[OS] The best gift for SANTA (ฮัวเฮย)

[SilverCloud]

Title: The best gift for SANTA
Pairing: เซี่ยอวี่ฮัว x เฮยเสียจื่อ
Rate: PG
Warning: เป็น AU Fic และผิดคาแรคเตอร์ค่ะ
//ใจจริงกะจะแต่งส่งเมื่อวาน แต่ดันไม่ทัน ถือว่าลงย้อนหลังแทนละกันค่ะ ฮาา//


~We wish you a merry christmas



We wish you a merry christmas



We wish you a merry christmas



And a happy new years~



เสียงเพลงประจำเทศกาลที่ไม่ว่าจะอยู่มุมไหนของเมืองก็ได้ยิน ผู้คนใบหน้าอิ่มเอิบความสุข เด็กตัวน้อยจูงมือผู้ปกครองพากันไปเลือกซื้อของสำหรับขึ้นโต๊ะในคืนนี้ ที่ใจกลางเมืองเป็นที่ตั้งของต้นสนขนาดใหญ่ ประดับตกแต่งอย่างสวยงาม บนยอดสุดแลเห็นดาวสีทองส่องประกายล้อแสงไฟประดับหลากสี



ใช่แล้ว วันนี้คือวันคริสต์มาส



วันหยุดประจำปีที่นานๆ ทีถึงจะมีกับชาวบ้านเขา และเป็นนานๆๆๆ ทีเช่นกันที่รอบหยุดจะเวียนมาที่เขา แต่นี่อะไร นอกจากจะไม่ได้หยุดแล้วยังต้องมาทำงานนอกเวลาแบบไม่มีโบนัสอีก ทั้งที่เวลานี้เขาคงจะได้แช่น้ำร้อนอุ่นๆ อยู่ในโรงแรมใกล้ๆ ฉางไป๋ซานกับเพื่อนสนิทแท้ๆ



ผมคิดอย่างหงุดหงิดพลางยัดของขวัญชิ้นหนึ่งลงในปล่องไฟ ไม่อยากแม้กระทั่งจะเข้าไปวางของขวัญดีๆ ถ้าเจ้าบ้านจะจุดเตาผิงแล้วเผลอเผาของขวัญไปด้วยก็เรื่องของมันแล้ว นี่ถ้าไม่ติดว่าคนขอให้ช่วยเป็นอู๋เสียนะ อย่าหวังเลยว่าผมจะยอมถ่อออกมาทำงานในวันหยุดในรอบห้าปีของตัวเองแบบนี้



"เอาละ แถบนี้ส่งหมดแล้ว ที่เหลือก็แถวเส้นศูนย์สูตร"



ผมกระโดดพลิกตัวลงจากหลังคาลงสู่พื้นหิมะข้างล่างอย่างสวยงาม ทุ้งหมดนี้เป็นไปอย่างเงียบเชียบ ปัดหิมะบางส่วนออกจากเสื้อคลุมสีแดงสด ก้าวขึ้นไปนั่งยังเบาะหลังของลีมูซีนคันงาม ก่อนรถจะทะยานออกไปในอากาศ



เป็นซานตาคลอสใครบอกว่าต้องนั่งลากเลื่อนเทียมกวางเสมอไปกัน?



++++++++++++++++++++++++++++++



กว่าจะส่งของจนครบหมดทุกหลังเวลาก็ล่วงเลยจนถึงห้าทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว ปกติเวลาที่ผมส่งของขวัญ หากบ้านหลังไหนยังมีคนตื่นอยู่ผมจะเดินไปเคาะประตูตรงๆ ฉีกยิ้มโปรยเสน่ห์แล้วยื่นของขวัญให้ เพราะด้วยมั่นใจว่าไม่มีใครสามารถปฏิเสธรับของจากมือหนุ่มหล่อใบหน้าระบายยิ้มหวาน สวมเสื้อคลุมยาวสีสดบุเฟอร์ฟูนุ่มทับเสื้อกล้ามสีชมพู สวมกางเกงสีดำแนบเนื้ออวดช่วงขาน่ามองได้หรอก ส่วนหลังที่ผมต้องปีนขึ้นหลังคาไปหย่อนของก็คือหลังที่ปิดไฟเข้านอน หรือไม่มีคนอยู่เท่านั้นแหละ


"เอ๊ะ?"



ขณะที่กำลังจะเอ่ยสั่งให้คนขับรถพากลับอยู่นั้น ผมพลันพบว่าในใบคำขอ มีอีกหนึ่งรายการที่ยังไม่ถูกขีดค่า



ตกหล่นไปได้ยังไง ผมยื่นมือออกไปคว้าถุงใบโตสีสดข้างตัวที่ตอนนี้เหี่ยวแฟบ ทั้งล้วง ทั้งเท ทั้งเขย่าจนแน่ใจว่าภายในว่างเปล่าก็ยิ่งประหลาดใจ ก้มลงอ่านรายการนั้นอย่างละเอียดอีกครั้ง ก่อนจะแทบปาใบรายการทิ้งเมื่ออ่านจบ



'ขอเมียซักคน'



ไอ้บ้าตัวไหนมันขอมา ผมจะเอาพลองไปเปิดกะโหลกมัน!!!



ถึงจะหัวเสียแทบขาดใจ สุดท้ายผมก็ต้องแวะมาบ้านเจ้าปัญหานั่นอยู่ดี เฮ้อ เป็นซานต้านี่มันลำบากจริงๆ หวังว่าฝั่งอู๋เสียคงไม่เจอปัญหาอะไรหรอกนะ



ขณะนี้เป็นเวลาห้าทุ่มห้าสิบห้าแล้ว อีกไม่นานจะขึ้นวันใหม่แล้ว ผมต้องทำให้เสร็จก่อนที่วันคริสต์มาสจะผ่านไป ไม่งั้นเสียชื่อสกุลเซี่ยกันพอดี ตรงหน้าของผมคือบ้านหลังเล็กหลังหนึ่ง ตั้งอยู่ห่างไกลกับหลุงอื่นๆ พอสมควร ในตัวบ้านมีแสงสว่างส่องลอดออกมาตามรอยผ้าม่าน บ่งบอกว่าเจ้าของบ้านยังไม่เข้านอน



ขายาวภายใต้แสลคก้าวลงจากรถ รองเท้าบูทยาวย่ำลงบนหิมะขาวโพลน ผมตรงไปเคาะประตูแต่เมื่อแตะหลังมือลงไปก็ต้องแปลกใจ มันไม่ได้ล็อก



แอ๊ดดด



เสียงเสียดขัดของบานพับดังก้องกังวานท่ามกลางความเงียบ เผยให้เห็นโซฟาตัวยาวกลางบ้าน ถัดไปทางซายเป็นโต๊ะเตี้ย บนนั้นมีเค้กขอนไม้วางอยู่ ผมถือวิสาสะเดินเข้าไปทั้งที่ไม่ถอดรองเท้าออก ไฟในเตาผิงลุกโชนส่องสว่างกระทบกับราวถุงเท้าเหนือเตาเกิดเป็นเงาทอดยาว แสงนี้เองที่ผมเห็นจากข้างนอก แต่แปลก ทั้งที่ไฟติดอยู่แล้วคนล่ะไปไหน? ไม่ใช่แค่นั้น ที่นี่นอกจากถุงเท้ากับเค้กแล้วก็ไม่มีสิ่งใดอีก ต้นคริสต์มาสที่ควรจะวางไว้ ผมก็ไม่เห็นแม้แต่ร่องรอย



ข่มความสงสัยลงไป ก้าวไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะเตี้ยตัวดังกล่าว เจ้าหมอนี่สงสัยเป็นพวกจิตประสาท มีอย่างที่ไหนขอเมียกับซานตาคลอส หรือจะเป็นพวกหน้าตาไม่ดีไม่มีเงินเที่ยวหญิง ถ้างั้นผมจะมอบบัตรฟรีอาบอบนวดที่เถ้าแก่สามยัดเยียดให้มาเมื่อคราวทำงานแทนตอนปีนู้นไปแทนละกัน



ล้วงหยิบบัตรจากกระเป๋าเสื้อคลุม วางลงบนโต๊ะข้างจานใส่เค้ก ถึงผมจะไม่ได้เห็นแก่กิน แต่ไหนๆ นี่ก็หลังสุดท้ายแล้วเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ กินซักคำก่อนไปก็แล้วกัน



เค้กขอนไม้สีน้ำตาลสวย ผมใช้นิ้วชี้ปาดเนื้อครีมขึ้นมาลองชิม ความขมคือรสสัมผัสแรกก่อนจะค่อยๆ หวานซาบละลายในปาก รสชาติถูกใจผมยิ่งนัก กำลังจะหยิบช้อนขึ้นมาตัก ขนทั่วร่างผมพลันลุกชัน กล้ามเนื้อทุกส่วนกระตุกเกร็ง มีคนอยู่ข้างหลังผม!



จังหวะที่คิดจะหันกลับไป อีกฝ่ายก็พุ่งเข้ามา แขนแกร่งรวบรัดรอบเอวผมโถมร่างใส่จนเราทั้งคู่ล้มลงบนโซฟา ช้อนในมือกระเด็นหายไปแล้ว ไม่ทันได้ตอบโต้เจ้านั่นก็ใช้มือข้างหนึ่งรวบกดข้อมือของผมไว้เหนือศีรษะ เข่ากดลงบนต้นขาจนกระดิกไม่ได้ แสงไฟสลัวจากเตาผิงส่องให้เห็นใบหน้าได้รูปที่ดวงตาถูกปิดบังด้วยแว่นกันแดดสีดำ



กลางคืนแท้ๆ แต่ใส่แว่นกันแดด กะแล้วว่าคนที่ขออะไรแบบนั้นได้ต้องไม่ปกติ



"นายเองสินะ ที่ขอเมียเป็นของขวัญน่ะ"



เจ้านั่นชะงักไป ก่อนจะแย้มรอยยิ้มที่ผมคิดว่ามันดูกวนโอ๊ยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา แสงจากเปลวไฟตกกระทบตัวเลนส์เกิดประกายแปลกประหลาด ยิ่งเพิ่มความน่าหมั่นไส้เป็นทวีคูณ



"เห~ อย่าบอกนะว่านายเป็นซานต้าที่จะเอาของขวัญมาให้น่ะ คิก~ งั้นฉันก็เพิ่งจับซานตาคลอสตัวเป็นๆได้น่ะสิ แต่เอ ทำไมถึงไม่มีเครากันน้า"



ไม่ว่าเปล่ามือข้างที่ว่างแตะลงมายังใบหน้าของผม นิ้วมือเย็นเฉียบลากไล้ตามแนวสันกรามให้ความรู้สึกประหลาดนัก จะว่ารู้สึกดีก็ไม่ใช่ รังเกียจก็ไม่เชิง ดูเหมือนคนตรงหน้าจะถูกใจหน้าของผมไม่น้อย ตอนนี้จึงเปลี่ยนมาเป็นลูบแผ่วเบาตรงไฝเสน่ห์ใต้ตาซ้ายของผมแทน



"ถ้าลูบจนพอใจแล้วก็ลุกออกไป ตัวนายไม่ใช่สาวน้อยบอบบาง"



"หืม? ทำไมต้องลุกล่ะ ก็นายมาตามคำขอของฉันไม่ใช่เหรอ?" นอกจากจะไม่ลุกแล้วยังโน้มเข้ามาใกล้ ลิ้นร้อนแลบเลียแผ่วเบาตรงข้างแก้ม ผมพลันเข้าใจอะไรบางอย่างทันที



"ไม่นึกว่านายจะมีรสนิยมแบบนี้นะ ปล่อยก่อนสิ อยู่แบบนี้ฉันไม่ชอบ" ช้อนตามองเป็นเชิงสั่ง จิกตาใส่ท่าทางระรื่นนั่นจนเจ้าตัวหัวเราะร่วน แต่ก็ยอมปล่อยมือ



"ฮะๆ คร้าบๆ องค์ราชินี~"



ขำไป แล้วแกจะขำไม่ออก



ผมอาศัยจังหวะที่นายแว่นนั่นเผลอ ตวัดขาขึ้นเกาะเกี่ยวเอวสอบ มือหนึ่งเกี่ยวคอหมอนั่นลงมา ก่อนจะพลิกตัวเปลี่ยนเป็นฝ่ายกดไอ้เจ้านั่นลงกับพื้นโซฟาแทน



แลเห็นสีหน้าตกตะลึงเพียงชั่ววูบ ก่อนจะกลับมาเป็นรอยยิ้มยียวนดังเดิม แต่ผมแอบเห็นหยดเหงื่อบนไรผม หึหึ นายเล่นผิดคนซะแล้ว



กริ๊ก



นายแว่นหน้าซีดทันทีที่สองมือถูกผมพันธนาการด้วยของเล่นที่ล้วงหยิบออกมาจากประเป๋าเสื้อ แต่ปากน่าจูบนั่นก็ยังไม่วายพ่นคำพูดน่ากระแทกให้ตายคาอกออกมา



"แหมๆ จะออนท็อปก็บอกกันดีๆ ก็ได้ครับ ไม่เห็นจะต้องรุนแรงเลย"



ผมฉีกยิ้มหวานที่สุดเท่าที่เคยยิ้มมา ก้มลงกระซิบริมหูอีกฝ่ายที่ตอนนี้เนื้อตัวกำลังสั่นน้อยๆ อย่างน่ารังแก



"ได้ ถ้าเสร็จรอบนี้แล้วนายยังมีแรงลุก ฉันจะให้นายได้ออนท็อปสมใจ"



ม่ายยยยยยยยยยยยย



Fin.

---------------------------------------

แถมท้าย
นายแว่น: ผมจำได้ว่าผมขอเมียนะ แต่ไหงถึงได้สามีมาแทนแบบนี้ล่ะครับ

เรา: ก็เมียไง ถูกแล้ว

นายแว่น: แต่ผมว่ามันไม่ใช่นะครับ ถ้าเป็นเมียผมก็ต้องเป็นฝ่ายได้กดสิ!

เรา: ก็เมียรุกไง ไม่เคยได้ยินเรอะ แถมนายไม่ต้องเหนื่อย แค่นอนเฉยๆ ให้เสี่ยวฮัวเป็นคนจัดการ ดีออกจะตาย

นายแว่น: ตรรกกะบ้าบออะไรของคุณเนี่ยยยยยยยย!!!!!

...จบเถอะ...

[tear]

๕๕๕๕๕ แว่นเอ๊ยยยยยยยยยยย ได้สมใจอยากเลย

แง้ อยากให้ซานต้าคุณชายมาหาบ้างงงงงงง

[kuramajoy]

ตอนนายขอเขาทำเมียนะนายถามเขาก่อนยัง
นี่ไงผลลัพธ์ ไปสู่สุคตินะ
นายขอเมีย นายก็ได้เป็นเมียสมใจไง
ดีจะตาย ฮา

[fay_13]

55555555555 ขำตายก่อนนะงับ

โอยยยย แว่นเอ๊ยยยยย แกก็ได้ตามที่ขอแล้วไง ได้เมียสวยด้วยนะเออ คุณชายสวยใช่ไหมล่ะ ออกจะได้สมใจนะ

คุณชายเอาให้ตายนะคะ ลุกจากเตียงไม่ได้ยาวววววววววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ ด้วงชอบ