Countdown
We've been
togerther for

ค้นหา
 
 

Display results as :
 


Rechercher Advanced Search


[Trans] ราชานักตก (钓王) #ตอนพิเศษตรุษจีน2016 - Chapter 13

Go down

[Trans] ราชานักตก (钓王) #ตอนพิเศษตรุษจีน2016 - Chapter 13 Empty [Trans] ราชานักตก (钓王) #ตอนพิเศษตรุษจีน2016 - Chapter 13

ตั้งหัวข้อ by souless_angel Wed 22 Jun 2016, 23:00

ราชานักตก 13《钓王13》

ดีปลา

เช้าวันที่สองออกเดินทาง ผมตกอยู่ในสภาพหนึ่งที่ทั้งผ่อนคลายและตื่นตัวสับสน เพราะครึ่งปีมานี้ ร่างกายของผมมันผ่อนคลายจนสุดแล้ว แต่ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้
ทำให้ผมเริ่มกระตุ้นประสาทที่ผ่อนคลายแล้วของผม ให้มันตื่นตัวขึ้นมาใหม่

ระหว่างทาง นายอ้วนเปิดรูปปลาที่ถ่ายด้วยมือถือเมื่อคืนนี้ขึ้นมาหรี่ตาดู ปลายักษ์กลายเป็นปลาดิบไปแล้ว หลักฐานของการมีอยู่จริงของปลาตัวเมื่อคืนนี้
ก็คือรูปถ่ายนี้ ไม่รู้ว่านายอ้วนต้องเพ่งดูมันทำไม

"นี่นายยังตัดใจจากหัวปลาที่อดกินไม่ได้ หรือเป็นไอ้บ้าโรคจิต(变态 hentai)ไปแล้ว ที่แม้แต่ปลาก็ไม่ละเว้น" ผมถามเขา

"นายจะไปรู้อะไร ต้องฝึกตรวจจับเบาะแสจากรายละเอียดรู้มั้ย" นายอ้วนกล่าว "พอดูหน้านายเท่านั้นนะเทียนเจิน ก็รู้ว่านายมันไม่มีความรู้เรื่องฝ่ายการผลิต
แต่ก็โทษนายไม่ได้หรอก คุณชายน้อยที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองอย่างนาย แยกหมูกับแพะออกได้ก็เก่งแล้ว"

ในสายตาของนายอ้วน ผมอาจเป็นคุณชายน้อยไปตลอดกาล ผมชะโงกหน้าไป เห็นเขาขยายภาพในมือถือ กำลังมองดูตรงรอยกัดที่ตัวปลา

"ตกลงมันเป็นยังไง" ผมเกี่ยวตัวเขาไว้ "อย่ามาทำไก๋ บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ให้ไว right now”

"นายดูเองไม่เป็นหรือไง ตำแหน่งที่มันกัดคือส่วนไหน"

ผมมองดูบริเวณตำแหน่งของแผล นึกในใจว่า ผมไม่ถนัดเรื่องโครงสร้างทางกายภาพของปลาซะหน่อย จะไปรู้ได้ยังไงว่าเป็นส่วนไหน มองดูจากตำแหน่ง อยู่ใต้พุงนิดหน่อย ผมใจหายวาบ พูดว่า

"หรือว่าจะเป็นกระเจี๊ยว"

"นายเคยเห็นปลามีกระเจี๊ยวตอนไหน บ้านนายเคยกินเอ็นปลาหรือไง" นายอ้วนกล่าว

"บริเวณนี้นับเป็นจุดที่พิเศษมากสำหรับปลาเฉาดำ ถ้านายเคยอยู่กองการผลิตก็จะรู้ ปลาเฉาดำมีสองสิ่งวิเศษ กระดูกหัวปลา (鱼石) กับดีปลา
ดีปลาเฉาดำมีพิษร้ายแรง นำมาใช้ผสมยาได้ ถ้ากินมากไปก็จะตาย"

"นายไปเอาความรู้เฉพาะทางพวกนี้มาจากไหน" ผมพูด ผมมองไปที่รอยกัดบนตัวปลาในภาพถ่าย "นายหมายความว่า ตำแหน่งนั้นคือส่วนของดีปลา"

นายอ้วนพยักหน้า ผมจึงถามต่อ "นายหมายความว่า ปลาตัวนี้โดนกัดตรงตำแหน่งนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ดีปลาเฉาดำมีสรรพคุณอะไร"

นายอ้วนเงียบไป ก่อนจะส่งเสียงชิ แล้วกล่าวว่า "ฉันไม่เคยโดนสักหน่อย จะไปรู้ได้ไง ถามตาแก่ดู ตาแก่นั่นต้องรู้"

เหลยเปิ่นชางเดินนำอยู่ข้างหน้าเรา ตาจ้องไปด้านหน้าอย่างเดียว ผมรู้ว่าเขาไม่ได้คิดอะไรอยู่เลย แต่ก็ไม่ได้ใจลอย เวลาเดินก็คือเดิน เขาในยามนี้
ในฟ้าดินนี้ไม่มีสิ่งใดรบกวนเขาได้อีก ยกเว้นผม ผมตรงเข้าไปเอาคำถามของนายอ้วนไปถามให้

เหลยเปิ่นชางดูรูปมือถือแวบหนึ่ง แล้วขมวดคิ้ว "โอ้ นี่มัน น่าสนใจนะ" ตาแก่บอกผมว่า ดีปลาเฉาดำเป็นสมุนไพรจีน มีฤทธิ์เย็น ทำให้ตาสว่าง
แต่กินเยอะจะอาเจียนและถ่ายท้อง ทำให้ช็อกหรือตายได้ง่าย ผมกลับมาข้างนายอ้วน นายอ้วนก็พูดขึ้นว่า

"เราสมมติดู แค่สมมตินะ สมมติว่าตำแหน่งที่กัดนี่เกิดขึ้นอย่างจงใจ ปลาประหลาดที่ตาแก่นี่ต้องการตก เป็นไปได้ไหมว่า จะชอบกินดีปลา"

ขณะนี้ไม่อาจพิสูจน์ ทำได้แต่เพียงมโน แต่ไม่รู้ทำไม ผมมักรู้สึกว่าคำพูดของนายอ้วนนั้นมีความเป็นไปได้ ทำไมสัญชาตญาณจึงบอกเช่นนั้น ผมอธิบายไม่ถูก
มักรู้สึกว่าที่จริงแล้วมีหลักอ้างอิง แต่ไม่รู้จะต่อเรียงจากตรงไหน

พวกเรามาถึงบริเวณตาน้ำนั้นอย่างรวดเร็ว ตาแก่ชำนาญทางอย่างมาก จึงมีเส้นทางที่เดินได้อย่างสะดวกของตนเอง แม้ไม่มีถนน แต่ทุกรอยเศษหินและจุดวางเท้า
เขารู้อย่างละเอียด พวกเรามาถึงริมบึง แล้วจึงรู้ว่าไม่ธรรมดา

บึงน้ำบึงนี้ ตั้งอยู่ในหลุมยุบ (天坑 Sinkhole) กลางแจ้งแห่งหนึ่ง ใต้ตามซอกรอยแตกร้าวของกองหินรกที่อยู่รายรอบหลุมยุบกลางแจ้งเต็มไปด้วยต้นไทร (榕树)
ดงไทรหนาทึบจนแทบจะเบียดกันโต รากไทรเลื้อยเต็มผนังหลุม กิ่งก้านเสมือนมือยักษ์จำนวนมาก เกี่ยวก่ายอยู่ด้านบน ปกคลุมหลุมยุบทั้งหลุมเอาไว้อย่างมิดชิด
มีเพียงแสงแดดเป็นดวงๆ ส่องลอดเข้ามาจำนวนหนึ่ง รากไทรจำนวนนับไม่ถ้วนตามกิ่งก้าน ย้อยลงไปถึงในบึงน้ำด้านล่าง

หลุมยุบทั้งหลุมมีขนาดราวสองสนามบาส เป็นบึงขนาดใหญ่ มองลงไปข้างล่าง น้ำเป็นสีเขียวดำ เห็นได้ว่าลึกมาก ขณะพวกเราเข้าใกล้ นกจำนวนมากบินขึ้น มุดลอดซอกไม้หนีไป

"น่าสนุก" นายอ้วนกล่าว "เสี่ยวเกอ ถ้าเป็นฤดูร้อนนะ พวกเราต้องได้ว่ายกันจนฉ่ำปอดแน่"

เมินโหยวผิงไม่พูดอะไร มองไปยังกองหินรกรายรอบ ส่วนผมก็รู้แล้วว่า ที่นี่ก็คือ "เหมืองหิน" ที่พยายามมองหาก่อนหน้า ต้นไทรแตกหน่อเติบโตขึ้นมาจากซอกหินจนกลายเป็นต้นใหญ่ยักษ์
ขนาดสี่ห้าคนโอบ จากจุดนี้สันนิษฐานได้ว่า เหมืองหินแห่งนี้ถูกขุดไว้ขั้นต่ำๆ ก็เมื่อหลายร้อยปีก่อนแล้ว

เมินโหยวผิงหันศีรษะเล็กน้อย ขณะนี้ผมตามเขาทันแล้วนิดหน่อย นั่นคือกำลังตรวจดูระยะความห่างระหว่างหิน จากนั้นเขาพลันระเบิดพลัง
กระโดดขึ้นรอยแยกระหว่างหินก้อนหนึ่งข้างๆ ไต่อากาศสองก้าวแล้วพลิกตัวถีบ ใช้มือข้างหนึ่งช่วยค้ำก็พุ่งขึ้นไปบนพุ่มไม้ ไม่มีการหยุดเว้น กระโดดขึ้นต่อ
ใช้ท่วงท่าที่มนุษย์แทบทำไม่ได้ ไต่ขึ้นไปจนถึงยอดไทร

ผมกับนายอ้วนต่างก็ชินแล้ว ก็เหมือนจุดพลุจรวด (窜天猴) ไม่ไปดูด้วยซ้ำ เดินผ่านข้างตัวเหลยเปิ่นชางที่กำลังยืนช็อกตาค้าง แล้วเริ่มช่วยกันปีนขึ้นไปอย่างช้าๆ

"ระวังเอวนะ" นายอ้วนกล่าว ช่วยดันผมขึ้นไปบนหินที่เมินโหยวผิงใช้เป็นหลักกระโดด ผมหมุนตัวมาดึงเขาขึ้น จากนั้นค่อยๆ กอดลำต้นต้นไม้ ให้นายอ้วนผลักผมขึ้นไป

---

หนานไพ่ฯ Talk:
(ไม่มีทอล์ก)

คนแปล Talk:
...
souless_angel
souless_angel
ด้วงสกุลเอ้อร์
ด้วงสกุลเอ้อร์

จำนวนข้อความ : 413
Points : 4567
Join date : 26/10/2014
ที่อยู่ : ใต้เตียงท่านเอ้อร์

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ