Countdown
We've been
togerther for

ค้นหา
 
 

Display results as :
 


Rechercher Advanced Search


[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

+7
Yuwadee Wana
kame_kazuha
zerin
Ak_Zokyo
Feran.FS
casey
sinnerdarker
11 posters

Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by sinnerdarker Mon 27 Oct 2014, 20:38

*สปอยเล่มสิบ*




Title : บันทึกของเสี่ยวหลิง

Author : Sinnerdarker

Main Character : อู๋ซานหลิง(เสี่ยวหลิง)(ออริจินอลคาแรกเตอร์ ลูกอู๋เสีย)

Minor  Character  : อู๋เสีย , เซี่ยอวี้ฮัว , นายอ้วน

Implied Paring : ผิงเสีย<--เสี่ยวฮัว

กรุณาอ่านสองฟิคนี้ก่อน

ตอนแรก : The Last Moment *R18* *สปอยเล่มสิบ* [ผิงเสีย]

ตอนสอง :  "ของยึดเหนี่ยวอันไม่จีรัง"  *สปอยเล่มสิบ* [เมนอู๋เสีย มีโมเมนต์ผิงเสีย]



ตอนแรกคิดว่าจะเขียนให้เป็น OS แต่คิดว่ามีแววจะยาว ดังนั้นจะจ่าเป็น Fic ไว้นะคะ มีเหตุผิดพลาดประการใด อาจจะปรับเป็น SF หรือ OS อีกทัี


++++++++++++++++++++




ชื่อของผมคือ อู๋ซานหลิง แต่คนที่บ้านมักจะเรียกว่าเสี่ยวหลิง ผมเป็นหลานคนเดียวของสกุลอู๋ เช่นเดียวกับเตี่ยของผม อู๋เสีย

เตี่ยบอกว่าตระกูลของเราเคยเป็นตระกูลโจรขุดสุสาน รุ่งเรื่องมีชื่อเสี่ยงอย่างมากในสมัยท่านทวด แต่ว่าเราล้างมือออกมาแล้ว ตอนนี้ก็แค่ทำกิจการทั่วไป หรืออย่างมากก็ข้องเกี่ยวเพียงผิวเผิน  เหลือไว้เพียงอดีตอันรุ่งโรจน์ในกาลก่อน

ผมกับเตี่ย เราไม่ได้อาศัยในบ้านใหญ่ของสกุลอู๋ แต่อยู่ในบ้านหลังเล็กๆ ในหังโจว พวกเราอยู่กับแค่สองพ่อลูกเท่านั้น

ใช่แล้ว ผมไม่มีแม่

ผมเคยถามเรื่องนี้กับเตี่ย ว่าเหตุใดครอบครัวเราจึงมีกันแค่สองคน แต่ทุกครั้งที่ถาม เตี่ยจะยิ้มให้ผม พ่นควันบุหรี่ แล้วนั่งยองๆ ท้าวคางมองหน้าผมพร้อมกับถามขึ้น

“มีแค่เตี่ยไม่ได้เหรอ?”

ผมตอบเตี่ยไม่ได้ ผมอยากมีแม่เหมือนคนอื่นเขา อยากจะไปเที่ยวที่โน่นที่นี่พร้อมกันสามพ่อแม่ลูกบ้าง แต่ทุกครั้งที่ถาม เตี่ยจะทำสีหน้าเศร้าจนผมรู้สึกว่าตัวเองไม่ควรถามออกไป

เตี่ยไม่เคยบอกว่าแม่ผมหายไปไหน ยังอยู่หรือว่าตายไปแล้ว เตี่ยไม่เคยตอบคำถามผมอย่างแท้จริง สุดท้ายผมจึงเลิกที่จะถามไป เพราะจะว่าไป มีแค่เตี่ยก็พอแล้วจริงๆ

เตี่ยรักผมมาก แถมไม่เคยตีหรือดุผม จะมีบ้างหากผมทำอะไรผิดจริงๆ แต่ทุกครั้งที่ทำโทษเตี่ยจะอธิบายให้ฟัง ว่าทำไมถึงทำโทษผม ทำไมถึงตีผม แล้วคืนนั้นเราก็จะนอนด้วยกัน กอดกันกลมสองพ่อลูก

คนที่ดุผมหนักๆ ส่วนใหญ่จะเป็นปู่รอง

ปู่รองน่ากลัวมาก ทุกครั้งที่เจอกันผมแทบไม่อยากเข้าใกล้ ปู่รองชอบยืนไขว้แขนอยู่ด้านหลังแล้วเพ่งมองผมด้วยสายตาเหมือนจะกลืนผมลงท้องไป ต่างจากปู่ใหญ่ซึ่งเป็นปู่แท้ๆ ของผมที่ใจดีมาก เวลากลับบ้านใหญ่ ปู่ใหญ่จะชอบหาขนมมาให้กิน ผมจึงมักจะขลุกกับปู่ใหญ่เวลาที่ไปที่นั่น

ในเวลานั้น อาจจะเป็นช่วงเดียวที่เตี่ยยอมออกห่างจากผม ปกติแล้วเตี่ยติดผมมาก ซึ่งเป็นเรื่องน่าแปลก ปกติควรจะเป็นลูกที่ติดพ่อ ซึ่งจะว่าไปผมก็ติดพ่อตามประสาเด็กทั่วไป แต่คนรอบตัวบอกผมเช่นกัน ว่าเตี่ยไม่เคยยอมให้ผมอยู่ห่างสายตาเลยนอกจากเวลามาบ้านใหญ่ และเพราะเหตุนั้น ปู่ใหญ่และปู่รองจึงมักชวนเตี่ยและผมกลับบ้านใหญ่อยู่บ่อยๆ

เพื่อให้เตี่ยมีเวลาอยู่คนเดียวบ้าง..ตามที่ผู้ใหญ่พูดกัน



+++++++++++++++++++++++++++++++




เพราะว่ามีกันแค่สองพ่อลูก สมัยเด็กเตี่ยจึงมักพาผมไปที่ร้าน คอยอุ้มไม่ให้ห่างตัว ในขณะที่นั่งพิจารณาแผ่นลอกลายที่มีคนนำมาขาย

คนที่ไม่รู้จักจะทักว่าผมน่ารัก หน้าเหมือนพ่อ คนรู้จักจะตกใจ ทักว่าทำอีท่าไหนได้ลูกมาคนนึง ในเวลาแบบนั้นเตี่ยจะตอบไปสบายๆ ว่านี่ลูกของเขาจริงๆ ส่วนเรื่องแม่เด็กไม่สามารถบอกอะไรได้

ในเวลาแบบนั้น บางคนจะเลิกราไป บางคนจะบอกให้เตี่ยไปง้อเมีย ไม่ก็รีบหาเมียใหม่ แต่เตี่ยยืนกรานทุกครั้งเช่นกันว่าไม่คิดแต่งเมีย เขาดูแลลูกเองได้ ไม่จำเป็นต้องง้อใคร

เตี่ยเป็นคนใจเย็น ไม่ค่อยวู่ว่ามนัก เหมือนสายน้ำนิ่งเย็น ไม่ว่ามีใครพูดอะไรใส่เขาจะรับมันไว้ด้วยรอยยิ้ม แต่มีคนบอกเหมือนกันว่าโดนยิ้มแบบนั้นใส่แล้วเหมือนมีอะไรแตะคอจนขนลุบวูบ มีคนบอกมาเช่นกันว่าเขาเคยเลือดร้อนกว่านี้ เถรตรงกว่านี้ ใสกระจ่างกว่านี้ ช่างอย่างรู้อยากเห็นและไร้เดียงสากว่านี้ ทว่าอาจเพราะผ่านเหตุการณ์บางอย่างมา เตี่ยจึงสงบลง ใจเย็นลง เป็นเตี่ยคนที่ผมรู้จัก

ผมไม่รู้จักเตี่ยที่เลือดร้อน แต่เคยเห็นบ้างเวลาที่เพื่อนเก่ามา ผมจำชื่อจริงของเพื่อนเตี่ยคนนี้ไม่ได้ แต่ดูเหมือนเตี่ยจะเรียกเขาว่านายอ้วน

นายอ้วนคนนี้มาบ้านผมบ่อยมาก บางทีก็โผล่มาที่ร้านแล้วแหกปากโวยวาย ในเวลาแบบนั้น เตี่ยจะสบถแล้วตอบคำ แต่ไม่เคยโกรธจริงจัง

เตี่ยพูดกับนายอ้วนห้วนมาก เป็นกันเอง ทุกครั้งที่พวกเขาสนทนากันผมจะร่วมด้วย เพราะเตี่ยจะอุ้มผมเอาไว้กับตัว นอนหลับซบอยู่บนแผ่นอกของเตี่ยในขณะที่เตี่ยลูบหลังผม

บทสนทนาของพวกเขาเรียบง่าย ไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบไปตามเรื่องตามราว บางครั้งก็หลุดคำหยาบด่ากัน แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้รุนแรงหรือมีความหมายอะไร

และทุกครั้งที่พวกเขาคุยกับ จะมีชื่อชื่อหนึ่งโผล่ขึ้นมา

‘เสี่ยวเกอ’ บางครั้งก็ ‘เมินโหยวผิง’

ตอนแรกผมไม่รู้ว่าสองชื่อนี้เป็นคนเดียวกัน แต่พอเริ่มฟังไปก็เริ่มรู้

บทสนทนาไม่ค่อยบอกผมนักว่าคนคนนั้นคือใคร แต่ผมก็พอจะจับใจความได้ ทุกครั้งจะมีคำทำนองว่า ‘โอเคไหมเรื่องเสี่ยวเกอ’ ‘จะยังรออยู่หรือ’ ‘นายวางแผนเรื่องเสี่ยวเกอหรือยัง’

ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่คิดว่าคนชื่อเสี่ยวเกอนี้คงสำคัญกับเตี่ยมาก แม้ว่าปกติเตี่ยจะไม่ค่อยพูดถึงเขาเลยก็ตาม

แต่ต่างกับเรื่องของแม่ พอเป็นเรื่องของคนชื่อเสี่ยวเกอ เตี่ยจะเล่าให้ฟังทุกครั้งที่ผมถาม

เตี่ยบอกว่าคนคนนี้เป็นคนรู้จักสมัยก่อน จะว่าเพื่อนก็ไม่ใช่ คนรู้จักก็ไม่เชิง มีความสัมพันธ์บางอย่างที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ แต่ว่าเป็นคนสำคัญของเตี่ยและนายอ้วน คนคนนั้นไม่ค่อยพูดจา นิ่งเงียบ แต่เป็นคนเชื่อถือได้ หากอยู่ด้วยจะสบายใจ

ผมเคยถามไปครั้งหนึ่งว่าคนคนนั้นหายไปไหนเสียแล้ว เตี่ยก็ยิ้มให้

ตอนแรกผมนึกว่าเตี่ยจะไม่ยอมตอบ แต่ปรากฏว่าไม่เป็นแบบนั้น

“เขาหายไปทำหน้าที่ของตัวเอง…. ไม่สิ” เตี่ยผมชะงัก หรี่ตาลง “หายไปทำหน้าที่แทนเตี่ยน่ะ”

พอพูดจบ เตี่ยก็เงียบไป จุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ ผมเองก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ

เพราะสีหน้าของเตี่ยเหมือนเวลาที่ผมถามถึงแม่ ดังนั้นเตี่ยจะไม่ยอมพูดอะไรต่ออีกแล้ว



+++++++++++++++++++++++++++++++++++



มีอีกคนที่มาเยี่ยมเตี่ยบ้างเป็นครั้งคราว เตี่ยผมเรียกคนคนนั้นว่าเสี่ยวฮัว คนคนนั้นชื่อเซี่ยอวี้ฮัว เขาขอให้ผมเรียกว่า อาฮัว ผมไม่ค่อยสนิทกับอาฮัวเท่าไหร่ เขาไม่ชอบพูดหรือเล่นกับผม ผมเองก็ไม่ชอบพูด สุดท้ายเราเลยนั่งจ้องตากันบ่อยๆ

แปลกดี กับคนคนนี้ผมไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ ถึงจะจ้องตากันแบบนี้ก็ไม่กลัว กลับจะเพลินดีเสียอีก

แต่เขาชอบถามอะไรแปลกๆ

“อยากได้เตี่ยอีกคนไหม?”

ผมขมวดคิ้วสงสัยทันที

“เตี่ยมีได้คนเดียวไม่ใช่เหรอ?”ผมถามเขากลับอย่างงุนงง

“จริงๆ นายมีเตี่ยสองคนนะ รู้ตัวไหม?”

หมายความว่ายังไง?

“เสี่ยวฮัว นายมาพูดอะไรให้ลูกฉันฟัง!”เตี่ยผมโผล่มาขัดจังหวะพอดี ดึงคออาฮัวออกไป

“ถามเขาว่าอยากได้เตี่ยสองคนไหม เสี่ยวเสีย นายไม่อยากมีคนช่วยเลี้ยงเสี่ยวหลิงหรือ?” อาฮัวบอกพร้อมมองหน้าเตี่ยผม “ฉันว่างเสมอนะ นายรู้ไหม”

“ฉันรู้ แต่…”เตี่ยผมเหมือนจะพูดอะไรออกมา แต่อาฮัวยกสองมือขึ้นปิดปากเขา

“ฉันรู้ว่านายจะพูดอะไร แต่ไม่ต้องพูดออกมา ฉันมีเวลาอีกสี่ปี ดังนั้นฉันจะยังสู้ต่อ”อาฮัวเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะตบไหล่เตี่ยผม “ฉันกลับล่ะ”

เตี่ยผมมองไล่แผ่นหลังของอาฮัวไป ใบหน้าของเขาเศร้าอย่างประหลาด ดังนั้นผมจึงยกแขน เรียกร้องให้เตี่ยอุ้มผมขึ้นไป

“มีอะไร? เสี่ยวหลิง” เขาทำผมด้วยรอยยิ้ม แต่ก็ยกผมขึ้นไปอุ้ม ประคองแผ่นหลังไว้ ส่วนผมก็ยกสองมือขึ้นกอดแผ่นหลังของเตี่ย ลูบเบาๆ

เตี่ยชะงักเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะ “จะปลอบเตี่ยหรือ น่ารักจริงๆ”

เขาเขย่าตัวผม ฮัมเพลงเหมือนอยากให้ผมนอน แต่ผมไม่ง่วง ผมจึงเพียงซบศีรษะกับบ่าของเตี่ย ฟังเสียงฮัมสูงต่ำอันน่าฟัง




++++++++++++++++++++




“เสี่ยวหลิง!!”

มีอยู่คืนนึง เตี่ยเรียกผมลั่นจนสะดุ้งตื่น


ผมเกือบจะร้องไห้ด้วยความตกใจอยู่มะรอมมะร่อ แต่ในขณะที่น้ำตารื้นขึ้นมา ผมก็พลันเห็นใบหน้าตกใจสุดขีดของเตี่ยที่มองลงมา

เตี่ยเบิกตากว้าง หอบหายใจ ใบหน้าของเขาซีดจัด ร่างกายสั่นเทา เต็มไปด้วยเหงื่อ

“เตี่ย…..”ผมเรียกเขา  

เตี่ยกะพริบตา สติร่วงหล่นบนตัวเขา เตี่ยยื่นแขนมารวบกอดผมแน่น น้ำตาไหลออกมา ตัวสั่นจนผมกลัว

“เตี่ยเป็นอะไร”ผมเอ่ยถามเสียงสั่น

“เตี่ยไม่เป็นไร เสี่ยวหลิง หลับเถอะ เตี่ยแค่ตกใจ…”เตี่ยว่าพลางลูบเส้นผมของผม แต่น้ำตายังไหลอาบใบหน้าของเขา และไม่ยอมบอกว่าตกใจอะไร “เตี่ยแค่ตกใจ ขอโทษที่ทำให้ตื่นนะ..เสี่ยวหลิงหลับเถอะ…”

“เตี่ย…..เตี่ยเป็นอะไร ฝันร้ายเหรอ”ผมยกสองมือลูบหลังเตี่ย “แค่ฝันร้ายเอง ไม่เป็นไรนะเตี่ย”

ร่างกายของเตี่ยเกร็งไป ก่อนจะคลายลง“….อืม ฝันร้ายนะ แค่ฝันร้าย”

เตี่ยพึมพำแบบนั้น แต่คืนนั้นทั้งคืนเตี่ยก็นอนกอดผมไว้ ผมอึดอัดมาก แต่เตี่ยร้องไห้ทั้งคืน บางครั้งยังเผลอละเมอออกมา

“เตี่ยมีแค่เสี่ยวหลิงนะ”เสียงของเตี่ยสั่นเครือมาก “อย่าหายไป..อย่าหายไปเหมือนไอ้บ้านั่น..”

ผมไม่รู้ว่า ‘ไอ้บ้านั่น’ เป็นใคร แต่รู้สึกว่า นั่นอาจเป็นสาเหตุที่เตี่ยร้องไห้

พอรุ่งเช้า เตี่ยก็ลืมสิ่งที่พูดออกมา

และผมก็ไม่ได้ถามออกไป

++++++++++++++++

วันต่อมา เตี่ยปลุกผมเช้ากว่าปกติ

เตี่ยไม่ได้บอกว่าเราจะไปไหน เตี่ยจับผมอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็ออกจากบ้าน

เราไม่ได้ไปที่ร้าน แต่จับรถไปที่ไหนซักแห่ง พอไปถึง ผมก็เจอป้ายสุสานสองแท่งห่างกันราวหกป้าย

“เรามาไหว้ใครหรือเตี่ย”ผมถามคนที่อุ้มผมอยู่

“..ผู้มีพระคุณของเตี่ยน่ะ” เตี่ยพึมพำ “ปกติเตี่ยมาไหว้เองทุกปี แต่ปีนี้…ไม่อยากปล่อยเสี่ยวหลิงไว้คนเดียว”

พอเตี่ยพูดแบบนั้นผมก็นึกได้ เวลานี้ของทุกปี เตี่ยจะหายไปที่ไหนซักแห่ง ทิ้งผมให้ปู่ใหญ่ดูแล ผมเองสนุกมากเวลาอยู่กับบ้านใหญ่ เลยไม่เคยสงสัยเวลาที่เตี่ยหายตัวไป

เพราะว่ามาไหว้อย่างกะทันหัน ไม่ได้มาตามเทศกาล เตี่ยจึงเพียงปัดกวาดทำความสะอาดสุสาน จุดธูปไว้ วางขวดเหล้าชั้นดีไว้ตรงหน้า แล้วพนมมือกราบไหว้สุสานทั้งสอง

สุสานแรกนั้นไม่เท่าไหร่ สุสานถัดไป เตี่ยค่อนข้างจะยืนมองอยู่นิ่งนาน ทั้งที่ดูสภาพแล้วไม่เหมือนสุสานที่ดูดีซักเท่าไหร่

ผมกุมมือเตี่ยไว้ เงยมองใบหน้าเขา ผมรู้สึกว่ามีน้ำตารื้นออกมานิดหน่อยจากดวงตานิ่งงันของเตี่ย เพราะแบบนั้นผมเลยกระชับมือที่กุมเอาไว้ ทำให้เตี่ยหันมามองผม จากนั้นก็ยิ้มให้

เตี่ยปล่อยมือผม เดินถอยหลังนิดหน่อย และคุกเข่าลงคำนับหลุมศพนั้น..นิ่งไปเนิ่นนาน

ซักพักใหญ่ เตี่ยก็ลุกขึ้นมา ปัดฝุ่นตามตัว แล้วจูงมือผมเดินออกมา “ไปเถอะ มีอีกที่ที่เตี่ยต้องไป”

“ที่ไหนเหรอเตี่ย”ผมเงยหน้าถามเตี่ย

“…เดี๋ยวก็รู้”

เตี่ยพาผมไปที่สนามบิน ดูเหมือนเราจะบินตรงไปที่ไหนซักแห่ง จากนั้นก็จับรสบัสนั่งไปต่อ

ดูเหมือนเตี่ยจะมาที่สถานที่ที่เรียกว่าฉางไป๋ซาน

เตี่ยบอกว่า ที่นี่เป็นภูเขาที่สวยมาก เป็นสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดัง ปกติจะขึ้นเขาไปที่จุดจุดหนึ่ง นั่งเหม่ออยู่ตรงนั้นซักพัก อาจจะค้างคืน จากนั้นก็ปีนลงมา แต่คราวนี้เขาพาผมมาด้วย จึงเพียงขึ้นไปยังจุดที่นักท่องเที่ยวทั่วไปพอจะขึ้นได้ ชมทัศนียภาพอันห่างไกล

ผมถามเตี่ยว่าทำไมถึงพาผมมา เขาก็ตอบผมง่ายๆ ด้วยรอยยิ้ม

“เตี่ยอยากเห็นที่นี่พร้อมเสี่ยวหลิง”

ได้คำตอบแบบนั้น ผมก็ไม่รู้จะตอบไปยังไงดี ได้แต่มองทัศนียภาพจากสรวงสวรรค์ สถานที่ซึ่งไม่ทราบเพราะอะไร จึงได้รู้สึกผูกพันขึ้นมา

น่าแปลกเหลือเกิน

วันนั้นเราอยู่ที่ฉางไป๋ซานจนย่ำเย็น จึงอาศัยหาที่พักเอาแถวนั้น ค้างคืนเสียคืนหนึ่ง

ดูเหมือนอาหวังเหมิงจะโทรมาโวยวายใส่เตี่ยนิดหน่อย โทษฐานที่ทิ้งเขาไว้คนเดียว แต่ท่าทางอาหวังเหมิงก็รู้อยู่แล้วว่าช่วงนี้เตี่ยจะไม่อยู่ร้าน เลยแค่บ่นนิดหน่อยแล้ววางสายไป

ไม่รู้ทำไม เตี่ยดูเพลียมาก ท่าทางเหนื่อยล้า อาบน้ำกินข้าวเสร็จพอกลับมาถึงห้อง เตี่ยก็หลับไป

ผมนอนคว่ำมองหน้าเตี่ย เอียงคอนิดหน่อย นึกสงสัยว่าเตี่ยปีนขึ้นไปทำไมทุกปี บางทีเตี่ยอาจจะแค่ชอบภูเขา แต่ผมกลับรู้สึกว่ามีอะไรมากกกว่านั้น

..จะเกี่ยวอะไรกับ ‘เสี่ยวเกอ’ หรือเปล่า

พอคิดแบบนั้น ผมก็งงว่าทำไมถึงโยงมาได้ แต่ด้วยสมองของเด็กอย่างผม คงคิดอะไรไปมากกว่านี้ไม่ไหว

ผมได้แต่หวังว่าเมื่อผมโตขึ้น เตี่ยจะพาผมไปยังจุดจุดนั้นที่เตี่ยไปทุกปี

เพื่อที่ผมจะเข้าใจทุกอย่างให้มากกว่านี้





TBC/END


+++++++++++++++++++++++++

เรื่องราวจบตรงนี้ แต่อาจจะมีบันทึกของเสี่ยวหลิงเพิ่มมาอีกก็ได้ เลยเขียนไว้ว่า END /TBC นะคะ :X

ตอนต่อ : https://dmbjth.thai-forum.net/t100-topic#852


แก้ไขล่าสุดโดย sinnerdarker เมื่อ Fri 31 Oct 2014, 15:50, ทั้งหมด 1 ครั้ง
sinnerdarker
sinnerdarker
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ

จำนวนข้อความ : 343
Points : 4015
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : บ้านสกุลหวัง

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by casey Mon 27 Oct 2014, 21:30

เสี่ยวหลิงน่าร้ากกกกกก อย่าหายไปไหนนะไม่งั้นนายน้อยเสียใจมากแน่ๆ
casey
casey
ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา

จำนวนข้อความ : 86
Points : 3547
Join date : 27/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by Feran.FS Fri 31 Oct 2014, 20:56

เสี่ยวหลิงขราาาาา มาอยู่กะหมามะ! โฮรลลลลล ชอบเด็กแบบนี้!!!!!!
Feran.FS
Feran.FS
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ

จำนวนข้อความ : 457
Points : 3903
Join date : 27/10/2014
Age : 28
ที่อยู่ : ใต้เตียงนอนเซี่ยจื่อหยาง...

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by Ak_Zokyo Thu 06 Nov 2014, 15:51

คุณซินเขียนมุมมองบันทึกเก่งจังเลยค่ะ เสี่ยวหลิงน่ารักเหมือนเตี่ยเลยลูก มาให้เจ้อุ้มหน่อย //; v ;//

ขำตรงที่เสี่ยวฮัวถามว่าอยากได้เตี่ยสองคนมั้ย โธ่ เสี่ยวหลิงก่งก๊งได้น่ารัก แต่บอกว่าตั้ง 4 ปีฉันรอได้นี่จี๊ดเลย แง ไม่ได้แม่ขอลูกแทนก็ได้นะค--- #แค่ก #พูดอะไรออกไปกัน
Ak_Zokyo
Ak_Zokyo
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา

จำนวนข้อความ : 154
Points : 3607
Join date : 27/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by zerin Sun 09 Nov 2014, 17:13

เสี่ยวหลิงน่าร้ากกกกกกกก

"คนรู้จักจะตกใจ ทักว่าทำอีท่าไหนได้ลูกมาคนนึง" <<<<<ชอบประโยคนี้มากค่ะ 5555 นั่นสิ ทำวิธีไหนคะนายน้อย กิ่งสำริดใช่มั้ยค----แค่กๆๆ
zerin
zerin
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา
ด้วงสุสานใต้สมุทรทะเลซีซา

จำนวนข้อความ : 188
Points : 3628
Join date : 05/11/2014
ที่อยู่ : เกาะอยู่หลังประตูสำริด

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by kame_kazuha Sun 16 Nov 2014, 22:08

ตามอ่านโลดดด
kame_kazuha
kame_kazuha
ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
ด้วงต้นไม้เทพเจ้า

จำนวนข้อความ : 274
Points : 3706
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : สุสานสักที่

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by Yuwadee Wana Fri 21 Nov 2014, 15:07

หลงรักเสี่ยวหลิง เสี่ยวหลิงน้อย ๆ ของป้า
Yuwadee Wana
Yuwadee Wana
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ

จำนวนข้อความ : 352
Points : 3789
Join date : 27/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by gaaraclub Fri 21 Nov 2014, 15:43

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกเศร้าแทนอู๋เสีย T__T
gaaraclub
gaaraclub
ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา

จำนวนข้อความ : 81
Points : 3512
Join date : 27/10/2014
ที่อยู่ : แขนเสื้อปู่อู๋

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by ryu77 Tue 02 Dec 2014, 21:01

หลงรักเสี่ยวหลิงค่ะ!
เสี่ยวหลิงนี่รักเตี่ยมากจริงๆน้าาา น่ารักกกกก <3
ryu77
ryu77
ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา
ด้วงตำหนักหลู่หวังเจ็ดดารา

จำนวนข้อความ : 64
Points : 3501
Join date : 01/11/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by kuramajoy Mon 22 Dec 2014, 23:07

โอยน่ารักเหมือนถอดแบบพ่อ กับ แม่ มาอย่างละครึ่ง
kuramajoy
kuramajoy
ด้วงต้นไม้เทพเจ้า
ด้วงต้นไม้เทพเจ้า

จำนวนข้อความ : 206
Points : 3732
Join date : 27/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* Empty Re: [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [ผิงเสีย] (1) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

ตั้งหัวข้อ by nuu_baitoey Fri 17 Jul 2015, 17:39

ชอบมากค่ะ มันก็ไม่ได้เศร้าแต่อ่านแล้วอึนๆไงไม่รู้ =w=
nuu_baitoey
nuu_baitoey
ด้วง
ด้วง

จำนวนข้อความ : 31
Points : 3462
Join date : 27/10/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน

- Similar topics
» [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [Imply ผิงเสีย] (2) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*
» [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [Imply ผิงเสีย] (3.5) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*
» [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง [Imply ผิงเสีย] (3) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์* [Update 14/01/57]
» [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง (6) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*
» [Fic] บันทึกของเสี่ยวหลิง (10) *สปอยเล่มสิบ* *ออริคาแรกเตอร์*

 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ