[Trans] 011 Light Bulb Room #ตอนพิเศษ 2015

[anurakbeer]

011 Light Bulb Room

คนข้างหลัง ต้อนผมเข้าสู่เกมนี้สำเร็จจนได้
ผมแปลกใจเล็กน้อย คนลึกลับผู้นี้เหมือนกับไม่หวงการสื่อสาร คนที่ผมเจอมาก่อนนี้อย่างอาสาม เสี่ยวเกอ จะเก็บงำไม่พูดถึงเรื่องนี้กัน แต่คนคนนี้ ในภาษาดูจะเจือความโอ้อวด
เขาคือเจ็ดนิ้วจริงๆ หรือ ตอนนี้ไม่สำคัญอีกแล้ว สำหรับผม เขาเป็นใครก็ไม่สำคัญ ผมเรียกเขาว่าเจ็ดนิ้วไปก่อนชั่วคราว เรื่องอื่นๆ ผมคงจะรู้หลังจากหาเขาเจอแล้วเท่านั้น
เจ็ดนิ้ว คือผู้ออกแบบห้องใต้ดินของอาสาม ห้องใต้ดินนั้นซอมซ่อมาก ผมยังจำกลิ่นของความอึดอัดนั้นได้
มองดูผนังปูนทั้งสี่ด้าน ผมพลันรู้สึกได้ สถานที่แห่งนี้ แท้ที่จริงคล้ายคลึงกันมากกับห้องลับใต้ห้องหนังสือของอาสาม
เสี่ยวเกอ ห้องใต้ดิน ข้อมูลเหล่านี้ถูกกล่าวออกมาอย่างง่ายดาย แต่ในความเป็นจริง กว่าผมจะรู้เรื่องพวกนี้ ต้องใช้เวลานานหลายปี

ทางเดินเลี้ยวโค้งอีกรอบ ผมรู้แล้วว่ามันคือทางวน ผมเข้าใกล้สาวน้อยคนนั้นแล้ว เธอหันมามอง ระหว่างเราคั่นกันเพียงระยะตะเกียงหกเจ็ดดวงเท่านั้นแล้ว
"อย่าวิ่งเลย ฉันไม่ได้คิดร้าย" ผมมองมือถือ พลางกุมเอวตะโกนบอก
"อย่าตามฉัน!" เธอเริ่มสติแตก
ถ้าท้องผมโตสักหน่อย รู้สึกได้ว่าจะสามารถตะโกนตอบออกไปอย่างง่ายดายว่า "คุณต้องรับผิดชอบเด็กในท้องฉัน" อะไรทำนองนี้ ไอ้ท่ากุมเอวนี่มันช่างเข้ากับสถานการณ์เหลือเกิน

"คุณอยู่ในที่แห่งนี้หรือ" ผมส่งข้อความถามไปอีกรอบ
"ใช่"
"ทำไมคุณไม่ออกมาพบฉันตรงๆ" ผมส่งข้อความไปอย่างระมัดระวัง "เพื่อนของฉันตอนนี้อยู่ที่ไหน"
"เขาไม่เป็นไร ฉันแค่แยกพวกคุณออกชั่วคราว โลกภายนอกซับซ้อนเกินไป" ข้อความส่งกลับมา "ฉันต้องการคุยกับคุณตามลำพังจริงๆ"
"ให้ฉันอยู่ตามลำพังง่ายนิดเดียว คุณออกมาพบฉันเมื่อไหร่ก็ได้"
"ฉันออกไม่ได้" ผ่านไปนานมาก มือถือจึงสว่างขึ้น "คุณเห็นฉันแล้วก็จะเข้าใจ ต้องให้คุณเป็นคนหาฉันเจอเองเท่านั้น ฉันจะคอยบอกทาง"
ออกไม่ได้ หรือเขาจะถูกจำกัดการเคลื่อนไหว? ผมเอ๊ะขึ้นมาในใจ รู้สึกว่านายเจ็ดนิ้วนี่ มีความลับอื่น

ปลายสุดทางเดินข้างหน้า ปรากฏแสงสีเหลืองอุ่น เหมือนเป็นความสว่างของหลอดไฟไส้ร้อนแบบธรรดา หญิงสาวพุ่งตัวเข้าไปในมวลแสงนั้น ผมก็ตามเข้าไปด้วย ความสว่างที่จ้าขึ้นกะทันหัน เกือบทำตาผมบอด
ผมลืมตาไม่ขึ้น สะดุดของบนพื้นล้มลงทันที รีบลุกขึ้นมา แล้วก็เห็นว่าปลายทางเดินนี้ เป็นห้องห้องหนึ่ง
ห้องนี้มีขนาดประมาณสิบสามสิบสี่ตารางเมตร โซฟาเก่าๆ ตัวหนึ่งวางตั้งอยู่ ผนังและเพดานในห้องนี้ติดเต็มไปด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ บริเวณข้างผนังฟากหนึ่ง ยังมีหลุมขนาดใหญ่ เห็นได้ว่ามีคนขุดหลุมที่นี่ แต่ขุดไปครึ่งทางแล้วล้มเหลว
บนเพดานห้อง แขวนเต็มไปด้วยสายไฟนับไม่ถ้วน บนสายไฟทุกเส้น จะมีหลอดไฟไส้ร้อนหนึ่งดวง ห้อยสลับกันเต็มไปทั่ว ทำให้ห้องห้องนี้สว่างจนเหมือนเตาไมโครเวฟ
จำนวนขั้นต่ำหลายพันดวง สูงๆ ต่ำๆ เหมือนน้ำเต้า ผมเงยหน้าไม่ได้ มันสว่างจ้าเกินไป
บนพื้นของห้องนี้ ผมได้เห็นช่องลมเป็นครั้งแรก มีลมพัดเข้ามาจากข้างใน ลมเย็นปะทะกับไอร้อนของห้องนี้ เกิดเป็นกระแสลมแปรปรวนประหลาดเล็กน้อย ข้างใต้ช่องลมนั่นมืดสนิท
หญิงสาวหลบอยู่หลังโซฟา ห้องห้องนี้เป็นทางตัน ไม่มีที่ให้ถอยไปต่อได้อีก

คนออกแบบสถานที่อย่างนี้ สมองต้องมีปัญหาแน่ๆ ผมย่อตัวลง บริเวณที่เข้าใกล้หลอดไฟ ความสูงของอุณหภูมินั่น ชวนให้รู้สึกว่าแก้วของหลอดไฟที่แขวนสูงขึ้นไปหน่อยนั่นมันนิ่มยวบ
ผมมองดูหญิงสาว เหงื่อท่วมหัว นึกในใจว่าจบเสียที แล้วก็เห็นมือถือของหญิงสาวสั่นขึ้นทีหนึ่ง เธอหยิบมันขึ้นมา แล้วพลันหัวเราะคิกคักกับผม

"ฉันไม่ผิดเวลา" เธอกล่าว

พรึ่บ ดวงไฟทั้งหมดในห้องนี้ดับลงพร้อมกัน ความมืดเกิดขึ้นในบัดดล ผมปิดตาร้องลั่น แทบจะเสี้ยวกะพริบตา พรึ่บอีกทีหนึ่ง หลอดไฟทุกดวงสว่างขึ้นอีกครั้ง
ผมขยี้ตาอย่างแรง ทุกสิ่งรายรอบมีเงาค้างจากอาการแสงบาดตา ผมหรี่ตาลง แล้วก็เห็นว่าหญิงสาวคนนั้นหายตัวไปแล้ว
ผมพุ่งไปยังที่ที่เธอยืนอยู่เมื่อครู่ ตรวจดูรอบๆ ผลักโซฟา พบว่าโซฟาเป็นแบบยึดแน่น เทติดกับพื้นปูน เธอหายไปแล้ว แทบจะเพียงพริบตาเดียว เธอก็ระเหิดไปจากห้องห้องนี้แล้ว
"เกิดอะไรกับผู้หญิงคนเมื่อกี๊ ถ้าคุณอยากพบฉันตามลำพัง ทำไมเธอจึงอยู่ที่นี่" ผมส่งข้อความถาม
"ผู้หญิง? คุณเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่นี่?" ข้อความส่งตอบกลับมา


Talk:
โอเค หลังจากถูกบอมบ์ด้วยข้อมูล 370 เมื่อคืน อะไรๆ ก็คงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
พอได้ยินว่าท่านประมุข... เอ่อ ท่านประมุขนั่นแหละ ฟิตปล่อย 012-013 ในวันเดียว ด้วยกลัว "ดินพอกหางหมูเอฟเฟกต์" จะเกิดขึ้น จึงรีบเด้งขึ้นมาแปล 011 ก่อน (กะจะย้อนไปเก็บ 006 ที่ยังโบ๋อยู่แล้วเชียว)
อย่าลืมไปเมนต์นิยายผมในลิงค์ที่บอกไปในทวิตด้วยนะ #ร้องไห้หนักมากแป๊บ

[Malangporyim]

ผมยังจำกลิ่นของความอึดอัดนั้นได้

ตรงนี้อยากตบมุกมากค่ะ "ตอนนั้นนายอวบเอง" โอเคนะ อู๋เสีย 555

นี่ผ่านมาหลายตอนแล้วตาลุงอู๋เสียก็ยังวิ่งปวดเอวปวดไส้ต่อไป โถ น่าสงสารมาก TT m TT *พิมพ์ไปขำไปอยู่ค่ะ*

โอย จบค้างนัก หนอย หนอย คุณหนานไพ่ มาไม้นี้โหดมากค่ะ

ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลนะคะ มันส์มากเลย ขยันมากด้วย แม้จะโดนบอมบ์ก็ยังกลับมาแปลให้อยู่ *กราบสวยๆ หนึ่งที*

[Roon]

ค่ะ ค่ะ ขอบคุณนะคะขุ่นเบียร์ #ด้วงเมากาวหนักมาก

ก่อนจะกรี๊ดนายน้อยก็อยากจะเมนต์เรื่องอื่นก่อน แต่ไม่รู้จะเมนต์เนื้อหาส่วนไหน พูดถึงโคมไฟก็ไม่ดี สาวเอ๊าะนางนั้นก็แลดูมีธงเดดปักชอบกล (ไม่ก็ไม่ใช่คน) แต่ยังไงก็ตาม ตายซะเถอะ ตายซะเถอะ ตายซะเถอะ

เข้าเรื่องนายน้อย เทียนเจินมโน๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

ผู้ชายอายุเกือบสี่สิบทำไมถึงเดินกุมท้องแล้วมโนว่าตัวเองเป็นหญิงท้องถามหาความรับผิดชอบไปได้ นี่มันบันเทิงงงงงง เทียนเจิ้นนนนนนนนนนน สติค่ะสติ เจอ 'คนของคุณ' เข้าไปทีไม่เพียงมือสั่น แต่สติยังเตลิด

เก๊กไว้ก่อนเก๊กไว้ววว ที่ฝึกเท่กับนายแว่นดำทำไมมาแค่ตอนเดียว เทียนเจิ้นนนนนนนน

โฮวววว ร้องไห้หนักมาก เมากาวก็หนักมาก 370 หนักมาก ประมุขหนานร้ายกาจที่สุด สายน้อยม.ปลายชัดๆ งอแงงงงงง

ขุ่นเบียร์สู้ต่อไปข่า งอแงงงงงงงง //ด้วงเมากาวร้องห้ายหนักมาก โฮววววววว

[lady_marmalade]

โค้งคำนับ หลายๆจอก ขอบคุณมาก มาก ค่า

[fasai777]

กำลังลุ้นเลย ให้ตายเถอะท่านประมุขขี้ยั่ว อ่านแค่นี้ก็จะแดดิ้นละ อะไรยังไงอยากรู้มากกกกกก ขอบคุณคุณเบียร์นะคะที่แปล ไม่ได้คุณเบียร์นี่แดดิ้นยิ่งกว่าเดิมหลายเท่านัก

[28016]

ช่วงนี้คุณหนานไพ่ขยันปั่นมากค่ะ ไม่รู้ว่าไปโด๊ปยามาหรือฉลองวันเกิดตัวเอง
แถมขยันสร้างปมเหลือเกิน หยุดเถอะ เยอะจนจำไม่ไหวแล้ว ฟฟฟ
ทั้งเจ็ดนิ้วทั้งเสี่ยวฮัวหายทั้งข้อความบอกช่วยเสี่ยวเกอได้
แถมยังมีผู้หญิงวาร์ปได้อีก คือตอนเกริ่นมานางธรรมดามากนะ หายได้ไง
รู้สึกเมาเหลือเกิน เมาทั้งหนังสือสอบทั้งตอนพิเศษทั้ง370ซัง...
ขอบคุณที่แปลมาลงนะคะคุณเบียร์ อยู่กลางดงดวงต้องสู้นะคะ อย่าถูกดึงรั้งเข้าวังวน(?) //โบกมือจากในถังกาว

[Yuwadee Wana]

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่แปลมาให้อ่าน
สู้ ๆ นะคะ แม้ว่าจะโดนบอมบ์มาก็ตาม อย่าเพิ่งถอดใจนะคะ ไหน ๆ ก็หลงอยู่ในวังวนนี้แล้ว อย่าคิดว่าจะหลุดรอดไปได้ง่าย ๆ 555 เหล่าด้วงทั้งหลายคงไม่ยินยอมเป็นแน่แท้ อิอิ

ขำกับสกิลมโนขั้นเทพ เลเวลแม๊กซ์ ของนายน้อยอีกแล้ว >>> อะไรคือเดินกุมเอว แล้วมโนว่าตัวเองเป็นหญิงท้องถามหาความรับผิดชอบค่ะ เทียนเจินก็ยังเป็นเทียนเจิน ไม่ว่าอายุจริงจะเป็นตาลุงอายุเกือบ 40 แล้วก็ตาม 55555

ปมเอ๋ยปม จงซับซ้อนยิ่งขึ้น แง๊ๆๆๆๆ ก่อนจะสร้างปมใหม่ วอนท่านประมุขช่วยย้อนกลับไปแก้ปมเดิมบ้างได้ไหมคะ

ทำไมยิ่งอ่านยิ่งเมามัน แม้ปมทั้งหลายจะยังไม่กระจ่างเลยสักเรื่อง ว่ะฮ่าฮ่าฮ่า

หลงอยู่ในวังวนสุสาน หาทางออกไม่เจอ

[scuroluce]

คือขำนายน้อย เป็นจอมเพ้อเจ้อจริงๆ ค่ะ มโนว่าตัวเองกำลังหาพ่อมารับผิดชอบลูกในท้อง 5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555 //ต้องไปหาที่ฉางไป๋ซานนะคะนายน้อย

แล้วทิ้งท้ายท่านประมุขเล่นแบบเนี้ย!!!? ตายละะะ O.O

[ziaziany]

สุดท้ายพอมีเงื่อนงำเกี่ยวกับเรื่องของเสี่ยวเกอโผล่มาทีไร นายน้อยก็จะถูดกต้องเข้ามาให้ถึงจุดๆนี้เรื่อยไปสินะคะ 5555+ เหมือนกับครั้งก่อนๆเลย
ท่าทางคนที่อยู่เบื้องหลังนี่จะมีอะไรยิ่งใหญ่สักอย่างแน่ๆเลย(หลายๆครั้งก็สงสัยวา แล้วนี่ยังจะมีใครอีกนะ 555)
อ่านไปแล้วก็ไม่รู้ว่านายน้อยจะโดนหลอกให้ทำอะไรรึเปล่านะคะ แล้วจะได้รู้อะไรบ้างนะ

ปล. 1 ทุกคนลืมฉันกันแล้วสินะ #เสี่ยวฮัวไม่ได้กล่าวไว้
ปล. 2 ได้ยินคุณเบียร์บอกว่าวางแผนจะกลับไปเก็บ 001-006 ให้ เย้ ขอบคุณนะคะ
ปล. 3 ว่าแต่ ที่มีเลขสามหลักนี่คุณหนานไพ่กะเขียนไปจนถึงร้อยตอนมั้ยคะนั่น
ปล. 4 ตามเข้าไปอ่านนิยายแล้วค่ะ ^w^ #อย่าเพิ่งร้องไห้ค่าา

[SilverCloud]

ขอบคุณคุณเบียร์ที่แปลมาให้อ่านมากค่า

เอาแล้วไง น้องสาวนางนั้นหายไปซะแล้ว อย่าบอกนะว่านายน้อยเจอดีเข้าอีกแล้ว (เอ๊ะ แต่ก็เตะโดนอยู่นี่หว่า) แล้วไอ้ท่าเดินกุมเอวเป็นคนท้องนั่นมันอัลไลค้าาา ไหนบอกไปฝึกวิชาอัพเลเวลแล้วไง ไหงมันดูไม่ต่างกับเมื่อสิบปีก่อนเลยละคะ (แถมดูจะอัพความมโนมากกว่าเดิมอีก ฟฟฟฟ) โรคเทียนเจินนี่รักษาไม่หายจริงๆสินะคะ

[Starsong]

นายน้อยได้เท่แค่แป๊บเดียวเอง (ตอนโดดขึ้นบันได) หลังจากนั้นก็กลับมาเทียนเจินเหมือนเดิมแล้ว ;;v;;
รับผิดชอบเด็กในท้องอะไรกันคะ!!! ไปพูดกับเสี่ยวเกอสิคะนายน้อยขราาาา // กร๊ากกก หยุดหัวเราะไม่ได้แล้วว

[velvetronica]

นายน้อยนี่นายน้อยจริงๆค่ะ นางยังคงมีสกิลการบ่นในใจได้อย่างมีศิลปะมาก แงงงง ชอบบบบบบ 55555555555555

คุณเบียร์ฟิตมาก!! สู้ๆนะคะ แล้วก็ขอบคุณมากๆเลยค่ะ!!~

[souless_angel]

"คุณต้องรับผิดชอบเด็กในท้องฉัน"

อะไรทำให้นายน้อยสามที่เอวเคล็ดมโนว่าท้องได้ ถถถถถ

ไป ไปพูดกับเสี่ยวเกอ

แงงงง แล้วสรุปผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเนี้ยยย

หายไปได้ยังไงงงงงงงงงง

ปล. ไม่น่าไปเบิกเนตรเรื่อง 370 ซังเบย ฮรือออ มองทั่นประมุขด้วยสายตาปกติไม่ได้อีกต่อปัยยยยย

[JaaJidz]

อ่าว ตกลงสาวน้อยคนนั้นเป็นใคร อะไรยังไงกันแน่?

งงแพร่บบบบบบบบบบบบบบบ

ขอบคุณที่แปลมาให้ด้วงอ่านกันนะคะ ^^

[panadda_au]

กลับมาอ่านแบบนี้คิดถึงจัง เหมือนเราจะแนกกันไปยาวนานมาก ไม่ได้เข้าบอร์ดเลยยยย

[Rozenkreuz]

ตบหน้าผากกับระบบความคิดเทียนเจิน
คุณต้องรับผิดชอบลูกในท้อง 555555555555555555 เดี๋ยวววว มันไม่สลับเพศกันไปหน่อยเรอะนายน้อย คิดได้ไงเนี่ย ฟุ้งมาก โอ้ยย //กุมท้อง
ประโยคนั่นต้องพูดใส่เสี่ยวเกอต่างหาก

[arshura09]

มีแต่เรื่องให้แปลกใจ
ในขณะที่การไล่ตามวุ่นวาย
มีมุกกากๆของนายน้อยสลับไปมาจนฮาไม่เข้ากับความกดดันที่นายน้อยเผชิญอยู่สักเท่าไร
แต่ที่แน่ใจคือ สหายเก้านิ้ว (?) ดูจะกุมความลับบางอย่างที่ต้องบอกนายน้อยสาม
แต่ด้วยความจำเป็นบางอย่างจึงออกมาพบไม่ได้
ปริศนาห้องลับใต้บ้านอาสามยังไม่ทันกระจ่าง
แม่หนูแซ่ถัง ก็เหมือนจะถูก"อีกคน"พากลับไป
ภายใต้ห้องที่สว่างเรื่อเรืองเพียงพริบตาที่มืดสนิทไป
กลับลักพาร่างของใครอีกคนให้ลับหายไปต่อหน้า
โดยที่เจ้าของปริศนาห้องลับที่ใช้วิธีส่งข้อความเหมือนคนลึกลับใต้บ้านอาสามทำไม่รู้เรื่อง
งานนี้จะบ๊ะจ่างหรือคนก็ไม่ร๔้ได้
แล้ว'อีกคน"ที่คุมการหายไปเป็นใครอีกล่ะ
ปริศนาเยอะขึ้นไปอีก นายน้อยสู้ๆ
ขอบคุณคุณเบียร์ด้วยค่ะ