Countdown
We've been
togerther for

ค้นหา
 
 

Display results as :
 


Rechercher Advanced Search


[TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา"

5 posters

Go down

[TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา" Empty [TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา"

ตั้งหัวข้อ by anurakbeer Sat 05 Dec 2015, 17:24

บุรุษผู้ถามแต่เวลา

ผมเป็นคนค่อนข้างหลงๆ ลืมๆ มักไม่รู้วันที่ แต่เดือนไหนปีอะไรยังพอรู้ ในฐานะของหัวขโมย ถูกจับตัวไว้ผมรู้สึกเครียดมาก ดังนั้นผมจึงเริ่มรำลึกเวลาทันที โชคดีที่ช่วงที่เกิดเรื่อง มีเหตุการณ์เกิดขึ้นสองสามอย่าง ได้ไถเวยปั๋ว ผมถึงกับรู้ว่าเป็นวันที่อะไร จึงบอกช่วงเวลากลับไปด้วยเสียงตะกุกตะกัก

อีกฝ่ายเมื่อฟังจบ จะครุ่นคิดเนิ่นนานทุกครั้ง ไม่ใช่การแสร้งทำเป็นคิดอย่างกลั่นแกล้ง แต่เป็นการคิดอย่างจริงจัง บางครั้งเขาจะเหม่อมองไปนอกหน้าต่างนิ่งๆ นิ้วมือจะบีบแล้วคลาย บีบแล้วคลายไม่หยุด วันที่แดดดี ห้องทั้งห้องจะอบอุ่น เขาครุ่นคิดปัญหาอยู่ตรงหน้าผม ส่วนผมก็นอนมองท้องฟ้าสดใสด้านนอก

ไม่นานนัก ผมก็คุ้นชินกับกิจวัตรเช่นนี้ มีอยู่ช่วงหนึ่ง เขาแทบจะต้องมาถามผมทุกวันวันละรอบ บางทีก็สามสี่วันจึงจะถามผมรอบหนึ่ง ทุกครั้งที่เขาถาม ผมก็จะเริ่มครุ่นคิดเหมือนอย่างเขา ครุ่นคิดว่า เขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่

"พี่ชาย ฉันเพิ่งทำความผิดครั้งแรก ดูสิ ถึงได้ถูกคุณจับได้ง่ายๆ อย่างนี้ไง คุณจะยกโทษให้ฉันได้ไหม ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันยังมีพ่อแม่แก่เฒ่า ยังมีน้องชายน้องสาว แล้วสุขภาพก็ไม่ค่อยดี คุณอยากให้ฉันขอโทษ หรือจะส่งฉันให้ตำรวจ ก็ได้หมดเลย" สองสามครั้งแรก ผมจะพูดกับเขาอย่างนี้ หวังให้เรื่องนี้มีจุดจบ แต่เขาไม่เคยตอบผมเลย พอนานเขาผมก็เริ่มฉุน พอเขาถามเวลากับผมอีก ผมก็โกรธ ไม่ยอมตอบ ปรากฏว่าไม่มีข้าวกินหนึ่งวัน ผมอยากอดข้าวประท้วงอย่างเย่อหยิ่ง แต่พอนึกขึ้นได้ว่า ตอนที่ผมแอบเข้ามาในนี้ ไม่มีใครรู้เลย ตรงนี้เป็นใจกลางของสิ่งปลูกสร้างโบราณ เป็นที่ซ่อนศพชั้นเยี่ยม หากผมปล่อยให้ตัวเองอดตาย มันไม่มีความหมายใดๆ เลย

อีกอย่าง อาหารที่พี่ชายนี่เอามาให้มันอร่อยมาก แม้จะมีแค่วันละมื้อ ผมหิวจนอกหน้าแปะหนังท้อง ยามได้กลิ่นหอมฉุย ไม่มีทางอดใจได้ไหวเลย

ในฐานะของไอ้จอมตะกละ รู้สึกเหมือนถูกคนใช้อาหารล่อเหมือนหมู บางครั้งอยากเอาหัวโขกผนังให้ตายๆ ไปซะ

แต่จนภายหลังก็ชินแล้ว พอนานเข้า วันเวลาก็ผ่านไปทีละวัน ทีละวัน ในที่สุดผมก็เลิกหวังว่าจะได้รับการปล่อยตัวไปจากที่นี่ เปลี่ยนไปคิดว่า เขากำลังทำอะไรกันแน่

ถามเวลาทุกวัน ทุกวัน หากเป็นคนปกติคนหนึ่ง หากถามเวลาไปแล้วครั้งหนึ่ง อย่างน้อยวันที่สองก็ไม่ต้องถามแล้ว แต่เขายังคงถาม อีกอย่าง วัน เดือน ปี ไม่ยอมละไว้แม้แต่ข้อเดียว รู้สึกเหมือนเขาเห็นผมเป็นนาฬิกาเนื้อคน

ผมคิดถึงความเป็นไปได้หลายๆ อย่าง เมื่อก่อนเคยดูหนังเรื่องหนึ่ง คนในเรื่อง ความจำจะอยู่ได้เพียงวันเดียว ดังนั้นเมื่อตื่นขึ้นมาตอนเช้า สมองของเขาจะโล่งว่าง ต้องซึมซับข้อมูลทุกอย่างใหม่ รวมทั้งเรื่องเวลา

หรือคนคนนี้ จะเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน แล้วแม่งไม่รู้จักไปซื้อนาฬิกาสักเรือนหรือไง

ผมนึกถึงตรงนี้ก็เหงื่อแตกพลั่ก ผมคิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง นั่นก็คือคนคนนี้เป็นคนป่วยโรคผัดวันประกันพรุ่ง (Procrastination Syndrome) ทุกเช้าตื่นมา เขาจะพบว่าในหัวตัวเองนั้นโล่งว่าง ข้างเตียงอาจมีสมุดบันทึกเขียนบอกเรื่องของเขาเอาไว้ เมื่อเขาอ่านจบก็จะรู้ว่าตัวเองเป็นใคร แต่เขาจะลืมเวลา ก็มาหาผมที่นี่ ถามเวลาจากผมแล้วก็คิด "พรุ่งนี้ฉันจะออกไปซื้อนาฬิกา แล้วเอาคนคนนี้ไปส่งตำรวจ"

จากนั้นวันรุ่งขึ้นเขาตื่นนอน เขาก็ลืมทั้งหมดไป กลับมาถามเวลาจากผมใหม่ แล้วก็คิดใหม่ "พรุ่งนี้ฉันจะออกไปซื้อนาฬิกา แล้วเอาคนคนนี้ไปส่งตำรวจ"

นี่ฉันมีชีวิตอยู่ในโลกของคนที่มีวันหนึ่งวันซ้ำๆ ไม่ไปไหนอย่างนั้นรึ

หากเป็นเช่นนี้จริงๆ มันก็น่ากลัวเกินไปแล้ว เหมือนกับว่าเวลาของผมกำลังหมุนวนเป็นวงแหวน วันรุ่งขึ้นหลังการสิ้นสุดของทุกวันของผม คือวันเมื่อวาน

เพื่อพิสูจน์ข้อสันนิษฐานนี้ วันนี้ ขณะเขาถามผม ผมทำการดัดแปลง

ผมแจ้งเวลาที่ผิดออกไป ผมอยากดูว่า เวลาที่ผิด จะสร้างความเปลี่ยนแปลงอะไรให้กับพฤติกรรมของเขาหรือไม่ ดังนั้น ผมจึงจงใจบอกปีผิด

วันนั้นผ่านไปช้ามาก ผมนึกถึงความเป็นไปได้สารพัด ในใจของผมปรารถนาความเปลี่ยนแปลงบางอย่าง ทำให้การสนทนาของเรา มีนอกเหนือจากเรื่องถามเวลา

แต่เรื่องราวเป็นไปอย่างที่ผมคาดเดาไม่ได้ วันที่สอง ขณะที่ผมนึกว่าทุกอย่างจะเป็นเหมือนเดิม ในช่วงเวลาที่เขาจะเข้ามาถามเวลาจากผมนั่นเอง อยู่ๆ เขาก็ปรากฏตัว ล้มลงตรงหน้าผมโดยเปรอะเลือดไปทั้งตัว

ผมมองเขา ตามตัวของเขา เต็มไปด้วยบาดแผล เขามองผมเย็นเยียบ ผมที่เปื้อนเลือดเปรอะติดใบหน้า พูดว่า "แกหลอกฉัน"

ผมตกใจจนหดคอ เขายื่นมือมาทางผมอย่างยากลำบาก แบออก ในมือคือกุญแจดอกหนึ่ง ผมมองดูโซ่ตรวจที่ล่ามอยู่บนตัว มันคือกุญแจที่ไขโซ่

"รีบหนีไป" เขาพูดออกมาก่อนจะหมดสติ

anurakbeer
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา

จำนวนข้อความ : 184
Points : 3904
Join date : 27/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา" Empty Re: [TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา"

ตั้งหัวข้อ by Xyxear Sat 05 Dec 2015, 17:43

แง้งงงงง มาแล้วววว ;;///;;
เริ่มเข้าเนื้อเรื่องเข้มข้นแล้วแงงง บางทีก็สงสารเจ้าขโมยที่เวลาเหมือนวนลูปเดิมๆ555
แอออ ติดตามค่ะ เข้ามารีเฟรชหน้าบอร์ดทุกวันเลย5555555

ขอบคุณคุณเบียร์นะคะะ
Xyxear
Xyxear
ด้วงฝึกหัด
ด้วงฝึกหัด

จำนวนข้อความ : 19
Points : 3458
Join date : 28/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา" Empty Re: [TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา"

ตั้งหัวข้อ by akerah Sun 14 Feb 2016, 22:09

ซู!!!! ไปทำไรมากันคะ ทำไมเลือดตกยางออกกันเนี่ย

akerah
ด้วง
ด้วง

จำนวนข้อความ : 25
Points : 3348
Join date : 21/02/2015

ขึ้นไปข้างบน Go down

[TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา" Empty Re: [TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา"

ตั้งหัวข้อ by hnee Wed 29 Jun 2016, 04:57

เฮือกมาก มันต้องมีความหมายแน่ๆไอ้การเอาแต่ถามเวลาไม่หยุดนั่น แล้วทำไมรู้สึกว่าเหลือซูอยู่คนเดียว สกุลหลัวไปไหนกันแล้ว แต่การที่บอกเวลาผิดไปทำให้ซูอาบเลือด มันเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้น?!!!

hnee
ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
ด้วงต้นไม้เทพเจ้า

จำนวนข้อความ : 203
Points : 3644
Join date : 27/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา" Empty Re: [TRANS] หยงเจ่อ 2 "บุรุษผู้ถามแต่เวลา"

ตั้งหัวข้อ by arshura09 Sun 10 Jul 2016, 01:22

กักขังเพื่อรอช่วงเวลา
นั่นคือภารกิจของซูในครั้งนี้หรืออย่างไร
การบอกเวลาผิดไป ถึงได้รับบาดเจ็บกลับมาอย่างนั้น
กาะนั้นก็ยังมาบอกให้โจรหนี แล้วจะหนีพ้นหรือนั่น
ขนาดซูยังปางตาย แล้วหลัวล่ะไปไหน
มาลุ้นกันต่อคุ่
arshura09
arshura09
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา

จำนวนข้อความ : 118
Points : 3114
Join date : 14/01/2016

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ