[Drabble]ร่ม(เซี่ยจิ่วเย๋+อู๋เหลาโก่ว)

by **a7277** Mon 16 Mar 2015, 03:26

ต่อจาก https://dmbjth.thai-forum.net/t727-topic นะคะ
--------------------------------------------------------------------------

“เซี่ยจิ่ว เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า?”
เซี่ยจิ่วเย๋ที่วิ่งโดยไม่สนใจอะไรเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงที่คุ้นเคยนั่น อู๋เหลาโก่วยืนกางร่มอยู่ตรงหน้า ส่งสายตาประหลาดใจระคนเป็นห่วงมาที่เขา

ทำไมต้องมาเจอกันในเวลาแบบนี้ด้วยนะ

“เจ้าไม่มีร่มอย่างนั้นหรือ ข้าเดินไปส่งเจ้าที่บ้านก็ได้นะ มากับข้าไหม” หมาห้านึกสงสัย สหายที่ใช้ชีวิตอย่างเป็นระเบียบและไม่เคยผิดพลาด เหตุใดจึงมาตากฝนจนเปียกไปทั้งตัวขนาดนี้ หรือคราวนี้เจ้าบ้านเซี่ยจะไม่รู้ว่าฝนจะตก แต่คิดยังไงก็เป็นไปไม่ได้ ไม่มีวันเสียหรอกสำหรับคนที่แม่นยำยิ่งกว่าพยากรณ์อากาศแบบนี้

“เจ้าไปเถอะ ข้าไม่เป็นไร”

“มาเถอะน่า ข้าปล่อยเจ้าไว้ในสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอก ขอร้องล่ะ”

ชายหนุ่มผู้เปียกปอนได้ยินประโยคที่ความห่วงใยนั้นชัดเจนอยู่ในเนื้อเสียงของคนตรงหน้าแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ ความจิตใจดีของมิตรสหายผู้นี้ที่มีมากเกินไปนั้น เจ้าตัวคงจะยืนกรานไม่ยอมกลับจนกว่าเขาจะยอมไปด้วยเป็นแน่แท้ นับเป็นเรื่องที่ยุ่งยากอย่างหนึ่งในเวลานี้

เรื่องที่ได้รับรู้มาจากการพบกับพ่อพระใหญ่จาง ทำให้เขาไม่สามารถอยู่ในสภาพปกติได้ ซ้ำร้ายยังไม่สามารถนำมาพูดหรือแม้กระทั่งแสดงออกว่าเขาได้ไปรับรู้อะไรบางอย่างมากับใครหน้าไหนได้เลย

เจ้าบ้านเซี่ยจึงยอมเดินไปเข้าร่มกับหมาห้า ซึ่งก็หลีกทางให้เขาได้มีพื้นที่อยู่ในร่มคันขนาดพอดีคนที่เจ้าตัวกางอยู่พร้อมหันมาฉีกยิ้มต้อนรับเขาหนึ่งที

ฝนที่โปรยลงมาสู่เมืองฉางซาก็ยังคงไม่มีวี่แววว่าจะหยุดลง ความเย็นฉ่ำของสายฝนทำให้ความร้อนรุ่มนั้นเย็นลง แต่ความขุ่นมัวของสภาพอากาศและเสียงฝนกลับสร้างบรรยากาศที่ไม่น่าสบายใจขึ้นมาแทนที่

สองคนสี่ฝีเท้าเก้าเดินไปตามทาง

เซี่ยจิ่วเย๋ได้แต่ภาวนาให้เจ้าของร่มคันนี้ไม่เอ่ยคำถามอะไรกับเขาอีกตลอดทาง

-------------------------------------
อ่านเรื่องสั้นอีกทีแล้วอยากส่งปู่อู๋ไปหาปู๋เซี่ยเฉยๆค่ะ(?)
หากเข้ามาอ่านถ้าภาษาดูทื่อๆแปลกๆต้องขอโทษด้วยนะคะ ปกติไม่แต่งอะไรเลยเสพลูกเดียว พรากกก
แต่อันนี้มันแว๊บขึ้นมาเลยพิมพ์แล้วแปะเป็นอนุสรณ์ซักหน่อย555
ซุ่มเป็นanonมาตลอดอย่างเขินอาย ขอฝากกายฝากใจไว้ ณ ตรงนี้ด้วยค่ะ