[Drabble] #dmbjdaily Chocolate

[anurakbeer]

ช็อกโกแลต

มองดูห่อขนมยับยู่ยี่ ความทรงจำช่วงหนึ่ง ก็ผุดขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ


*** *** ***


มันเป็นคืนก่อนเดินทางออกจากทะเลสาบปีศาจ ผมกำลังจัดของอยู่ นายอ้วนเลิกผ้าใบเดินเข้ามาในเต๊นท์

"เทียนเจิน นายกลับเข้าเมืองเที่ยวนี้ ฝากซื้อของตามรายการนี้มาด้วยนะ"

ผมรับมาดู ลายมือยึกยือแต่ลายเส้นหนักแน่นของนายอ้วน เขียนรายการสิ่งของยาวเป็นหางว่าว นอกจากเสื้อผ้าชุดใหม่ ของใช้ประจำวันจำพวกยาสีฟัน สบู่ แชมพู ยังมีขนมขบเคี้ยว ลูกอมลูกกวาดอีกจำนวนหนึ่ง

จะว่าไปแล้ว ตั้งแต่เข้าป่ามา นอกจากขนมปังบีบอัดกับของป่าเล็กๆ น้อยๆ เท่าที่ปืนยาวขึ้นสนิมจะพอล่าหามาได้ พวกเราแทบไม่ได้รู้รสหวานกันเลย ปากนี่จืดจนจะคายนกออกมาได้แล้ว แต่ถึงกระนั้น ผมก็ยังสงสัยอยู่ดี เพราะบุคลิกของนายอ้วนกับขนมนมเนยเหล่านี้ ดูไม่ค่อยจะไปกันได้สักเท่าไหร่

อาจเป็นเพราะเห็นผมทำท่าสงสัย นายอ้วนจึงเฉลยว่า บางรายการเขาตั้งใจจะเอาไปให้หยุนไฉ่ ทั้งยังบ่นงึมงำว่า ถ้ารู้แต่แรกว่าสาวบ้านป่าจะถูกใจโจ๋ขนาดนี้ แล้วพกติดตัวมาด้วยบ้าง คงไม่ต้องตกเป็นคนนอกสายตาขนาดนี้

ผมอยากบอกเขาเหลือเกินว่า ลูกอมไม่น่าจะใช่สาเหตุหลักหรอกนะ แต่คิดอีกที ไม่พูดดีกว่า

อากุ้ยมาส่งผมที่หมู่บ้านปาหน่าย จ้างรถไปส่งถึงตัวอำเภอ เนื่องจากที่นี่มีของไม่ครบ ผมโทร.ตามหวังเหมิงให้จัดหาสิ่งของต่างๆ แล้วบินมาสมทบกันที่เมืองฝางเฉิงกั่ง ส่วนตัวผมเองก็เข้าเมืองมาหาซื้อของจุกจิกต่างๆ ที่พอหาได้ พลางรอหวังเหมิงไปด้วย

ในห้างสรรพสินค้า นอกจากเสื้อผ้า ลูกกวาดชนิดต่างๆ ตามใบสั่งของนายอ้วนแล้ว ผมเดินผ่านชั้นขายช็อกโกแลต มีด้วยกันหลากหลายชนิด มีถั่ว ไม่มีถั่ว 50%-90% ผมโกยทั้งชั้นลงรถตะกร้า แล้วไปชำระเงิน

ในหัวของผม เห็นภาพพวกเขาแกะห่อขนมหวานเหล่านี้กัดกินอย่างตื่นเต้น

แค่คิดก็ตื่นเต้น

แต่ผมลืมไปว่าก่วงซีช่วงนี้อากาศร้อนแค่ไหน กว่าพวกเราจะกลับไปถึงหมู่บ้านปาหน่าย อนิจจา... ผมมองไปยังถุงขนม ของขบเคี้ยว ลูกกวาด อมยิ้ม ทั้งหมดยังพอทน แต่ช็อกโกแลตพวกนั้นน่ะสิ

มิน่าล่ะ ใบรายการของนายอ้วน จึงไม่มีช็อกโกแลต

เหตุการณ์ต่อจากนั้น ผมเคยเล่าไว้แล้วอย่างละเอียด ตั้งแต่เรื่องอากุ้ยผิดนัด ผมต้องหาทางขอให้ผานหม่าเหล่าเตช่วยพาเข้าป่า แล้วอากุ้ยมาบอกผมเรื่องข่าวร้าย จนท้ายที่สุด พวกเราก็กลับออกมาได้เพราะความช่วยเหลือของอารอง

ตอนที่ผมได้สติกลับมาอีกครั้ง ในบ้านใต้ถุนสูงของอากุ้ย ผมเห็นถุงขนมนั่นกองอยู่ปลายที่นอน คาดว่าคนของอารองคงเอามากองไว้ ช็อกโกแลตในนั้นกลายเป็นแท่งแบนๆ แทบทั้งหมด

ทีแรกก็แปลกใจที่ไม่เห็นมดขึ้น แต่ก็นึกได้ว่าห้องนี้คงปลอดมดแมลงไปได้อีกสักพักหนึ่ง หลังจากรู้ว่าพวกนายอ้วนเข้าโรงพยาบาลไหน พอลุกขึ้นไหวผมก็รีบไปเยี่ยม โดยไม่ลืมหิ้วถุงขนมนี้ไปด้วย

แม้จะเละๆ ไปหน่อย แต่สีหน้าของพวกเขา ก็มีความตื่นเต้นให้เห็น

โดยเฉพาะนายเมิน ดูเขาสนใจลูกอม ลูกกวาด และอมยิ้มเป็นพิเศษ

เออเนอะ นายกินของพวกนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน

นายอ้วนแกะห่อช็อกโกแลตที่แข็งแล้วนิ่ม นิ่มแล้วแข็งไปหลายครั้ง ขมวดคิ้วบอกกับผมว่า "เทียนเจิน ใจคอนายจะให้ฉันจีบสาวด้วยของแบบนี้จริงๆ หรือ"

"เรื่องจีบสาวเอาไว้ก่อนน่า แค่ยังอยู่กันครบพร้อมหน้าแบบนี้ ก็ดีแค่ไหนแล้ว กินๆ เข้าไปเถอะ มันมาไกลนะเฟ่ย ดูนี่ เมดอินอเมริกา เห็นไหม"

"อเมริกาพ่อง ฉันเห็นมันก็กวนกันแถวๆ เซินเจิ้นนั่นแหละน่า"

ระหว่างคุยกันเรื่อยเปื่อย ถ้าหางตาของผมไม่ฝาด ตอนแกะห่อลูกกวาดใส่เข้าปาก เมินโหยวผิงเหมือนจะกระตุกยิ้มขึ้นหนึ่งที


*** *** ***


มันเป็นความทรงจำที่ดี...

187 Day(s) to go


Talk:
นานๆ เจอกันที ทักทายครับ
ถือโอกาสยินดีต้อนรับนายน้อยอี้เฟิง ทู ไทยแลนด์ ด้วยเนอะ ^^

[Malangporyim]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พออ่านถึงบรรทัดสุดท้าย กรี๊ดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เสี่ยวเกอน่ารักกกกกก /บรู้ม

มิน่าล่ะ ใบรายการของนายอ้วน จึงไม่มีช็อกโกแลต

โถ... เทียนเจิน 5555 เสี่ยอ้วนเขาคิดมาดีแล้วน่า นะ 555

แงแงแงแงแง น่ารักมากเลยค่ะ อุอิครุคริมากเลย นายเมินอ้าาาาา อ่านแล้วชวนให้นึกถึงตอนพิเศษตรุษจีนขึ้นมาเลยค่ะ นายน้อยที่ดี เข้ารูทนายเมินไม่รู้ตัวอีกแล้วนะคะ 55555

ขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ อิ๊แอ๊ สำนวนแปลอฟช. + เดลี่ นี่มันสวรรค์ชัดๆ /ด้วงระเบิดบรู้มไป

[DarkAki]

กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

โอยๆๆๆๆๆๆๆ เสี่ยวเกอยิ้มด้วยอ่าาาาาาา // ถึงจะแค่กระตุกก็เถอะ

นายน้อยขาาาาา อย่าลืมนะอย่าลืม

อย่าลืมเอาลูกอมไปให้เสี่ยวเกอตอนออกจากประตูสำริดนะ

ขอบคุณคร้าบบบ เป็นมิตรภาพที่สวยงามที่สวดดด ><

งื้ออออ ฟินอ่าาาา

[Duke_of_Florence]

เสี่ยวเกอชอบกินลูกกวาดจริงๆด้วย น่ารัก นึกถึงตอนพิเศษตรุษจีนขึ้นมาเลย

นี่ก็แอบสงสัยว่าในใบรายการของนายอ้วนที่มีพวกลูกอม ลูกกวาด ขนม เสี่ยวเกอมาร่วมรีเควสด้วยรึเปล่า รึนั่งเหม่อเหมือนเดิม แต่นายอ้วนเป็นคนสั่งเอง น่าจะอย่างหลังมากกว่า 55555

ฟิคน่ารักดีค่ะ พีคประโยคสุดท้าย ทุกครั้งที่เมินโหยวผิงยิ้ม ด้วงเหมือนจะละลายกลายเป็นช็อกโกแลตเหลวไปเสียเดี๋ยวนั้น >///<

[ziaziany]

ฟิคน่ารักจังเลยค่ะ เราชอบฟิคอารมณ์กลางๆแต่อ่านแล้วชวนอมยิ้มนิดๆแบบนี้จัง
อยากรู้จังเลยค่ะ ว่าเสี่ยวเกอมีความหลังฝังใจอะไรกับลูกกวาดตอนไหน (อยากรู้ด้วยว่าตอนนั้นกี่ขวบ 5555) 
ว่าแต่ 

ผมโกยทั้งชั้นลงรถตะกร้า แล้วไปชำระเงิน

นี่ซื้อไปกี่ตังกันคะนายน้อย 5555

[Starsong]

ขนมหวานทำให้มีความสุขนะ รู้มั้ยเสี่ยวเก้อ เพราะงั้นกินเข้าไปให้เยอะๆเลยแล้วก็ยิ้มออกมาทีเถอะนะ TwT

[yakusoku]

กรี๊ดดด กรีดร้อง นายเมินชอบขนมหวานเหรอเนี่ยยย. น่ารักอ่าา อ่านแล้วยิ้มตามเลย

[natsume]

//ทุบหมอน...
พี่เบียร์แต่งได้แบบ...

ไม่หวาน... แต่ก็จิ้นต่อได้ (น่าน)

555555555

น่ารักมากค่ะ นายน้อยแอบทำตัวน่ารักอีกแล้ว >w<///

[feyralin]

รอยยิ้มน้อยๆนั้นช่างดาเมจจจจจจจจจจจจจจจจ แอร่ก O]=[

แหม เสี่ยวเกอนี่มีมุมน่ารักเนอะ
กินลูกกวาดแล้วแอบยิ้มนี่เพราะชอบลูกกวาด หรือยิ้มเพราะเป็นลูกกวาดที่นายน้อยให้คะ วางถุงกาวลงก่อนด้วง

โอ๊ยยย ฮา อเมริกาพ่อง นายน้อยเค้าอุตส่าห์เลือกสรรมาอย่างดีนะคะเสี่ย 5555555555

[Tang_An-An]

อร้ายยยยย แค่เสี่ยวเกอยิ้มก็ละลายแล้วค่าาา//จิกหมอน