[OS] #dmbjdaily (โทรศัพท์มือถือ) waiting for you [implied 15]

[mage]

[OS] #dmbjdaily (โทรศัพท์มือถือ) waiting for you [implied 15]

main character : อู๋ซันเสิ่ง , อู๋เหล่าโกว่

warning : พล็อตแถที่ไม่ทำการบ้านค่ะ oTL รั่วรูใหญ่มาก+น่าจะหลุดคาร์ฯ ยังไงต้องขอโทษด้วยนะคะ m(_ _)m""

talk : เนต้าผุดตอนนึกขึ้นได้ว่าตอนที่เปิดเล่มสิบหาเนต้าเหลียนหวน แล้วอู๋เสียบอกว่าอาสามเป็นคนเติมตังให้ปู่อู๋ เงินเหลือสายไม่ตัด
บวกกับเห็นทวิตคุณเวลฯว่ารุ่นอากงยังไม่มีมือถือ เลยผุดเป็นฟิคนี้ขึ้นมาค่ะ ///

แต่พล็อตโหว่เรื่องเวลาจริงๆ ดูวิกิโทรศัพท์มือถือเข้ามาในจีนประมาณปี 1987 (เทียบก็เป็นหลังจากช่วงสุสานใต้น้ำ)
ไม่รู้ปู่จางตายเมื่อไหร่ แล้วปู่อู๋รู้ข่าวคราวบ้างมั๊ย ได้แต่แถสดค่ะ ;//;

ว่าจะไม่ลงก็เสียดาย เพราะเมื่อคืนดันพีคมานั่งเขียนกลางดึกทั้งๆที่ต้องตื่นเช้า oTL
เอาเป็นว่าในฟิคนี้ >> อู๋หล่าโก่วไม่รู้ว่าจางฉีซางเป็นตายร้ายดียังไง ค่ะ ;///;

-----

อู๋ซันเสิ่งกำลังยืนหน้าเซ็งต่อคิวธนาคาร อากาศร้อนจนแทบบ้า
ขี้เกียจออกจะบ้านจะตายห่า แต่ไม่ออกก็ไม่ได้

ทำไมน่ะหรอ? เหตุผลง่ายๆ

หน้าที่เติมเงินในโทรศัพท์ของเตี่ยเป็นของเขา

จริงๆแล้วเรื่องเงินๆทองๆรอบคอบควรเป็นหน้าที่ของเจ้ารอง
แต่เพราะเมื่อก่อนค่าโทรศัพท์ของเตี่ยแพงลิบ เลขศูนย์แม่งยาวพอๆกับกำแพงเมืองจีน ดูให้ตายก็มีพิรุธเลยจะให้เจ้ารองรู้ไม่ได้

เจ้านั่นไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้โดยตรงแล้ว

เอาเป็นว่าหลังจากนั้นเป็นต้นมา ทุกคนเป็นอันรู้กันในบ้านสกุลอู๋
ว่าหน้าที่จ่ายค่าโทรศัพท์ของเตี่ย คือความกตัญญูที่เห็นได้ชัดไม่กี่อย่างของอู๋ซันเสิ่งมีต่อบุพการี

ตอนแรกก็ลำบากหน่อย เดือนไหนลืมวิ่งเอาเงินไปจ่ายก็โดนด่าเสียหูเเฉะ ว่าทำเสียงานเสียการ
หลังๆพอบริษัทโทรศัพท์ใช้ระบบตัดบัญชี เขาก็แค่เอาเงินไปฝาก แล้วปล่อยให้มันตัดไปเรื่อยๆ

แน่นอนว่าคนอย่างไอ้อู๋ซันเสิ่ง ย่อมโยนเงินก้อนแบบโทรได้เป็นปีๆใส่ลงไปทีเดียวด้วยความฉลาด
(จริงๆคือขี้เกียจ แหงละ แทนที่จะลงกรวยสบายๆทำไมเขาต้องรีบกลับบ้านเพื่อมาจ่ายค่าโทรศัพท์ให้เตี่ยด้วยฟระ...)

ยิ่งเตี่ยวางมือถอยห่างออกไปเรื่อยๆ ค่าโทรศัพท์ก็ลงลด ปริมาณการโทรแทบนับครั้งได้
แต่ถึงแบบนั้นทุกครั้งที่เงินหมดแล้วลืมจ่าย เขาก็ยังโดนด่าสวดเช้าจบเย็นอยู่ดี

....ใครว่าฉายาเตี่ยมาจากความรักหมา จริงๆฉายาเถ้าแก่หมาห้าอาจจะมาจากดุเหมือนหมาเสียมากกว่า

การเติมเงินเป็นการรักษาเบอร์ไปในตัวกลายๆ
แต่ถ้าไม่ใช้งาน ถึงเบอร์หายก็ไม่น่าจะเดือดร้อน

ถ้างั้นเตี่ยรอโทรศัพท์จากใครอยู่ ?
นอกจากม๊ากับหมา ที่คนนึงอยู่ใกล้ตัว ส่วนอีกตัวก็ใช้โทรศัพท์ไม่ได้ (ถึงเขาจะเคยเห็นมันเอาขาหน้ากดหมายเลขก็เถอะ)
คนที่น่าจะใช่ที่สุดไม่นับคนในครอบครัวก็คงเป็นคนในเก้าสกุล

กับตาแก่สกุลเซี่ย ก็ไม่น่าใช่
กับเจ้าสกุลฮั่วยิ่งไม่ต้องคิด ถ้าม๊ารู้เตี่ยไม่รอดแน่

หรือว่า....เขาจะคิดผิดทั้งหมด

หรือว่า...

...


เตี่ยจะมีเอ๊าะ !?


...
เอาใหม่...
ย้อนกลับไปขัอเมื่อกี้
ถ้าม๊ารู้เตี่ยไม่รอดแน่...

จนสุดท้ายได้ข้อสรุปว่าคิดไปก็ปวดหัว เรื่องใช้สมองไม่ใช่ของถนัด
และจากที่เคยได้รับบทเรียนมา เรื่องบางเรื่องถ้าไม่เกี่ยวกับตัวเอง ก็ไม่จำเป็นต้องรู้บ้างก็ได้

สิ่งที่ต้องทำก็แค่เติมเงินไม่ให้โทรศัพท์ถูกตัด

แต่ถึงอย่างนั้นในใจลึกๆเขาก็ยังสงสัยอยู่เสมอ

จริงๆแล้วเตี่ยรอใครอยู่กันแน่ ?

---

อู๋เหลาโก่วเหม่อมองโทรศัพท์มือถือในมือ

เขาเพิ่งโทรไปด่าเจ้าสามด้วยโทรศัพท์บ้าน มันลืมจ่ายค่าโทรศัพท์มือถือให้เขาอีกแล้ว
ยังโชคดีที่ครั้งนี้เจ้าสามที่ผลุ่บโผล่ๆอยู่บ้านและเขารู้ตัวทันก่อนที่หมายเลขจะโดนตัด

ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าปกติมันแอบลักไก่เอาเงินไปโยนเข้าบัญชีทีละเยอะๆ  
แต่เพราะทำแบบนั้นนั่นแหละ คนโอนจ่ายจึงไม่รู้ตัวเวลาเงินค่าโทรศัพท์ไม่เหลือ

ได้แต่ส่ายหัวด้วยความเอือมระอา
ขี้คร้านจะบ่น พูดอะไรไม่เคยฟัง จะหลอกหมาแก่อู๋ยังไวไปสิบชาติ ไม่รู้ไอ้เด็กนั่นได้เชื้อดื้อบรรลัยจากใคร

"โฮ่ง!"
เสียงเห่าเบาๆดังจากแขนเสื้อราวกับอ่านใจ เถ้าแก่อู๋หัวเราะล้วงมือไปลูบหัวซันซุ่นติงในแขนเสื้อ
“อย่านะ ถึงข้าจะเป็นน้องเล็ก แต่ข้าก็ไม่เคยเป็นแบบนั้นนะ"

...

จริงๆแล้วนอกจากเรื่องที่ดินและเรื่องงานสองสามอย่าง เจ้าโทรศัพท์มือถือนี่ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรต่อตัวเขาเท่าไหร่นัก

...หากแต่เมื่อใดที่ใจหวนคิดถึงใครบางคน สุดท้ายเขาก็ไม่อาจทำใจทิ้งเบอร์ที่เคยใช้มาตลอดไปได้

เวลาผ่านไป โลกเปลี่ยนไป ระยะไกลกลายเป็นใกล้
จากที่รอคอยจดหมายหรือโทรเลขเป็นวันๆ
จากที่นั่งเฝ้าโทรศัพท์บ้านจนแทบบ้า

การรอคอยกลายเป็นเพียงชั่วบุหรี่หมดมวน
ตราบใดที่สัญญาณไปถึง ระยะทางและสถานที่ก็ไม่เป็นอุปสรรคอีกต่อไป

แต่สำหรับเขา มันยังยาวนานเท่าเดิม

แม้รู้ว่าไม่มีทางทีเป็นไปได้
แต่เขาก็ยังรอ ยังคาดหวังว่าสักวันโทรศัพท์มือถือในมือจะดังขึ้น
จากเบอร์ที่ไม่มีบันทึกไว้ในเครื่อง
จากใครบางคนที่อยู่แสนไกล

ขอเพียงได้ยินเสียงอีกสักครั้ง

หากไม่เปลี่ยนเบอร์
บางที...สักวันเบอร์โทรศัพท์เขาอาจลอยไปถึง
บางที...คนคนนั้นอาจยังมีชีวิต
บางที...คนคนนั้นอาจกำลังมีความสุขกับบั้นปลาย

และบางที....เมื่อใดที่คนคนนั้นหวนคิดถึงอดีต
โทรศัพท์ในมือเขาเครื่องนี้จะดังขึ้นมา


ดังนั้นเบอร์โทรศัพท์นี้จะถูกรักษาไว้


จนกว่าจะถึงวันนั้น...แม้ไม่มีวันมาถึงจริง


-fin-


258 days left!

[kame_kazuha]

ปู่คะ ปู่รอโทรศัพท์จากใคร!??!!!!

อาสาม ทำใจนะ เตี่ยได้มอบหน้าที่อันยิ่งใหญ่ให้แล้ว

[SilverCloud]

สงสารปู่อู๋ ปู่รอโทรศัพท์จากคนๆ นั้นอยู่สินะคะ และดูท่าจะรอมานานแล้วด้วย ส่วนอาสามก็ทำหน้าที่ลูกที่ดีไปนะคะ เพื่อความสุขเล็กๆน้อยๆของเตี่ยเขา กิ๊กเก่าเตี่ยอาสามไม่มีทางเดาถูกหรอกค่ะ ถถถถ

[velvetronica]

กรีดร้องรัวๆ แต่ก็รอใช่ไหมคะ ตัดไม่ขาดใช่ไหมคะะะะะะ T v T

ปู่คะ อย่าทำตัวโมเอ้แบบนี้! แงงงงงงงงงงง //เขาไม่โทรมาก็โทรไปหาเลยค่ะ!!! //เดี๋ยวหล่อนเดี๋ยว...

ตลกที่แม้แต่ปู่เองก็กลัวอารอง 5555 น่ารักกกกกก

ว่าแต่แอบเขินอาย ฟิคนี้เกิดจากทวิตไร้สาระของเราหรือเนี่ย //ปิดหน้า แงงงง ขอบคุณค่ะ ดีใจจัง ทวิตลอยๆแล้ว มี15ให้อ่าน //กอดคุณเมจ

[Koume]

นึกภาพตะปูสามเอาขาหน้ากดๆเลขแล้วน่ารักกกก *อม*
อาสามนี่เพ้อเจ้อจริงๆ ปู่อู๋ไม่ได้มีเอ๊าะสักหน่อย! โดนเขาเอ๊าะต่างหาก

ฮือออออ น้องเล็กสกุลอู๋นี่น่าตีทุกคนเลย แฮ่ก
แต่ปู่อู๋คงรอมาหลายปีแล้วสินะคะ ; w ; *เผาไอโฟxกระดาษส่งไปให้*

[zerin]

ฟิคเมจเมจทำไมทั้งขำทั้งหน่วงแบบนี้ ฮาตอนอาสามนึกถึงว่าปู่จะรอโทรศัพท์จากใคร55555555555

[sinnerdarker]

ชอบค่ะ เฝ้ารอใครซักคน ให้โทรมาหา มันทรมานมากจริงๆ ปู่ขาาา แต่งงานแล้วก็ยังรอเขาอยู่หรือคะฮืออออ

[MinMin]

อาสามฮามากค่ะตอนคิดว่าปู่รอโทรศัพท์จากใคร 555+

การรอคอยของปู่อู๋คงเป็นการรอคอยที่ยาวนานมากเลยสินะคะ ยิ่งรอคอยแบบไม่รู้ว่าต้องรอถึงเมื่อไหรมันยิ่งทรมาน ฮือออออ

[gustoon]

ฮาอาสามคิดได้ไปไกลลจริง
ฮือออออ ปู่อู๋ยังรออยู่สิน่ะปู่จางมารับได้แล้วว

[karnalone]

รู้แล้วว่าอู๋เสียได้จินตนาการมากจากใคร ๕๕๕๕๕ นี่ถ้าอาสามรู้ว่าเตี่ยรอโทรศัพท์จากใครหน้าแกตอนนั้นต้องฮามากแน่ๆ

[Feran.FS]

ฮึกฮืออออออออออ อ่านฟิคนี้แล้วนึกถึงโค้ดท่านยา(?)

"ใครที่ยังอยู่ในใจท่านก็ให้เขาอยู่ไป อดีตไม่ส่งผลอะไรกับปัจจุบันของข้า"

#เอ๊ ท่านย่ามิได้พูดหรือ? ไม่เป็นไร เราโมเมๆไป---

หวานแบบหน่วงดีจังเยยยย ;q;))))

ปล.ซันซุ่นติงกดโทรศัพท์!!//อม

[Ak_Zokyo]

ชอบอาสามในฟิคนี้ โคตร 5555555555555555

โดยเฉพาะไอ้ความคิดตี่ยจะมีเอ๊าะ กะเตี่ยไม่รอดแน่ แง น้องน้อยในบ้านลำบากหนอยนะคะอาฉาม /โป้งชี้ก้อย 555555555555555

อา ตะปูฉาม มีเจ้าตะปูฉามหุนล่ย อะไรกันคะ ตอนปู่เป็นน้องเล็กปู่งอแงน่าตีจิตาย<3

รอคอยอะไรมานานอย่างไม่มีหวังก็แย่แล้ว แย่ที่สุดตรงที่เรารู้ว่าปู่ต้องรอต่อไปโดยไม่มีวันเปนจริงเนี่ยแหละ แง ;; ;;

[ryu77]

เราจะไม่สงสัยว่า ปู่อู๋รอโทรศัพท์จากใคร
ไม่ๆๆ..ไม่ต้องสงสัยเลยว่ารอใคร ฮาา

อาสามนี่ช่างกล้านะ นั่นเตี่ยอานะ แซะแบบ ฮ่าๆ