[OS] #dmbjdaily (ปลุก) [ฮัวเฮย] (Nc18)

by **kuramajoy** Tue 20 Jan 2015, 22:59

ปลุก
คู่ ฮัวเฮย
Nc 18

เฮยเสียจื่อไม่คิดว่าตนเองจะได้มีช่วงเวลาเช่นนี้ ......ใช่แล้วช่วงเวลาที่ได้พบกับคุณชายตอนนอน!

คุณชายเก้าแห่งบ้านสกุลเซี่ยเป็นคนรอบคอบระวังตัวอย่างมาก ไม่เคยแสดงท่าทีอ่อนแอให้เห็นแม้แต่น้อยเป็นคนที่ดูภายนอกเหมือนบอบบางราวกับดอกทว่าพอลองจับดูมันกลับเป็นดอกไม้เหล็กที่กล้าแข็ง กล้าแกร่งขนาดซัดงูเช่นผมกระเด็น

เอยเสียจื่อเป็นงูจรจัดที่เลื้อยเข้ามาขอความรักจากดอกไม้งาม นึกว่าจะได้เมียสวยและรวยที่ไหนได้เจ้างูแสนน่าสงสารกลับโดนเถาเลื้อยพันขยับไม่ได้โดนกินอย่างเอร็ดอร่อยทุกครั้งไป เจ็บก้นระบมใครจะไปนึกว่าหน้าสวยตัวบางไอ้นั่นจะทั้งใหญ่ทั้งยาวแถมยังกระแทกดีไม่มีหยุดรู้สึกตัวอีกทีตอนที่นอนตายซากบนเตียงหลังจากสลบคาอกของเขาไปไม่รู้กี่รอบ

แต่ช่วงเวลานั้นจะหมดไปตอนนี้เฮยเสียจื่อจะได้ใช้เฮยเฮยน้อยแล้วคร๊าบ!

เจ้างูสีนิลเหยีดยยิ้มมองใบหน้าสะสวยที่หลับตาพริ้มราวกับเจ้าหญิงนินทราผู้เลอโฉมอยู่บนเตียงนุ่ม ริมฝีปากชมพูสีสวยปิดสนิท ขนตางอนยาวสีอ่อนทาบทับซุกซ่อยนัยน์ตาเรียวสวย เรือนร่างสวยงามนอนเหยีดยตัวบนเตียงนุ่มนัยน์ตาสีสวยที่ซุกซ่อนไว้ใต้แว่นกันแดดเหลือบไปเห็นกองเอกสารข้างล่างเตียง

ท่าทางคุณชายจะเอางานขึ้นมาอ่านจนหลับไป

กำลังเหนื่อยแบบนี้เยี่ยมครับ!

‘ทานละนะคร๊าบ’ ร่างสูงพนมมือสวดภาวนาในใจเลียริมฝีปากตนเองรู้สึกคึกคักเป็นบ้าคนตัวโตขยับคร่อมทาบทับคนหลับสนิทเลื้อยมือไปตามผิวกายใสจูบยังริมฝีปากสวยสดลิ้นเปียกชื้นเลียยังกลีบกุหลาบที่ปิดแน่น ฉวยโอกาสหอมแก้มสีชมพูอ่อน

ดีมาก พระเจ้า!

เจ้างูจอมเจ้าเล่ห์กำมือเยสดีใจเริงร่าราวกับเจองานมหรสพก่อนที่จะดึงเข็มขัดตัวเองออกมาคว้าเอาข้อมือของคนหลับผูกตรึงไปข้างหนึ่งกับหัวเตียงเหลือไว้อีกข้าง
หึหึไม่งั้นก็ไม่สนุกนะสิ

ในที่สุดเฮยเฮยน้อยก็ได้ใช้แล้ว หลังจากถูกคุณชายแตะลูกเข้าประตูจนประตูเมืองหลังเขาเกือบพังคาที่ ฮือ ถ้าเราแตะบอลกันเขาคงแพ้หลุดรุ่ยเพราะคุณชายคนงามแทบจะยิงลูกเข้าจุดไปเกือบร้อยส่วนเขานั้นเพิ่งจะมือใหญ่หัดยิงได้ครั้งแรก

แก่แล้วโดนเด็กถอนหงอกมันไม่ดีแบบนี้เอง

มือร้อนลากไล้ลูบผิวกายละเอียดผ่านใต้เสื้อเชิ๊ตปลดเข็มขัดคุณชายอย่างเชื่องช้าเลียริมฝีปากรู้สึกกระหายทาบทับร่างภายใต้ด้วยความระเส่าขบกัดยังซอกคอขาวก่อนที่จะถลกเสื้อเชิ๊ตสีชมพูขึ้นอ้าปากจูบยังท้องน้อยกัดซิปกางเกงดึงมันลงด้วยปากล้วงเอาความร้อนระอุที่เคยกระแทกช่องทางหลังผมจนแหก ลิ้นร้อนโลมเลียแท่งกายเนื้อพัวพันดูดดึงก่อนที่จะอมถึงปลายโคนดูเหมือนคุณชายจะตื่นตัวขึ้นมาหลังจากถูกปลุกเร้า

“อืม” ลิ้นนุ่มโลมเลียตวัดรัดรอบความแข็งขืน ริมฝีปากบางดูดดึงยังความเป็นชายของคุณชายเก้าใช้ปากปรนเปรอเขาครั้งแล้วครั้งเล่ากระตุ้นให้มันขยายใหญ่จนคับปากความยาวใหญ่ของแก่นกายร้อนผ่าวคับแน่นเสียเกือบหายใจไม่ออก

“อืมมม” เสียงครางดังแผ่วในยามที่ขยับปากลากไล้ ส่วนมือเคล้นคลึงยังท้องน้อยของเขาช้อนมืออีกข้างแตะลงยังต้นขาอ่อนของคนสวยลูบไล้พาให้เสียวซ่าน สมาธิทั้งหมดจดจ่ออยู่กับการเล้าโลมคู่นอนการทำให้เขารู้สึกเป็นเรื่องสำคัญเขาจะได้ไม่เอาแต่กดแบบนี้เผื่อคุณชายจะติดใจในการเป็นฝ่ายรับบ้าง

“อื้มมม” ความร้อนผ่าวเสียดแทงเข้ามาลึกถึงในคอพาให้ผมเกือบสำลักก่อนที่จะรับรู้ถึงอะไรขยุกขยิกที่สะโพก กว่าที่จะรู้ตัวนิ้วเรียวก็สอดเข้ามาที่กางเกงควานมาถึงร่องสะโพกพาให้กรีดร้อง

“อ๊ะ...!” ริมฝีปากของบางละจากแก่นกายที่ตื่นตัวกลับถูกมือของคนงามจับยัดเข้าไปอีกรอบ คุณชายฮัวกดศีรษะบังคับให้รองรับความยาวใหญ่ร้อนระอุความใหญ่คับปากเกือบจนได้แต่น้ำตาเล็ดกับความใหญ่โต

“อึ่ก..อึก” มือที่ค้ำยันอยู่บนฟูกสั่นระริกในยามที่สะโพกถูกบีบเคล้น คนงามเคล้นคลึงสะโพกเพียงครู่เดียวก็ถลกกางเกงออกมาบีบเคล้นแก้มก้นนุ่ม ขาเรียวสั่นระริกในยามที่กางเกงแนบเนื้อถูกถลกลงถึงเข่ามันเกะกะจนขยับไม่ได้ดั่งใจ

“อ๊ะ..” เขากรีดร้องในยามที่ถูกจิกศีรษะดึงออกมาในยามที่เกือบจะปรนเรปอไปถึงสวรรค์ ร่างกายถูกประคองขึ้นมาบนตักของคุณชายที่เปลี่ยนท่านั่งได้เห็นใบหน้างามเต็มตาก่อนที่จะได้ประท้วงอะไรก็ต้องกรีดร้องเกือบสุดเสียง

“คุณชายนี่มัน..อึ่ก” ความอึดอัดกับความรวดร้าวแล่นขึ้นสมองพาให้แอ่นตัวอย่างลืมตัว นัยน์ตาคู่สวยช้อนขึ้นมองหน้าคนงามที่เหยีดยยิ้ม มือข้างหนึ่งของเขาแยกสะโพกของเขารั้งขาขึ้นกว้างก่อนที่แก่นกายที่ร้อนระอุจะเสียดแทงเข้ามายังช่องทางอ่อนนุ่มทั้งที่ยังไม่มีการเตรียมการ แม้ว่าตรงนั้นของผู้ชายนั้นจะเป็นหูรูดแต่หากเอาหลอดชาไข่มุกมาปักใส่งูมันก็ตายคาที่ได้เช่นกัน

“คุณ..ชาย...เตรียม..ก่อน” ลมหายใจของผมขาดเป้นห้วงในยามที่ประท้วงเขา แรงกระแทกที่แทรกสอดเข้ามาจากด้านใต้พาให้ร่างกายของสั่นกระตุกไปตาม ช่องทางคับแคบของเฮยเสียจื่อรักตรึงจนรู้สึกได้ถึงการตอดรัดที่เต้นกระชั้นในกาย ผนังอ่อนนุ่มด้านในบีบรัดเสียแน่นราวกับจะต่อต้านสิ่งแปลกปลอม ความอึดอัดพาให้เขาได้แต่อ้าปากหอบหายใจกลิ่นเลือดที่ลอยคละแคล้าพาให้รู้สึกมึนหัว

แม่งฉีดขาดอีกแล้ว!

“ลงโทษนายไง” คนงามหัวเราะร่ามือเหวี่ยงคัตเตอร์สั้นข้างตัวออกไปเขารู้ตัวตั้งแต่แรกในยามที่ถูกงูเลื้อยใส่บนตัว มันย่ามใจนึกว่าเขาจะไม่ได้รับรู้

ไม่ได้รู้ตัวเอาเสียเลยว่าตนเองนั้นมีกลิ่นที่ดีแค่ไหน ยามที่ได้สูดกลิ่นกรุ่นนั้นพาให้หลงลืมยังความเป็นมนุษย์ หลงลืมว่าตนเองคือใครปล่อยให้หัวใจทำงานแทนสมองรวบรั้งยังร่างกายตึงแน่นเข้ามาโอบกอดทุกคราไป

“อ๊ะ..อา” มือของคนสวยเคล้นคลึงยังตุ่มไตยอดอกที่นูนราวกับเชิญชวน บดชยี้ลูกเชอรี่อ้าปากขบกัดยังต้นคอที่คล้ำแดดโลมเลียยังพวงแก้มน่าฟัดก่อนที่จะวนจูบลงยังริมฝีปากที่ครางระเส่าในยามที่เขารั้งสะโพกอวบอิ่มขึ้นมากดลงรองรับแรงกระแสนหรรษา

“อื้อ...พอ” เฮยเสียจื่อร่ำร้องแค่ความเสียวกระสันข้างล่างก็เพียงพอจะทำให้เขาสิ้นสติ นี่ยังมาโดนนิ้วเรียวบีบเคล้นต่อมไตการถูกจู่โจมตุ่มไตเล็กพาให้ความรู้สึกของเขาเตลิดจนกู่ไม่กลับสุดท้ายกลับเอื้อมมือไปรั้งรอบคอลืมสิ้นถึงศักดิ์ศรีที่อยากเป็นครู่กดสะโพกตอบรับแรงกระแทกเบื้องล่าง ขาเกี่ยวกระหวัดเข้าเอวบางริมฝีปากพัวพันกับจูบรสหวานเสียงเปียกชื้นดังคละเคล้ากับเสียงครวนคราง

ได้ยินเสียงหอบหายใจไม่รู้ว่าเป็นของตนเองหรือของคุณชายกันแน่

“ฮึ่ก ..อ๊ะตรงนั้น” ราวกับมีกระแสไฟฟ้าวิ่งพล่านเฮยเสียจื่อเง้าวอนกระซิบพร่ากอดรัดคุณชายคนงามที่จูบเขาไม่หยุดปรงกระแทกพาให้เสียวซ่านกระแทกย้ำยังจุดเดิมพาให้ร่างกายอ่อนระทวย ยิ่งถูกเสียดสีกับจุดเร้าอารมณ์อารมร์ของเขาก็แทบกู่ไม่กลับ

“อื้อ” แก่กายร้อนผ่าวเสียดสีเข้ากับหน้าท้องของคุณชายเซี่ย คนขี้แกล้งหัวเราะพลางโอบรัดจับมันเอาไว้รูดรั้งขึ้นลงราวกับหยอกเย้าไปพร้อมกับแรงกระแทกที่มากขึ้นจากความรวดร้าวในยามแรกพลันแปรเปลี่ยนเป็นความสุขสม ผนังอ่อนตอดรัดความร้อนระอุกลืนกินอย่างไม่เคยพอ

“อวี้ฮัว” เมื่อได้ยินเสียงเรียกเผ่วเบาเซี่ยอวี้ฮัวก็เหยีดยยิ้มเจ้างูจะยอมน่ารักเฉพาะในยามที่ความร้อนพุ่งขึ้นถึงขีดสุด ทำไมกันนะทั้งที่มันหาความน่ารักไม่เจอเลยแต่ในยามที่ดำเนินบทรักมันจะกอดเขาเอาไว้แน่นพร่ำร้องเรียกชื่อของเขาซ้ำไปมา อ้อนวอนให้ปลดปล่อย

น่ารัก...

ทำไมถึงคิดว่ายามที่ย้อมนัยน์ตาคู่สวยที่ช้อนมาไปด้วยหยาดหยดของน้ำใสถึงได้คิดว่าน่ารักกัน

น่ารัก

“อวี้ฮัว ..” เสียงนั้นเรียกเขาอีกคราสะโพกของร่างในอ้อมกอดกดลงตอบรัดเกี่ยวกระหวัดตอดรัดเขาไว้จนหมด ใบหน้าหล่อเหลาเกาะพราวไปด้วยหยาดเหงื้อเขาโน้มตัวลงจูบยังซอกคอสีคล้ำแดด งับทอดทิ้งร่องรอย

เจ้าตัวดีชอบใส่เสื้อผ้าเปิดโน่นเปิดนี่...เรียกรั้งสายตาคนเดินผ่านให้หันมอง ทั้งที่ร่างนี้ทั้งหมดเป็นของเซี่ยอวี้ฮัว

“อึ่ก..อ๊า” เสียงเสียดสีของผิวกายดังระงมคละไปกับเสียงครางแสนหวานร่างกายเฮยเสียจื่อรู้สึกเหมือนโลกหมุนแผ่นหลังประทะเข้ากับฟูกนุ่มข้อขาถูกพากบนบ่าของคุณชายด้วยท่วงท่าที่ทำให้ความร้อนระอุเสียดเข้ามาถึงส่วนลึกของร่างกาย

“อวี้ฮัว..อ๊า..อา” เสียงร่ำร้องพาให้เซี่ยอวี้ฮัวโน้มตัวลงไปจูบปิดปากทั้งของตนเองและร่างเบื้องล่าง เขาเลียริมฝีปากด้วยความกระหายกระแทกกายาลงสู่ความร้อนผ่าวที่ตอดรัดเสียจนแทบปลดปล่อย มือรั้งรูดแก่นกายของอีกฝ่ายจิกยังโคนก่อนที่จะบีบรัดเพียงชั่วครู่ในยามที่มันพองโต

“อ๊ะ..คุณชาย ขอร้อง” คุณชายเก้าเหยียดยิ้มกระซิกข้างหูโลมเลียใบหูเรียว

“ไปพร้อมกันกันฉันยังไม่หนำใจเลย”

“รอบหนึ่งของคุณมันสองรอบของผม” เจ้าตัวดีโวยวายเขาจึงจูบปิดปากได้ยินแต่เสียงอื้อในลำคอก่อนที่ร่างภายใต้จะกระตุกเกร็งเมื่อรองรับแรงกระแทกที่หนักหน่วย สัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดในยามที่เล็บของเจ้าตัวงูตัวร้ายจิกลงไหล่

“เสียจื่อ” คำเรียกที่พาให้คนถูกกระแทกเบิกตากว้างก่อนที่นิ้วของคนเอาแต่ใจจะยินยอมปล่อยให้สายธาราฉีดพ่นเต็มหน้าท้อง เฮยเสียจื่อหอบหายใจในยามที่ความปรารถนาถูกปลดปล่อยร่างกายเกร็งกระตุกในยามที่ความหนักหน่วงกระแทกเข้ามาเป็นครั้งสุดท้ายบิดตัวรองรับความอุ่นของสายน้ำที่ฉีดเข้ามาในร่างกายจนเต็ม

“ฮ้า...” ความเหน็ดเหนื่อยยิ่งกว่าไปฟัดกับผีแม่ย่าสิบตัวพาให้เจ้างูครางนัยน์ตาคู่สวยช้อนขึ้นมองใบหน้างดงามของคุณชายที่เต็มไปด้วยอารมณ์อิ่มเอม คุณชายฮัวกระตุกตัวเกร็งดึงกายออกมาจากร่างกายเขาทอดทิ้งสายใยเหนียวหนืดไว้เต็มท้อง

เลอะไปหมด...

“เอ๋..” ทั้งที่นอนหายใจหอบอยู่ได้ไม่นานร่างกายเขากลับถูกจับพลิกให้อยู่ในท่าคลานสี่ขา เจ้างูรีบประท้วงเพื่อชีวิตน้อยๆ “เดี๋ยวก่อนคุณชาย พอเถอะ”

“บอกแล้วไงว่าจะลงโทษไม่เคยอยู่เงียบๆได้เลยนะ” คุณชายแห่งตระกูลจูบลงยังเส้นผมชื้นเหงื่อของคนที่หอบหายใจรวยรินบีบเคล้นสะโพกนุ่มที่เต็มไปด้วยน้ำกาม

“อ๊า..อ๊ะ” เซี่ยอวี้ฮัวเสือกร่างกายเข้ามาอีกรอบครานี้ช่องทางคับแคบกลับรับเข้าไปง่ายดายเพราะน้ำกามที่หล่อลื่น

“อ๊ะ..พอ” คุณชายเก้ารั้งสะโพกบางกระแทกอย่างเชื่องช้าราวกับกำลังละเลียดความหอมหวาน แก่นกายร้อนถูไถเสียดสีไปทั่วช่องทางอ่อนนุ่มสะกิดยังตุ่มไตภายในร่างกาย แผ่นอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อพอประมาณนาบลงแผ่นหลังรั้งให้แนบชิดราวกับผสานกันเป็นเนื้อเดียวกัน แก่นกายร้อนกระแทกเข้ามาจนสุดก่อนที่จะหมุนคว้างอยู่ภายในราวกับหยอกเย้าพาให้คนที่ถูกกระทำเป็นฝ่ายขยับสะโพกเข้ามาราวกับทานทนไม่ไหว

“ หึหึ “ เสียงหัวเราะของมารร้ายดังขึ้นพาให้เขารู้ว่าวันนี้คงไม่จบแค่สองรอบพาให้เฮยเสียจื่ออดไม่ได้ที่จะประท้วงออกไป

“โอ๊ย ถ้าผมท้องได้ป่านนี้ลูกเต็มไปหมดแล้ว” พูดได้แค่นี้ก่อนที่ความร้อนรุ่มคละเคล้าเสียวซ่านจะถูกปรนเปรอเข้ามาจนลืมเลือนถึงคำพูดไปจนสิ้น

************************************************

เซี่ยอวี้อัวทำทุกอย่างด้วยกำลังตนเองมาเสมอมา พึ่งพาตนเองให้มาที่สุดนั้นคือคำสอนของตระกูล ต้องรอบคอบและคิดอย่างถี่ถ้วน หากจะมีสิ่งหนึ่งที่คิดว่าตนได้ทำผิดพลาดไปคงจะเป็นแค่เรื่องของหัวใจ

เมื่อไม่นานมานี้เขาได้ตกลงสินใจยินยอมให้ใครเข้ามาครอบครองพื้นที่ในหัวใจ ทั้งที่เคยถูกสั่งสอนให้ไร้ใจทว่าหัวใจของมนุษย์นั้นมิสามารถทำได้ แม้ตนเองจะรอบคอยวางแผนทุกอย่างชาญฉลาดแต่สิ่งผิดพลาดคือหัวใจที่มันไม่ยอมทำตามสมอง ทุกสิ่งทุกอย่างต่างไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าของเฮยเสียจื่อ ....ทั้งแผนการที่วางเอาไว้ ทั้งที่ตารางงาน กลับละทิ้งยื่นมือไปหาเจ้าหมอนั้นโอบกอดไว้กลืนกินราวกับสัตว์ป่ากระหาย

ทำไมถึงได้เลือกหมอนั่นกันนะ

ชายผุ้เต็มไปด้วยปริศนา เขาเป็นใคร มาจากไหน อายุเท่าไรแล้ว ชื่อเสียงเรียงนามที่แท้จริง ทุกสิ่งล้วนแต่ไม่มีความจริง แม้แต่รอยยิ้มบนใบหน้าก็เป็นสิ่งจอมปลอม ทุกครั้งที่เขาสวมใส่หน้ากากใบหน้าเปื้อนยิ้มมาหามันทำให้คิดอยากจะทำลายใบหน้านั้นจ้องมองใบหน้าอ้อนวอนทั้งน้ำตา

ครอบครองร่างกายกระตุ้นให้เผยสีหน้าที่แท้จริงแม้ว่าเราจะสานสัมพันธุ์กันด้วยร่างกายทว่าหัวใจกลับเขยิบเข้าใกล้มากขึ้นทุกที สุดท้ายหมอนั่นก็ยินยอมจะร่ำไห้กรีดร้องในอ้อมกอดผม

เมื่อครู่ตนเหน็ดเหนื่อยกว่าจะสะสางกองงานทั้งหมดได้ นอนคิดอะไรได้ครู่เดียวพลันรู้สึกถึงบางสิ่งเสแสร้งเป็นหลับต่อไปก่อนที่จะกลั่นแกล้งคนอยากลองดี

“หลับสบายเชียวนะ” เซี่ยอวี้ฮัวคลี่ยิ้มดึงผ้าห่มขึ้นให้กับร่างที่นอนตายซากอยู่เคียงข้าง มองดูร่างกายสวยงามเปล่าเปลือยที่ตนได้กอดเร้ามาเมื่อครู่

เขาถูกมันปลุกขึ้นมา...

หัวใจที่เคยด้านชาถูกปลุกให้มีชีวิตชีวา

ความรู้สึกที่ไม่เคยคิดว่าจะมีกลับถูกปั่นป่วน ปลุกเร้าเสียจนทานทนไม่ไหว

ชายที่ทำลายแผนการและเหตุผลต่างๆของเซี่ยอวี้ฮัวจนหมด

ชายที่ปลุกตัวตนที่ซุกซ่อนอยู่ด้านในสุดของเซี่ยอวี้ฮัว

รับผิดชอบด้วยละในเมื่อนายปลุกมันขึ้นมา

“อยู่ด้วยกันไหมเสียจื่อ” คุณชายเก้าโน้มตัวลงไปจูบยังพวงแก้มหยิบแว่นตากันแดดที่ถูกวางไว้บนหัวเตียงจากกิจกรรมเมื่อคืนขึ้นมาแกว่งเล่น

“นั่นคือคำพูดของคนที่บังคับปลุกคนอื่นหรือครับ” เจ้างูร้องโวยวายก่อนที่จะเบ้หน้าเมื่อไม่กี่ชั่วโมงมันเพิ่งจะสลบคาอกใครบางคนไปแท้ๆ

“ก็นายมาปลุกฉันก่อน”

“ผมเข็ดแล้วครับต่อไปนี้จะไม่ทำอีกต่อไป ยกโทษให้เถอะนะ”เจ้าตัวดีร้องออดอ้อนพลิกตัวครางแผ่วเบา “ แต่อยากได้คุณชายเป็นเมียนี่มาจากใจเลยนะ”

“นั่นสินะ ดูเหมือนนายจะปลุกฉันอีกแล้วละ” มือของเจ้าของบ้านคว้าเอาเอวของคนที่เขยิบหนีพาให้อีกฝ่ายหน้าซีด

“กราบขอโทษอย่ารังแกผมอีกเลย!”

ช่วยไม่ได้นายปลุกหัวใจดวงนี้ขึ้นมาแล้วนี่เสียจื่อ...

The end

จ๊ะปลุก...ปลุกอย่างอื่นนอกจากหัวใจแล้วมั้ง ทำไมมีแต่เรทฟระ ฟฟฟฟฟฟ