้อยและรอยร้าวที่ไม่อาจประสานกันได้อีกก็ไม่มีหายไปและกลับเป็นเช่นเดิมได้อีก
(๒)
คนที่ถูกเกลียดหากว่าคือเขา...นั่นก็นับว่าเป็นเรื่องสมควรแล้ว
จางฉี่ซานรู้ตัว...ว่าการกระทำของเขานั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถอภัยกันได้ เขาเองก็เป็นคน เป็นมนุษย์ผู้หนึ่ง ย่อมมีหัวใจ หาได้ไร้สิ้นความรู้สึกเฉกเช่นที่ถูกกล่าวหา หากแต่ด้วยภาระหน้าที่ที่อยู่บนบ่าทั้งสองข้างของตนนั้นไม่อนุญาตให้เขาปริปากสิ่งใด ไม่อนุญาตให้อุทธรณ์วิงวอนต่อสิ่งเหล่านั้น...ทำได้เพียงเก็บงำมันไว้และปฏิบัติต่อไปเช่นผู้ไร้วิญญาณ
เขามองไปยังเหลาอู่...อู่เหลาโก่วที่ยืนนิ่งกลางแผ่นน้ำแข็ง เสียงตะโกนเมื่อครู่นั้นเขาได้ยิน มันทำให้เขาหวนคิดถึงความรู้สึกยามเมื่อรับรู้เหตุการณ์ตอนนั้น หากแต่เขาจำต้องกดมันลงไปข้างในส่วนลึกในตัวอย่างรวดเร็ว คำตอบนั้นคำถามเหล่านั้น แน่นอนว่าเขามีอยู่ แต่ใช่ว่าเขาจะสามารถพูดออกไปได้และถึงอย่างไร
สิ่งที่เสียไปย่อมไม่อาจหวนคืน...
เขายินยอมให้ผู้คนตัดสินเขาได้ตามตาเห็น
ยินยอมให้สบถสาปแช่งได้เท่าที่ต้องการ
ด้วยรู้ว่านั่น...คือสิ่งสาสมแล้ว
ทว่าทุกสิ่งนั้นอู๋เหลาโก่วคือข้อยกเว้น...ไม่ว่าอย่างไรเสียเขาไม่มีทางยอมให้คนๆ นี้เสี่ยง จะช่วยเท่าที่ช่วยได้ ปกป้องเท่าที่ทำได้ แม้ไม่เคยแสดงออก หากเขารู้...ว่าตัวตนของคนๆ นี้สำคัญต่อเขาเพียงไร ใจกลางดวงใจที่เคลือบแข็งเพราะมีคนๆ นี้อยู่ เขาจึงมีแรงยอมฝืนทนต่อไปได้
ถึงจะสำคัญเพียงนั้น ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่อาจบอกเล่าคำใดออกไปได้
แต่ถึงกระนั้นในซอกลึกในจิตใจ...ถึงจะน้อยนิดเพียงไร เขายังคงหวัง...หวังให้คนที่ฝ่าฟันอากาศหนาวเหน็บมาหาเขาเพียงเพื่อมาถามคำตอบ...เพียงเพื่อที่จะไม่ให้เกลียดเขาคนนั้น...ยังคงเชื่อมั่นในตัวเขาเช่นเดิม
แม้รู้ว่าไม่มีทางเป็นจริงได้อีก
.
.
.
Pairing: จางฉี่ซาน/อู๋เหลาโก่ว
Rate: -
Author: karnalone
Note: แต่ง(มโน)อิงจาก https://dmbjth.thai-forum.net/t701-topic#6854 นี้ค่ะ ส่ง #dmbjdaily (ร้าว) ค่ะ หลุดคาร์แน่นอน ขออภัยล่วงหน้าเลยนะคะ
.
.
.
(๑)
"ไม่ได้เกลียด"
อู๋เหลาโก่วตอบออกไปทันทีที่คนตรงหน้าถามเขา สายตาที่มองมานั้นเหมือนเช่นทุกครั้งยามสบตา...เคลือบแฝงปิดซ่อนสิ่งต่างๆ ไว้ใต้แววตาคู่นั้น
จะให้เขาเกลียดได้เช่นไร ในเมื่อสำหรับเขาแล้วคนๆ นี้....เป็นคนที่เขา...
ชายหนุ่มหลับตาลงชั่วครู่เพื่อเก็บกั้นความรู้สึกที่กำลังประดังออกมา อะไรบางอย่างในตัวเขายังคงยึดมั่นต่อคนตรงหน้าอย่างไม่อาจสั่นคลอนได้
จางฉี่ซานที่เขารู้จัก แม้ไม่ใจดีนักแต่ใช่จะใจดำ มองดูคนรอบข้างล้มตายไปได้อย่างเย็นชา แต่การที่คนๆ นี้ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นเช่นนี้ ก็ใช่ว่าตัวเขาจะยอมรับได้เช่นกัน ภาพของเหล่าลูกน้องคนตรงหน้ายอมให้จับกุมอย่างเงียบงันไร้ซึ่งการขัดขืน แววตาที่เชื่อมั่นอย่างเต็มที่ของคนเหล่านั้นยังคงติดอยู่ในใจของเขา
ความเชื่อมั่นอย่างที่สุดต่อจางฉี่ซาน...ผู้เปรียบดังเจ้าชีวิตของพวกเขา
ทว่าเมื่อเห็นว่าคนเหล่านั้นโดนสังหารโดยที่คนที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ไม่เอ่ยหยุดแม้ครึ่งคำนั้นสร้างความตกใจให้เขาเป็นอย่างมาก เขาแทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง...ไม่อยากเชื่อว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น
แต่จางฉี่ซานทำอะไรล้วนมีเป้าหมาย ความคิดของเขานั้นไม่มีใครสามารถคาดเดาได้ เหตุผลของการกระทำเหล่านั้นคงมีแต่คนตรงหน้าเท่าที่รู้ ไม่มีทางที่จะเสียคน...ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนของตนไปโดยไร้ความหมาย
แผ่นหลังแผ่นนั้นต้องแบกรับมากมายอีกเท่าไรจึงจะพอ หน้าที่...ความรู้สึก...ต้องแบกรับสิ่งเหล่านั้นของคนมากมายอีกแค่ไหนจึงจะพอ
หมาห้าจ้องใบหน้าของคนตรงหน้า รอคอยคำบอกเล่าถึงสิ่งเหล่านั้นให้เขารับรู้ หากทว่าคำตอบที่ได้กลับมานั้นคือประโยคบอกปัด ปฏิเสธโดยอ้อมว่าไม่ว่าอย่างไรเสียก็จะไม่มีทางให้เขารับรู้
ทั้งๆ ที่จะแก้ตัวหรือโกหกออกมาก็ได้ เขายอมที่จะเชื่อในคำบอกเล่านั้นแท้ๆ
แล้วทำไมกัน...แค่คำพูดพวกนั้นจะให้เขาไม่ได้เชียวหรือ?
แก้วที่แตกร้าว...ไม่ว่าจะพยายามรวบรวมเศษที่เหล่านั้นเข้ามา บรรจงประกอบมันไปตามรูปร่างเช่นใด เศษเล็กน้อยและรอยร้าวที่ไม่อาจประสานกันได้อีกก็ไม่มีหายไปและกลับเป็นเช่นเดิมได้อีก
(๒)
คนที่ถูกเกลียดหากว่าคือเขา...นั่นก็นับว่าเป็นเรื่องสมควรแล้ว
จางฉี่ซานรู้ตัว...ว่าการกระทำของเขานั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถอภัยกันได้ เขาเองก็เป็นคน เป็นมนุษย์ผู้หนึ่ง ย่อมมีหัวใจ หาได้ไร้สิ้นความรู้สึกเฉกเช่นที่ถูกกล่าวหา หากแต่ด้วยภาระหน้าที่ที่อยู่บนบ่าทั้งสองข้างของตนนั้นไม่อนุญาตให้เขาปริปากสิ่งใด ไม่อนุญาตให้อุทธรณ์วิงวอนต่อสิ่งเหล่านั้น...ทำได้เพียงเก็บงำมันไว้และปฏิบัติต่อไปเช่นผู้ไร้วิญญาณ
เขามองไปยังเหลาอู่...อู่เหลาโก่วที่ยืนนิ่งกลางแผ่นน้ำแข็ง เสียงตะโกนเมื่อครู่นั้นเขาได้ยิน มันทำให้เขาหวนคิดถึงความรู้สึกยามเมื่อรับรู้เหตุการณ์ตอนนั้น หากแต่เขาจำต้องกดมันลงไปข้างในส่วนลึกในตัวอย่างรวดเร็ว คำตอบนั้นคำถามเหล่านั้น แน่นอนว่าเขามีอยู่ แต่ใช่ว่าเขาจะสามารถพูดออกไปได้และถึงอย่างไร
สิ่งที่เสียไปย่อมไม่อาจหวนคืน...
เขายินยอมให้ผู้คนตัดสินเขาได้ตามตาเห็น
ยินยอมให้สบถสาปแช่งได้เท่าที่ต้องการ
ด้วยรู้ว่านั่น...คือสิ่งสาสมแล้ว
ทว่าทุกสิ่งนั้นอู๋เหลาโก่วคือข้อยกเว้น...ไม่ว่าอย่างไรเสียเขาไม่มีทางยอมให้คนๆ นี้เสี่ยง จะช่วยเท่าที่ช่วยได้ ปกป้องเท่าที่ทำได้ แม้ไม่เคยแสดงออก หากเขารู้...ว่าตัวตนของคนๆ นี้สำคัญต่อเขาเพียงไร ใจกลางดวงใจที่เคลือบแข็งเพราะมีคนๆ นี้อยู่ เขาจึงมีแรงยอมฝืนทนต่อไปได้
ถึงจะสำคัญเพียงนั้น ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่อาจบอกเล่าคำใดออกไปได้
แต่ถึงกระนั้นในซอกลึกในจิตใจ...ถึงจะน้อยนิดเพียงไร เขายังคงหวัง...หวังให้คนที่ฝ่าฟันอากาศหนาวเหน็บมาหาเขาเพียงเพื่อมาถามคำตอบ...เพียงเพื่อที่จะไม่ให้เกลียดเขาคนนั้น...ยังคงเชื่อมั่นในตัวเขาเช่นเดิม
แม้รู้ว่าไม่มีทางเป็นจริงได้อีก
.
.
.
- End -
talk: ก่อนอื่น //กราบบบบบ ขออภัยก่อนเลยค่ะ เชื่อว่ามีหลุดคาร์แน่ๆ แต่มาด้วยความโฮกจริงๆ ท่านประมุขจัดประทานมาซะขนาดนี้...เราอยู่เฉยไม่ได้ค่ะ ของเขาแรงจริงๆ ที่อู๋เสียตามจางฉี่หลิงไปเถอะฉางไป๋ซานนี่...ได้เชื้อปู่มาเต็มๆ นี่แหละน้าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ นิสัยโขกกันออกมามาก หญิงสกุลฮั่วหลงหนุ่มสกุลอู๋ฉันใด หนุ่มสกุลอู๋ก็ตามหนุ่มสกุลจางฉันนั้น ฮาาา ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ
karnalone- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 115
Points : 3613
Join date : 27/10/2014
Re: [OS] #dmbjdaily (ร้าว) ยอมรับ [จางฉี่ซาน/อู๋เหลาโก่ว]
จางอู๋ อร๊ายยยย ออฟฟิเชียลฆ่าด้วงจริงๆ ค่ะ คือถ้าท่านประมุขจะแต่งออกมาได้น่าจิ้นขนาดนี้ ถึงจะคิดว่าที่ปู่อู๋ขึ้นเหนือไปเพื่อคำตอบเพียงประโยคเดียวคงเป็นเพราะจิตใจที่ดีงาม รักสหายของตนก็เถอะ แต่มันก็อดคิดไม่ได้อยู่ดีว่าเพราะเป็นคนๆนี้จึงไม่อยากเชื่อรึเปล่า ปู่จางเองก็น่าเศร้า ยอมให้ความเกลียดชังพุ่งมาที่ตนเพียงคนเดียวดีกว่าให้เรื่องมันบานปลาย แต่ก็แอบหวังให้ปู่อู๋เป็นคนที่เข้าใจสินะคะ
SilverCloud- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 433
Points : 3956
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : ตู้เสื้อผ้าของอารอง
Re: [OS] #dmbjdaily (ร้าว) ยอมรับ [จางฉี่ซาน/อู๋เหลาโก่ว]
ปู่อู๋เข้าใจทุกอย่างค่ะ ขอเพียงแค่ปู่จางตอบมาเท่านั้น
แต่ปู่จางก็ไม่อาจบอกได้ เพราะคำว่าหน้าที่ แต่ถึงจะไม่ได้บอกความจริงออกไป แต่กลับถามมาด้วยคำถามนั้น อฟช.เจ๋งจริงๆค่ะ ด้วงฟินตายเป็นแถบเลย โอ๊ยยย มันประมาณว่า ไม่ว่าใครจะเกลียดเขายังไง ขอแค่อู่เหล่าโกวไม่เกลียดเขาก็พอแล้ว แค่คนๆนี้คนเดียวเท่านั้น กรี๊ดค่ะ กรี๊ดดดดด!!!
แต่ปู่จางก็ไม่อาจบอกได้ เพราะคำว่าหน้าที่ แต่ถึงจะไม่ได้บอกความจริงออกไป แต่กลับถามมาด้วยคำถามนั้น อฟช.เจ๋งจริงๆค่ะ ด้วงฟินตายเป็นแถบเลย โอ๊ยยย มันประมาณว่า ไม่ว่าใครจะเกลียดเขายังไง ขอแค่อู่เหล่าโกวไม่เกลียดเขาก็พอแล้ว แค่คนๆนี้คนเดียวเท่านั้น กรี๊ดค่ะ กรี๊ดดดดด!!!
ryu77- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 64
Points : 3556
Join date : 01/11/2014
Re: [OS] #dmbjdaily (ร้าว) ยอมรับ [จางฉี่ซาน/อู๋เหลาโก่ว]
แค่ปู่จางพูดมันออกมาบางทีอาจดีกว่าเก็บไว้คนเดียว
อย่างน้อยยังมีปู่อู่ที่เข้าใจ
อย่างน้อยยังมีปู่อู่ที่เข้าใจ
FunnyLee- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 88
Points : 3316
Join date : 12/07/2015
Similar topics
» [Drabble] ร้าว #dmbjdaily (จางฉี่ซาน X เอ้อร์เย่ว์หง )
» [OS ] #dmbjdaily (พ่อ) [อู๋เหลาโก่ว] [จางฉี่ซาน&อู๋เหลาโก่ว]
» [OS] #dmbjdaily (หมา) สัญชาตญาณของสุนัข [15 – จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว]
» [Drabble] #dmbjdaily (ขืน) อาย [15 - จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว]
» [OS] #dmbjdaily 'ป่วย' (จางฉี่ซาน,อู๋เหลาโก่ว)
» [OS ] #dmbjdaily (พ่อ) [อู๋เหลาโก่ว] [จางฉี่ซาน&อู๋เหลาโก่ว]
» [OS] #dmbjdaily (หมา) สัญชาตญาณของสุนัข [15 – จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว]
» [Drabble] #dmbjdaily (ขืน) อาย [15 - จางฉี่ซาน x อู๋เหลาโก่ว]
» [OS] #dmbjdaily 'ป่วย' (จางฉี่ซาน,อู๋เหลาโก่ว)
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth