[Drabble] #dmbjdaily (ปลุก): Sleeping Beauty [เฮยฮัว]

[asra]

สปอย ตอนพิเศษ หนึ่งวันของเซี่ยอวี่ฮัว ที่คุณ kangaroow แปลไว้ค่ะ

----------------------

Sleeping Beauty


กลางดึกคืนหนึ่ง ร่างสูงในเสื้อผ้าสีดำทั้งชุดเป็นเอกลักษณ์ก้าวยาวๆ อยู่ในอุโมงค์ซับซ้อนเพื่อเข้าสู่ตัวบ้าน

ชายหนุ่มเพิ่งกลับมาจากไปทำธุระจำเป็นที่เยอรมัน เขาเสร็จธุระที่นั่นก่อนกำหนดจึงหาทางเลื่อนไฟล์กลับให้เร็วที่สุดโดยไม่ได้บอกเจ้าของบ้านล่วงหน้า

คุณชายเซี่ย...เจ้าของบ้านซื่อเหอหยวนหลังนี้ที่เดิมทีอาศัยอยู่เพียงลำพังแต่ภายหลังกลับยอมให้เขาเข้ามาอยู่ร่วมชายคา

เมื่อเข้าสู่ตัวบ้านเฮยเสียจื่อวางกระเป๋าเดินทางใบย่อมไว้มุมหนึ่ง ถือเพียงของฝากและของขวัญปีใหม่ย้อนหลังเพื่องอนง้อคนงามที่เขาไม่สามารถอยู่ด้วยได้ช่วงเทศกาล เขาเดินในความมืดไปตามทีนอนทั้งเจ็ดแห่งของเจ้าของบ้านที่ล่ะห้องทีล่ะห้อง…

และสุดท้ายเขาก็เจอ….

เจ้าหญิงนิทราแสนสวยที่กำลังหลับใหลอยู่บนโซฟาตัวยาว กอดตุ๊กตาสนู๊ปปี้ตัวโตที่เขาเป็นคนซื้อให้

ชายหนุ่มทรุดตัวลงนั่งข้างๆ วางของฝากและแว่นกันแสงของตนลงบนโต๊ะ ก่อนจะไล้ปัดผมสีน้ำตาลนุ่มของคนที่นอนอยู่ไม่ให้ปรกหน้า ใบหน้างามของเซี่ยอวี่ฮัวยามหลับพริ้มดูไร้พิษภัยไม่เหมือนยามตื่น รู้สึกอดไม่ได้ที่จะแนบจุมพิตลงบนหน้าผากนวล

“เจ้าชายมาปลุกแล้ว จะไม่ตื่นหน่อยรึครับเจ้าหญิง”

ไม่มีปฏิกิริยาอะไรจากเจ้าของบ้าน คิ้วเข้มขมวดมุ่นเริ่มเอะใจที่คุณชายฮัวของเขาไม่รู้สึกตัว มือแกร่งรีบแตะอังซอกคอเพื่อวัดอุณหภูมิและชีพจรด้วยความเป็นห่วง แต่ทุกอย่างก็เป็นปกติ ราวกับว่าคุณชายจะหลับลึกเป็นเจ้าหญิงนิทราไปเสียแล้วจริงๆ

ดวงตาคมสีแปลกกวาดมองหาสาเหตุ เขาถอนใจยาวเมื่อสายตาพบเข้ากับคำสาปร้ายของแม่มดในรูปขวดเล็กๆสีขาว เฮยเสียจื่อจำได้ดีว่านั่นคือยานอนหลับ เขารู้ว่าคุณชายฮัวต้องพึ่งยานอนหลับมาตลอด แต่ตั้งแต่ที่เขามาอยู่ด้วยหลายปีก็ไม่เห็นว่าคุณชายต้องพึ่งมันอีก

ความคิดของเขาสะดุด

ใช่.. เพราะเขาอยู่จึงไม่จำเป็นต้องกิน

แต่นี่เขาไม่อยู่ร่วมเดือน แถมยังเป็นช่วงเทศกาลแบบนี้ คำสาปร้ายของแม่มดจึงกลับมา…

ความรู้สึกผิดประดังเข้าใส่เขา ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึก และช้อนอุ้มคนหลับไม่รู้ตัวไปยังที่นอนที่สบายกว่านี้ เขารีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก้าวขึ้นเตียงเดียวกัน รั้งร่างของอีกฝ่ายให้นอนในอ้อมแขนของตัวเอง ก้มลงจูบหนักๆ ที่หน้าผากเนียนอีกครั้ง กระซิบเบาก่อนเข้าสู่ห้วงนิทราด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง

“ไว้พรุ่งนี้เจ้าชายจะจุมพิตปลุกเจ้าหญิงใหม่อีกครั้งนะครับ”


-End-


**แถม**

“โอ้ยยย คุณช้าาายยย จะปลุกก็ปลุกกันดีๆก็ได้คร้าบ”  

เฮยเสียจื่อส่งเสียงโอดครวญ หลังจากถูกเจ้าหญิงนิทราของตนถีบตกจากเตียง พอเงยหน้าขึ้นได้ก็เห็นใบหน้างามที่หงิกสนิท และดวงตาสีน้ำตาลคมแฝงไว้ด้วยความเหี้ยมเกรียมจ้องมองอยู่  จนต้องแอบร้องในใจ งานนี้สงสัยต้องง้อกันอีกยาว

-จบเต๊อะ-

------------------------------

หวานๆ เบาๆ กันหน่อยเนอะ จริงๆ เห็นหัวข้อแล้วอดไม่ได้จริงๆ นึกว่าจะชวดแว้ว เพราะเมื่อวานไม่ว่างเลย

ดีใจที่หัวข้อวันนี้ต่อเนื่องกัน >__<

[linpingz]

โอ้ยยยยยยยย อีเเว่นนนนนนนนน

น่ารักไปแล้วววว หวานเบาๆๆๆๆๆๆ

แต่งอีกนะค่าาาาาา *^*

[kame_kazuha]

ปลุกสไตล์คุณชายเก้า

[feyralin]

แอร๊ะ แว่นเอ๊ยยยยยย เกือบหวานแล้วค่ะ เกือบแล้วววววววววว เสียดายเตียงหัก(?)ซะก่อน

แหมคุณชายเขินล่ะสิ

[kaew_nya]

แอร๊ยยยยยยยย น่ารักมากๆเลยค่ะ

เสี่ยวฮัวนอนกอดตุ๊กตาสนูปปี้ >w<

เนื้อเรื่องหลักนี่สัมผัสได้ถึงความหวาน ละมุน อบอุ่นนะคะ

แต่ช่วงแถมท้ายนี่... รับมือกับเจ้าหญิงนิทราของนายเอาเองนะเฮยเสียจื่อ

[faliona01]

หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนน เหลือ เกินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!! (โหยหวน)

แว่นๆๆๆๆๆๆๆ แว่นทำได้ดีมาก เเกเพอร์เฟ็คแมนมากๆอะ ดีแบบนี้สิ ถึงจะอยู่กับเสี่ยวฮัวได้
ละมุนละไมเหมือนกินอมยิ้มยุเลยอะ (ปิดตา)

ชอบมากๆคะ ละเมอเลย แหะๆ

[sha]

ก็ต้องคิดนะคะว่า ตัวเองสำคัญขนาดไหน ไม่อยู่แค่ครู่เดียว แต่อีกฝ่ายเขากินไม่ได้ นอนไม่หลับ ต้องพึ่งยาแบบนี้อะ ๕๕