Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[OS] Never Ending [ผิงเสีย]
5 posters
หน้า 1 จาก 1
[OS] Never Ending [ผิงเสีย]
หมายเหตุ : ฟิคเรื่องนี้ ต่อเนื่องจาก "Happy Ending" ค่ะ
https://dmbjth.thai-forum.net/t1840-topic
Never Ending
“ผมอยากให้ตลอดเส้นทางที่ผ่านพ้น ทุกคนสามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยดี คนทุกคนต่างได้เห็นตอนจบของตนเอง พวกเราอาจไม่มีชีวิตอยู่ตราบชั่วฟ้าดินสลาย แต่ขอให้เราจงใช้ชีวิตที่เราสมควรมี จวบจนถึงปลายทาง”
ชายหนุ่มวางกระเป๋าเป้ลงกับหาดทราย ถอดรองเท้า แล้วเดินลงไปในน้ำทะเลพร้อมกับสมุดบันทึกที่ถือไว้ในมือ
ท้องฟ้าในตอนนี้ถูกแสงอาทิตย์อาบไล้กลายเป็นสีเหลืองอ่อนนวลตา สีสันอันอ่อนโยนราวกับต้องการปลอบประโลมผู้คนที่เฝ้ามองมันด้วยหัวใจที่ด้านชา เสียงกระซิบจากธรรมชาติแผ่วเบาคลอไปกับเกลียวคลื่นที่กระทบฝั่ง
เขาเปิดพลิกสมุดบันทึกไปยังหน้าที่คั่นไว้
“สักวันหนึ่งที่เมินโหยวผิงว่าง ผมจะไม่ปล่อยให้เขานั่งเหม่ออยู่ในบ้าน ผมจะชวนนายอ้วน วางแผนพาเขาไปเที่ยวทะเล นึกๆ แล้ว พวกเราเคยไปทะเลที่ ซีซาด้วยกัน ผมยังจำภาพท้องฟ้าตอนที่ออกมาจากสุสานใต้ทะเลได้ มันเป็นภาพที่สวยงามและอ่อนโยน แต่ตอนนั้นพวกเรามีเรื่องที่ต้องจัดการ จึงไม่สามารถหยุดมองได้นาน ตัวผมเองก็ขาเป็นตะคริว ความซาบซึ้งในบรรยากาศจึงหายไปอย่างรวดเร็ว เพราะฉะนั้นคราวนี้ ผมคิดว่าพวกเราน่าจะมีเวลามากพอสำหรับชื่นชมความงามของธรรมชาติด้วยกัน”
เขามองท้องฟ้า ปล่อยเท้าเปลือยเปล่าสัมผัสน้ำทะเล ตัวตนของเขาอยู่ตรงนี้ ทว่าความคิดกลับอยู่ที่อื่น
...นี่คือทะเลที่นายเขียนถึงหรือเปล่า…
ดวงตาเรียบเฉยของเขาปราศจากอารมณ์ใดๆ ไม่มีถ้อยคำ ไม่ดีใจ ไม่เจ็บเศร้า
...เขาเพียงแค่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เนิ่นนาน…
เมื่อดวงอาทิตย์ลาลับหายไป เปลี่ยนผ่านสู่ความมืดยามค่ำคืน ดวงดาวเริ่มทอแสงปรากฏให้เห็น แต่งแต้มผืนฟ้าสีน้ำเงินดำให้เป็นประกายสีเงิน
ดวงดาวเหล่านี้คือสิ่งที่เขาเคยใช้ดูเพื่อบอกทิศทาง
สำหรับคนที่ไม่มีอดีตและอนาคต ไม่รู้ว่าตัวเองมาจากทิศใด ไม่รู้ว่าตัวเองจะมุ่งหน้าไปที่ไหน รู้เพียงแค่มีธุระที่ต้องทำบนโลกใบนี้...เขาได้แต่อาศัยดวงดาวบอกทาง เพื่อไปทำธุระดังกล่าว...เพียงเท่านั้น
นี่คือชะตากรรมของเขา...สิ่งที่ควรจะเป็น สิ่งที่สมควรจะเป็น…
...ปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปตามทาง...ทั้งหมดไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรที่เขาต้องใส่ใจ…
“เสี่ยวเกอ นายโอเคใช่มั้ย”
นายอ้วนหวังเคยถามเขาเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเขาส่ายหน้าเงียบๆ ตอบว่า “ไม่เป็นไร”
...
...เขาไม่เป็นไร…
…
หลังจากงานศพของอู๋เสียสิ้นสุดลง เขาก็ไม่ได้กลับไปหานายอ้วนหวังอีก ความจริงคือเขาไม่ได้กลับไปที่ไหนเลย เขาร่อนเร่ เดินทางทำหน้าที่ของตัวเองไปเรื่อยๆ ...และคิดว่าคงจะเป็นเช่นนั้น ตราบจนกว่าความเป็นจางฉี่หลิงของเขาจะเลือนหายไป
จนกระทั่งนายอ้วนหวังเดินทางมาหาเขา พร้อมกับสมุดบันทึกหลายเล่ม
“ฉันคิดว่าพวกนี้ควรเป็นของนาย” นายอ้วนหวังยัดสมุดเหล่านั้นใส่มือเขา “ฉันไม่รู้ว่ามันจะสร้างภาระในการเดินทางให้นายมากขึ้นหรือเปล่า แต่สมุดพวกนี้ก็เหมือนเจ้าของ เป็นภาระของพวกเราเสมอ แต่ก็เป็นภาระที่พวกเราเต็มใจแบกรับ”
นายอ้วนหวังจุดบุหรี่สูบ บอกต่อว่า
“นายห้ามปฏิเสธไม่รับของ กว่าจะตามรอยนายเจอ แม่งลำบากยิ่งกว่าคว่ำกรวย อย่าให้เสี่ยอ้วนเสียแรงเปล่า”
เขามองสมุดในมือด้วยสายตาเรียบเฉย น้ำหนักของมันไม่ใช่น้อยๆ หากให้แบกไปด้วยทั้งหมดก็คงเป็นภาระ
“ถ้าไม่มีอะไรทำก็กลับมาเยี่ยมฉันบ้าง รู้มั้ย” นายอ้วนหวังบ่นพล่ามเรื่อยเปื่อย ทำให้เขานึกถึงใครบางคนที่แม้เขาจะทำตัวนิ่งเฉยยังไง ก็ยังพูดต่อไปไม่รู้จักเหนื่อย
คืนนั้นพวกเขาค้างแรมด้วยกัน ก่อนจะแยกย้ายกลับไปทำงานของตนเอง เมื่อเหลือตัวคนเดียว บรรยากาศรอบข้างที่เคยสงบกลับเงียบเหงาอย่างแปลกประหลาด
ตอนที่กำลังเก็บของ เขาลังเลว่าควรนำสมุดบันทึกพวกนี้เดินทางไปด้วยหรือไป หากเป็นปกติ เขาควรจะทิ้งมันไป เพราะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับการทำหน้าที่ของเขา
ทว่า...ลายมือที่อยู่บนปกสมุดทำให้เขาตัดสินใจหยิบขึ้นมาเปิดอ่าน
เมินโหยวผิงเงียบไป เราสองคนนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงพูดกับผมว่า “ฉันเข้าใจ” แล้วก็มองผม “และเข้าใจมากกว่านายด้วย สำหรับฉัน เรื่องที่อยากรู้มีเยอะกว่านายมาก แต่ฉันกลับไม่มีใครให้จับตัวมาเค้นถามได้เหมือนนาย”
ผมพลันนึกขึ้นได้ว่าเขาเคยสูญเสียความจำแล้วก็อยากตบตัวเองสักฉาด นึกในใจว่าจะแข่งอะไรกับเขาก็แข่งได้ ไฉนจึงมาท้าแข่งเรื่องนี้
เขาพูดต่อไปว่า “ฉันเป็นคนที่ไม่มีอดีตและอนาคต ทุกเรื่องที่ฉันทำก็คือตามหาความเกี่ยวโยงระหว่างฉันกับโลกใบนี้ ฉันมาจากไหน ฉันอยู่ที่นี่ได้ยังไง” เขาก้มมองมือตัวเอง พูดเรียบๆ “นายนึกภาพดูได้ คนอย่างฉัน หากหายตัวไปจากโลกก็ไม่มีใครรู้ เหมือนกับว่าฉันไม่เคยมีตัวตนบนโลกใบนี้มาก่อนเลย บางครั้งฉันส่องกระจกยังมักสงสัยว่าตัวเองมีตัวคนอยู่จริงหรือเปล่า หรือเป็นแค่ภาพลวงตาของใครสักคน”
ผมพูดไม่ออก คิดสักครู่จึงกล่าวว่า “ไม่ได้ถึงขั้นที่นายพูด ถ้านายหายตัวไป อย่างน้อยฉันจะรู้”
…
เขาปิดสมุดบันทึกเล่มนี้ วางลง แล้วหยิบสมุดเล่มอื่นขึ้นมาเปิดอ่าน
ผมพูด “นายข้อมือหักเพราะช่วยฉัน ถ้านี่เป็นเหตุทำให้นายต้องเสียแผน ฉันทำใจไม่ได้ ดังนั้นฉันต้องตามนายไป”
เขาพูด “งั้นฉันก็ต้องใข้วิธีที่ฉันพูดเมื่อคืน”
“ก็ได้ แล้วแต่นาย ถ้านายฟาดฉันสลบจริง ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูด แต่ฉันอยากให้นายรู้ ถ้านายต้องการใครสักคนเดินเป็นเพื่อนจนสุดทาง ฉันจะไม่ปฏิเสธ” ผมกล่าว “ฉันจะเดินไปเป็นเพื่อนนาย นี่เป็นการตัดสินใจของฉันเอง นายไม่ต้องคิดมาก”
…
เขาปิดสมุดบันทึกลงอีกครั้ง แล้วหยิบเล่มต่อไปขึ้นมาอ่าน
จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเมินโหยวผิงคืออะไร...คือเพื่อนงั้นหรือ ผมคิดว่าพวกเราเกินกว่าคำว่าเพื่อน เขามีจุดมุ่งหมายของตนเอง แต่เมื่อท้ายที่สุด เขากลับปล่อยมือจากจุดมุ่งหมายของตัวเองเพื่อช่วยผม
คือคนสนิทงั้นหรือ ผมก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่ พวกเราห่างเหินกัน ผมยังต่างเดาใจเขา แต่ที่แน่ๆ ผมอยากให้เขาปลอดภัย และเชื่อว่าเขาก็คิดเช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรืออยู่ไกล เขาจะไปที่ไหน ผมก็อยากให้เขาปลอดภัย….และกลับมา
เขาเคยบอกผมว่าเขาไม่มีอดีต ผมก็จะไม่สนใจอดีตของเขา ผมไม่สนใจว่าเขาอายุเท่าไหร่ ผ่านอะไรมาบ้าง และคิดว่าเขาก็คงจำไม่ได้ แต่ถ้าไอ้ขี้ลืมอย่างเขาอยากจะรู้อดีตของตัวเอง ผมก็จะยื่นสมุดบันทึกทั้งกองนี้ให้เขา บอกว่านี่คืออดีตของเขา เขามีอดีตที่อยู่ร่วมกับผม ผมจะเป็นอดีตให้กับเขา
เขาเคยบอกผมว่าเขาไม่มีอนาคต เขาคิดว่าตัวเองเป็นเด็กเตรียมสอบที่สอบตกแล้วตกอีกหรือยังไง แก่ขนาดเป็น อากงของผมยังจะคิดเล็กคิดน้อยไปได้ จะช้าหรือเร็วคนเราทุกคนก็ต้องก้าวไปข้างหน้า มุ่งสู่อนาคต ถ้าเขายังบอกอีกว่าไม่มีอนาคต ผมก็จะยื่นสุดบันทึกที่ร่างแผนการพาจางอากงไปพักร้อนให้เขาดู แล้วบอกว่านี่คืออนาคตของเขา เขามีอนาคตที่อยู่ร่วมกับผม ผมจะเป็นอนาคตให้กับเขา
และถ้าเขายังบ้าบอบอกว่าตัวเองไม่มีตัวตน ไม่มีปัจจุบัน ผมจะจับเขามาเทศนาข้ามวันข้ามคืนแล้วให้คัดลายมือเขียนว่า “ผมคือเมินโหยวผิง ปัจจุบันอาศัยอยู่กับอู๋เสีย” จากนั้นก็จะเอากระดาษคัดลายมือของเขาแปะรอบบ้าน แปะทุกที่ และให้เขาพบติดตัวไปด้วย บอกว่านี่คือปัจจุบันของเขา เขามีปัจจุบันที่อยู่กับผม ผมจะเป็นปัจจุบันให้กับเขา
ไอ้บ้าเมินโหยวผิงที่อยู่คนเดียวหลังประตูสำริดสิบปี ผมอยากให้เขารู้ว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว
เขายังมีผมที่เป็นความเชื่อมโยงของเขากับโลกใบนี้
ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต
...เขาไม่ได้อยู่คนเดียว…
เขาปิดสมุดบันทึก รู้สึกถึงสิ่งที่ถืออยู่ในมือ เริ่มเข้าใจว่าเพราะอะไรนายอ้วนหวังถึงนำสิ่งนี้มาให้เขา และนั่นเป็นวินาทีเดียวกับที่ภายในจิตใจของเขาเกิดคลื่นความเจ็บปวดถาโถมเข้ามาอย่างไม่อาจต้านทาน
...ความรู้สึกที่เขาเคยหลงลืม…
สิ่งที่เขาปล่อยให้ทะลุทะลวงผ่านกาย และทำเพียงแค่พยักหน้ารับรู้ แต่ไม่เคยคิดว่าควรรับมือกับมันอย่างไร
...
เขาทิ้งตัวลงท่ามกลางสมุดบันทึก ขดตัวเป็นวงกลม
ในความเงียบที่มีเพียงเสียงลมพัดผ่าน...หากเงี่ยหูฟังก็จะได้ยินเสียงแห่งความเสียใจที่ไม่อาจเอ่ยออกมาเป็นถ้อยคำ…
____________________________________
หลายปีหลังจากได้รับสมุดบันทึกของอู๋เสีย การเดินทางของเขาเริ่มต้นอีกครั้ง…
ทว่า เขาเลิกเงยหน้ามองท้องฟ้าเพื่อหาดวงดาวนำทาง
...เพราะเขามีอดีต ปัจจุบัน และอนาคตอยู่กับตัวเอง…
...
การเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่การเดินทางของจางฉี่หลิง
...เป็นการเดินทางของเมินโหยวผิง...
(END)
MinMin- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 222
Points : 3865
Join date : 28/10/2014
Re: [OS] Never Ending [ผิงเสีย]
ร้องกรี้ดอีกครั้ง แงงงงงงง
คราวนี้ไม่มีเสียง ไม่มีร่าง ไม่สัมผัส ไม่มีใครที่รอคอย
...แต่กลายเป็นความทรงจำในสมุดบันทึก ที่จะไปด้วยกันในทุกหนทุกแห่ง
เป็นอดีต ปัจจุบันและอนาคตที่อยู่ด้วยกัน
...จะเรียกว่าการได้อยู่เคียงข้างกันไปชั่วชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่งรึเปล่านะ
ชอบท่อนนี้...ไม่ได้เป็นจางฉี่หลิงแล้ว เป็นเมินโหยวผิงที่แบกรับเอาความทรงจำของอู๋เสียเอาไว้สินะ
คราวนี้ไม่มีเสียง ไม่มีร่าง ไม่สัมผัส ไม่มีใครที่รอคอย
...แต่กลายเป็นความทรงจำในสมุดบันทึก ที่จะไปด้วยกันในทุกหนทุกแห่ง
เป็นอดีต ปัจจุบันและอนาคตที่อยู่ด้วยกัน
...จะเรียกว่าการได้อยู่เคียงข้างกันไปชั่วชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่งรึเปล่านะ
การเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่การเดินทางของจางฉี่หลิง
...เป็นการเดินทางของเมินโหยวผิง...
ชอบท่อนนี้...ไม่ได้เป็นจางฉี่หลิงแล้ว เป็นเมินโหยวผิงที่แบกรับเอาความทรงจำของอู๋เสียเอาไว้สินะ
The_Dark_Lady- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 301
Points : 3656
Join date : 21/06/2015
Age : 29
ที่อยู่ : On the Land, Below the sky
Re: [OS] Never Ending [ผิงเสีย]
จบแบบเศร้าแต่ไม่เศร้่า ดังคำบอกที่ว่า ความตายพรากไปได้แค่เพียงร่างกาย แต่เขาจะอยู่ในใจและความทรงจำของเราตลอดไป //นี่เอ็งมีสาระกับชาวบ้านเขาด้วยหรือ *เขย่าตัวเอง*
Re: [OS] Never Ending [ผิงเสีย]
แงงงงงงงงง //น้ำตาร่วงเผาะๆ
นี่กำลังดูซีรี่ส์คอมเมดี้ พร้อมอ่านฟิคไปดัวย สภาพบ้าบอมาก เงยหน้าขึ้นมาดูแล้วหัวเราะ ก้มลงมาอ่านนิยายแล้วร้องไห้ ฮือ
จางอากงอ่ะ ตอนที่ยังมีเวลาก็ไม่ยอมอยู่ข้างๆอู๋เสีย //ทุบตี
มองบันทึกทั้งสิบเล่มที่ผมวางกองไว้ข้างคอมแล้วอยากร้องไห้
นี่คือความทรงจำของนายน้อย เป็นอดีตของจางฉี่หลิง เป็นสิ่งยืนยันว่านายมีอดีต ปัจจุบันและอนาคตนะเสี่ยวเกออออ โฮววววว
นี่กำลังดูซีรี่ส์คอมเมดี้ พร้อมอ่านฟิคไปดัวย สภาพบ้าบอมาก เงยหน้าขึ้นมาดูแล้วหัวเราะ ก้มลงมาอ่านนิยายแล้วร้องไห้ ฮือ
จางอากงอ่ะ ตอนที่ยังมีเวลาก็ไม่ยอมอยู่ข้างๆอู๋เสีย //ทุบตี
มองบันทึกทั้งสิบเล่มที่ผมวางกองไว้ข้างคอมแล้วอยากร้องไห้
นี่คือความทรงจำของนายน้อย เป็นอดีตของจางฉี่หลิง เป็นสิ่งยืนยันว่านายมีอดีต ปัจจุบันและอนาคตนะเสี่ยวเกออออ โฮววววว
Rozenkreuz- ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
- จำนวนข้อความ : 625
Points : 3870
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด
Re: [OS] Never Ending [ผิงเสีย]
น้ำตาจะไหล ฮืออ
อย่างน้อยอู๋เสียก็จะมีชีวิตอยู่ในใจนายเมินตลอดไป
อย่างน้อยอู๋เสียก็จะมีชีวิตอยู่ในใจนายเมินตลอดไป
susuwatari- ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
- จำนวนข้อความ : 81
Points : 3611
Join date : 27/10/2014
Similar topics
» [OS] Happy Ending [ผิงเสีย]
» [OS] Every ending is just a new beginning (อู๋เสีย)
» [OS] บันทึกของเสี่ยอ้วน [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily '520' (ผิงเสีย :: เหม่งจาง,ผิงเสีย)
» [OS] โรค - ผิงเสีย
» [OS] Every ending is just a new beginning (อู๋เสีย)
» [OS] บันทึกของเสี่ยอ้วน [ผิงเสีย]
» [OS] #dmbjdaily '520' (ผิงเสีย :: เหม่งจาง,ผิงเสีย)
» [OS] โรค - ผิงเสีย
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth