Countdown
We've been
togerther for
ค้นหา
Latest topics
Most active topics
[Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
+5
Feran.FS
tear
Naitear
SilverCloud
sinnerdarker
9 posters
หน้า 1 จาก 1
[Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
[282 Days Left] Shame Pride (สอง) [อารอง]
"282 Days Left...Until We meet again"
ใครเห็นชื่อเรื่องแล้วคิดลึก ยกมือขึ้น!!!
Shame Pride
+++++++++++++++++++++
เขาเป็นตัวสำรอง
ความจริงแล้วอาจไม่ตรงตัวเท่าไร แต่เขารู้สึกว่าตนเป็นตัวสำรอง
เป็นคนที่จะมีอยู่ก็ได้ หรือไม่มีอยู่ก็ได้
บางทีอาจเป็นแค่ความรู้สึกส่วนตัว เป็นความคิดกดต่ำอันน่าหัวร่อ
เป็นปมด้อยอันน่าขันของเขา ..ความคิดซึ่งให้ใครรู้ไม่ได้
……………………….
เขาชื่ออู๋เออร์ไป๋ เป็นบุตรชายคนรองของอู๋เหลาโก่ว เจ้าบ้านสกุลอู๋
และยามเมื่อบิดาตายจาก พี่ชายของเขา อู๋อีฉยง ก็ขึ้นเป็นเจ้าบ้านแทน
ส่วนเขาหรือ…เขาก็ยังเป็นได้แค่นี้ เป็นอู๋เออร์ไป๋ เป็นพี่รอง น้องรอง เป็นอารอง
นั่นก็เป็นความขัดข้องใจอย่างหนึ่งของเขา
การเป็นสิ่งไม่สำคัญ
………………………
คนภายนอกมองว่าบ้านสกุลอู๋ถอนตัวจากวงการขุดดินแล้ว แต่แท้จริงไม่เป็นเช่นนั้น
บิดาของเขาวางหมากเอาไว้ ให้พี่ใหญ่สืบสานสกุล ให้เขารับหน้าที่สืบทอด ส่วนเจ้าสาม..
เจ้าสามเป็นคนที่ควบคุมไม่ได้
เตี่ยวางให้เขาเป็นผู้รับสืบทอดอำนาจฝั่งการขุดดิน และเขาเคยรับมันไว้อย่างภูมิใจ
เขาเป็นคนเช่นนี้ มีความคิดลึกล้ำ ถนัดใช้หัวติด เต็มเปี่ยมด้วยวิชาความรู้
สิ่งเหล่านั้นนำมาซึ่งความหยิ่งผยอง ความยโนโอหัง และความเย่อหยิ่งน่าขันซึ่งมนุษย์ทุกผู้ต่างมี
ในวินาทีนั้น เขาคิดว่าตนเป็นบุคคลสำคัญ บุคคลที่รู้เรื่องเบื้องหลัง เป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของสกุลอู๋
สกุลซึ่งถูกเรียกว่าเป็นหนึ่งในเก้าสกุลใหญ่
เขาเป็นลูกคนรอง ครั้งหนึ่งก็เคยนึกอิจฉาพี่ใหญ่ผู้สืบสกุล แต่ตอนนี้ไม่อีกแล้ว
เขาคิดแต่ว่าควรปกป้อง พี่ใหญ่ไม่รู้อะไร ก็ควรใช้ชีวิตต่อไปเช่นนั้น ให้เขาเป็นผู้รับทุกอย่างไว้แทน
ให้พี่ใหญ่อยู่ในความไร้เดียงสาที่ดี
ทั้งอย่างนั้น หลายสิ่งกลับพลิกกลับตารปัตร
เจ้าสามผู้ควบคุมไม่ได้เถลิงอำนาจในวงการขุดดิน กลายเป็นบุคคลที่เก่งกาจ มีผู้นับหน้าถือตา
ส่วนเขาน่ะหรือ เขาผู้ถูกวางตัวไว้ มีความรู้ ทว่าไม่เคยขุดดิน ไม่เคยทำการที่คู่ควรแก่การถูกเรียกว่าจอมโจร
ก็มีแต่ถูกมองข้ามไป
ความหยิ่งผยองและความภาคภูมิใจของเขาถล่มลงมาในชั่วพริบตา
ไม่ได้เป็นคนสำคัญอีกต่อไปแล้ว
…………………………………….
เวลาผ่านไป มีโมงยามซึ่งเขาล้มจนลุกไม่ไหว แต่ก็ลุกขึ้นมาได้
พี่ใหญ่ของเขาเป็นคนดี แม้จะไร้เดียงสาและไม่รู้อะไรเลย ก็ยังมีจิตใจเข้มแข็ง ฉุดรั้งเขาขึ้นมา
ทำให้เขาละทิ้งความคิดอันโง่เขลาไป
หลังจากนั้น เขาตัดสินใจละทิ้งความยโสของตนไป เขวี้ยงทิฐิและความปรารถนาที่จะเป็นคนสำคัญทิ้ง เปิดร้านน้ำชารับข่าวสาร ในขณะที่ยังคงรู้เรื่องราววงการขุดดิน
เขาไม่ถึงกับลงกรวยเองบ่อยนัก ทว่าก็มีคนของตน มีเส้นสาย นับได้ว่ามีอิทธิพล
เขาเริ่มเย็นลง เริ่มละทิ้งสิ่งที่เกาะเกี่ยวยึดไว้ ดังนั้นบางครั้งจีงยื่นมือไปช่วยเจ้าสาม
อู๋ซันเสิ่ง.. ลูกคนสุดท้อง น้องชายผู้แข็งข้อดื้อรั้น และไม่มีอะไรดีนอกจากความสามารถในการขุดสุสาน
เขาเกลียดมัน
บางทีก็เกลียดจริงๆ เกลียดมาก นิสัยของเขาและมันต่างกันเกินไป บางทีเพียงเห็นหน้าก็หงุดหงิด
แต่เขาก็รักมัน
เจ้าสามผู้ดื้อรั้น เจ้าสามผู้น่าเป็นห่วง น้องชายคนเดียวของอู๋เออร์ไป๋คนนี้
สุดท้ายเขาจึงทั้งรัก ทั้งเกลียดมัน ผู้ทำให้เขาเป็นตัวสำรอง
เป็นความรู้สึกที่ลั่กลั่นย้อนแย้งอย่างน่าขัน
แต่นั่นเป็นความรู้สึกที่เขาผู้เป็นตัวสำรอง มีให้เจ้าสามผู้สุดท้ายกลายกลับเป็นตัวจริง
ทั้งรัก ทั้งชัง
…………………………………..
ยามเวลาผ่านไป เมื่อหวนมองกลับไป ก็ยังรู้สึกว่าความนึกคิดนี้ช่างน่าขัน เป็นความคิดน่าละอาย
เป็นเพียงการเรียกร้องความสนใจเหมือนเด็ก
ยามที่จิตใจสงบ ก็รู้สึกขึ้นมาได้ว่าตนโชคดี ตกอยู่ระหว่างกลางของทั้งสองโลก รับรู้ถึงความเป็นไปของทั้งสองโลก
โดยที่ยังใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุข
ถ้าเช่นนั้นก็เอาเถิด..เขาจะเป็นตัวสำรองต่อไป บางทีคงไม่ได้เลวร้ายอะไร
เขาก็ได้แต่หวัง ว่าวันที่ตัวสำรองกลายเป็นตัวจริงจะไม่มาถึง
..ขอให้ไม่มาถึง
END
Drabble นี่ช่างหาสาระไม่ได้ และอ่านไม่เข้าใจ
คืออ่านแล้วรู้สึกขึ้นมาว่า อารองเคยนึกน้อยเนื้อต่ำใจบ้างไหม ตัวเองถูกวางไว้ให้สืบต่อ แต่อาสามคาบไปแดร่ก มันต้องมีเคว้งบ้างล่ะ
แต่แต่งแล้วรู้สึกหลุดๆ ไปเหมือนกัน ขออภัยด้วยนะคะ ยังคงเข้าถึงอารองได้ไม่หมด
ประโยคสุดท้าย มีใครเข้าใจความหมายไหมคะ ทำไมอารองจึงบอกว่า ไม่ต้องการเป็นตัวจริง
ยังไงซะก็ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
"282 Days Left...Until We meet again"
ใครเห็นชื่อเรื่องแล้วคิดลึก ยกมือขึ้น!!!
Shame Pride
+++++++++++++++++++++
เขาเป็นตัวสำรอง
ความจริงแล้วอาจไม่ตรงตัวเท่าไร แต่เขารู้สึกว่าตนเป็นตัวสำรอง
เป็นคนที่จะมีอยู่ก็ได้ หรือไม่มีอยู่ก็ได้
บางทีอาจเป็นแค่ความรู้สึกส่วนตัว เป็นความคิดกดต่ำอันน่าหัวร่อ
เป็นปมด้อยอันน่าขันของเขา ..ความคิดซึ่งให้ใครรู้ไม่ได้
……………………….
เขาชื่ออู๋เออร์ไป๋ เป็นบุตรชายคนรองของอู๋เหลาโก่ว เจ้าบ้านสกุลอู๋
และยามเมื่อบิดาตายจาก พี่ชายของเขา อู๋อีฉยง ก็ขึ้นเป็นเจ้าบ้านแทน
ส่วนเขาหรือ…เขาก็ยังเป็นได้แค่นี้ เป็นอู๋เออร์ไป๋ เป็นพี่รอง น้องรอง เป็นอารอง
นั่นก็เป็นความขัดข้องใจอย่างหนึ่งของเขา
การเป็นสิ่งไม่สำคัญ
………………………
คนภายนอกมองว่าบ้านสกุลอู๋ถอนตัวจากวงการขุดดินแล้ว แต่แท้จริงไม่เป็นเช่นนั้น
บิดาของเขาวางหมากเอาไว้ ให้พี่ใหญ่สืบสานสกุล ให้เขารับหน้าที่สืบทอด ส่วนเจ้าสาม..
เจ้าสามเป็นคนที่ควบคุมไม่ได้
เตี่ยวางให้เขาเป็นผู้รับสืบทอดอำนาจฝั่งการขุดดิน และเขาเคยรับมันไว้อย่างภูมิใจ
เขาเป็นคนเช่นนี้ มีความคิดลึกล้ำ ถนัดใช้หัวติด เต็มเปี่ยมด้วยวิชาความรู้
สิ่งเหล่านั้นนำมาซึ่งความหยิ่งผยอง ความยโนโอหัง และความเย่อหยิ่งน่าขันซึ่งมนุษย์ทุกผู้ต่างมี
ในวินาทีนั้น เขาคิดว่าตนเป็นบุคคลสำคัญ บุคคลที่รู้เรื่องเบื้องหลัง เป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของสกุลอู๋
สกุลซึ่งถูกเรียกว่าเป็นหนึ่งในเก้าสกุลใหญ่
เขาเป็นลูกคนรอง ครั้งหนึ่งก็เคยนึกอิจฉาพี่ใหญ่ผู้สืบสกุล แต่ตอนนี้ไม่อีกแล้ว
เขาคิดแต่ว่าควรปกป้อง พี่ใหญ่ไม่รู้อะไร ก็ควรใช้ชีวิตต่อไปเช่นนั้น ให้เขาเป็นผู้รับทุกอย่างไว้แทน
ให้พี่ใหญ่อยู่ในความไร้เดียงสาที่ดี
ทั้งอย่างนั้น หลายสิ่งกลับพลิกกลับตารปัตร
เจ้าสามผู้ควบคุมไม่ได้เถลิงอำนาจในวงการขุดดิน กลายเป็นบุคคลที่เก่งกาจ มีผู้นับหน้าถือตา
ส่วนเขาน่ะหรือ เขาผู้ถูกวางตัวไว้ มีความรู้ ทว่าไม่เคยขุดดิน ไม่เคยทำการที่คู่ควรแก่การถูกเรียกว่าจอมโจร
ก็มีแต่ถูกมองข้ามไป
ความหยิ่งผยองและความภาคภูมิใจของเขาถล่มลงมาในชั่วพริบตา
ไม่ได้เป็นคนสำคัญอีกต่อไปแล้ว
…………………………………….
เวลาผ่านไป มีโมงยามซึ่งเขาล้มจนลุกไม่ไหว แต่ก็ลุกขึ้นมาได้
พี่ใหญ่ของเขาเป็นคนดี แม้จะไร้เดียงสาและไม่รู้อะไรเลย ก็ยังมีจิตใจเข้มแข็ง ฉุดรั้งเขาขึ้นมา
ทำให้เขาละทิ้งความคิดอันโง่เขลาไป
หลังจากนั้น เขาตัดสินใจละทิ้งความยโสของตนไป เขวี้ยงทิฐิและความปรารถนาที่จะเป็นคนสำคัญทิ้ง เปิดร้านน้ำชารับข่าวสาร ในขณะที่ยังคงรู้เรื่องราววงการขุดดิน
เขาไม่ถึงกับลงกรวยเองบ่อยนัก ทว่าก็มีคนของตน มีเส้นสาย นับได้ว่ามีอิทธิพล
เขาเริ่มเย็นลง เริ่มละทิ้งสิ่งที่เกาะเกี่ยวยึดไว้ ดังนั้นบางครั้งจีงยื่นมือไปช่วยเจ้าสาม
อู๋ซันเสิ่ง.. ลูกคนสุดท้อง น้องชายผู้แข็งข้อดื้อรั้น และไม่มีอะไรดีนอกจากความสามารถในการขุดสุสาน
เขาเกลียดมัน
บางทีก็เกลียดจริงๆ เกลียดมาก นิสัยของเขาและมันต่างกันเกินไป บางทีเพียงเห็นหน้าก็หงุดหงิด
แต่เขาก็รักมัน
เจ้าสามผู้ดื้อรั้น เจ้าสามผู้น่าเป็นห่วง น้องชายคนเดียวของอู๋เออร์ไป๋คนนี้
สุดท้ายเขาจึงทั้งรัก ทั้งเกลียดมัน ผู้ทำให้เขาเป็นตัวสำรอง
เป็นความรู้สึกที่ลั่กลั่นย้อนแย้งอย่างน่าขัน
แต่นั่นเป็นความรู้สึกที่เขาผู้เป็นตัวสำรอง มีให้เจ้าสามผู้สุดท้ายกลายกลับเป็นตัวจริง
ทั้งรัก ทั้งชัง
…………………………………..
ยามเวลาผ่านไป เมื่อหวนมองกลับไป ก็ยังรู้สึกว่าความนึกคิดนี้ช่างน่าขัน เป็นความคิดน่าละอาย
เป็นเพียงการเรียกร้องความสนใจเหมือนเด็ก
ยามที่จิตใจสงบ ก็รู้สึกขึ้นมาได้ว่าตนโชคดี ตกอยู่ระหว่างกลางของทั้งสองโลก รับรู้ถึงความเป็นไปของทั้งสองโลก
โดยที่ยังใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุข
ถ้าเช่นนั้นก็เอาเถิด..เขาจะเป็นตัวสำรองต่อไป บางทีคงไม่ได้เลวร้ายอะไร
เขาก็ได้แต่หวัง ว่าวันที่ตัวสำรองกลายเป็นตัวจริงจะไม่มาถึง
..ขอให้ไม่มาถึง
END
Drabble นี่ช่างหาสาระไม่ได้ และอ่านไม่เข้าใจ
คืออ่านแล้วรู้สึกขึ้นมาว่า อารองเคยนึกน้อยเนื้อต่ำใจบ้างไหม ตัวเองถูกวางไว้ให้สืบต่อ แต่อาสามคาบไปแดร่ก มันต้องมีเคว้งบ้างล่ะ
แต่แต่งแล้วรู้สึกหลุดๆ ไปเหมือนกัน ขออภัยด้วยนะคะ ยังคงเข้าถึงอารองได้ไม่หมด
ประโยคสุดท้าย มีใครเข้าใจความหมายไหมคะ ทำไมอารองจึงบอกว่า ไม่ต้องการเป็นตัวจริง
ยังไงซะก็ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
แก้ไขล่าสุดโดย sinnerdarker เมื่อ Sun 09 Nov 2014, 00:09, ทั้งหมด 1 ครั้ง
sinnerdarker- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 343
Points : 4025
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : บ้านสกุลหวัง
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
ประโยคสุดท้ายนั่นคงจะหมายถึงอารองไม่อยากให้อาสามตายสินะคะ เพราะเท่าที่ตีความดูในตอนนี้อาสามคือหมากตัวจริงไปแล้ว ส่วนอารองก็กลายเป็นตัวสำรอง ถ้าหากตัวจริงหายไปตัวสำรองก็ต้องขึ้นมาแทนสินะคะ
ชอบโมเม้นต์ทั้งรักทั้งเกลียดของอารองจังเลยค่ะ จริงๆอาจจะไม่ได้เกลียดแต่แค่อิจฉาน้องสินะ แต่พอน้องเดือดร้อนก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี แบบนี้เข้าข่ายซึน--- #โดนบี้ทิ้ง
ชอบโมเม้นต์ทั้งรักทั้งเกลียดของอารองจังเลยค่ะ จริงๆอาจจะไม่ได้เกลียดแต่แค่อิจฉาน้องสินะ แต่พอน้องเดือดร้อนก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี แบบนี้เข้าข่ายซึน--- #โดนบี้ทิ้ง
SilverCloud- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 433
Points : 3911
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : ตู้เสื้อผ้าของอารอง
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
อูยยย ฟิคนี้ล้ำค่ามากค่ะ ;; w ;; ถ่ายทอดอารมณ์อารองออกมาได้สุดๆไปเลย //คารวะท่านงามๆ
เข้าใจถึงความรู้สึกของอารองที่เข้าใจว่าเป็นคนสำคัญ แต่กลับถูกเปลี่ยนให้เป็นคนไม่สำคัญภายในชั่วครู่เดียวเหมือนกันค่ะ ; v ; มันเหมือนโลกพลิกเลยนะ พอเห็นอีกคนนึงที่ก้าวไปไกลแล้วก็ได้ติด ...อ้าว แล้วฉันล่ะ...
แต่ชอบความรู้สึกทั้งรัก ทั้งชังเจ้าสามของอารองค่ะ (อ่านถึงตรงนี้ที่จริงแอบลุ้นว่าจะมีโมเมนท์เอ้อเหลียนโผล่มามั้ย แอร๊ /โดนตี) ถึงจะไม่ชอบใจอย่างไรก็ยังเป็นน้องเนอะ คนที่อยู่ด้วยกันมาแต่เด็ก ผูกพันกันขนาดนั้น ฮึ่มๆๆ เจ้าสามนะเจ้าสาม มาแย่งพี่ทำไม *ทำแก้มป่อง*
พออ่านถึงช่วงสุดท้าย รู้สึกพูดอะไรไม่ออกค่ะ
จุกจริงๆค่ะ เหมือนกับ'ความเกลียดชัง'ที่อารองเคยรู้สึกตอนนั้น สุดท้ายก็ยังเป็น'ความรัก'เหมือนเดิม เป็นทั้งรักทั้งห่วง ไม่อยากให้ใครเป็นอะไรไปทั้งนั้น ทั้งเจ้าสาม ทั้งพี่ใหญ่ (และอาจจะอู๋เสียด้วยอีกคน)
เรื่องหลังจากนั้น คงไม่ต้องพูดแล้วค่ะ #บอบช้ำ
ป.ล. สารภาพว่าตอนอ่านชื่อแดรบเบิ้ลทีแรกก็แอบคิดอะไรเหมือนกันค่ะ ///w\\\ #หนี
เข้าใจถึงความรู้สึกของอารองที่เข้าใจว่าเป็นคนสำคัญ แต่กลับถูกเปลี่ยนให้เป็นคนไม่สำคัญภายในชั่วครู่เดียวเหมือนกันค่ะ ; v ; มันเหมือนโลกพลิกเลยนะ พอเห็นอีกคนนึงที่ก้าวไปไกลแล้วก็ได้ติด ...อ้าว แล้วฉันล่ะ...
แต่ชอบความรู้สึกทั้งรัก ทั้งชังเจ้าสามของอารองค่ะ (อ่านถึงตรงนี้ที่จริงแอบลุ้นว่าจะมีโมเมนท์เอ้อเหลียนโผล่มามั้ย แอร๊ /โดนตี) ถึงจะไม่ชอบใจอย่างไรก็ยังเป็นน้องเนอะ คนที่อยู่ด้วยกันมาแต่เด็ก ผูกพันกันขนาดนั้น ฮึ่มๆๆ เจ้าสามนะเจ้าสาม มาแย่งพี่ทำไม *ทำแก้มป่อง*
พออ่านถึงช่วงสุดท้าย รู้สึกพูดอะไรไม่ออกค่ะ
จุกจริงๆค่ะ เหมือนกับ'ความเกลียดชัง'ที่อารองเคยรู้สึกตอนนั้น สุดท้ายก็ยังเป็น'ความรัก'เหมือนเดิม เป็นทั้งรักทั้งห่วง ไม่อยากให้ใครเป็นอะไรไปทั้งนั้น ทั้งเจ้าสาม ทั้งพี่ใหญ่ (และอาจจะอู๋เสียด้วยอีกคน)
เรื่องหลังจากนั้น คงไม่ต้องพูดแล้วค่ะ #บอบช้ำ
ป.ล. สารภาพว่าตอนอ่านชื่อแดรบเบิ้ลทีแรกก็แอบคิดอะไรเหมือนกันค่ะ ///w\\\ #หนี
Naitear- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 232
Points : 3727
Join date : 27/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : หลังผ้าม่านในห้องของคุณชายฮัว
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
แอบนั่งคิดอยู่นาน...
ซินจะโกรธมั้ย ถ้าจะบอกว่าในจำนวนฟิคที่ซินแต่งมา (ไม่นับเสี่ยอ้วน)
เค้าชอบเรื่องนี้ที่สุดเลย.....
คือมันให้ความรู้สึกว่าเรียลนะ เรียลมากด้วย
อีกอย่างคือพอดีเป็นคนชอบอ่านซีนตัวละครบรรยายอารมณืแบบนี้อ่ะ มันเลยโดนมาก
อารองให้ความรู้สึกเหมือนเคยดิ้นรนทุรนทุรายเพราะความ "อยาก" แต่พอปล่อยวางได้ก็ให้ความรู้สึกว่า เออ เบาขึ้น สบายขึ้น
ซึ่งซินบรรยายมันออกมาได้ดีมากนะ ชอบมากๆ เลย เขียนแบบนี้อีกสิ ><
ซินจะโกรธมั้ย ถ้าจะบอกว่าในจำนวนฟิคที่ซินแต่งมา (ไม่นับเสี่ยอ้วน)
เค้าชอบเรื่องนี้ที่สุดเลย.....
คือมันให้ความรู้สึกว่าเรียลนะ เรียลมากด้วย
อีกอย่างคือพอดีเป็นคนชอบอ่านซีนตัวละครบรรยายอารมณืแบบนี้อ่ะ มันเลยโดนมาก
อารองให้ความรู้สึกเหมือนเคยดิ้นรนทุรนทุรายเพราะความ "อยาก" แต่พอปล่อยวางได้ก็ให้ความรู้สึกว่า เออ เบาขึ้น สบายขึ้น
ซึ่งซินบรรยายมันออกมาได้ดีมากนะ ชอบมากๆ เลย เขียนแบบนี้อีกสิ ><
tear- ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
- จำนวนข้อความ : 168
Points : 3630
Join date : 02/11/2014
ที่อยู่ : ใต้เตียงคุณชายฮัว
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
tear พิมพ์ว่า:แอบนั่งคิดอยู่นาน...
ซินจะโกรธมั้ย ถ้าจะบอกว่าในจำนวนฟิคที่ซินแต่งมา (ไม่นับเสี่ยอ้วน)
เค้าชอบเรื่องนี้ที่สุดเลย.....
คือมันให้ความรู้สึกว่าเรียลนะ เรียลมากด้วย
อีกอย่างคือพอดีเป็นคนชอบอ่านซีนตัวละครบรรยายอารมณืแบบนี้อ่ะ มันเลยโดนมาก
อารองให้ความรู้สึกเหมือนเคยดิ้นรนทุรนทุรายเพราะความ "อยาก" แต่พอปล่อยวางได้ก็ให้ความรู้สึกว่า เออ เบาขึ้น สบายขึ้น
ซึ่งซินบรรยายมันออกมาได้ดีมากนะ ชอบมากๆ เลย เขียนแบบนี้อีกสิ ><
ไม่ว่าค่ะพี่เทียร์ คนเราชอบไม่เหมือนกันด้วยนี่นา ดีใจที่อารองเรื่องนี้เป็นที่ชื่นชอบค่าาา
ดีใจมากค่ะที่ฟิคอารองฟิคนีแต่งออกมาแล้วคนเข้าใจ ซินกังวลมากว่าจะสื่อออกมาได้ไม่ดี กลัวจะทำลายภาพพจน์อารองพินาศ orz แต่ดูเหมือนจะไม่ได้หนักหนาสาหัสเหมือนที่ตัวเองคิด
คือพอเป็นหัวข้อ "สอง" ก็อยากเขียนถึงอารอง แต่เขียนฟีลแพริ่งไม่ไหว เลยพยายามมองประเด็นที่จะเขียน ซินติดใจคำว่าตัวสำรองมาตั้งแต่อ่านบทสรุปของนายน้อย ว่า อารองเป็นตัวละครที่ "จะมีก็ได้ ไม่มีก็ได้"
ซินเป็นคนอ่าน อ่านแล้วยังสะอึก ตัวอารองเล่า วินาทีที่อาสามก้าวขึ้นไปแสดงบทบาทแทนเขา จะรู้สึกอย่างไร
ซินคิดว่า อีโก้อารองต้องสาหัส คนที่ฉลาดขนาดนี้ เก่งขนาดนี้ เชี่ยวชาญความคิดแบบนี้ ไม่มัวมานั่งถ่อมตัว ลึกๆ ภายในของเขา เขาต้องปรารถนาให้ตัวเองเป็นคนสำคัญ ปรารถนาจะโดดเด่น และจะล้มไม่เป็นท่าเมื่อเผชิญหนเ้าความจริง หรือร่วงหล่นลงมา
แต่เมื่อล้มแล้วครั้งหนึ่ง ซินคิดว่าอารองจะต้องลุกขึ้นได้ ซินแอบเขียนให้เตี่ยช่วยฉุด เพราะอยากเขียนให้เห็นว่า แม้เตี่ยไม่รุ้อะไรเลย แต่เตี่ยต้องเข้มแข็งอย่างไร้เดียงสาเหมือนอู๋เสียแน่นอน
ประเด็นอาสาม มันเป็นความรู้สึกแบบนี้จริงๆ เวลาที่เราอิจฉาใคร เราอิจฉาเขาเหลือเกิน แต่ก็รักด้วย คนเราไม่ได้มีสถานะต่อกันแค่สถานะเดียว และสถานะ "น้องชาย" ของอาสามย่อมส่งผลกับอารอง หนักหนากว่าความเกลียดและความอิจฉา ยิ่งอาสามเป็นพวกแบบนี้ยิ่งน่าห่วง
สุดท้ายแล้ว ซินคิดว่าอารองก็ให้ฟีลเดียวกับเสี่ยอ้วนค่ะ เป็นคนที่ก้าวข้ามอะไรบางอย่างมาแล้ว และทำให้ตัวเองสบายขึ้น
ซินชอบช่วงสุดท้ายที่สุดในฐานะคนเขียนค่ะ เพราะเป็ฯการสื่อถึงความนึกคิดของอารองโดยที่ไม่ต้องอบกอย่างตรงไปตรงมา
ปล. ความจริงซินเป็นสายเพ้อ ชอบแต่งอะไรแบบนี้นะ.....
ของคุณ Naitear เดี๋ยวเขียนตอบอีกทีนะก๊ะ ฟฟฟ
sinnerdarker- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 343
Points : 4025
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : บ้านสกุลหวัง
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
Naitear พิมพ์ว่า:อูยยย ฟิคนี้ล้ำค่ามากค่ะ ;; w ;; ถ่ายทอดอารมณ์อารองออกมาได้สุดๆไปเลย //คารวะท่านงามๆ
เข้าใจถึงความรู้สึกของอารองที่เข้าใจว่าเป็นคนสำคัญ แต่กลับถูกเปลี่ยนให้เป็นคนไม่สำคัญภายในชั่วครู่เดียวเหมือนกันค่ะ ; v ; มันเหมือนโลกพลิกเลยนะ พอเห็นอีกคนนึงที่ก้าวไปไกลแล้วก็ได้ติด ...อ้าว แล้วฉันล่ะ...
แต่ชอบความรู้สึกทั้งรัก ทั้งชังเจ้าสามของอารองค่ะ (อ่านถึงตรงนี้ที่จริงแอบลุ้นว่าจะมีโมเมนท์เอ้อเหลียนโผล่มามั้ย แอร๊ /โดนตี) ถึงจะไม่ชอบใจอย่างไรก็ยังเป็นน้องเนอะ คนที่อยู่ด้วยกันมาแต่เด็ก ผูกพันกันขนาดนั้น ฮึ่มๆๆ เจ้าสามนะเจ้าสาม มาแย่งพี่ทำไม *ทำแก้มป่อง*
พออ่านถึงช่วงสุดท้าย รู้สึกพูดอะไรไม่ออกค่ะ
จุกจริงๆค่ะ เหมือนกับ'ความเกลียดชัง'ที่อารองเคยรู้สึกตอนนั้น สุดท้ายก็ยังเป็น'ความรัก'เหมือนเดิม เป็นทั้งรักทั้งห่วง ไม่อยากให้ใครเป็นอะไรไปทั้งนั้น ทั้งเจ้าสาม ทั้งพี่ใหญ่ (และอาจจะอู๋เสียด้วยอีกคน)
เรื่องหลังจากนั้น คงไม่ต้องพูดแล้วค่ะ #บอบช้ำ
ป.ล. สารภาพว่าตอนอ่านชื่อแดรบเบิ้ลทีแรกก็แอบคิดอะไรเหมือนกันค่ะ ///w\\\ #หนี
ขอบคุณมากค่ะ ตกใจมากที่ฟิคนี้ออกมาแล้วมีคนชอบ กังวลจนไม่กล้าแปะฟิคโฆษณากันเลยทีเดียว
ใช่ไหมคะ เวลาที่เรายืนอยู่ตรงนี้ แต่คนที่เราเคยกดหัวไว้ กลับเฉิดฉายเดินนำหน้าเราไป ถึงดูโง่เขลาน่ารังเกียจ แต่มันจะมีฟีลรับไม่ได้ในช่วงหนึ่ง ตามประสาอีโก้อันสาหัสสากัญของมนุษย์ทั่วไป
ส่วนโมเมนต์เจ้าสาม ก๊าก ความจริงก้อยากเขียนถึงตาเหลียนนะคะ แต่ไม่รู้จะหยิบยกขึ้นมายังไงดี
ที่ดีใจที่สุด คือคุณ Naitear เข้าใจนับที่เราสื่อไว้ในช่วงท้ายค่ะ เราซ่อนเอาไว้ไม่เนียนนัก แต่ปรารถนาให้คนอ่านคิดและเข้าใจ เราเลยเผลอย้ำไว้น่ะค่ะ 55
ตอนเขียนืช่อ Drabble ก็ชะงักค่ะ แต่แบบ ไม่รู้จะใช้ว่าอะไรดี ใครคิดออกมาบอกทีค่ะซินจะได้เปลี่ยนชื่อ 55555
sinnerdarker- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 343
Points : 4025
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : บ้านสกุลหวัง
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
คืออ่านแล้ว แบบ โอ๊ย เข้าถึงฟีลค่อดดดดดด คืออีโก้แบบนี้เราก็เคยมี อ่านแล้วเหมือนเห็นตัวเอง เข้าใจฟีลอารองเลยค่าาา //กอดคอร้องไห้
#มันพรั่นมาก
ปากบอกว่า ทั้งรักทั้งชัง แต่สุดท้ายคือก็ไม่อยากให้อาสามตาย รักมากสินะคะ....
แต่ท่อนสุดท้าย ที่ว่า หวังว่าวันที่ตัวสำรองจะเป็นตัวจริง จะไม่มีวันมาถึง เรามองไป 2 แง่ล่ะค่ะ หนึ่งคือ เหมือนกับคนอื่นที่ไม่อยากให้อาสามตาย
กับอีกแง่หนึ่ง คือ...ไม่อยากเป็นคนที่จะตายเป็นรายต่อไปเองน่ะค่ะ คือฟีลมาดาร์กๆ เจอท่อนสุดท้ายนี้ ดาร์กเบย 555
#มันพรั่นมาก
ปากบอกว่า ทั้งรักทั้งชัง แต่สุดท้ายคือก็ไม่อยากให้อาสามตาย รักมากสินะคะ....
แต่ท่อนสุดท้าย ที่ว่า หวังว่าวันที่ตัวสำรองจะเป็นตัวจริง จะไม่มีวันมาถึง เรามองไป 2 แง่ล่ะค่ะ หนึ่งคือ เหมือนกับคนอื่นที่ไม่อยากให้อาสามตาย
กับอีกแง่หนึ่ง คือ...ไม่อยากเป็นคนที่จะตายเป็นรายต่อไปเองน่ะค่ะ คือฟีลมาดาร์กๆ เจอท่อนสุดท้ายนี้ ดาร์กเบย 555
Feran.FS- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 457
Points : 3913
Join date : 27/10/2014
Age : 28
ที่อยู่ : ใต้เตียงนอนเซี่ยจื่อหยาง...
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
อ่านแล้วอยากกอดอารองจังเลยค่ะ~~~
การถูกมองข้ามความสำคัญมันเป็นเรื่องน่าเศร้าจริงๆ
แต่ชอบความคิดของอารองที่ไม่ว่ายังไงก็น่าจะยังรักอาสามอยู่
สายสัมพันธ์แบบทั้งรักทั้งชัง ฮือออออออ
บางทีที่อารองอยากเป็นคนสำคัญอาจเป็นเพราะหน้าที่นั้นมันอันตราย ไม่อยากให้อาสามต้องทำอะไรเสี่ยงไปมากกว่าที่นิสัยมุทะลุนำพาไปอยู่แล้วก็ได้...
ว่าแล้วก็คิดถึงอาสาม...จบเล่มสิบเราก็ยังไม่อยากเชื่อว่าอาสามตาย... ต้องยังอยู่สิ~~~~
การถูกมองข้ามความสำคัญมันเป็นเรื่องน่าเศร้าจริงๆ
แต่ชอบความคิดของอารองที่ไม่ว่ายังไงก็น่าจะยังรักอาสามอยู่
สายสัมพันธ์แบบทั้งรักทั้งชัง ฮือออออออ
บางทีที่อารองอยากเป็นคนสำคัญอาจเป็นเพราะหน้าที่นั้นมันอันตราย ไม่อยากให้อาสามต้องทำอะไรเสี่ยงไปมากกว่าที่นิสัยมุทะลุนำพาไปอยู่แล้วก็ได้...
ว่าแล้วก็คิดถึงอาสาม...จบเล่มสิบเราก็ยังไม่อยากเชื่อว่าอาสามตาย... ต้องยังอยู่สิ~~~~
MinMin- ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
- จำนวนข้อความ : 222
Points : 3814
Join date : 28/10/2014
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
ได้เห็นมุมนี้ของอารองแล้วมันรู้สึก...แอบสงสารอย่างบอกไม่ถูก
ก็เคยแอบคิดนะว่าอารองอาจจะเคยมีซักแวบหนึ่งที่คิดน้อยใจขึ้นมาบ้างแหละน่า แต่สุดท้ายความเอาจริงเอาจังก็ทำให้ฮีปัดมันทิ้งไปในที่สุด(หรือไม่ก็...ซ่อนเอาไว้?)
ชอบความสัมพันธ์ซับซ้อนของอารองกับอาสามด้วยค่ะ เหมือนแอบเกลียดปนหมั่นไส้ แต่ถามว่ารักมั้ยก็ยังรัก
อารองเท่แบบเดียวดายยังไงไม่รู้ ชอบการบรรยายความรู้สึกอารองแบบนี้มากๆเลยค่ะ
ก็เคยแอบคิดนะว่าอารองอาจจะเคยมีซักแวบหนึ่งที่คิดน้อยใจขึ้นมาบ้างแหละน่า แต่สุดท้ายความเอาจริงเอาจังก็ทำให้ฮีปัดมันทิ้งไปในที่สุด(หรือไม่ก็...ซ่อนเอาไว้?)
ชอบความสัมพันธ์ซับซ้อนของอารองกับอาสามด้วยค่ะ เหมือนแอบเกลียดปนหมั่นไส้ แต่ถามว่ารักมั้ยก็ยังรัก
อารองเท่แบบเดียวดายยังไงไม่รู้ ชอบการบรรยายความรู้สึกอารองแบบนี้มากๆเลยค่ะ
Eclipse- ด้วง
- จำนวนข้อความ : 25
Points : 3457
Join date : 07/11/2014
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
ทั้งรักทั้งเกลียดสินะ...สงสารจังเลย
แต่ที่บอกว่าไม่อยากให้ตัวสำรองเป็นตัวจริงมันตีได้หลายความหมาย คือไม่อยากให้อาสามตาย หรือไม่อยากกลายเป็นตัวหมากกันแน่
แต่ที่บอกว่าไม่อยากให้ตัวสำรองเป็นตัวจริงมันตีได้หลายความหมาย คือไม่อยากให้อาสามตาย หรือไม่อยากกลายเป็นตัวหมากกันแน่
meanato- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 487
Points : 3932
Join date : 27/10/2014
Age : 26
ที่อยู่ : หลังประตูสัมฤทธิ์
Re: [Drabble] #dmbjdaily (สอง) Shame Pride [อารอง]
ได้เห็นอารองในอีกมุมหนึ่ง ซึ่งคนเก่ง คนฉลาดทุกคนล้วนต้องมี
มันเป็นอารมณ์เบื้องลึกที่คนส่วนใหญ่เก็บซ่อนไว้
ดูสมจริงมากค่ะ รู้สึกเลยว่าอารองก็น่าจะเป็นแบบนี้
ชอบที่ให้เตี่ยเป็นคนช่วยฉุดดึงอารองขึ้นมาค่ะ
และชอบที่น้องซินบอกว่า เตี่ยต้องเข้มแข็งอย่างไร้เดียวสาเหมือนอู๋เสียแน่นอน
ฟิคนี้บรรยายได้ดีมากค่ะ
อารองสูู้ ๆ นะคะ
ขอให้อารองเป็นตัวสำรองตลอดไป
หวังว่าจะไม่มีวันที่จะต้องเป็นตัวจริงนะคะ
มันเป็นอารมณ์เบื้องลึกที่คนส่วนใหญ่เก็บซ่อนไว้
ดูสมจริงมากค่ะ รู้สึกเลยว่าอารองก็น่าจะเป็นแบบนี้
ชอบที่ให้เตี่ยเป็นคนช่วยฉุดดึงอารองขึ้นมาค่ะ
และชอบที่น้องซินบอกว่า เตี่ยต้องเข้มแข็งอย่างไร้เดียวสาเหมือนอู๋เสียแน่นอน
ฟิคนี้บรรยายได้ดีมากค่ะ
อารองสูู้ ๆ นะคะ
ขอให้อารองเป็นตัวสำรองตลอดไป
หวังว่าจะไม่มีวันที่จะต้องเป็นตัวจริงนะคะ
Yuwadee Wana- ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
- จำนวนข้อความ : 352
Points : 3799
Join date : 27/10/2014
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|
Fri 24 Jul 2020, 01:39 by gustoon
» [คู่มือด้วง] Keyword จีนสำหรับการขุด(แฟนดอม)สุสาน
Thu 21 Jun 2018, 00:29 by miskizfullmoon
» มังฮวาและภาคทิเบต
Thu 21 Jun 2018, 00:23 by miskizfullmoon
» [OS] Father is the best (ผิงเสีย)
Thu 03 Aug 2017, 16:12 by schneewittchen
» [Fic] สิ่งเล็กๆที่เชื่อมโลก5 [เมินโหยวผิง+อู่เสีย+เสี่ยอ้วน]+OC
Tue 01 Aug 2017, 12:30 by natsume
» [OS] #dmbjdaily (จูปาจุ๊บ) Bittersweet [ผิงเสีย AU]
Thu 06 Apr 2017, 15:58 by Zeth
» [OS] #dmbjdaily "โทรศัพท์มือถือ" - no Pairing [All]
Tue 04 Apr 2017, 22:27 by Zeth
» [OS] #DMBJDaily (แว่น): ระยะที่มองไม่เห็น [ฮัวเสีย]
Sat 01 Apr 2017, 16:55 by Zeth
» [OS] #DMBJdaily (5.20) ท่านยอดฝีมือ [หวังเหมิง (+เหมิงเสีย)(+ผิงเสีย)]
Thu 30 Mar 2017, 17:24 by Zeth