Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[TRANS] ลูกชาย
+6
hnee
Naitear
Mill
MinMin
kyokikuma
reiin019
10 posters
หน้า 1 จาก 1
[TRANS] ลูกชาย
เจอเรื่องของท่านป้านเจี๋ยหลี่แล้วววว U v U
ท่านหลี่แลดูบทน้อยมากๆเลยค่ะ แงงงง
แปลมาจากเรื่องสั้นของคุณหนานไพ่ที่มีคนรวบรวมไว้ในเว็บ www.zanghaihua.org เช่นเคยค่ะ
ภาษาเราไม่ดีเท่าไหร่ ถ้าแปลผิดยังไงก็ขออภัยล่วงหน้านะคะ "orz
-----------------------------------------------------
: 诞子::ลูกชาย :
“เล่นหมากรุกกันเถอะ สองสามชั่วโมงแล้ว ถ้าไม่หาอะไรทำ จะทนไหวได้ยังไง” เซี่ยจิ่วโบกธูปไม้กฤษณา ดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนเป็นอันอื่น
“ไม่ได้หรอก” ป้านเจี๋ยหลี่ตอบ เขามองไปยังธูปไม้กฤษณา ปัดมันลงพื้น แจกันธูปตกลงแตกกระจาย คนของเซี่ยจิ่วที่อยู่ข้างหลังเริ่มโมโห เซี่ยจิ่วยกมือขึ้นห้าม เขาคิดอะไรบางอย่าง หากผู้ติดตามของเขาอยู่ที่นี่ บรรยากาศก็คงจะไม่ดีเท่าไหร่ เขาขยับสองนิ้ว เหล่าผู้ติดตามก็ออกจากห้องไป
“ชาก็ไม่ดื่มงั้นหรือ?” เซี่ยจิ่วเก็บเศษที่แตกออกขึ้นมา เขามองมัน รู้สึกเสียดายแจกันดอกไม้นี้ “ไม่ดื่ม!” ป้านเจี๋ยหลี่ตอบ “ใครจะไปดื่มลง” พลางมองสีหน้าของเซี่ยจิ่ว
“ทำไม มันมีค่านักหรือ?”
“ในช่วงราชวงศ์หมิง มันก็ไม่ได้มีค่ามากนัก แต่ข้าชอบมันมาก”
“ของชิ้นนี้ อยู่ในโรงเก็บของก็มี พรุ่งนี้ก็ไปเอาเองสิ” ป้านเจี๋ยหลี่ส่งเสียงฮึดฮัด คิดไปว่าเซี่ยจิ่วนี่ขี้งกชะมัด
เซี่ยจิ่วถอนหายใจ “จานเล็กๆใบนี้ เป็นของดูต่างหน้าของท่านแม่ ตอนเด็กเมื่อข้าร้องไห้เสียงดัง แม่ก็จะเอาจานแบบนี้สองใบมากระทบกันเป็นจังหวะ แล้วร้องเพลงให้ข้าฟัง”
“ของดูต่างหน้าแม่เจ้า เจ้าของโรงเก็บของคงมีอีกเยอะ เจ้าก็รีบกลับไปเอาเสียสิ!” ป้านเจี๋ยหลี่ไม่ใส่ใจนัก
เซี่ยจิ่วถอนหายใจ ก็จริงอยู่ว่า แม่ของเขานั้นฟุ่มเฟือย หากพูดถึงของดูต่างหน้าเพียงแค่ชิ้นนี้ คงจะเป็นเพราะไม่สามารถซื้อทั้งชุดมาได้ ทั้งหมดตอนนี้ก็อยู่ในบ้านของป้านเจี๋ยหลี่แล้ว ใครให้เขากับป้านเจี๋ยหลี่อยู่บ้านใหญ่คนละหลังกันล่ะ
ถ้าหากไม่ใช่เพราะบ้านอยู่ใกล้ๆกัน เขาก็คงไม่สามารถมาอยู่ที่นี่ได้
“ข้าว่านะ ซานเหย่ เรื่องแบบนี้ท่านไม่ควรจะรีบร้อนจนเกินไป นอกเหนือจากทำร้ายร่างกายที่พิการแบบนี้ ยังไม่สามารถทำเรื่องอื่นๆก่อนด้วย ลดความสนใจเรื่องทิวทัศน์มังกร*ลงสักนิด” เซี่ยจิ่วประกอบเศษแจกันเสร็จ โค้งให้ แล้วพูดต่อ
“ข้าเล่นหมากรุกก็ไม่อาจชนะเจ้าได้ ดื่มชาก็ไม่ได้รับรู้ถึงรสชาติใดๆแล้ว เจ้าไม่กลัวข้าจะโยนของพวกนี้ใส่หน้าเจ้าหรือไง?” ป้านเจี๋ยหลี่โมโห พูดไปพลางจับเบาะรองนั่งจะยกมันขึ้นมา
“ท่านจะไปทำอะไร?” เซี่ยจิ่วเอ่ย
“ข้าจะเข้าไปดู” ป้านเจี๋ยหลี่ตอบ
เซี่ยจิ่วรีบลุกขึ้นห้าม พูดกับเขา “จิตสังหารท่านแรงเกินไปแล้ว เหล่าปาไม่ได้บอกห้ามท่านทำอะไรหุนหันพลันแล่นหรอกหรือ?”
“ข้าโง่อยู่ที่นี่จนอึดอัดจะตายแล้ว รั้งไม่ให้ตายแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นประโยชน์กับใคร แต่ไอ้เหล่าปาห่าเหวอะไรนั่น พูดแต่เรื่องไร้สาระ ข้าไม่เชื่อมัน”
“แม้แต่เหล่าปาท่านก็ไม่เชื่อ ท่านจำตอนที่พ่อพระใหญ่ไม่ฟังเหล่าปาได้ไหม หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นมาบ้างล่ะ?” เซี่ยจิ่วเอ่ย “เรื่องแบบนี้ไม่ควรเคลื่อนไหว พวกมือสังหารยังมีอยู่มาก ท่านเองกว่าจะมีชีวิตดีๆได้ก็ยากลำบาก คิดให้ดีๆเถอะ”
ป้านเจี๋ยหลี่คิด ถอนหายใจลึกๆ แววตาส่อความเลวร้าย “เสี่ยวจิ่ว ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีใครกล้าพูดแบบนี้กับข้า เรื่องแบบนี้ข้าไม่ชอบฟัง เจ้าอย่าพูดเลยดีกว่า”
เซี่ยจิ่วหัวเราะเล็กน้อย เขาไม่เคยกลัวป้านเจี๋ยหลี่อยู่แล้ว เขารู้ว่าคนคนนี้มีความมืดอันเลวร้ายสุดๆไม่จบไม่สิ้น คิดจะมาพูดกับเขา จะเพื่อนหรือพี่น้อง ที่ไหนๆหรือสังคมใดๆ ความเชื่อใจหรือความรับผิดชอบ ล้วนไร้ค่าไร้สาระ คนคนนี้ยิ่งกว่าเฉินผีอาซื่อ แต่ทำไมคนอื่นๆถึงติดต่อเขามากกว่าเหล่าซื่อ พึ่งพามากกว่า คนพวกนี้มีจุดอ่อนแน่นอน
หากพบจุดอ่อนนั้นแล้ว คนใจแคบคนนี้ก็จะกลายเป็นเพื่อนบ้านที่ปลอดภัยไร้พิษสงที่สุด
ดูจากสีหน้าของป้านเจี๋ยหลี่ เซี่ยจิ่วยิ่งอยากยั่วโมโหเขาขึ้นไปอีกจึงเอ่ย “ข้าพูดไปแล้ว ข้าพูดไปแล้ว ท่านจะเอาข้าไปทำอะไรได้?” แต่ว่า ท่าทางของเขาก็ยังดูไร้อารมณ์
“ก็ได้ แต่ท่านห้ามเข้าไป” เซี่ยจิ่วเอ่ย
ป้านเจี๋ยหลี่ใจเย็นลงจริงๆแล้ว เขานั่งลง ทันใดนั้นคนคนนี้ก็เปลี่ยนไปเป็นอีกแบบ เปลี่ยนไปเงียบสุดๆ ดูเหมือนว่าความวิตกกังวลจะหายไปแล้ว
แบบนี้ก็ยังเป็นท่าทีที่น่ากลัวที่สุดของป้านเจี๋ยหลี่ เซี่ยจิ่วรู้ดีว่าคนคนนี้ยากจะควบคุมแล้ว เขาเคยผ่านสถานะที่ต้องตัดขาดการติดต่อกับภายนอกมาแล้ว เพื่อที่จะไม่ให้ตนเองทำอะไรโง่ๆ
เซี่ยจิ่วเองก็ขี้เกียจยุ่งกับเขา แต่ก็ถอยออกไม่กล้านั่งข้างๆเขา เขารู้ว่าคนแบบนี้อาจจะพุ่งเอามีดมาแทงเขาก็ได้ เขาเดินออกไปตรงกลางสนาม เริ่มสำรวจพืชพันธุ์แปลกๆกลางสนาม พลางแอบดูนาฬิกาพกของตนเอง เขาเองก็ไม่คิดอยากจะอดทนอยู่แบบนี้แล้ว
ไม่รู้ว่าเวลาแบบนี้ผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว เซี่ยจิ่วมองดูพืชกลางสนามหญ้าตายไป ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงร้องไห้มาจากห้องข้างหลัง
เซี่ยจิ่วรีบเงยหน้าขึ้น หันไปเห็นป้านเจี๋ยหลี่ ก็มองเห็นคนพิการคนนี้เหมือนกับกระต่าย กระโดดออกมา เสียง “โครม”ดังขึ้น เงาของคนคนหนึ่งหายไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาต้องรีบผลักประตูเข้าไป และพบว่าอีกคนยังล้มลุกคลุกคลานอยู่ตรงนั้น
เขาคิดในใจ : แย่แล้ว! รีบวิ่งเข้าไป วิ่งสองก้าวถึงในห้อง ก็พบว่าประตูห้องทำคลอดของถูกเปิดออก พยาบาลอุ้มเด็กทารกน้อยออกมา มองไปเห็นป้านเจี๋ยหลี่ที่อยู่ข้างๆประตู มือของเขาสั่นงันงก พยายามไม่ให้เด็กน้อยร่วงลงไป
เซี่ยจิ่วส่งเสียง “ชิ” อย่างไม่สบอารมณ์ทีหนึ่ง คิดในใจ : จบเสียที เรื่องนี้ ไม่ขอเอ่ยปากบอกว่าเด็กมีปัญหาหรือเปล่า พยาบาลของบ้านนี้ เพิ่มตนเองเข้าไป เหล่าปา เกรงว่าจะไม่ใช่ปัญหาเล็กๆ แต่ระยะทางของเขามันไกลเกินไป มือของเขายังไม่ผ่อนคลายลง ไม่คิดว่าจะช้าไปเพียงก้าวเดียวเท่านั้น
-------------------------------------------------------
source:http://www.zanghaihua.org/360.html
*ทิวทัศน์มังกร (龘) มันคืออะไรที่เราหาความหมายไม่ได้จริงๆค่ะ แงงงงง ในดิกก็เจอประมาณ ทิวทัศน์มังกร เลยไม่แน่ใจค่ะะ ขออภัยนะคะ T T
ส่วนชื่อตอน 诞子 เราแปลว่าการคลอดบุตรชายค่ะ ก้ากกกกก เลยแอบตั้งว่า ลูกชาย แทน //โดนถีบ
เจอเรื่องของท่านหลี่แล้ววววว รู้สึกจะบทน้อยที่สุดเลยค่ะ คือปู่ฉีเถียจุ่ยมีตอนที่เป็นชื่อของตัวเองด้วย แต่ท่านหลี่ไม่มี ถถถถถถ
อีกคนที่บทน้อยก็ย่าฮั่วค่ะ.... เจอตอนนึงเหมือนกัน แต่ยังขุดไม่หมดเลยไม่แน่ใจเนอะ
ในเก้าสกุลที่บทเยอะที่สุดคงเป็นปู่เซี่ยค่ะ U v U
เจอกันเมื่อมีคนต้องการ(?)ค่ะ ฟฟฟฟฟฟฟ
ท่านหลี่แลดูบทน้อยมากๆเลยค่ะ แงงงง
แปลมาจากเรื่องสั้นของคุณหนานไพ่ที่มีคนรวบรวมไว้ในเว็บ www.zanghaihua.org เช่นเคยค่ะ
ภาษาเราไม่ดีเท่าไหร่ ถ้าแปลผิดยังไงก็ขออภัยล่วงหน้านะคะ "orz
-----------------------------------------------------
: 诞子::ลูกชาย :
“เล่นหมากรุกกันเถอะ สองสามชั่วโมงแล้ว ถ้าไม่หาอะไรทำ จะทนไหวได้ยังไง” เซี่ยจิ่วโบกธูปไม้กฤษณา ดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนเป็นอันอื่น
“ไม่ได้หรอก” ป้านเจี๋ยหลี่ตอบ เขามองไปยังธูปไม้กฤษณา ปัดมันลงพื้น แจกันธูปตกลงแตกกระจาย คนของเซี่ยจิ่วที่อยู่ข้างหลังเริ่มโมโห เซี่ยจิ่วยกมือขึ้นห้าม เขาคิดอะไรบางอย่าง หากผู้ติดตามของเขาอยู่ที่นี่ บรรยากาศก็คงจะไม่ดีเท่าไหร่ เขาขยับสองนิ้ว เหล่าผู้ติดตามก็ออกจากห้องไป
“ชาก็ไม่ดื่มงั้นหรือ?” เซี่ยจิ่วเก็บเศษที่แตกออกขึ้นมา เขามองมัน รู้สึกเสียดายแจกันดอกไม้นี้ “ไม่ดื่ม!” ป้านเจี๋ยหลี่ตอบ “ใครจะไปดื่มลง” พลางมองสีหน้าของเซี่ยจิ่ว
“ทำไม มันมีค่านักหรือ?”
“ในช่วงราชวงศ์หมิง มันก็ไม่ได้มีค่ามากนัก แต่ข้าชอบมันมาก”
“ของชิ้นนี้ อยู่ในโรงเก็บของก็มี พรุ่งนี้ก็ไปเอาเองสิ” ป้านเจี๋ยหลี่ส่งเสียงฮึดฮัด คิดไปว่าเซี่ยจิ่วนี่ขี้งกชะมัด
เซี่ยจิ่วถอนหายใจ “จานเล็กๆใบนี้ เป็นของดูต่างหน้าของท่านแม่ ตอนเด็กเมื่อข้าร้องไห้เสียงดัง แม่ก็จะเอาจานแบบนี้สองใบมากระทบกันเป็นจังหวะ แล้วร้องเพลงให้ข้าฟัง”
“ของดูต่างหน้าแม่เจ้า เจ้าของโรงเก็บของคงมีอีกเยอะ เจ้าก็รีบกลับไปเอาเสียสิ!” ป้านเจี๋ยหลี่ไม่ใส่ใจนัก
เซี่ยจิ่วถอนหายใจ ก็จริงอยู่ว่า แม่ของเขานั้นฟุ่มเฟือย หากพูดถึงของดูต่างหน้าเพียงแค่ชิ้นนี้ คงจะเป็นเพราะไม่สามารถซื้อทั้งชุดมาได้ ทั้งหมดตอนนี้ก็อยู่ในบ้านของป้านเจี๋ยหลี่แล้ว ใครให้เขากับป้านเจี๋ยหลี่อยู่บ้านใหญ่คนละหลังกันล่ะ
ถ้าหากไม่ใช่เพราะบ้านอยู่ใกล้ๆกัน เขาก็คงไม่สามารถมาอยู่ที่นี่ได้
“ข้าว่านะ ซานเหย่ เรื่องแบบนี้ท่านไม่ควรจะรีบร้อนจนเกินไป นอกเหนือจากทำร้ายร่างกายที่พิการแบบนี้ ยังไม่สามารถทำเรื่องอื่นๆก่อนด้วย ลดความสนใจเรื่องทิวทัศน์มังกร*ลงสักนิด” เซี่ยจิ่วประกอบเศษแจกันเสร็จ โค้งให้ แล้วพูดต่อ
“ข้าเล่นหมากรุกก็ไม่อาจชนะเจ้าได้ ดื่มชาก็ไม่ได้รับรู้ถึงรสชาติใดๆแล้ว เจ้าไม่กลัวข้าจะโยนของพวกนี้ใส่หน้าเจ้าหรือไง?” ป้านเจี๋ยหลี่โมโห พูดไปพลางจับเบาะรองนั่งจะยกมันขึ้นมา
“ท่านจะไปทำอะไร?” เซี่ยจิ่วเอ่ย
“ข้าจะเข้าไปดู” ป้านเจี๋ยหลี่ตอบ
เซี่ยจิ่วรีบลุกขึ้นห้าม พูดกับเขา “จิตสังหารท่านแรงเกินไปแล้ว เหล่าปาไม่ได้บอกห้ามท่านทำอะไรหุนหันพลันแล่นหรอกหรือ?”
“ข้าโง่อยู่ที่นี่จนอึดอัดจะตายแล้ว รั้งไม่ให้ตายแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นประโยชน์กับใคร แต่ไอ้เหล่าปาห่าเหวอะไรนั่น พูดแต่เรื่องไร้สาระ ข้าไม่เชื่อมัน”
“แม้แต่เหล่าปาท่านก็ไม่เชื่อ ท่านจำตอนที่พ่อพระใหญ่ไม่ฟังเหล่าปาได้ไหม หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นมาบ้างล่ะ?” เซี่ยจิ่วเอ่ย “เรื่องแบบนี้ไม่ควรเคลื่อนไหว พวกมือสังหารยังมีอยู่มาก ท่านเองกว่าจะมีชีวิตดีๆได้ก็ยากลำบาก คิดให้ดีๆเถอะ”
ป้านเจี๋ยหลี่คิด ถอนหายใจลึกๆ แววตาส่อความเลวร้าย “เสี่ยวจิ่ว ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีใครกล้าพูดแบบนี้กับข้า เรื่องแบบนี้ข้าไม่ชอบฟัง เจ้าอย่าพูดเลยดีกว่า”
เซี่ยจิ่วหัวเราะเล็กน้อย เขาไม่เคยกลัวป้านเจี๋ยหลี่อยู่แล้ว เขารู้ว่าคนคนนี้มีความมืดอันเลวร้ายสุดๆไม่จบไม่สิ้น คิดจะมาพูดกับเขา จะเพื่อนหรือพี่น้อง ที่ไหนๆหรือสังคมใดๆ ความเชื่อใจหรือความรับผิดชอบ ล้วนไร้ค่าไร้สาระ คนคนนี้ยิ่งกว่าเฉินผีอาซื่อ แต่ทำไมคนอื่นๆถึงติดต่อเขามากกว่าเหล่าซื่อ พึ่งพามากกว่า คนพวกนี้มีจุดอ่อนแน่นอน
หากพบจุดอ่อนนั้นแล้ว คนใจแคบคนนี้ก็จะกลายเป็นเพื่อนบ้านที่ปลอดภัยไร้พิษสงที่สุด
ดูจากสีหน้าของป้านเจี๋ยหลี่ เซี่ยจิ่วยิ่งอยากยั่วโมโหเขาขึ้นไปอีกจึงเอ่ย “ข้าพูดไปแล้ว ข้าพูดไปแล้ว ท่านจะเอาข้าไปทำอะไรได้?” แต่ว่า ท่าทางของเขาก็ยังดูไร้อารมณ์
“ก็ได้ แต่ท่านห้ามเข้าไป” เซี่ยจิ่วเอ่ย
ป้านเจี๋ยหลี่ใจเย็นลงจริงๆแล้ว เขานั่งลง ทันใดนั้นคนคนนี้ก็เปลี่ยนไปเป็นอีกแบบ เปลี่ยนไปเงียบสุดๆ ดูเหมือนว่าความวิตกกังวลจะหายไปแล้ว
แบบนี้ก็ยังเป็นท่าทีที่น่ากลัวที่สุดของป้านเจี๋ยหลี่ เซี่ยจิ่วรู้ดีว่าคนคนนี้ยากจะควบคุมแล้ว เขาเคยผ่านสถานะที่ต้องตัดขาดการติดต่อกับภายนอกมาแล้ว เพื่อที่จะไม่ให้ตนเองทำอะไรโง่ๆ
เซี่ยจิ่วเองก็ขี้เกียจยุ่งกับเขา แต่ก็ถอยออกไม่กล้านั่งข้างๆเขา เขารู้ว่าคนแบบนี้อาจจะพุ่งเอามีดมาแทงเขาก็ได้ เขาเดินออกไปตรงกลางสนาม เริ่มสำรวจพืชพันธุ์แปลกๆกลางสนาม พลางแอบดูนาฬิกาพกของตนเอง เขาเองก็ไม่คิดอยากจะอดทนอยู่แบบนี้แล้ว
ไม่รู้ว่าเวลาแบบนี้ผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว เซี่ยจิ่วมองดูพืชกลางสนามหญ้าตายไป ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงร้องไห้มาจากห้องข้างหลัง
เซี่ยจิ่วรีบเงยหน้าขึ้น หันไปเห็นป้านเจี๋ยหลี่ ก็มองเห็นคนพิการคนนี้เหมือนกับกระต่าย กระโดดออกมา เสียง “โครม”ดังขึ้น เงาของคนคนหนึ่งหายไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาต้องรีบผลักประตูเข้าไป และพบว่าอีกคนยังล้มลุกคลุกคลานอยู่ตรงนั้น
เขาคิดในใจ : แย่แล้ว! รีบวิ่งเข้าไป วิ่งสองก้าวถึงในห้อง ก็พบว่าประตูห้องทำคลอดของถูกเปิดออก พยาบาลอุ้มเด็กทารกน้อยออกมา มองไปเห็นป้านเจี๋ยหลี่ที่อยู่ข้างๆประตู มือของเขาสั่นงันงก พยายามไม่ให้เด็กน้อยร่วงลงไป
เซี่ยจิ่วส่งเสียง “ชิ” อย่างไม่สบอารมณ์ทีหนึ่ง คิดในใจ : จบเสียที เรื่องนี้ ไม่ขอเอ่ยปากบอกว่าเด็กมีปัญหาหรือเปล่า พยาบาลของบ้านนี้ เพิ่มตนเองเข้าไป เหล่าปา เกรงว่าจะไม่ใช่ปัญหาเล็กๆ แต่ระยะทางของเขามันไกลเกินไป มือของเขายังไม่ผ่อนคลายลง ไม่คิดว่าจะช้าไปเพียงก้าวเดียวเท่านั้น
-------------------------------------------------------
source:http://www.zanghaihua.org/360.html
*ทิวทัศน์มังกร (龘) มันคืออะไรที่เราหาความหมายไม่ได้จริงๆค่ะ แงงงงง ในดิกก็เจอประมาณ ทิวทัศน์มังกร เลยไม่แน่ใจค่ะะ ขออภัยนะคะ T T
ส่วนชื่อตอน 诞子 เราแปลว่าการคลอดบุตรชายค่ะ ก้ากกกกก เลยแอบตั้งว่า ลูกชาย แทน //โดนถีบ
เจอเรื่องของท่านหลี่แล้ววววว รู้สึกจะบทน้อยที่สุดเลยค่ะ คือปู่ฉีเถียจุ่ยมีตอนที่เป็นชื่อของตัวเองด้วย แต่ท่านหลี่ไม่มี ถถถถถถ
อีกคนที่บทน้อยก็ย่าฮั่วค่ะ.... เจอตอนนึงเหมือนกัน แต่ยังขุดไม่หมดเลยไม่แน่ใจเนอะ
ในเก้าสกุลที่บทเยอะที่สุดคงเป็นปู่เซี่ยค่ะ U v U
เจอกันเมื่อมีคนต้องการ(?)ค่ะ ฟฟฟฟฟฟฟ
reiin019- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 12
Points : 3477
Join date : 11/12/2014
Age : 27
Re: [TRANS] ลูกชาย
/กอดแข้งกอดขาคนแปล
ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านค่ะ
ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านค่ะ
kyokikuma- ด้วงฝึกหัด
- จำนวนข้อความ : 6
Points : 3475
Join date : 28/11/2014
ที่อยู่ : สวนตระกูลหลี่
Re: [TRANS] ลูกชาย
ขอบคุณสำหรับคำแปลค่ะ!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
ปู่เซี่ยถูกเรียกตัวมาอยู่เป็นเพื่อนปู่หลี่หรือเปล่าคะ เผื่อปู่หลี่อาละวาดเข้าไปรบกวนระหว่างทำคลอด
ก็รู้นะว่าตามเรื่องแล้วสองคนนี้คงจะเครียดกันอยู่แน่ๆ แต่ทำไมเรารู้สึกว่ามันมุ้งมิ้งจังเลย
คนหนึ่งใจร้อนจนทนไม่ไหว อีกคนก็คิดแผนการให้คนใจร้อนอยู่นิ่งๆ แงงงงงงงง น่ารักจังเลย
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ปู่เซี่ยถูกเรียกตัวมาอยู่เป็นเพื่อนปู่หลี่หรือเปล่าคะ เผื่อปู่หลี่อาละวาดเข้าไปรบกวนระหว่างทำคลอด
ก็รู้นะว่าตามเรื่องแล้วสองคนนี้คงจะเครียดกันอยู่แน่ๆ แต่ทำไมเรารู้สึกว่ามันมุ้งมิ้งจังเลย
คนหนึ่งใจร้อนจนทนไม่ไหว อีกคนก็คิดแผนการให้คนใจร้อนอยู่นิ่งๆ แงงงงงงงง น่ารักจังเลย
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
MinMin- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 222
Points : 3865
Join date : 28/10/2014
Re: [TRANS] ลูกชาย
โอย ปู่เซี่ยทำไมน่ารักอย่างนี้คะ U v U <3
คนนึงก็ใจร้อน อีกคนก็ค่อยๆคิด ค่อยๆวางแผนอย่างใจเย็น
ขอบคุณที่แปลมาให้นะคะ
คนนึงก็ใจร้อน อีกคนก็ค่อยๆคิด ค่อยๆวางแผนอย่างใจเย็น
ขอบคุณที่แปลมาให้นะคะ
Mill- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 190
Points : 3700
Join date : 27/10/2014
Re: [TRANS] ลูกชาย
ปู่เซี่ยกับปู่ป้านน่ารักกกกกกกก แอบตกใจไม่คิดว่าสองคนนี้จะสนิทกันขนาดนี้ด้วย ฮาาา
คนเป็นพ่อเจออย่างนี้ก็ต้องกระวนกระวายเนอะคะ
ขอบคุณสำหรับทรานส์ค่ะ แฮ่ U v U
คนเป็นพ่อเจออย่างนี้ก็ต้องกระวนกระวายเนอะคะ
ขอบคุณสำหรับทรานส์ค่ะ แฮ่ U v U
Naitear- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 232
Points : 3778
Join date : 27/10/2014
Age : 27
ที่อยู่ : หลังผ้าม่านในห้องของคุณชายฮัว
Re: [TRANS] ลูกชาย
ขอบคุณสำหรับคำแปลค่ะ ป้านเจี๋ยหลี่นี่อันตรายจริงๆ โฉดขนาดนี้คนที่เป็นเพื่อนยังต้องระวังตัว ไม่งั้นวันดีคืนดีโดนแทงตายขึ้นมาดื้อๆคงน่าลำบากใจ -_-"
hnee- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 203
Points : 3696
Join date : 27/10/2014
Re: [TRANS] ลูกชาย
อันนี้เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของประวัติปู่แกที่บอกว่าเด็กเกือบร่วงลงพื้น แต่ปู่อู๋ปล่อยหมาไปรับเด็กไว้ เด็กเลยปลอดภัยใช่ป่าวคะนี่ ><
ขอบคุณสำหรับคำแปลค่า
ขอบคุณสำหรับคำแปลค่า
fufasleepy- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 36
Points : 3495
Join date : 09/12/2014
Re: [TRANS] ลูกชาย
ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านนะคะ ^ _^
ปู่เซี่ยสนิทกับปู่หลี่ด้วยรึเนี่ย ดูท่าแล้วปู่เซี่ยก็สนิทกับหลาย ๆ คนเลยนะคะเนี่ย
แอบกลัวปู่หลี่อ่ะ ตามประวัติบอกว่าใจแคบมาก ๆ วันนี้มาอ่าน ได้เห็นมุมมุ้งมิ้งเพราะกังวลที่เมียคลอดลูก ค่อยดีใจหน่อย
ปู่เซี่ยสนิทกับปู่หลี่ด้วยรึเนี่ย ดูท่าแล้วปู่เซี่ยก็สนิทกับหลาย ๆ คนเลยนะคะเนี่ย
แอบกลัวปู่หลี่อ่ะ ตามประวัติบอกว่าใจแคบมาก ๆ วันนี้มาอ่าน ได้เห็นมุมมุ้งมิ้งเพราะกังวลที่เมียคลอดลูก ค่อยดีใจหน่อย
Yuwadee Wana- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 352
Points : 3850
Join date : 27/10/2014
Re: [TRANS] ลูกชาย
// ขอบคุณที่แปลมาให้นะคะ เลิศที่สุดดดด
Nepenthes- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 42
Points : 3468
Join date : 01/01/2015
Re: [TRANS] ลูกชาย
ภารกิจนักหนาในการสกัดดวงไม่ให้เด็กผู้กุมชะตาตนต้องเป็นอันตรายนี่หนักหนาสำหรับปู่เซี่ยจริงๆ ปู่สามท่านก็ใจร้อนนัก ลิขิตสวรรค์ต้องรอจังหวะนะเจ้าคะ ขอบคุณสำหรับคำแปลค่ะ
arshura09- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 118
Points : 3166
Join date : 14/01/2016
Similar topics
» [TRANS] หนึ่งวันของเซี่ยอวี่ฮัว
» [TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ ชีวิตของอู๋เสียบนเกาะร้าง 1
» [TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ ชีวิตของอู๋เสียบนเกาะร้าง 2
» [TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ ชีวิตของอู๋เสียบนเกาะร้าง 3
» [TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ ชีวิตของอู๋เสียบนเกาะร้าง 4
» [TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ ชีวิตของอู๋เสียบนเกาะร้าง 1
» [TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ ชีวิตของอู๋เสียบนเกาะร้าง 2
» [TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ ชีวิตของอู๋เสียบนเกาะร้าง 3
» [TRANS] อาจารย์เฮยเสียจื่อ ชีวิตของอู๋เสียบนเกาะร้าง 4
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth