Countdown
We've been
togerther for

ค้นหา
 
 

Display results as :
 


Rechercher Advanced Search


[SF] Ghoul [ว่านวัง]

+2
Feran.FS
felis_d
6 posters

Go down

[SF] Ghoul [ว่านวัง] Empty [SF] Ghoul [ว่านวัง]

ตั้งหัวข้อ by felis_d Sat 03 Oct 2015, 00:38

Title : Ghoul

Paring  : ว่านหนูxวังฉางไห่

Rating : PG
*อาจจะเรื่องยาวมั้งคะ??\โดนตี...=v=)..บางคนอาจจะเคยอ่านเเล้ว
เราเอาของเก่ามารีไรท์ใหม่อีกรอบ

ฟิคนี้ AUนะคะ

________________________________________________________________________

      “ในโลกที่มนุษย์เป็นผู้ถูกล่า  ‘กูล’ เป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่เหนือกว่าในห่วงโซ่อาหาร
ถึงแม้พวกมันจะมีมันสมองเทียบเท่ามนุษย์ แต่กลับดุร้าย บลาๆๆๆๆ”

วังฉางไห่ปิดสมุดจด โยนคืนให้กับเจ้าของ



“นี่เขียนบ้าอะไรของนาย สารคดีสัตว์โลก?” เขายิ้มหัวเราะขบขันกับบทความนั้น
เเละบางทีอาจจะขำมากเกินไป จนเพื่อนร่วมงานสกุลอู๋ ถึงกับหน้าดำหน้าแดงสลับไปมา
สองแขนกอดไดอารี่นั่นเอาไว้แน่น



“นี่มันของส่วนตัว ...ใครใช้ให้มาอ่านกันละวะ”  



สิ้นเสียงต่อว่า วังฉางไห่ก็เลิกคิ้วยียวนอีกฝ่าย อาจจะฟังดูประหลาด
เเต่ยิ่งเห็นอู๋เสียโกรธเขายิ่งมีความสุข เเน่นอนว่าไม่ได้อยากให้โกรธ
จนเกลียดขี้หน้าหรอก ..เขารีบเปลี่ยนบทสนทนาเพื่อปรับอารมณ์อีกฝ่าย



“...จริงสิ วันก่อนเจอ ‘กิเลน’เหรอ.....”  



...กิเลนคืออะไร......

‘กิเลน’ ก็คือ โค้ดเนมที่ใช้เรียกพวกกูลตามลักษณะของหน้ากากที่ใช้  
ซึ่งกูลแต่ละตัวจะมีหน้ากากประจำตัวเป็นของตนเอง แตกต่างกันไป

......ถ้าจะให้ยกตัวอย่างกูลที่พอจะมีชื่อเสียงก็มี แว่นกันแดด หมาบ้า
ราชาตะขาบ แล้วก็กิเลนที่ถูกยกให้เป็นหัวข้อสนทนาในครั้งนี้  



“ใช่.....เจ้านั่นเมื่อในข่าวเลย ไม่สนใจมนุษย์เลยสักนิด ที่ว่าไม่ทำร้ายมนุษย์ก่อนคงจะจริง”
อู๋เสียนั่งลงพร้อมเล่าออกมาด้วยดวงตาเป็นประกาย  
วังฉางไห่จิบกาแฟไปฟังเรื่องเล่าแสนสนุกของเพื่อนไป
ดื่มด่ำกับช่วงเวลาพักกลางวันอันน้อยนิด



เขาและอู๋เสียทำงานอยู่ในบริษัทออกแบบก่อสร้าง ถึงจะอยู่กันคนละแผนก
แต่เราทั้งคู่จบมาจากสถาบันเดียวกันจึงค่อนข้างจะสนิทกัน
เพื่อนสกุลอู๋ของเขามีนิสัยที่พิเศษอย่างหนึ่ง คือ‘ชอบรนหาที่..’



...มีใครเคยบอกไหมว่า นิสัยชอบยุ่งเรื่องคนอื่นจะทำนายเดือดร้อน
เเน่นอนว่าเจ้าตัวไม่รู้ตัวเองหรอก



วังฉางไห่คิดพลางมองดูนาฬิกา ก่อนจะเห็นร่างคุ้นตาเดินผ่านประตูกระจกเข้ามา
เสื้อเชิตสีชมพูอ่อน คลุมทับด้วยโค้ชยาวสีขาวทำให้คนคนนี้ดูมีภูมิฐาน
แถมยังมีใบหน้าแบบนั้นอีก อย่าว่าแต่พนักงานสาวๆเลย
พนักงานชายบางคนยังต้องมองตาม ...ดูท่าอู๋เสียจะเป็นหนึ่งในนั้นด้วย


“......”


“หือ รู้จักเขาด้วยเหรอ?....”


“อือ คุ้นๆน่ะ..แล้วนาย?”



“ลูกค้าที่มาคุยงานครั้งนี้” อู๋เสียขมวดคิ้วสงสัยกับคำตอบที่ได้รับ แต่เขาไม่คิดจะสนใจ
รีบกรอกกาแฟที่เหลือเข้าปาก แล้วโยนแก้วกระดาษเปล่าลงถังขยะ
บอกลาเพื่อนเบาๆตามความเคยชิน “ไปก่อนล่ะ ....”



เขาสาวเท้าเดินตรงไปหาคุณชายสกุลเซี่ย ลูกค้าคนสำคัญ
พร้อมเอ่ยทักทายอย่างเป็นมืออาชีพ ผายมือเชื้อเชิญอีกฝ่ายไปยัง
ห้องประชุมที่ขอจองเอาไว้สำหรับคุยงานครั้งนี้  



“สวัสดีครับ เจ้าหน้าที่สืบสวนระดับสูง...” วังฉางไห่พูดขึ้น เมื่อเข้ามาในห้องประชุมแล้ว
ชายหนุ่มนามเซี่ยอวี่เฉิน หรือชื่อในวงการคือ เซี่ยอวี่ฮัวยิ้มรับ
แล้วว่างกระเป๋าทรงสี่เหลี่ยมไว้ข้างตัว นั่งลงที่โซฟารับแขก



“สวัสดี คุณคนขายข่าว...” ฉางไห่ยิ้มรับจนตาหยี อันที่จริงก็ไม่ได้ชอบฉายานี้เท่าไหร่
แต่เขาชอบผลประโยชน์ที่ได้จากมัน



....ผลประโยชน์ที่สามารถสนองนิสัยเสียๆของเขาได้...



ด้วยหน้าที่การงานในเบื้องหน้า  ที่ทำให้ได้พบปะผู้คนมากมาย
และงานหลักๆอย่างการสำรวจพื้นที่เพื่อทำการปรับปรุงโครงสร้างผังเมือง
เรียกได้ว่าไม่มีพื้นที่ส่วนไหนในเมืองนี้ที่ไม่รู้จัก ทั้งหมดที่กล่าวมา

มันดันเอื้อต่องานเบื้องหลังซะจริงๆ



เมื่อเอามาบวกกับ ‘สมอง’ ที่ภูมิใจนักภูมิใจหนามาตั้งแต่เด็ก จึงสามารถวิเคราะห์
และทำนายตำแหน่งการซ่อนตัวของกูลได้อย่างแม่นยำ  

ทำให้องค์กรต้องการผูกขาดซื้อขายข่าวจากตัวเขาผลงานที่ล่าสุดก็คือการล้อมจับกูล
ที่ชื่อ'กิ่งสำริด' นั่นเอง...น่าเสียดายที่วันนั้นเจ้านั่นรอดไปได้....



คุณชายเซี่ยส่งเอกสารจำนวนหนึ่งในกับเขา
พร้อมกันเริ่มอธิบายรายละเอียดงานคราวๆให้ฟัง



“.....ครั้งนี้เราจะตีรังตะขาบ.....”
วังฉางไห่เงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารทันที
คนคนนี้ เพิ่งจะย้ายหน่วยมาจากทางเหนือ ไม่กี่สัปดาห์ ก็คิดทำการใหญ่เสียแล้ว

.


..ใหญ่....ใหญ่ยังไงเหรอ? ......ก็เจ้าตะขาบที่ว่า
มันแทบจะเป็นตำนานเมืองของเมืองนี้เลยล่ะ ตั้งแต่เกิดมาเขาก็ได้ยินชื่อนี้แล้ว
ส่วนรังตะขาบที่ว่า คงจะแทรกซึม ฝังรากลึกในเมืองนี้มาช้านาน  

มันพื้นที่คุ้มกะลาหัวแสนปลอดภัยสำหรับกูล


....เจ้า ‘กิ่งสำริด’ หนีรอดไปได้ก็เพราะหนีลงรังนี่แหละ…



"ถ้าคุณเป็นห่วงความปลอดภัยของตัวเอง งานนี้จะปฏิเสทก็ได้นะ" มือขาวรวบเก็บเอกสาร
...อะไรล่ะนั่น... วิธีการยั่วโมโหเเบบนั้น ...วังฉางไห่ลอบหัวเราะในใจ
เด็กหนอเด็ก…น่าจะรู้อยู่เเล้วว่าเขาไม่เคยปฏิเสธ


ในความจริงเเล้วไม่ต้องขุดหลุมกักดักหลอกล่อเขาหรอก เพราะถ้ามันมีของที่เขาต้องการ
เขาก็พร้อมจะกระโดดลงไปคว้ามัน…ขึ้นชื่อว่าวังฉางไห่อยากได้อะไรต้องได้!    



มุมปากของเขายักยิ้มอย่างไม่ปิดบัง



"เกรงว่ารอบนี้น่าจะเสี่ยงเกินไป ค่าตอบเเทนเเบบเดิมๆคงจะไม่พอน่ะครับ.."

...ค่าตอบเเทนที่สนองความกระหายอยากรู้ไม่รู้จบของเขา...
นิสัยเสียๆของเขาที่เเม้เเต่อู๋เสียที่เป็นเพื่อนยังไม่รู้...



"ยังวิปริตไม่เปลี่ยนเเปลงเลยนะครับ" ...คุณชายสกุลเซี่ยก็ยังวาจาร้ายกาจเช่นเคย
ฉางไห่โต้ตอบกลับในใจ…

ชายหนุ่มหน้าสวยปานนางเอกงิ้วเก็บเอกสารลงกระเป๋าพร้อมกล่าวต่อ



"เข้าใจเเล้ว กูลเเบบเป็นๆสินะ รอบนี้คุณอยากจะได้สักกี่ตัวกันล่ะ.."



"....ผมไม่อยากได้เจ้าพวกนั้นเเล้ว...เฮ้อ ทดลองไม่ทันไรก็ชิงตายกันเสียหมด"
เขาเเสร้งถอนหายใจเหนื่อยอ่อน… เเว่วพึมพัมเบาๆจากอีกฝ่าย





“แบบนั้นทดลองงั้นเหรอ...”





"...ไหนๆ คุณก็จะตีรังตะขาบเเล้ว ….ผมอยากได้ 'ราชาตะขาบ' เเบบตัวเป็นๆนะครับ"
เซี่ยอวี่ฮัวหัวเราะรับเเทบทันที ดวงน้ำสีน้ำตาลระยับด้วยประกายบางอย่าง



“เอาเป็นว่าข้อเสนอของคุณเป็นอันตกลง พิกัดจุดที่ซ่อนตัวของพวกมัน
เเลกกับราชาตะขาบตัวเป็นๆ” อีกฝ่ายตกลงอย่างง่ายดาย




...ก่อนจะลุกขึ้นจัดเสื้อคลุมของตัวเองใบหน้าพยักเพยิดไปยังหน้าต่างด้านหลัง
เงาดำตะคุ่มๆที่พยามยืนให้กลมกลืนกับเงาของต้นไม้ ไม่ต้องสืบก็รู้ว่าใคร

…..อู๋เสีย นายไม่มีงานมีการทำรึไง……



ฉางไห่ลอบมองเจ้าหน้าที่คนสวย ใบหน้ายามนี้ดูสนุกสนานราวกับเด็กๆเล่นเกม
เขาพอจะรู้จักเรื่องราวของเซี่ยอวี้ฮัวมาบ้าง จึงค่อนข้างจะเเปลกใจกับใบหน้านี้..

คนคนนี้กำลังเล่นกับอะไรอยู่นะ?



....ถ้าไม่ได้บ้าเเบบเขาคงไม่ทำเรื่องใหญ่เเบบนี้
จากลักษณะนิสัยของเซี่ยอวี่ฮัวคงไม่ใช่คนหนุ่มอยากสร้างผลงานเพื่อเลื่อนตำเเหน่งเเน่ๆ
...ก่อนที่ร่างนั้นจะก้าวพ้นประตู เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไป




“กำลังหาอะไรอยู่เหรอครับ...เจ้าหน้าที่ระดับสูงอย่างคุณไม่ต้องทำงานก็มีกินมีใช้
เเล้วคุณไม่ได้มีรสนิยมเเบบผม...ไม่ใช่เรื่องเลยที่จะเป็นศัตรูกับกูลระดับนั้น….”



“มีคนเคยบอกไหม ว่านิสัยเเบบนี้ของคุณจะทำให้ตัวเองเดือดร้อน”



“เอ่อ…...ก็ไม่นะ”



“งั้นที่เขาว่าคนนิสัยคล้ายๆกันมักจะเป็นเพื่อนกันนี่คงจะจริง...”




ร่างในชุดสีขาวจากไปโดยไม่คิดจะไขข้อข้องใจเเม้เเต่น้อย เอาเถอะ….
เขาทิ้งตัวเองลงเบาะนุ่มของโซฟา กรอกตามองหลอดไฟสีซีดบนเพดาน




จะบอกว่าเขาสอดรู้สอดเห็นเหมือนอู๋เสียงั้นเหรอ....
ฉางไห่หัวเราะในลำคอ ผิดเเล้ว ผิดเเล้ว เจ้าหน้าที่เซี่ย



'ผมไม่เหมือนอู๋เสียหรอกนะ….'
...อู๋เสียน่ะ มาจากโลกที่สว่างสดใส ต่างจากผมเเละคุณ...




กลิ่นเลือดเหม็นคลุ้งยังติดอยู่ในโสตเมื่อเขาหลับตาลง
….ศพกูลตัวนั้นที่บ้านจะเอายังไงดีนะ…… เริ่มจะเน่าเเล้วด้วย
เมื่อกี้น่าจะรบกวนให้คุณชายเซี่ยช่วยกำจัดให้ก็ดี



เขาไม่รู้ว่ามันเริ่มตั้งเเต่เมื่อไหร่ การทดลองเเสนบ้าคลั่งนี้ เขารู้เเค่ว่าเขาเสพติดมัน
กี่ชีวิตเเล้วที่เขาพรากไป



...เขาก็เเค่อยากจะรู้ทุกๆอย่างเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตนี้… ข้ออ้างสวยหรูที่หยิบยกขึ้นมาบังหน้ามันช่างขัดกับ
ความรู้สึกเหมือนระบบประสาทตื่นตัวสุดขีดยามได้เฉือนใบมีดผ่านพวกมัน







“ราชาตะขาบ...ราชาตะขาบ…” ฉางไห่ทวนชื่อของอีกฝ่ายอย่างอารมณ์ดี
เเค่คิดว่าจะได้ผ่าอีกฝ่ายที่ยืนอยู่จุดสูงสุดของเมืองนี้
เเค่คิดถึงรูปร่างเเปลกประหลาดของอีกฝ่าย



ชายหนุ่มเอื้อมมือไปล๊อคประตูห้องประชุม มืออีกข้างปลดเข็มขัดออก
รูดซิปกางเกงลง ….เขามองส่วนที่โป่งพองผ่านชั้นในด้วยสายตาขุ่นมัว
ไม่อยากจะยอมรับเลยว่าเขามีอารมณ์เพราะจินตนาการณ์ว่า
ได้ทำร้ายตัวประหลาดที่เเข็งเเกร่งกว่า




“.....วิปริตอย่างที่เขาว่าจริงๆนั้นเเหละ”




...หรือบางทีเเค่อยากจะยืนยันว่ามนุษย์นั้นมีอำนาจเหนือกว่า

ในตำเเหน่งของห่วงโซ่อาหาร...

________________________TBC___________>>



\;v;)/ เเอบตัดฉากอ่าฮะออกไปนิด...ฟฟฟฟฟฟ
felis_d
felis_d
ด้วงฝึกหัด
ด้วงฝึกหัด

จำนวนข้อความ : 10
Points : 3456
Join date : 28/10/2014
ที่อยู่ : เป็นขี้เล็บนิ้วนางมือที่6ของคิงว่านหนู

ขึ้นไปข้างบน Go down

[SF] Ghoul [ว่านวัง] Empty Re: [SF] Ghoul [ว่านวัง]

ตั้งหัวข้อ by Feran.FS Sat 03 Oct 2015, 00:56

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อรีายยยยยยยยยยย ตอกเสาเข็ม สร้างคอนโดรอววววววววว ท่านวังขราาาาา อยากได้ราชาตะขาบตัวเป็นๆแบบนั้น เกรงจะโดนตะขาบกินเอาน่ะสิคะะะะะ แหมมม <3


ปล.สงสารกูลกิ่งสำริดจังค่ะ 5555555555555555
Feran.FS
Feran.FS
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ
ด้วงตำหนักทิพย์พิมานเมฆ

จำนวนข้อความ : 457
Points : 3912
Join date : 27/10/2014
Age : 28
ที่อยู่ : ใต้เตียงนอนเซี่ยจื่อหยาง...

ขึ้นไปข้างบน Go down

[SF] Ghoul [ว่านวัง] Empty Re: [SF] Ghoul [ว่านวัง]

ตั้งหัวข้อ by seirae Sun 04 Oct 2015, 23:03

ชอบบบบบ ชอบมากเลยค่ะ!!! *ตอกเสาเข็มรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ*
อยากเห็นเจ้ากิเลนด้วยค่ะ 555555555555555
seirae
seirae
ด้วงฝึกหัด
ด้วงฝึกหัด

จำนวนข้อความ : 9
Points : 3435
Join date : 10/11/2014

http://seki-ruji.deviantart.com/

ขึ้นไปข้างบน Go down

[SF] Ghoul [ว่านวัง] Empty Re: [SF] Ghoul [ว่านวัง]

ตั้งหัวข้อ by KANAE Sun 04 Oct 2015, 23:28

นี่มันเต้ามู่กูลลลลลล อ๊าาาา ถูกใจ ฟินไปเบยยยย
รอดูต่อไปว่าจะดราม่า หรือ จะรั่ว
ถ้าเจอกูลกิ่งสำริดตอนต่อไปอาจจะเสื่อมก็เป็นได้
KANAE
KANAE
ด้วง
ด้วง

จำนวนข้อความ : 37
Points : 3361
Join date : 21/02/2015

ขึ้นไปข้างบน Go down

[SF] Ghoul [ว่านวัง] Empty Re: [SF] Ghoul [ว่านวัง]

ตั้งหัวข้อ by Amzinas Wed 07 Oct 2015, 02:31

ราชาตะขาบ มีเหยื่อมาให้กินถึงที่แล้วนะ เตรียมตัวเร็ว ฮิฮิฮิ
วังก็ช่างมั่นใจในตัวเองเหลือเกิน ไม่ได้คิดเลยว่าถ้าโดนตลบหลังจะเหลืออะไรบ้าง =w=+

Amzinas
ด้วง
ด้วง

จำนวนข้อความ : 28
Points : 3468
Join date : 02/11/2014

ขึ้นไปข้างบน Go down

[SF] Ghoul [ว่านวัง] Empty Re: [SF] Ghoul [ว่านวัง]

ตั้งหัวข้อ by Rozenkreuz Fri 13 Nov 2015, 02:24

โอ้โหหหหห ครอสแบบฟาดหน้า เน้นๆ เจ๋งอ่ะครับ 5555+
ไม่เคยคิดว่าใครจะเอาเต้ามู่ไปครอส ฮา น่ายินดีที่กูลกิ่งสำริดยังมีชื่อแซ่ ก๊ากกกกกกกกก
ท่านวั๊งงงงงงงงงงงงงงงงง จิตมาก ชอบบบบบบบบบบบบบบ แต่ระวังจะโดนตะขาบกินนะครัช โฮ่ๆๆ
Rozenkreuz
Rozenkreuz
ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่
ด้วงอาณาจักรเจ้าแม่ซีหวังหมู่

จำนวนข้อความ : 625
Points : 3818
Join date : 01/07/2015
Age : 31
ที่อยู่ : กองทัพผีเก็บเห็ดแห่งประตูสำริด

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน


 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ