Countdown
We've been
togerther for

ค้นหา
 
 

Display results as :
 


Rechercher Advanced Search


[Trans] ราชานักตก (钓王) #ตอนพิเศษตรุษจีน2016 - Chapter 26

Go down

Trans - [Trans] ราชานักตก (钓王) #ตอนพิเศษตรุษจีน2016 - Chapter 26 Empty [Trans] ราชานักตก (钓王) #ตอนพิเศษตรุษจีน2016 - Chapter 26

ตั้งหัวข้อ by souless_angel Wed 22 Jun 2016, 23:46

ราชานักตก 26《钓王26》

เมินโหยวผิงถลกแขนเสื้อของเหลยเปิ่นชางขึ้น ผมเห็นที่แขนของเขา มีแผลเป็นลวดลายชนเผ่าแม้ว เป็นแผลที่เกิดจากการทาบด้วยเหล็กร้อน

"นี่เป็นเครื่องหมายที่เฉินผีอาซื่อใช้ตอนอยู่ในเขตแม้ว"

ผมตรวจดูอย่างละเอียด แผลเป็นนั้นตกสะเก็ดไปนานแล้ว มองเห็นเป็นเพียงรูปทรงลางๆ ดูไม่ออกว่าเป็นรูปอะไร

"นายจำเขาได้? คนของซื่ออากง?"

"มีแต่คนในเขตแม้วจึงจะใช้เครื่องหมายนี้ ตอนนั้นฉันก็อยู่ด้วย" เขากล่าว "ฉันจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร อาจเคยคุมโคมให้ฉัน"

ผมรู้ว่าสมัยเมินโหยวผิงหากินด้วยตัวเองเมื่อนานมาแล้ว เขามีตำแหน่งที่สูงมากใต้อาณัติซื่ออากง ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง
ถามเขาว่าเหลยเปิ่นชางป่วยเป็นโรคอะไร นี่เขาตายเพราะนายอ้วนมอมเหล้าหนักหรือเปล่า

นายอ้วนโมโห "เทียนเจิน เหล้านี่เป็นของป้าข้างบ้าน อย่าโบ้ยมาที่ฉัน ไอ้เรื่องกินเหล้าจนตาย สำหรับเสี่ยวอ้วนถือเป็นการตายดี ตายอย่างได้ที่ได้ทาง ฉันไม่รู้สึกผิดให้หรอกนะ"

เมินโหยวผิงไม่ได้ตอบคำถามผม เพียงพูดคำเดียวว่า "เขามาถึงนี่ได้ ถือว่าไม่เลวแล้ว"

ผมพอจะแน่ใจได้แล้วว่า ขณะที่เมินโหยวผิงเจอตาแก่คนนี้ ก็รู้แล้วว่าเขาอยู่ได้ไม่นาน ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ ที่หมู่บ้านก็มีคนแก่เสียเช่นกัน
ตอนที่เมินโหยวผิงเห็นคนแก่คนนั้นก่อนตาย เขาก็เคยแสดงความใส่ใจเป็นพิเศษเช่นกัน เวลาเขาเห็นคนแก่คนนั้นนั่งสัปหงกอยู่ใต้ดวงอาทิตย์ มักจะหยุดดูนิดหน่อย

นายอ้วนพูดว่า เรื่องการแก่ตาย นอกจากเจ้าหน้าที่ของบ้านพักคนชรา คนอื่นๆ มักมีประสบการณ์ไม่มาก ในช่วงชีวิตของเสี่ยวเกอ
เขาอาจเคยผ่านการตายโดยธรรมชาติมาเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นป่วยตายหรือแก่ตาย ดังนั้น เขาจึงมองเห็นอาการของคนใกล้ตาย

เขาเห็นว่าเหลยเปิ่นชางเป็นไม้ใกล้ฝั่งเทียนใกล้มอดแล้ว จึงช่วยพูดเข้าข้างนายอ้วนในตอนนั้น เพื่อพาตาแก่มาถึงที่นี่ ช่วยให้เขาอยู่ห่างจากจุดหมายเพียงก้าวเดียว
ไม่ต้องตายไปเพราะความเศร้าเสียใจอันสุดแสน

ผมทำศพให้เหลยเปิ่นชางตามพิธีการแบบทิเบต อยู่ทิเบตนานจนชำนาญแล้ว จากนั้นฝังเขาลงใต้พื้นเกลือ คนอย่างเขาไม่มีป้ายหลุมศพก็อาจเป็นเรื่องดีเหมือนกัน
นายอ้วนเอาคันเบ็ดญี่ปุ่นมาทำเป็นไม้กางเกน ปักไว้เป็นเครื่องหมาย

"เขาไม่ใช่คาธอลิก นายยัดเยียดอย่างนี้จะดีเหรอ" ผมดื่มเหล้าพลางถามนายอ้วน นายอ้วนกล่าว

"ยังไงมันต้องมีที่พึ่งทางใจสักอย่าง ไม่อย่างนั้นเกิดกลายเป็นบ๊ะจ่างมุดออกมาพวกเราจะกระอักกระอ่วน
เออใช่ ถ้าเกิดวันไหนอยู่ๆ เสี่ยวเกอทำดีกับฉันเป็นพิเศษ นายต้องเตือนฉันนะ นั่นแสดงว่าฉันจะม่องแล้ว ฉันต้องรีบไปหาสาวเอ๊าะ ไม่ยอมตายคนบนเตียงคนเดียวเด็ดขาด"

ผมถลึงตาใส่ขวับหนึ่ง แล้วทำพิธีต่อ เมื่อทำธุระจนเสร็จสิ้น จิตใจค่อนข้างอึดอัด มองดูผิวน้ำทะเลสาบ นึกถึงเรื่องตัวเอง

ผมใช้เวลามาเนิ่นนานเพื่อตามหาคน ตั้งใจจะตามหาอาสามของตัวเอง แต่กลับหาเจอแต่คนสองคนข้างๆ นี่ แล้วยังต้องใช้เวลาอีกสิบปีไปเพราะพวกเขา
ถ้าผมตายตรงหน้าประตูสำริด ก็ไม่ต่างอะไรเลยกับตาแก่คนนี้ เหตุที่ฉากจบของเราไม่เหมือนกัน เป็นเพราะคนข้างกายเสียสละเพื่อผมมากเกินไป

ชีวิตคนเรามีเรื่องอย่างนี้มากเกินไปแล้ว ผมอยากให้ตาแก่กล้ามเนื้อหัวใจอุดตันเฉียบพลันตอนปลากินเบ็ด ก็ยังดีกว่าเป็นตอนนี้

คิดไปพลาง ก็เห็นเมินโหยวผิงหยิบคันเบ็ดตกปลาของตาแก่ขึ้นมาประกอบ เอาขึ้นพาดบ่า หิ้วตะกร้าปลาแล้วเดินขึ้นสันเขื่อนไป

ผมมองนายอ้วนแวบหนึ่ง นายอ้วนยักไหล่ "ฉันล่ามให้ก็ได้ เสี่ยวเกอหมายความว่า เรารับเงินมัดจำมาแล้ว ต้องทำธุระให้จบ"

เราสองคนเดินตามไป มาถึงบริเวณศาลเจ้านั่น ผมต่อคันเบ็ด สายเบ็ดเรียบร้อย หยิบเนื้อปลาเฉาดำชิ้นหนึ่งขึ้นมาคลุกเห็ดโลงมังกร เหวี่ยงลงน้ำไปทีละเบ็ด ส่องไฟฉายไปทางตำแหน่งนั้น

ไกลออกไปมืดสนิท ผมรู้ว่าในความมืดนั้น คือตำหนักพญามังกรน้ำตายนั่น นายอ้วนมองมาทางผมเป็นพักๆ จิตใจยังอาลัยอาวรณ์
คันเบ็ดสั่นระริกตามกระแสลมแรง เราทั้งสามต่างยืนไม่นั่ง อยู่ในท่ามือล้วงกระเป๋าอย่างพร้อมเพรียง

ยังไม่ทันที่จะรวบรวมสมาธิ ทันใดนั้น บริเวณที่พวกเราหย่อนเบ็ด ผิวน้ำพลันระเบิดขึ้น

ผมย่อตัวลง เตรียมพร้อมดึงเบ็ด แล้วก็เห็นริ้วน้ำเส้นหนึ่ง แหวกผ่านผิวน้ำฝั่งนั้น

ไอ้ปลานี่มันบุ่มบ่ามอย่างนี้เชียว ผมนึกเศร้า ไม่แน่ว่าหากตาแก่มีชีวิตอยู่อีกสักวัน ก็อาจตกเจ้าพญามังกรนี้ได้ด้วยตัวเอง
แล้วก็ได้ยินเสียงกระพรวนเบ็ดดังกราว คันเบ็ดอันหนึ่ง ถูกดึงจนงอ

ผมรีบเข้าไปจับไว้ ดึงกลับหลัง รู้สึกถึงเรี่ยวแรงมหาศาลเริ่มชักเย่อด้วย ไม่ถึงสองวินาที สายเบ็ดของผมก็ขาดผึง

หนานไพ่ฯ Talk:
กลางวันวันนี้ไม่มีตอนใหม่ จะอัพอีกทีกลางคืน

คนแปล Talk:
คืนนี้ตอนใหม่ของไทยก็ยังไม่มานะครับ หุหุ
ผมน่าจะได้ร่วมกันกับสำนักพิมพ์เพื่อน ดูแลบูธหนึ่งในงานหนังสือ มีหนังสือตัวเองและสำนักพิมพ์เพื่อนๆ มาจำหน่ายกันตามธรรมเนียม
ถ้าราบรื่นตามนี้ ผมกับก้อยต้องอยู่เฝ้าบูธตลอดทั้งงานแน่ๆ คิดถึงกัน แวะเวียนมาทักทายกันนะครับผม
สุขสันต์วันเสาร์ครับผม
souless_angel
souless_angel
ด้วงสกุลเอ้อร์
ด้วงสกุลเอ้อร์

จำนวนข้อความ : 413
Points : 4606
Join date : 26/10/2014
ที่อยู่ : ใต้เตียงท่านเอ้อร์

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ