[OS] For the first time in forever [ผิงเสีย]

[Shiaeri]

Title : For the first time in forever
Pairing : จางฉี่หลิง/เมินโหยวผิง x อู๋เสีย
Rate : เหมาะสำหรับผู้อ่านทุกวัย ยกเว้นคนที่ไม่ชอบอะไรที่ไร้สาระ(...)

ค่ะ ตามชื่อนั่นแหละค่ะ ใครนึกไม่อออก นี่ *เพื่ออรรถรส * >>>


//กราบนพซซรัวๆก่อนสักครั้ง

-----------------------------------------------------------------




ณ ฉางไป๋ซาน


"ทำไมนายต้องไปทีนั่นด้วย..."

เขามองผมนิ่งๆก่อนจะตอบ

"ฉันทำไปเพื่อปกป้องนาย"



"นายไม่จำเป็นต้องปกป้องฉัน ฉันไม่ได้กลัว!! โปรดอย่าทำแบบนี้เลย เลิกปิดใจดีกว่า
ไม่ต้องถอยทำหมางเมิน และห่างเหินเย็นชา"



ผมวิ่งตามเมินโหยวผิงขึ้นไปตามแนวหิมะขาวโพลนที่ดูเหมือนไร้จุดสิ้นสุด ในจุดใดจุดหนึ่งของที่นี่
คือทางเข้าสู่ตำหนักทิพย์พิมานเมฆ



"ก็เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน ที่ฉันเริ่มจะเข้าใจ
เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน ขอให้เราช่วยกันแก้ไข"



ทันทีที่ผมเห็นว่าเขาหายไปจากหิมะ ก็วิ่งตรงไปยังที่ๆเขาหายไปแล้วกระโดดตามลงไปทันที



"เราจะมุ่งหน้าลงสุสานไปด้วยกัน ไม่ต้องหวั่นหวาดกลัวเช่นนี้
นี่เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนานนนน"



"ฉันขอเคียงข้างนาย"



พวกเราเดินมาจนถึงบริเวณพื้นหน้าประตุสำริดบานใหญ่ที่โอ่อ่าอลังการเหมือนที่เคยเห็นครั้งแรก
พลัน เขาทำสิ่งที่ผมไม่คาดคิด ...เมินโหยวผิง...ไอ้คนไร้อารมณ์ร้องเพลงตอบผม



"อู๋เสีย... โปรดกลับคืนไป นี่ลัญจกรผี ให้นายรอฉันอีกสักสิบปี"
"แต่---"
"ฉันรู้ ...ที่นายคิด แต่ปล่อยฉันไว้ ชีวิตของฉัน ขอแลกกับสิบปีของนาย
จงหนีให้ห่าง จะรอดพ้นจากปวงภัย"



คิ้วผมขมวดเข้าหากัน ก่อนจะเริ่มอ้าปากและร้องท่อนสุดท้ายของเพลง... มันควรจะจบลงได้แล้ว



"มันไม่เป็นอย่างนั้น !!"
"อะไรไม่เป็นอย่างนั้น ?"
"ฉันคิดนายยังไม่ได้รู้"
"เรื่องที่ฉันไม่รู้ ?"



"ฉางไป๋ซาน ปกคลุมเต็มไปด้วย...หิม้าาาาาาา"



ทุกสิ่งตกในความเงียบเนิ่นนาน แม้แต่ปักษาหน้าคนก็ยังมองหน้าผมอย่างสมเพชแล้วบินหนีไป



"..."
"..."



เราสองคนสบตากันเนิ่นนาน เสี่ยวเกอเงียบ.....ชิบหาย มันไม่ร้องต่อว่ะ



ขณะที่ผมกำลังคิดว่าจะร้องขึ้นมาเองเลยดีไหม เมินโหยวผิงก็ค่อยๆถอยห่างไปเรื่อยๆ ดวงตาคู่นั้น
เย็นชากว่าปกติแฝงด้วยความระอา ประตูสำริดเปิดต้อนรับเขา ควันสีฟ้าฟุ้งกระจาย



ร่างของผมแทบทรุดกองกับพื้น เรี่ยวแรงที่มีพลันหายไป ทันทีที่เข่าผมแตะพื้น ผมก็ตะโกนออกไป



"ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป!! ทิ้งตัวลงคุกเข่าเกาะ-----------แอร๊ฟฟฟฟ---!!!!"



วัตถุปริศนาอย่างหนึ่งแหวกอากาศมากระแทกหัวผมอย่างแรงจนสลบไป


พอตื่นขึ้นมา เขาก็หายไปแล้ว ....อืม...

เมินโหยวผิง .... จะกลับมาไหม

แล้วเขายังอยากจะจำเรื่องของผมอยู่ไหมนะ แค่คิดก็กลัวแล้ว..




The end


--------------------------------------------------------------------------------------


สนุก 5555555555555555555555555  แต่งแล้วขำตัวเอง คิดบ้่าอะไรไม่รู้ แง 555555555
ขออภัยนายน้อยรัวๆ /เอาหัวโขกพื้นรัวๆ

ส่วนตัวถ้าเป็นเสี่ยวเกอจะแบบ... โน่ว ยูไม่ใช่มายอู๋เสีย โนว โกอเวยือู๋เสีย โอเคบาย
/โดนชก

270 days left

[SilverCloud]

พรืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขำจนท้องแข็ง คือนึกหน้านายเมินทำหน้าละเหี่ย ในใจคงนึกนายน้อยเครียดจนสติสตังไปซะแล้ว ถถถถถ

[sinnerdarker]

แงงงงงงงง น่ารักอ่ะค่ะ โอ๊ยยยยยยยยยย /ทุบโตีะรัวๆ ฮว๊ากกกกกกกกกก อ๊ากกก ใครเอาไปเขียนโดล้อที่กราบรัวๆ แงงงงงงงงงงงง

[karnzaya]

ลั่น 55555555555555555555555555555555
เครียดอยู่หายเครียดเลยค่ะ ดีๆ ขอฟิคเสื่อมๆ งี้อีกน---

[R.TARN]

แงงงงง ขรรมมมมม 555555555555555555555555555

ชอบจังเลยค่ะ นายเมินร้องเพลงงง ถถถถถถถถ

[ri0bik]

ชอบท่อน"หิม้าาาาาาา" มากเลย555555555555555555555555555555555ตื่นเลย

[yakusoku]

กร๊ากกก ขรรมอ่ะค่าาา ฮาสุดยอดด

[meanato]

น่ารักแบบรั่วๆแฮะ5555+

[Tang_An-An]

ตอนแรกนึกว่าจะเศร้า...ที่ไหนได้...
ฮาาาาา นายน้อยรั่วมากก นายเมินก็เอากับเขาด้วย555

[patri_perry]

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก5555555555555555
ไม่ไหวแล้ว ขำจนปวดท้องเลยค่ะ ฟฟฟฟฟฟ

[rainyday515]

5555555555555555555555555555555555
ขอแจกเลขห้ายาวๆค่ะ ไอเราก็นึกว่ามาโรแมนติก สรุปเอาฮา ขำก๊ากเลยค่ะ

[Feran.FS]

หิม๊าาาาาา 55555 โอ๊ย ขำ ชอบค่ะ ชอบบบ

[Naitear]

แงงงงงงงงงงงงงง จากเครียดๆอยู่หัวเราะพรวดเลยค่ะ 555555555555 ช่วงแรกๆพยายามร้องตามเป็นเพลง โหห ไดอะล็อกยอดเยี่ยมมากค่ะ ร้องได้ไม่สะดุดเลย 55555555555
ชอบท่อน'หิม้าาาาา'มากเลยค่ะ รั่วมากกกกก ฟฟฟฟฟฟฟฟ

[Galilei elizabeth]

รั่วฮาตรงท่อนร้องสุดท้ายจริงๆ

[kuramajoy]

นายเมิน ชั้นไม่คิดว่านายจะเป็นคนแบบนี้

[Rozenkreuz]

เขาจะอยากเรื่องของผมอยู่ไหม <<< ฮาาาาาาาาาาา
ขำจนปวดกล้ามท้อง โอ้ยยยย ถถถถถถถถถถถถ จะตาย //หายใจไม่ทัน5555