[OS] #dmbjdaily 26 days left :ลูกเจี๊ยบ (จางฉี่ซานxอู๋เหลาโก่ว):ลูกเจี๊ยบแม่ไก่

[sudarat689]

#dmbjdaily 26 days left : ลูกเจี๊ยบ
(จางฉี่ซานxอู๋เหลาโก่ว) : ลูกเจี๊ยบแม่ไก่

คิ้วเข้มเลิกขึ้นอย่างประหลาดใจ
นั่นมันผู้นำตระกูลอู๋ไม่ใช่หรือ เหตุใดผู้นำตระกูลจึงมาเดินอยู่แถวนี้ได้ ซ้ำยังมาคนเดียวเสียนี่
ไม่สิ ไม่ได้มาคนเดียว ข้างหน้า ข้างหลังล้วนรายล้อมไปด้วยสุนัข

ว่าแล้วก็ลองเดินตามไปหน่อยก็แล้วกัน อยากรู้เหมือนกันว่าจะไปไหน

อีกด้านหนึ่ง
รู้สึกเหมือนมีคนตามมา....
ตั้งแต่เมือกี้แล้ว เหมือนมีสายตาคู่หนึ่งมองมา ไม่ได้คิดไปเองแน่นอน...
หึ จะลองดีกับฉันเหรอ? คิดได้ก็ส่งสัญญาณมือให้ลูกน้อง(หมา)บอกให้หลบออกไปก่อน ตัวเองก็หลบมุมเข้าไปข้างๆตรอกมืดๆแถวนั้นอย่างว่องไว
ตึก ตึก ตึก
เสียงรองเท้าดังก้องไปทั่วทางเดิน ก่อนจะหยุดลงเมื่อเลยซอกที่อู๋เหลาโก่วยืนอยู่ พร้อมๆกันกับที่เขาเตรียมจะพุ่งออกไปจัดการคนที่ตามมา
ฟุ่บ พรึ่บ!
“อะ” กะจะเข้าไปฟาดที่หลังคอให้สลบ แต่ดูเหมือนความเร็วที่ใช้จะยังไม่พอ
“เจ้าช้าไปนะ”
“ทะ...ท่าน!” คนที่จับแขนตนเองอยู่ ดึงตัวอู๋เหลาโก่วมาข้างหน้า พอได้เห็นเท่านั้นจากใบหน้าตกใจก็เปลี่ยนเป็นง้ำงอแทน ว่าผู้นำแห่งเก้าตระกูลมาทำอะไรที่นี่
“เจ้ามาทำอะไรที่นี่หรือ”
“ปล่อยแขนข้าก่อน” คนโดนจับเริ่มหน้าหงิก บ่งบอกถึงความไม่สบอารมณ์เมื่อเจอคนที่ไม่อยากเจอเข้า
“ข้ามาทำอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับท่านหรือ? ” คนตัวเตี้ยกว่าตอบยอกย้อนไปอย่างท้าทาย “ปล่อยแขนข้า ข้าจะกลับ”
จางฉี่ซานยอมปล่อยอีกคนที่หน้าง้ำหน้างอ พร้อมกับส่ายหน้าเบาๆก่อนจะถอนหายใจ
“เจ้าไม่ควรจะมาแถวนี้ มันอันตราย”
“ข้าดูแลตัวเองได้” อู๋เหลาโก่วตอบก่อนจะรีบเร่งฝีเท้าเดินออกไป
และนั่นคือวันแรกที่อู๋เหลาโก่วได้ไปไหนมาไหนตามลำพัง


สองวันต่อมา
เพราะหลังจากวันนั้นหมอนั่นก็คอยตามแต่เขา!
หงุดหงิด....
นี่จะไม่ปล่อยให้เขาคลาดสายตาเลยหรือไง เขาไม่ไช่นักโทษนะ
“นี่! ท่านเป็นลูกเจี๊ยบหรือไง! ตามข้าอยู่ได้ งานการท่านไม่มีทำหรืออย่างไร ทีเมื่อก่อนเห็นไม่ค่อยว่าง เหตุใดท่านถึงว่างมาติดตามข้าเช่นนี้!” อู๋เหลาโก่วหันหน้าไปแหวใส่ถนนด้านหลังที่ไร้ผู้คน แต่เขารู้ดีว่าจางฉี่ซานยังคงตามมา
“แล้วเมื่อใดเจ้าจะหายเคืองข้า ” คนที่หลบมุมอยู่แสดงตัวออกมา
“ข้าจะไปเคืองท่านเรื่องอะไร คนหลงตัวเอง”
“ไม่เคืองแล้วเหตุใดเจ้าจึงมีกิริยาเช่นนี้ใส่ข้า เหมือนสาวน้อยที่กำลังโกรธเคืองชายคนรักอย่างนั้นแหละ”
และนั่นทำอู๋เหลาโก่วควันออกหู
“ท่าน! ใครเป็นสาวน้อยกัน ไอ้บ้านี่! ท่านกลับไปเลยนะ คนไม่รู้จักง้อ! มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ!”
“ไม่รู้จักง้อ? ก็ข้าง้อใครไม่เป็น เจ้าจะให้ข้าทำอย่างไร ถ้าเจ้าไม่หายเคืองข้าก็จะตามเจ้าอยู่อย่างนี้”
“ท่านเป็นลูกเจี๊ยบหรือไง! ข้าไม่ใช่แม่ไก่ ไม่ต้องมาตามข้า” อู๋เหลาโก่วทำท่าเดินหนี ก็ถูกคนแข็งแรงกว่าคว้าหมับเอาที่ข้อมือก่อนจะดึงมาสวมกอด
“หายเคืองข้าเถิด เรื่องวันนั้นไม่มีเหตุอันใดที่เจ้าจะต้องไปคิดมาก แม่นางคนนั้นเขาเป็นคู่หมั้นของเพื่อนข้า เขามาชอบข้าก็ไม่ได้หมายความว่าข้าจะไปรักชอบพอกับนาง เจ้าไม่ไว้ใจข้าหรือ”
“ปล่อยข้า เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น” คนในอ้อมกอดดิ้นขลุกขลัก
“เจ้าฟังที่ข้าพูดอยู่หรือไม่ ไม่งั้นข้าจะเอาเจ้ากลับไปเคลียร์ที่บ้านข้า”
“ไม่ไป บ้านข้าก็มี ส่วนท่านจะไปรักพอชอบกับใครก็ไม่เกี่ยวกับข้า ปล่อย”
“เจ้านี่ดื้อจริงๆ เห็นทีคืนนี้ข้าจะปล่อยไปไม่ได้แล้วล่ะ” ว่าดังนั้นก็อุ้มขึ้นพาดบ่า
“ท่าน! ปล่อยข้า ปล่อยนะโว้ย! ไอ้บ้าจางฉี่ซาน!” วินาทีนี้ไม่มีคำว่าท่านผู้นำในหัวเลย มีแต่ไอ้บ้าอำนาจที่เอาแต่ใจจะเอาเขากลับบ้านตัวเองเท่านั้น

อู๋เหลาโก่วโดนน้ำตัวมาที่บ้าน ก่อนที่เขาจะโดนจางฉี่ซานลากมาที่ห้อง
“ท่านจะมาเคลียร์อะไรกับข้าล่ะ ท่านลูกเจี๊ยบ?”
“เจ้ามันช่างยอกย้อน ” จางฉี่ซานดึงเอาอีกคนมากอดไว้ “ข้าอธิบายไปแล้วเมื่อครู่ ส่วที่เจ้าบอกว่าข้าไปจะรักชอบพอกับใครนั่นพูดจริงหรือ เจ้าไม่รักข้าอย่างนั้นหรือ”
“ไอ้คนหลงตัวเอง ปล่อยข้า...อะ”
ฟอด
“ท่านมาหอมแก้มข้าทำไม!”
ฟอด ฟอด
“ท่านผู้นำ!”
“คืนนี้เจ้าค้างที่นี่แหละ พรุ่งนี้ข้าจะไปส่ง”
“...อะ..ไม่ข้าจะ...กลับอื้อ”


end.
--------------------------------------------------


จบเต๊อะ
พอตกถึงรุ่งเช้ามาผู้นำตระกูลอู๋ก็เจ็บสะโพกและลุกไม่ไหวค่ะ << นี่ภาคต่อ55555555555555555555
ลูกเจี๊ยบอู๋กับแม่ไก่จาง //และจะไม่เกี่ยวกับหัวข้อสักเท่าไหร่
เปิดเรื่องมาทำท่าเพิ่งจะเจอ จริงๆนางตามง้อเมียอยู่ค่ะพี่น้อง //หัวเราะดังมาก

[The_Dark_Lady]

แนบเนียนละเกิน...ท่านนายพล
แหมๆ ตอนแรกเดินตามต้อยๆเป็นลูกเจี๊ยบจางตามแม่ไก่อู๋
สบโอกาสก็เปลี่ยนโพสิชั่นเป็นแม่ไก่(?)กกลูกเจี๊ยบอู๋แทน
ร้ายกาจนัก

[yakusoku]

ท่านจางคะ จงใจลากเขามาปล้ำ เอ๊ยย ลากมาเครียร์สินะคะ อิอิ

[Rozenkreuz]

ขำตรงหลบมุม ฮา น่ารักว่ะปู่ๆเนี่ย ฟุฟุ

[darknessdearm]

ปู่จางชั่งร้ายกาจ ข้าน้อยขอคาระวะ
ส่วนปู่อู๋ก็ยอมๆปู่จางบ้างคะ //โดนหมาไล่กัด